H χώρα και ο λαός μας ζουν τον έβδομο χρόνο της πολιτικής των μνημονίων. Στο διάστημα αυτό ξεδιπλώθηκε και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, μια πρωτόγνωρη επίθεση που ξεκινάει από το εισόδημα και τους όρους διαβίωσης. Περνάει στα δικαιώματα, στην εκπροσώπηση, τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος και καταλήγει στην ίδια τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέγραψε το 3ο Μνημόνιο ακυρώνοντας το μεγαλειώδες ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα! Η παρούσα Κυβέρνηση συνεχίζει τις πολιτικές ΝΔ – ΠΑΣΟΚ πατώντας στην απογοήτευση και τη διάψευση των ελπίδων για καλύτερες μέρες.

Οι ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις στον ιδιω­τι­κό τομέα  απο­διαρ­θρώ­θη­καν  πλή­ρως προς όφε­λος του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου.Ο δη­μό­σιος το­μέ­ας ακο­λου­θεί με πα­ράλ­λη­λη δρα­μα­τι­κή μεί­ω­ση των ει­σο­δη­μά­των μας.Ηφο­ρο­λο­γι­κή κα­ται­γί­δα,το ασφα­λι­στι­κό έκτρω­μα,το ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας θα συ­νο­δευ­τούν άμεσα και από 10 Νο­μο­σχέ­δια - φωτιά μέσα στο κα­λο­καί­ρι για Παι­δεία, Δη­μό­σιο, Υγεία, Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση, Οι­κο­νο­μία.
Στο χώρο της Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας έχου­με ήδη τη de facto από­λυ­ση χι­λιά­δων συ­να­δέλ­φων-ανα­πλη­ρω­τών, τη συ­νε­χώς μειού­με­νη χρη­μα­το­δό­τη­ση μέσω «κο­φτών» και μειώ­σε­ων κοι­νω­νι­κών δα­πα­νών, την κι­νη­τι­κό­τη­τα των εκ­παι­δευ­τι­κών. Ο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρος εφιάλ­της δεν θα πε­ρι­μέ­νει τον Κυ­ριά­κο για να υλο­ποι­η­θεί: έπο­νται αύ­ξη­ση ωρα­ρί­ου, ομα­δο­ποι­ή­σεις ει­δι­κο­τή­των, αλ­λα­γές ανα­θέ­σε­ων, πά­γω­μα με­τα­θέ­σε­ων, αξιο­λό­γη­ση, εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση εκ­παί­δευ­σης, κλεί­σι­μο/κα­τάρ­γη­ση σχο­λι­κών μο­νά­δων, ορ­γα­νι­κό­τη­τα/μο­νι­μό­τη­τα. Την κα­τεύ­θυν­ση των με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων δεί­χνει και ο Εθνι­κός διά­λο­γος για την Παι­δεία: υλο­ποί­η­ση, πιστή εφαρ­μο­γή κάθε λέξης, κάθε μνη­μο­νια­κής δέ­σμευ­σης που ανέ­λα­βε αυτή η κυ­βέρ­νη­ση προς τους δα­νει­στές.
Απο­στρά­τευ­ση και απο­γο­ή­τευ­ση;
Το άδικο βα­δί­ζει σή­με­ρα με σί­γου­ρο βη­μα­τι­σμό! Ωστό­σο το κλίμα ητ­το­πά­θειας, το αί­σθη­μα ότι τί­πο­τα δεν μπο­ρεί να αλ­λά­ξει, η πα­θη­τι­κό­τη­τα, ασκούν πίεση στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα να υπο­χω­ρή­σει από τη στό­χευ­ση  της ρήξης και της ανα­τρο­πής στην ητ­το­πά­θεια, τη δια­χεί­ρι­ση, τον πα­ρα­γο­ντι­σμό, τα ελά­χι­στα αι­τή­μα­τα, δη­λα­δή στο νέο κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό......   
Στο πλευ­ρό του κλά­δου και όχι του Υπουρ­γεί­ου.
Ίσως από τα πιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα είναι η ηγε­σία της πα­ρά­τα­ξης των ΣΥΝΕΚ, στο χώρο της δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης. Μια ιστο­ρι­κή, μα­ζι­κή πα­ρά­τα­ξη, με αγώ­νες και προ­σφο­ρά στο κλάδο.  Όμη­ρος η ηγε­σία της, πλέον, του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου πο­λι­τι­κού σχε­δί­ου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ , με­τα­τρέ­πει  τις ΣΥΝΕΚ σε Μνη­μο­νια­κή-Κυ­βερ­νη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη, συ­μπα­ρα­σύ­ρο­ντας στην  αδρά­νεια και την ητ­το­πά­θεια  τη με­γα­λύ­τε­ρη Ομο­σπον­δία της χώρας.(ΟΛΜΕ).
