Φέτος το 8ο Αυτοοργανωμένο Thessaloniki Pride οργανώθηκε σε μια ιδιαίτερη συγκυρία για τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα. Λίγο καιρό πριν, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον ομόφυλο γάμο και την παιδοθεσία. Ταυτόχρονα στη καρδιά της Θεσσαλονίκης έγινε απόπειρα να λιντσαρίσματος δύο τρανς ατόμων από φασίστες.

Το Αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νο Thessaloniki Pride είναι ένα ενω­τι­κό εγ­χεί­ρη­μα που ορ­γα­νώ­νε­ται από την ανοι­χτή συ­νέ­λευ­ση του Reclaim Pride. Σε αυτήν συμ­με­τέ­χουν ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ και φε­μι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, νε­ο­λαι­ί­στι­κα σχή­μα­τα, ορ­γα­νώ­σεις νε­ο­λαί­ας, πο­λι­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις και ανέ­ντα­χτα άτομα που συμ­φω­νούν με τις αρχές της συ­νέ­λευ­σης. Ο βα­σι­κός πυ­ρή­νας αυτών των αρχών είναι η επα­να­διεκ­δί­κη­ση του αγω­νι­στι­κού- διεκ­δι­κη­τι­κού χα­ρα­κτή­ρα των pride, σε αντί­θε­ση με τις γιορ­τές επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και ροζ ξε­πλύ­μα­τος επι­χει­ρή­σε­ων και κυ­βερ­νή­σε­ων. Το Αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νο  Thessaloniki Pride ξε­κί­νη­σε ως μια πρω­το­βου­λία που στο­χεύ­ει στη σύν­δε­ση των ζη­τη­μά­των κα­τα­πί­ε­σης της ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ κοι­νό­τη­τας με τους δια­φο­ρε­τι­κούς κοι­νω­νι­κούς αγώ­νες, με αυτά που απα­σχο­λούν συ­νο­λι­κά την κοι­νω­νία αλλά και κρι­τι­κής απέ­να­ντι στην προ­σπά­θεια εξα­γο­ράς της κοι­νό­τη­τας και το ροζ ξέ­πλυ­μα. Όμως σκο­πός του δεν είναι μόνο η διορ­γά­νω­ση και η πα­ρέμ­βα­ση στο θε­σμι­κό pride αλλά και η δη­μιουρ­γία ενός με­τώ­που το οποίο θα μπο­ρεί - όταν προ­κύ­πτει η ανά­γκη - να έχει πα­ρου­σία και φωνή μέσα στο κί­νη­μα.

