Φέτος συμπληρώνονται 77 χρόνια από την επιβολή δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά. Στις 4 Αυγούστου 1936 ο ήδη διορισμένος πρωθυπουργός από τον βασιλιά, Ιωάννης Μεταξάς ανακοινώνει την έναρξη του καθεστώτος διαλύοντας την Βουλή, αναστέλλοντας το Σύνταγμα, και απαγορεύοντας τις εκλογές.
Το καθεστώς Μεταξά παρουσιάζεται με διάφορους μύθους από την ακροδεξιά προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής ως ένα καθεστώς ευημερίας για την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η αρχική επιθυμία της ναζιστικής οργάνωσης να πραγματοποιήσει το φεστιβάλ μίσους της το διήμερο 3 – 4 Αυγούστου στην Καλαμάτα.
Για να αντιμετωπίσει κανείς τα αισχρά ψέματα των νεοναζί, αρκεί να ανατρέξει απλώς στην ιστορία. Η έναρξη της δικτατορίας του Μεταξά δεν ήταν ένα «ξαφνικό» και «ανέλπιστο γεγονός». Έρχεται σε μία εποχή οικονομικής κρίσης και παράλληλης ανόδου του εργατικού και δημοκρατικού κινήματος. Οι μεγάλες απεργίες και το εργατικό κίνημα που είχε αναπτυχθεί την δεκαετία του ’30 στην Ελλάδα είχε ήδη «αναγκάσει» τα μεγάλα αστικά κόμματα να ψάχνουν απεγνωσμένα έναν τρόπο να το τσακίσουν μια για πάντα. Η βίαιη καταστολή, τα συνεχή σπασμωδικά στρατιωτικά πραξικοπήματα, και τα νομοθετήματα όπως το ιδιώνυμο του Βενιζέλου κινούνται ήδη προς αυτή τη κατεύθυνση, όμως δεν είναι αρκετά για να ανακόψουν την άνοδο του κινήματος και της Αριστεράς.
Για αυτό το λόγο ο στρατηγός Ι. Μεταξάς διορίζεται τον Απρίλιο του 1936 πρωθυπουργός από τον βασιλιά έχοντας την στήριξη όλων των αστικών κομμάτων. Οι διαθέσεις του φαίνονται ήδη έντονα με την δολοφονία άοπλων εργατών κατά τη διάρκεια γενικής απεργίας στις 8 – 9 Μαΐου 1936 και την κήρυξη της δικτατορίας μια μέρα πριν την πραγματοποίηση απεργίας προκειμένου να αποτραπεί «η ανατρεπτική κατάσταση» και να αντιμετωπιστεί ο «κομμουνιστικός κίνδυνος».
Η δικτατορία του Μεταξά πάσχισε να καταπνίξει με κάθε τρόπο οποιαδήποτε φωνή αντίδρασης και αντίστασης την ίδια στιγμή που μείωνε την αξία των μισθών και άρπαζε τεράστια ποσά από τα αποθεματικά ταμεία του ΙΚΑ, ενώ «ξεχώριζε» για τις σχέσεις της με το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.
Οι ομοιότητες του σήμερα με το τότε είναι εμφανείς. Ζούμε σε μία εποχή σκληρής επίθεσης στους «απο κάτω». Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου συνεχίζει την πολιτική των απολύσεων της λιτότητας και της καταστολής με την διάλυση ολόκληρων κλάδων του δημοσίου και με το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προωθεί την «νομιμοποίησή» της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής με κάθε τρόπο, παρέχοντάς της ασυλία (βλ. συνεχείς αναβολές των δικών για εγκλήματα που έχουν διαπράξει μέλη της Χρυσής Αυγής, συλλήψεις αντιφασιστών αντί για φασίστες, κ.λ.π.), υιοθετώντας την ακροδεξιά της ατζέντα, πετώντας ρατσιστικό δηλητήριο, δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταργώντας το νόμο της ιθαγένειας. Αφετέρου η Χρυσή Αυγή στηρίζει ένθερμα κάθε αντιλαϊκό μέτρο, όπως έδειξαν οι δηλώσεις της για την ΕΡΤ και για τη δημιουργία μεταλλειών χρυσού στις Σκουριές. Οι δηλώσεις στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που παρουσιάζουν τη Χρυσή Αυγή ως πιθανό κυβερνητικό σύμμαχο έρχονται να επισφραγίσουν αυτή τη συνεργασία.
Απέναντι στην αντίδραση των «από κάτω», οι «από πάνω» προσπαθούν, όπως κι το 1936 να επιβάλλουν την πολιτική «διέξοδο» του ρατσισμού, του αυταρχισμού και της καταστολής. Χρέος όλων μας είναι να αντισταθούμε σε αυτή την κοινή επίθεση. Χρέος μας είναι όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, μετανάστες και ντόποι, οι άνεργοι, και οι νεολαίοι, τα κόμματα και οργανώσεις της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς να συνεργαστούμε προκειμένου να δημιουργήσουμε πρωτοβουλίες που σε κάθε χώρο εργασίας, γειτονιά σχολή ή σχολείο θα καταφέρουν να τσακίσουν την κυβέρνηση και την εμπροσθοφυλακή της, τους νεοναζί.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ
