Η απογοήτευση, η αμηχανία ή η οργή, είναι τα συνηθέστερα συναισθήματα, που κατακλύζουν αυτή την ώρα, τα μέλη, τα στελέχη, του οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα το «λαό της Αριστεράς». Και δικαιολογημένα, όταν η ταπεινωτική συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές, περιέχει σκληρά μέτρα φτωχοποίησης για τον κόσμο μας, όταν το ελπιδοφόρο εγχείρημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς κινδυνεύει να μετατραπεί σε απολογητή της λιτότητας.
Παρ’ όλα αυτά, δεν μας επιτρέπεται να παραλύσουμε από τον πανικό ή το θυμό μας. Τώρα είναι η στιγμή της πιο αποφασιστικής μάχης για τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαδρομή και τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας φορέα, μας υποχρεώνουν να αποβάλουμε τις όποιες σκέψεις αποστράτευσης από την καθημερινή πολιτική πάλη. Μας υποχρεώνουν να δώσουμε μια κρισιμότατη μάχη συντεταγμένα, νηφάλια και με πλήρη συνείδηση της συγκυρίας, για να διαφυλάξουμε το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε και υπηρέτησε μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ: του πολιτικού εργαλείου για τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Από τον Χώρο Διαλόγου και τα Φόρουμ, μέχρι τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση με «κορμό την Αριστερά», εκπροσωπήσαμε πολιτικά τον κόσμο της εργατικής-λαϊκής αντίστασης, τα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα, τους μεγάλους αγώνες ενάντια στα μνημόνια της εξαθλίωσης και το κοινωνικό ρεύμα που συγκροτήθηκε πάνω στη διαχωριστική γραμμή λιτότητα/αντιλιτότητα. Ρεύμα που εκφράστηκε μαζικά με την ταξική ψήφο στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και θα βρεθεί πολιτικά ακάλυπτο, αν ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλαχθεί σε «χειροκροτητή» των κυβερνητικών επιλογών.
Το άμεσο καθήκον που μας αντιστοιχεί είναι η γενική κινητοποίηση των μελών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για να φράξουμε το δρόμο στο νέο μνημόνιο, για να αμφισβητήσουμε τη συμφωνία μέσα στο κόμμα, για να παλέψουμε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μη μετατραπεί και αυτός σε ακόμα έναν διαχειριστή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Η μάχη αυτή είναι απολύτως κρίσιμη για τις προοπτικές του κινήματος και της Αριστεράς στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Καμιά φορά η ιστορία σκαρώνει τα πιο περίεργα παιχνίδια, αλλά είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στον ΣΥΡΙΖΑ και στην έκβαση αυτής της κρίσιμης μάχης στο εσωτερικό του, συμπυκνώνεται αυτή τη στιγμή η ταξική πάλη! Απέναντι στην ισοπεδωτική συμφωνία και στις όποιες προσπάθειες εξωραϊσμού των αποτελεσμάτων της, η μόνη συνεπής στάση είναι ο αγώνας για να μπλοκάρουμε την αρνητικότατη εξέλιξη που διαφαίνεται.
Με επιμονή στο πολιτικό μας σχέδιο για κατάργηση των μνημονίων και ανατροπή της λιτότητας, επείγει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση των ριζοσπαστικών φωνών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση της αποτροπής ενός ολοκληρωτικού εξευτελισμού, που δεν θα έχει επιστροφή.
Κάθε προσπάθεια να μετατραπούν οι δυνάμεις του κόμματος σε προπαγανδιστή περικοπών συντάξεων, κατάσχεσης κατοικιών, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και «κλαδέματος» της λαϊκής κυριαρχίας, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Αντίθετα, οφείλουμε να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αντίστασης, να συνδεθούμε με το κοινωνικό-πολιτικό δυναμικό του 61,3 %, για την τελική νίκη του «ΟΧΙ», για την οριστική ανατροπή των μνημονίων της λιτότητας, για την προετοιμασία του λαού (και την υπεράσπισή του) στην προοπτική της ρήξης με την ΕΕ και τις εγχώριες ελίτ.
*μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Ανατολικών Συνοικιών Αθήνας
