Ένας απολογισμός για την πολυήμερη μάχη των εργαζομένων στον ΟΑΕΕ.
ΑΥΤΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Συναδέλφισες, συνάδελφοι
Ξεκινήσαμε και κάναμε έναν σπουδαίο αγώνα. Οι εργαζόμενοι στα Ασφαλιστικά Ταμεία, μαζί με τους διοικητικούς των ΑΕΙ-ΤΕΙ και φυσικά την ΟΛΜΕ, είμασταν μπροστάρηδες αυτής της δυναμικής μάχης. Αυτής της μάχης που έφερε τη μεγαλύτερη δημοσιοϋπαλληλική απεργία και διαδήλωση από τη Μεταπολίτευση. Πάνω από 100.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο διαδήλωσαν στην Αθήνα και σε πολλές πόλεις ακόμα την Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη. Επίσης δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν είτε με την ΑΔΕΔΥ και την ΟΛΜΕ, είτε με άλλες ομοσπονδίες με αίτημα στο σταμάτημα των απολύσεων και την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων.
Οι εργαζόμενοι του ΟΑΕΕ μαζί με εκείνους όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων και του ΟΑΕΔ είχαμε σχεδόν καθημερινή παρουσία στους δρόμους με μαχητικά μπλοκ που έφτασαν και τα 2.000 άτομα.
Αυτές οι κινητοποιήσεις μπορεί να έκλεισαν προσωρινά τον κύκλο τους, όμως το απεργιακό μέτωπο θα παραμείνει ζωντανό, ακόμα και αν υπάρξει ένα μικρό μεσοδιάστημα που οι αγώνες παρουσιάσουν μικρή κάμψη. Το φθινόπωρο πρέπει να παραμείνει καυτό για τους κυβερνητικούς συναιτέρους και την τρόικα, γιατί είναι ο μόνος δρόμος που με μια πλατιά κοινωνική συμμαχία, θα οδηγήσει στην ανατροπή. Η μάχη αυτή είναι ένα από τα γεγονότα ενός μακριού πολέμου.
Αυτός ο αγώνας μπορεί να μην έχει καταφέρει ακόμα να μπλοκάρει τις απολύσεις, όμως έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να υπάρξει ο κατάλληλος συντονισμός των ομοσπονδιών του δημοσίου και η αλληλεγγύη μεταξύ μας, που με την προοπτική της απεργίας διαρκείας και την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων, θα αλλάξουν προς το καλύτερο τις ζωές μας.
Είναι η πρώτη φορά που μπήκε με τέτοια πίεση από τη βάση προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των σωματείων και της ΑΔΕΔΥ το αίτημα για απεργία διαρκείας και για ανατροπή της κυβέρνησης. Η ΑΔΕΔΥ και αρκετές ομοσπονδίες του Δημοσίου δεν μιλάνε στα αιτήματα τους για ανατροπή της κυβέρνησης, αλλά για ανατροπή αυτής της πολιτικής. Καλλιεργούν αυταπάτες στον κόσμο, ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά με μερικές 24ωρες και 48ωρες θα νοιαστεί τους εργαζόμενους και θα σταματήσει τις απολύσεις.
Οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κεντρικός στόχος της συγκυβέρνησης Σαμαρά, που θέλει να τις πραγματοποιήσει με κάθε κόστος. Μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο και με πόλεμο θα απαντήσουμε. Και αυτές οι κινητοποιήσεις έστειλαν αυτό το μήνυμα: ότι είμαστε αποφασισμένοι να πολεμήσουμε.
Η συνδικαλιστική ηγεσία στον ΟΑΕΕκαι στην ομοσπονδία μας πιεζόμενη από τον κόσμο, που ήθελε να αντιδράσει στις απολύσεις, αναγκάστηκε να προκηρύξει τις απεργίες. Δυστυχώς όμως δεν έκαναν το επόμενο βήμα και να συγκρουστούν ουσιαστικά, οργανώνοντας περιφρουρήσεις, καταλήψεις, μπλοκάρισμα της μηχανογράφησης και των συντάξεων για την επιτυχία των κινητοποιήσεων.
Ακόμα πληρώνουμε συμβιβασμούς, λάθη και ανεπάρκειεςτης συνδικαλιστικής ηγεσίας όλα αυτά τα χρόνια. Δεν διαπαιδαγώγησε σωστά τους εργαζόμενους για τους αγώνες και για άλλη μια φορά ρίχνουν την ευθύνη στον κόσμο που δεν απεργεί.
