Ο Σαμαράς, όταν ανακοίνωνε «μηδενική ανοχή» και «πυγμή» ενάντια στο εργατικό κίνημα, το εννοούσε.
Η εκκένωση της κατάληψης του υπουργείου Εργασίας και η βίαιη επίθεση στους συγκεντρωμένους του ΠΑΜΕ και τους συμπαραστάτες τους (ανάμεσά τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ), οι προσαγωγές δεκάδων συνδικαλιστών και η δίωξή τους είναι ένα ακόμα δείγμα της προσπάθειας της τρικομματικής να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία.
Το καθεστώς, χτυπώντας τις καταλήψεις, έστειλε τα πρώτα μηνύματα πως δεν σκοπεύει να ανεχτεί οτιδήποτε εκτός του ασφυκτικού πλαισίου της «νομιμότητάς» τους. Οι επιθέσεις στις κινητοποιήσεις στις ΔΟΥ και στα διόδια ήταν τα επόμενα κρούσματα. Στη μάχη των Συγκοινωνιών, έγινε ξεκάθαρο ότι η καταστολή στρέφεται συνολικά ενάντια στον «εχθρό-λαό». Και σήμερα, στέλνει ένα νέο μήνυμα:
Πρώτον ότι δεν θα δεχθεί καν τους -παραδοσιακούς- «ακτιβισμούς». Και δεύτερον πως όλοι μπαίνουν στο στόχαστρο. Οι εποχές των «ευσήμων» στο ΚΚΕ για την «συγκρότηση» και την «πειθαρχία» του πέρασαν. Οι αγωνιστές του ΠΑΜΕ με την ίδια συγκρότηση και πειθαρχία διαδήλωναν έξω από το υπ. Εργασίας, όταν δέχτηκαν την επίθεση.
Οι δηλώσεις Κεδίκογλου για την «βία» του ΠΑΜΕ είναι αποκαλυπτικές και για τον τελευταίο που επέμενε να αντιμετωπίζει την «βία» και την «καταδίκη της» ως αφηρημένο ζήτημα αξιών.
Οι μαζικές προσαγωγές συνδικαλιστικών εκπροσώπων, είναι αποκαλυπτικές για όσους επέμεναν να διακρίνουν την καταστολή ανάμεσα στην «άγρια νεολαία» και το «οργανωμένο εργατικό κίνημα».
Η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, σε άλλες εποχές θα ήταν ένας συνηθισμένος συμβολικός συνδικαλιστικός ακτιβισμός. Στο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έγινε όμως (αυτό της «πάταξης κάθε άνομης δράσης») πήρε χαρακτηριστικά πολιτικής δήλωσης «ανυπακοής» στην πολιτική «πυγμής» του Σαμαρά. Σε συνδυασμό με πρόσφατες δηλώσεις της Αλ. Παπαρήγα, συμβολικές, αλλά με σημαντικό πολιτικό στίγμα («σκίστε τα χαρτιά στρατολόγησης, σκίστε τα χαράτσια»), το ΚΚΕ τοποθετήθηκε (με τον δικό του τρόπο) απέναντι στο ζοφερό τοπίο σιωπής που θέλει να επιβάλλει ο Δένδιας.
Αυτήν τη στάση θέλησε να «τιμωρήσει» και να επιχειρήσει να «εξουδετερώσει» ο Δένδιας. Και γι’ αυτό χτυπήθηκε έτσι η σημερινή κινητοποίηση.
Όπως οι προηγούμενες απόπειρες βέβαια, έπεσαν στο κενό όσον αφορά την «εξουδετέρωση» (πχ η μεγάλη πορεία της 12 Γενάρη για τις καταλήψεις). Και τώρα οι κυβερνητικοί πήραν μια πρώτη ηχηρή απάντηση: την μαζική, δυναμική συγκέντρωση έξω από τη ΓΑΔΑ μελών του ΠΑΜΕ, του ΚΚΕ, εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ και αλληλέγγυων από όλο το φάσμα του κινήματος αντίστασης. Ο αγώνας για την απελευθέρωση και αθώωση όλων των συλληφθέντων θα συνεχιστεί, όπως και ο αγώνας ενάντια στην κλιμάκωση της καταστολής. Το σύνθημα των συγκεντρωμένων «Ο νόμος και η τάξη των αφεντικών, θα τσακιστεί στο δίκιο των εργατών» πρέπει να γίνει πραγματικότητα.
Γίνεται πια καθαρό ότι για τους «από πάνω» είμαστε όλοι στο ίδιο κάδρο «βίας και ανομίας»: ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αναρχικοί, απεργοί, καταληψίες, συνδικαλιστές, διαδηλωτές, νεολαίοι. Είναι ώρα να το καταλάβουμε και εμείς, και να απαντήσουμε ανάλογα.
