7 Μύθοι και αλήθειες για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής:

α) ΜΥΘΟΣ 1ος: Νίκησε η Δημοκρατία. ΑΛΗΘΕΙΑ: Νίκησε το αντιφασιστικό κίνημα, όσοι κινήθηκαν έμπρακτα, έγκαιρα, αυθόρμητα, ανιδιοτελώς και ευθαρσώς κατά του φασισμού.  Η Δημοκρατία είναι ένα κέλυφος, ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να χτιστούν Παρθενώνες αλλά και Μακρονήσια. Η αστική Δημοκρατία της Βαιμάρης φυλάκισε τον Χίτλερ και μετά από 10 χρόνια τον έχρισε Καγκελάριο. Η αστική Δημοκρατία επέτρεψε στην Χρυσή Αυγή, μια εγκληματική συμμορία, να ζητήσει και να πάρει την ψήφο εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Το τείχος που βρήκε μπροστά του ο Χίτλερ ήταν ο Κόκκινος Στρατός και δεκάδες εκατομμύρια αθώων νεκρών σε όλη τη γη. Το τείχος που βρήκε η ΧΑ δεν ήταν η δημοκρατία. Ήταν ο Παύλος Φύσσας, ο Σαχζατ Λουκμάν, η κυρία Μάγδα, οι κοπέλες που στάθηκαν στα ίσα στο Δικαστήριο και πάνω από όλα οι χιλιάδες, εκατομμύρια μέλισσες που είπαν όλα αυτά τα χρόνια-και προχθές στους δρόμους- ΟΧΙ στον εύκολο δρόμο του ρατσισμού και του φασισμού. Αυτοί νίκησαν. Αφήστε την Δημοκρατία ήσυχη να κοιμάται τον ύπνο του (αστικού) Δικαίου.

β) ΜΥΘΟΣ 2ος: “Ο φασισμός βρίσκεται και στα 2 άκρα. Καλώς καταδικάστηκαν οι ακροδεξιοί φασίστες, αλλά τι λέτε για τους αριστερούς; Για τον Στάλιν; Τι έχετε να μας πείτε για την Marfin; Για τα 2 παλικάρια που δολοφονήθηκαν φυλάγοντας σκοπιά στα γραφεία της Χ.Α; κ.ο.κ- Οι πιο ψαγμένοι λένε και για το Κατίν”

ΑΛΗΘΕΙΑ: Ακούστε το μια και καλή: Φασισμός σημαίνει μισώ και χτυπώ πισώπλατα τον άνθρωπο που είναι αδύνατος, ενώ προσκυνώ τον αφέντη. Οι αριστεροί, οι κομμουνιστές για την ακρίβεια, ακόμη και αυτοί που σκότωσαν σε καιρούς πολέμου, όρθωσαν ανάστημα κόντρα στους δυνατούς. Στους πλούσιους. Στα αφεντικά που πίναν το αίμα του εργάτη, του αγρότη, του φτωχού. Ο Στάλιν δεν ήταν κομμουνιστής, σκότωσε κομμουνιστές. Θα σκότωνε και τον Λένιν αν ζούσε. Τους εργαζόμενους στην Marfin δεν τους σκότωσε η Αριστερά, αλλά μια ομάδα τραμπούκων που περιέργως πώς η αστυνομία του Μίστερ Μάικ ποτέ δεν βρήκε. Και φυσικά, η εγκληματική αμέλεια του Βγενόπουλου που τους επέβαλε να δουλεύουν, μέρα γενικής απεργίας σε κτίριο χωρίς έξοδο κινδύνου. Αυτά τα λέει το αστικό Δικαστήριο που θαυμάζετε, όχι εγώ...

Όσο για τους μπράβους του Μιχαλολιάκου, είναι αλήθεια ότι το να δουλεύεις ασφάλεια σε εγκληματική οργάνωση πάντα έκρυβε κινδύνους. Για το Κατίν, εσείς οι ψαγμένοι, να τα πούμε σε κανένα καφέ και να έχουμε και χρόνο!