Στο φε­τι­νό Αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νο  Thessaloniki Pride σκο­πός μας ήταν να το­νί­σου­με πως πα­ρό­λο που το νο­μο­σχέ­διο απο­τε­λεί μια νίκη, δεν ήταν κάτι που μας χα­ρί­στη­κε αλλά κερ­δή­θη­κε μέσα από τη πίεση του κι­νή­μα­τος.  Όμως ο αγώ­νας δεν τε­λειώ­νει εδώ. Το ίδιο το νο­μο­σχέ­διο είναι ατε­λές. Την ίδια στιγ­μή, η βία ενά­ντια στα ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ άτομα εντεί­νε­ται όπως εί­δα­με μέσα από την άγρια τραν­σφο­βι­κή επί­θε­ση στην Αρι­στο­τέ­λους από τις επι­θέ­σεις στα pride στην Ελ­λά­δα όσο αλλά και σε όλο τον κόσμο και στα πε­ρι­στα­τι­κά ομο­φο­βι­κής βίας στα σχο­λεία. Όλα αυτά δεν είναι τυ­χαία αλλά συν­δέ­ο­νται με την άνοδο της ακρο­δε­ξιάς και την επα­νεμ­φά­νι­ση φα­σι­στι­κών ομά­δων. Το εί­δα­με μέσα από την εί­σο­δο των Σπαρ­τια­τών και της Νίκης στην Βουλή και την αύ­ξη­ση των πο­σο­στών της Ελ­λη­νι­κής Λύσης, την κα­νο­νι­κο­ποί­η­ση προ­βο­λής στην τη­λε­ό­ρα­ση ομο­φο­βι­κών από­ψε­ων, προ­ω­θώ­ντας έτσι τον κοι­νω­νι­κό κα­νι­βα­λι­σμό και θυ­σιά­ζο­ντας τον ου­σια­στι­κό πο­λι­τι­κό διά­λο­γο στον βωμό του φτη­νού θε­ά­μα­τος. Αλλά και μέσα από την επα­νεμ­φά­νι­ση φα­σι­στι­κών ομά­δων στην πόλη μας με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα την Σταυ­ρού­πο­λη, την βε­βή­λω­ση του πο­λι­τι­κού στε­κιού της ΑΠΑΝ και του τμή­μα­τος Κι­νη­μα­το­γρά­φου με να­ζι­στι­κά σύμ­βο­λα, την από­πει­ρα φα­σι­στών να απο­τρέ­ψουν την προ­βο­λή φε­μι­νι­στι­κού ντο­κι­μα­ντέρ στο φε­στι­βάλ  της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Σε μια πε­ρί­ο­δο οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης οι άν­θρω­ποι στρέ­φο­νται στα ακρο­δε­ξιά αφη­γή­μα­τα που ξε­πλέ­νουν το σύ­στη­μα και χρη­σι­μο­ποιούν τις με­τα­νά­στριες, τη ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ κοι­νό­τη­τα και γε­νι­κό­τε­ρα τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα ως απο­διο­πο­μπαίο τράγο. Ταυ­τό­χρο­να, η γε­νο­κτο­νία του Πα­λαι­στι­νια­κού λαού όπου δο­λο­φο­νού­νται μα­ζι­κά έγκυ­ες γυ­ναί­κες (μια σφαί­ρα δύο άτομα) και που η πο­λι­τι­σμέ­νη Δύση (και η Ελ­λά­δα μέσα σε αυτήν) ενι­σχύ­ει ση­μα­ντι­κά το κρά­τος του Ισ­ρα­ήλ τρο­φο­δο­τώ­ντας σε υλικό και πο­λι­τι­κό επί­πε­δο τις γε­νο­κτο­νι­κές του πρα­κτι­κές δεν μπο­ρούν να μας αφή­σουν αδιά­φο­ρα. Θε­σμοί όπως το EuroPride, το οποίο φέτος θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί στην χώρα μας, δεν παίρ­νουν θέση για ένα τόσο σο­βα­ρό ζή­τη­μα στοι­χειω­δών αν­θρώ­πι­νων δι­καιω­μά­των. Για όλους τους πα­ρα­πά­νω λό­γους λοι­πόν ο αγώ­νας μας δεν τε­λειώ­νει μετά την ψή­φι­ση του νο­μο­σχε­δί­ου.

Τα πα­ρα­πά­νω απο­τυ­πώ­θη­καν σε ένα πεν­θή­με­ρο εκ­δη­λώ­σε­ων και δρά­σε­ων. Οι συ­ζη­τή­σεις, η προ­βο­λή του ντο­κι­μα­ντέρ του Ιωσήφ Βαρ­δά­κη, τα καλ­λι­τε­χνι­κά δρώ­με­να, οι δια­δη­λώ­σεις δεν απο­σκο­πού­σαν παρά στο να ανα­δεί­ξουν πως οι διεκ­δι­κή­σεις της ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ κοι­νό­τη­τας  είναι άμεσα συν­δε­δε­μέ­νες με τις διεκ­δι­κή­σεις όλης της κοι­νω­νί­ας. Παρά τις αντι­κει­με­νι­κές δυ­σκο­λί­ες (βροχή, κρύο, πε­ριο­ρι­σμέ­νος χρό­νος για τις συ­ζη­τή­σεις) ο κό­σμος συμ­με­τεί­χε μέχρι τέ­λους στις εκ­δη­λώ­σεις όπως και στο πάρτι. Η σύν­δε­ση με τον αγώνα αλ­λη­λεγ­γύ­ης για την Πα­λαι­στί­νη, απο­τυ­πώ­θη­κε με τη συμ­με­το­χή μας ως Reclaim Pride στην δια­δή­λω­ση για τα 76 χρό­νια από την Νάκ­μπα ενώ η αντι­φα­σι­στι­κή μας δράση, με τη συ­γκέ­ντρω­ση επα­νοι­κειο­ποί­η­σης της πλα­τεί­ας Αρι­στο­τέ­λους με σύν­θη­μα «Παίρ­νου­με πίσω την Αρι­στο­τέ­λους και κάθε Αρι­στο­τέ­λους». Αλλά και στη δια­δή­λω­ση του Αυ­το­ορ­γα­νω­μέ­νου pride, μα­ζι­κό­τε­ρη από πέρσι, κυ­ριαρ­χού­σαν τα συν­θή­μα­τα ενά­ντια στον φα­σι­σμό, αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στί­νη, ενά­ντια στο ροζ ξέ­πλυ­μα του κρά­τος – δο­λο­φό­νος του Ισ­ρα­ήλ.

