Συναδέλφισσες, -οι, Η ίδρυση του ΣΥΔΑΠΤΤ ήταν αναμενόμενο πως δεν θα ήταν αρεστή σε όλους. Ήδη έχει ξεκινήσει προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων και συκοφάντησης του σωματείου και των εκπροσώπων του.

Ει­δι­κά μετά την πολύ επι­τυ­χη­μέ­νη πε­ριο­δεία του Δ.Σ. του συλ­λό­γου στο τη­λε­φω­νι­κό κέ­ντρο του Μο­σχά­του αυτή η προ­σπά­θεια εντά­θη­κε. Εμ­φα­νί­ζε­ται ότι ο σύλ­λο­γος δη­μιουρ­γή­θη­κε για να εξυ­πη­ρε­τή­σει «κομ­μα­τι­κά» και «πο­λι­τι­κά» οφέλη και ότι υπάρ­χουν ιδιο­τε­λή κί­νη­τρα. Ξε­χνούν όμως ότι όλοι οι συμ­με­τέ­χο­ντες στο σύλ­λο­γο είναι ερ­γα­ζό­με­νοι στον συ­γκε­κρι­μέ­νο κλάδο, τα μέλη του Δ.Σ. είναι νό­μι­μα εκλεγ­μέ­νοι εκ­πρό­σω­ποι του συλ­λό­γου – και μά­λι­στα μετά από εκλο­γές με μα­ζι­κή συμ­με­το­χή - και θα κρι­θούν για τις πρά­ξεις τους και όχι τις υπο­τι­θέ­με­νες προ­θέ­σεις τους.

Δια­σπεί­ρε­ται η πλη­ρο­φο­ρία ότι δήθεν η σύμ­βα­ση που έχουν υπο­γρά­ψει οι υπάλ­λη­λοι στο τη­λε­φω­νι­κό κέ­ντρο πε­ριέ­χει όρο που απα­γο­ρεύ­ει την έντα­ξη σε σω­μα­τείο και η πα­ρα­βί­α­ση αυτού του όρου δίνει το δι­καί­ω­μα στην εται­ρεία να απο­λύ­σει τον υπάλ­λη­λο. Οποια­δή­πο­τε απα­γό­ρευ­ση έντα­ξης σε σω­μα­τείο είναι αντί­θε­τη με την ισχύ­ου­σα νο­μο­θε­σία. Ένας τέ­τοιος όρος, αν τυχόν υπήρ­χε,  θα ήταν κα­θα­ρά πα­ρά­νο­μος και  θα επέ­φε­ρε σο­βα­ρές κυ­ρώ­σεις στον συ­ντά­κτη της σύμ­βα­σης, δη­λα­δή την εται­ρεία. Η έντα­ξη στα σω­μα­τεία προ­βλέ­πε­ται και προ­στα­τεύ­ε­ται από την ελ­λη­νι­κή νο­μο­θε­σία (Ν. 1264/82) για όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους χωρίς εξαι­ρέ­σεις.

Αντι­δρά­σεις τέ­τοιου εί­δους υπο­δη­λώ­νουν  του­λά­χι­στον πα­νι­κό. Ανη­συ­χούν για την πι­θα­νό­τη­τα να υπάρ­ξει μία φωνή μέσα στον ερ­γα­σια­κό χώρο που να υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Θέ­λουν το τη­λε­φω­νι­κό κέ­ντρο απο­μο­νω­μέ­νο,  ώστε να μπο­ρούν να εκ­βιά­ζουν με το φό­βη­τρο της ανερ­γί­ας τους συ­να­δέλ­φους και να τους ζη­τούν το οτι­δή­πο­τε. Έτσι χρε­ώ­νε­ται με μεί­ω­ση στους ήδη πε­νι­χρούς μι­σθούς ακόμα και η κα­θυ­στέ­ρη­ση των πέντε (5) λε­πτών, άσχε­τα με το αν αυτή ανα­πλη­ρώ­νε­ται στην λήξη του ωρα­ρί­ου. Οι αναρ­ρω­τι­κές άδειες είναι πε­ριο­ρι­σμέ­νες ακόμα και όταν υπάρ­χουν σο­βα­ρά και δια­πι­στω­μέ­να προ­βλή­μα­τα υγεί­ας. Τα δια­λείμ­μα­τα, ακόμα και για τουα­λέ­τα, πρέ­πει να είναι αυ­στη­ρά προ­κα­θο­ρι­σμέ­να και με βάση τον προ­γραμ­μα­τι­σμό του προϊ­στα­μέ­νου και τις «ανά­γκες» της υπη­ρε­σί­ας(!).

Κα­νείς μόνος του δεν μπο­ρεί να αντι­δρά­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά σε τέ­τοιου εί­δους  πρα­κτι­κές. Δυ­να­μώ­νου­με το σω­μα­τείο μας για να γίνει η φωνή που θα μας υπε­ρα­σπί­σει  απο­τε­λε­σμα­τι­κά, θα σφυ­ρη­λα­τή­σει την αλ­λη­λεγ­γύη, θα διεκ­δι­κή­σει ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και αξιο­πρε­πείς μι­σθούς. Με συλ­λο­γι­κό αγώνα μπο­ρού­με να κερ­δί­σου­με

Ζη­τά­με από τους συλ­λό­γους των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Εθνι­κή και στις υπό­λοι­πες τρά­πε­ζες,  την ΟΤΟΕ, το ΕΚΑ και την ΓΣΕΕ να πά­ρουν θέση και να κα­ταγ­γεί­λουν τέ­τοιου εί­δους πε­ρι­στα­τι­κά ερ­γο­δο­τι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας από την πλευ­ρά των εκ­προ­σώ­πων των εται­ρειών.

Το ΔΣ

Του Συλ­λό­γου Δα­νει­ζο­μέ­νου Προ­σω­πι­κού Τρα­πε­ζι­κού Τομέα