Το κρίσιμο σημείο καμπής του αγώνα μας ήταν στην ΟΛΜΕ, όπου οι ελεγχόμενες από την κυβέρνηση παρατάξεις (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), μαζί με το ΠΑΜΕ ουσιαστικά εμπόδισαν την κλιμάκωση της πρώτης πενθήμερης σε απεργία διαρκείας, ενώ πάλι η ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ εμπόδισαν στις άλλες μεγάλες ομοσπονδίες (δάσκαλοι, δήμοι κα) το απεργιακό ξεκίνημα και άλλων κλάδων, που θα έδινε χαρακτηριστικά πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας διαρκείας. Η έλλειψη αυτής της προοπτικής ήταν που αποθάρρυνε τους εργαζόμενους που απεργούσαν και μείωσε τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία τις τελευταίες μέρες.
Δυστυχώς και το ΠΑΜΕ με τη στάση του αυτές τις μέρες δεν βοήθησε όσο θα έπρεπε και όσο θα μπορούσε τις κινητοποιήσεις. Επηρεασμένοι από την κεντρική γραμμή του κόμματος για 48ωρες απεργίες, έβαλαν εμπόδια στην κήρυξη της δεύτερης πενθήμερης απεργίας στα Ασφαλιστικά Ταμεία (όπως και στην ΟΛΜΕ), στέλνοντας μήνυμα αποκλιμάκωσης για τη δεύτερη εβδομάδα κινητοποιήσεων. Επίσης ήταν εντελώς άκαιρο το θέμα απαρτίας, που έθεσαν στη συνέλευση στις 20 Σεπτέμβρη, κάνοντας στην άκρη τις ιδιαιτερότητες ενός πανελληνίου συλλόγου.
Το ισοζύγιο από τις απεργίες είναι θετικό για τους εργαζόμενους, γιατί αφήνει μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το πώς πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε και γιατί έφθειρε την κυβέρνηση, που έχει προβλήματα και εξαιτίας των συνεπειών της άνανδρης δολοφονίας του Π. Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή.
Η άρχουσα τάξη, η μνημονιακή κυβέρνηση και τα ΜΜΕ κρατούσαν απέναντι στους Έλληνες ναζί μια στάση που κυμαίνονταν από την ανοχή μέχρι την ανοιχτή στήριξη. Και αυτό γιατί ήξεραν ότι πιθανά να χρειαστούν το φασισμό και τα τάγματα εφόδου εναντίον των αριστερών, των συνδικαλιστών και ακολούθως εναντίον του εργατικού κινήματος. Ξεκινώντας από τους συνδικαλιστές στο Πέραμα και την ατιμωρησία που ακολούθησε , οι Χρυσαυγίτες νόμιζαν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Όμως υπερτίμησαν τις δυνάμεις τους, γιατί το εργατικό κίνημα που ήταν ήδη στους δρόμους και οι ογκώδεις αντιφασιστικές διαδηλώσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση του ακροδεξιού Σαμαρά να βάλει ένα προσωρινό φρένο στη Χρυσή Αυγή με τις συλλήψεις των ηγετικών στελεχών της.
Μόνη απάντηση στους ναζί είναι η περαιτέρω ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος, η ενεργή συμμετοχή μας στα συνδικάτα και τους αγώνες, ενημέρωση της κοινωνίας για τον πραγματικό τους ρόλο και οι νίκες απέναντι στις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Εμείς σαν ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ στον ΟΑΕΕ και στην Ομοσπονδία προσπαθήσαμε για την καλύτερη δυνατή οργάνωση και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Επανειλημμένα εδώ και χρόνια προτείνουμε περιφρούρηση των απεργιών και καταλήψεις, που θα δημιουργούν πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση από το σταμάτημα της λειτουργίας των Ταμείων.
Χαιρόμαστε που επιτέλους διάφορες ομοσπονδίες, μαζί και η δική μας, αποφάσισαν να συντονιστούν μεταξύ τους, για να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας και να ασκήσουμε μεγαλύτερη επιρροή στην ΑΔΕΔΥ. Όταν τους καλούσαμε να συντονιστούμε με διάφορες ομοσπονδίες που κινητοποιούνταν στο παρελθόν, ακόμα και για τις κινητικότητες πριν 10 μήνες στους δήμους, μας κοιτούσαν σα να τους μιλούσαμε κινέζικα!
Η συνέχιση του αγώνα και της αντίστασης είναι αυτονόητη υποχρέωση. Γιατί πρέπει και μπορούμε να νικήσουμε. Δεν περισσεύει κανείς ούτε στον ΟΑΕΕ, ούτε πουθενά. Αν θέλουν λίστες μπορούμε να τους δώσουμε πολλές λίστες με τα κενά που υπάρχουν, με τις ελλείψεις και τα αιτήματα μας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ – ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΟΣΩΝ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΝΙΜΩΝ, ΙΔΑΧ, ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ – ΕΞΩ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