Κατά τη διάρ­κεια του πεν­θη­μέ­ρου χρειά­στη­κε να ανα­με­τρη­θού­με και με την πρό­κλη­ση να αντι­με­τω­πί­σου­με την αγα­νά­κτη­ση, τη δυ­σα­ρέ­σκεια και την απο­γο­ή­τευ­ση που δη­μιούρ­γη­σε με­τα­ξύ μας η δια­σπο­ρά φημών για σε­ξι­στι­κές, πα­ρα­βια­στι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές. Σε έναν τέ­τοιο θεσμό είναι αυ­το­νό­η­τες η ευαι­σθη­σία και η επα­γρύ­πνη­ση για τέ­τοιες συ­μπε­ρι­φο­ρές και η πε­ρι­φρού­ρη­σή του από αυτές. Άλλο τόσο όμως θα πρέ­πει να είναι αυ­το­νό­η­τη η ευαι­σθη­σία και η προ­σο­χή με την οποία αντι­με­τω­πί­ζου­με τέ­τοια κρού­σμα­τα. Ακρι­βώς επει­δή κα­νέ­νας/μια/α μας δεν έχει με­γα­λώ­σει χωρίς σε­ξι­στι­κές αντι­λή­ψεις, η ενα­σχό­λη­σή μας με το φε­μι­νι­στι­κό και ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ κί­νη­μα  θα πρέ­πει να αντι­με­τω­πί­ζε­ται και σαν ευ­και­ρία ανα­μέ­τρη­σης με αυτές, και βελ­τί­ω­σης όλων μας. Πι­στεύ­ου­με πως παρά τις αστο­χί­ες, τε­λι­κά επι­κρά­τη­σε η φρο­ντι­στι­κό­τη­τα στα εμπλε­κό­με­να άτομα και πε­ρι­φρου­ρή­θη­κε η ενω­τι­κή δράση του θε­σμού. 

Άλ­λω­στε, βα­δί­ζο­ντας για τις 29 Ιου­νί­ου, έχου­με να αντι­με­τω­πί­σου­με ξανά τις ομο­φο­βι­κές και σε­ξι­στι­κές αντι­λή­ψεις του συ­στή­μα­τος που τρο­φο­δο­τεί τις φα­σι­στι­κές επι­θέ­σεις αλλά και το ροζ ξέ­πλυ­μα του Ισ­ρα­ήλ μέσα από το θεσμό του EuroPride. Χρειά­ζε­ται να ορ­γα­νώ­σου­με ένα δυ­να­τό, με­γά­λο και ευ­φά­ντα­στο Κι­νη­μα­τι­κό Μπλοκ που να μπο­ρεί να πα­ρέμ­βει σε αυτό τον θεσμό βά­ζο­ντας τις ρι­ζο­σπα­στι­κές από­ψεις απέ­να­ντι στο σε­ξι­σμό και την ομο­φο­βία του συ­στή­μα­τος και προ­βάλ­λο­ντας την αλ­λη­λεγ­γύη στον Πα­λαι­στι­νια­κό λαό.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες