150 χρόνια από τη Παρισινή Κομμούνα
Συμπληρώνονται φέτος 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα του 1871. Αυτό το μεγαλειώδες γεγονός, αυτή η πρώτη έφοδος στον ουρανό, η πρώτη επαναστατική εργατική εξουσία, είναι ακόμα ένα ζωντανό κομμάτι της κληρονομιάς όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και όλων των κινημάτων της εργατικής τάξης και των φτωχών. Οι 72 μέρες της Κομμούνας απέδειξαν ότι η εργατική τάξη είναι η μόνη πραγματικά προοδευτική και δημοκρατική τάξη. Οι εργάτες/-ριες του Παρισιού απέδειξαν, στις χειρότερες δυνατές συνθήκες, ότι η τάξη που παράγει τον πλούτο της κοινωνίας μπορεί να τον αξιοποιήσει προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.
Οι κομουνάροι/-ες με την απαράμιλλη αυτοθυσία, τον ηρωισμό και μια βαθιά συναίσθηση του ιστορικού τους ρόλου έθεσαν νέες βάσεις σε όλο το φάσμα της πολιτικής συζήτησης. Ακόμα και αν δεν κατάφεραν να κερδίσουν, η ζωή και η δράση τους άφησαν μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές αγωνιστών/-ριων. Όλες οι προϋπάρχουσες κοινωνικές θεωρίες δοκιμάστηκαν στην Κομμούνα, κάποιες διαλύθηκαν υπό το βάρος της ενεργής δράσης των ίδιων των εργατών/-ριών ενώ άλλες σφυρηλατήθηκαν εκ νέου σε αυτό επαναστατικό αμόνι για να γίνουν δυνατά όπλα στα χέρια της εργατικής τάξης.
Ο Μαρξ χρωστάει στην Κομμούνα την επιβεβαίωση και ολοκλήρωση της θεωρίας του. Το κείμενό του «Ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία», που δημοσιεύτηκε λίγες μόνο μέρες μετά την άγρια καταστολή της Κομμούνας και υιοθετήθηκε ως διακήρυξη της Πρώτης Διεθνούς, αποτελεί την πιο ειλικρινή και άρτια κριτική και ανάλυσή της μέχρι και σήμερα και έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες όλου του κόσμου.
Αν η Κομμούνα έθεσε την ερώτηση, η Οκτωβριανή Επανάσταση έδωσε την απάντηση. Τόσο ο Λένιν όσο και ο Τρότσκι είχαν μελετήσει εις βάθος τα κατορθώματα και τις αδυναμίες της Κομμούνας και χάρη σε αυτή την κληρονομιά κατάφεραν μόλις 46 χρόνια αργότερα μια νικηφόρα επανάσταση και ένα γνήσιο εργατικό κράτος.
Είναι τώρα δικό μας καθήκον να μελετήσουμε τα διδάγματα της Κομμούνας και να εμπνεύσουμε τον κόσμο των αγώνων, όπως εμπνέουν εμάς οι γενναίοι και ηρωικοί κομουνάροι/-ες. Είναι ένα χρέος που το οφείλουμε τόσο σε αυτούς που δεν δίστασαν να δώσουν τις ζωές τους για την υπόθεση της τάξης όσο και στους εαυτούς μας και στην ίδια την εργατική τάξη.
Στο Rproject.gr, ξεκινάμε ένα σχετικό αφιέρωμα. Μπορείτε να ανατρέχετε στον θεματικό φάκελο «150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα», ο οποίος τις επόμενες εβδομάδες θα εμπλουτίζεται με σχετικά κείμενα –των κλασσικών, διεθνών συντρόφων και συντροφισσών, αρθρογραφία της «Εργατικής Αριστεράς» κ.ά. Παράλληλα, στο Rp μεταφέρουμε στο ελληνόγλωσσο κοινό και το ενδιαφέρον αφιέρωμα των συντρόφων του RS21 στη Βρετανία, που τους επόμενους 3 μήνες θα παρουσιάζουν σταδιακά μεταφράσεις άρθρων της «Κραυγής του Λαού», της εφημερίδας της Κομμούνας.