γ) ΜΥΘΟΣ 3ος: “Μα προς τι οι συγκεντρώσεις; Γιατί τέτοια πίεση από τον λαό στους δικαστάς; Αφήστε την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της.” ΑΛΗΘΕΙΑ:  Χελοόυ;;; Η Δικαιοσύνη υπηρετεί τον λαό. Ο λαός δεν πιέζει την Δικαιοσύνη. Απαιτεί Δικαιοσύνη. Την Δικαιοσύνη πιέζουν αυτοί που έχουν εξουσία (π.χ Υπουργοί, βουλευτές κτλ)  και την χρησιμοποιούν, κάνοντας δηλώσεις ως “απλοί πολίτες ή κάνοντας αθώα τηλεφωνήματα 1 ημέρα πριν από την δικαστική απόφαση που τους ενδιαφέρει. Καταλαβαίνετε την διαφορά; Επίσης, η Δικαιοσύνη πρέπει να ακούει τον λαό γιατί είναι ο λαός. Και πρέπει να κλείνει τα αυτιά της στην όποια εξουσία. Understood;

γ) ΜΥΘΟΣ 4ος (πρωθυπουργικός): Οι πλατείες έθρεψαν την Χρυσή Αυγή και τον λαϊκισμό. Νικήσαμε τις πλατείες ΑΛΗΘΕΙΑ: Μα καλά κύριε Μητσοτάκη, δεν κατεβήκατε ποτέ σας τα σκαλιά του Συντάγματος; Δεν κάτσατε οκλαδόν σε συνέλευση της κάτω πλατείας; Δεν πήρατε χαρτάκι προτεραιότητας για να μιλήσετε; Α, δεν είναι της τάξεως σας αυτά, εεε; Δεν πειράζει, θα σας κρατήσουμε περίοπτη θέση στις επόμενες πλατείες που έρχονται...

δ) ΜΥΘΟΣ 5ος: “Το δημοκρατικό τόξο ενωμένο καταδικάζει την Χρυσή Αυγή”. ΑΛΗΘΕΙΑ: Αλήθεια, ε; Και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σαμαράς μετά των συμβούλων και Υπουργών του; Και ο Άδωνης Γεωργιάδης; Και ο κ. Τσίπρας με την Μόρια, την συμφωνία με την Τουρκία για τους μετανάστες, αλλά και τα ΜΑΤ που θα καταργούσε, αλλά τελικά κράτησε ως έχουν για παν ενδεχόμενο; Και η κα Φώφη του έτερου Κινήματος (της Αλλαγής καλέ, το άλλο είναι της Χ.Α, κατά τον κο Λοβέρδο, που επίσης μεταξύ άλλων πολλών, κρέμασε και στα μανταλάκια ως γνήσιος φασίστας τις οροθετικές πόρνες); 

Αγαπητοί μου, καλοί μου πολιτικάντηδες, είναι κατανοητό... Τους φασίστες πολλοί από εσάς εμίσησαν, τον φασισμό λιγότεροι. Και τους ψήφους τους, κανένας....Απολύτως!

ε) ΜΥΘΟΣ 6ος: “Η Χρυσή Αυγή στη φυλακή. Αποκαταστάθηκε η ισορροπία. Δικαιώθηκαν οι νεκροί”. ΑΛΗΘΕΙΑ: Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Οι νεκροί δεν γυρίζουν, οι κατεστραμμένες ζωές δεν ξαναφτιάχνονται. Οι ελπίδες της “ελληνικής άνοιξης” γκρεμίστηκαν όταν ο Μιχαλολιάκος μπήκε στο Προεδρικό Μέγαρο κάπου στα 2012. Μια δεκαετία και βάλε χάθηκε. Και τώρα γυρνάμε στο σημείο μηδέν, ίσως και κάτω από αυτό...Θέλει πολλή δουλειά και αγώνα ακόμη, για να νικήσουμε το θηρίο. Θέλει πολύ δουλειά για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Η ζημιά που έκανε η Χρυσή Αυγή είναι πολύ μεγάλη. Ως ένα βαθμό, μπορεί κανείς να πει ότι έκανε στο 100% την δουλειά που της ζητήθηκε.  Και αν προχωρήσουμε λίγο την σκέψη μας, πιθανόν να συνεχίζει να κάνει την ίδια δουλειά ακόμη και με τον τωρινό πανηγυρικό θάνατό της, για τον οποίο διεκδικούν δάφνες όλοι οι τροφοδότες της.

ΜΥΘΟΣ 7ος (ακροτελεύτιος): “Η Χρυσή Αυγή πέθανε”. ΛΑΘΟΣ: Ακόμη σπαρταράει μέσα σε καθέναν/καθεμία από εμάς. Συνεχίζουμε...