 Συν­δι­κα­λι­στι­κά στε­λέ­χη, με ιστο­ρι­κή προ­σφο­ρά, εγκλω­βί­ζο­νται στην πα­γί­δα της «συλ­λο­γι­κής συν-ευ­θύ­νης», και στην οργή του κλά­δου που αυτή θα γεν­νή­σει σύ­ντο­μα, νο­μο­τε­λεια­κή απόρ­ροια της ακραί­ας νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης πο­λι­τι­κής της συ­γκυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τι­μά­με την ιστο­ρία του ρι­ζο­σπα­στι­κού συν­δι­κα­λι­σμού.
Ανα­συ­γκρο­τού­με και συ­νε­χί­ζου­με.
Το Μέ­τω­πο Τα­ξι­κής Ανα­τρο­πής (ΜΕΤΑ) Εκ­παι­δευ­τι­κών Β'βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης (ανα)συ­γκρο­τεί­ται  πάνω στις αξίες της αντί­θε­σης σε κάθε μνη­μο­νια­κό, κυ­βερ­νη­τι­κό, γρα­φειο­κρα­τι­κό ή κομ­μα­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό.
Γυ­ρί­ζου­με την πλάτη στο πα­λαιό στο φθαρ­μέ­νο, σε ό,τι μας πλή­γω­σε και μας πρό­δω­σε. Στρέ­φου­με το βλέμ­μα στο μέλ­λον, σ’ αυτό που έρ­χε­ται.
Επι­θυ­μού­με να συμ­βά­λου­με στη συ­γκρό­τη­ση ενός ευ­ρύ­τε­ρου αγω­νι­στι­κού με­τώ­που σε ολό­κλη­ρο το χώρο της εκ­παί­δευ­σης, και –ταυ­τό­χρο­να -στη κα­τεύ­θυν­ση της ανα­γκαί­ας ανα­γέν­νη­σης του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος. Να συ­γκρο­τή­σου­με συμ­μα­χί­ες με τη δο­κι­μα­ζό­με­νη κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία και να διε­ξά­γου­με απο­τε­λε­σμα­τι­κούς κοι­νω­νι­κούς αγώ­νες!
Κα­λού­με στην κοινή προ­σπά­θεια για την απο­κα­τά­στα­ση του κύ­ρους και της δύ­να­μης των Συν­δι­κά­των! Να κερ­δί­σου­με την εμπι­στο­σύ­νη των συ­να­δέλ­φων που αντι­με­τω­πί­ζουν με κα­χυ­πο­ψία τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση γιατί την ταυ­τί­ζουν με μι­κρο­κομ­μα­τι­κές λο­γι­κές ή ακόμα και με προ­σω­πι­κές φι­λο­δο­ξί­ες (πρώην συν­δι­κα­λι­στι­κά στε­λέ­χη σε κρα­τι­κο­δί­αι­τες θέ­σεις).
 Με­γά­λο στοί­χη­μα της επό­με­νης πε­ριό­δου για το κλάδο, η κα­τεύ­θυν­ση των αγώ­νων και των αι­τη­μά­των του, αλλά και η συμ­με­το­χή στις συλ­λο­γι­κές δρά­σεις.
ΔΗ­ΜΟ­ΚΡΑ­ΤΙΑ, ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑ, ΡΙ­ΖΟ­ΣΠΑ­ΣΤΙ­ΣΜΟΣ
Δεν εί­μα­στε όλοι το ίδιο !
Στη­ρί­ζου­με την πρω­το­βου­λία ανα­συ­γκρό­τη­σης του ΜΕΤΑ Δη­μό­σιου και Ιδιω­τι­κού τομέα για να απο­τε­λέ­σει το ΜΕΤΑ πόλο συ­σπεί­ρω­σης όλων των ρι­ζο­σπα­στι­κών και αντι­μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων, αγω­νι­στών ερ­γα­ζο­μέ­νων, ανέρ­γων και συ­ντα­ξιού­χων, που θα μπουν μπρο­στά στη μάχη για την ανα­τρο­πή των Μνη­μο­νί­ων, την επα­να­φο­ρά των ερ­γα­σια­κών και κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των, το στα­μά­τη­μα των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και του ξε­που­λή­μα­τος του δη­μό­σιου πλού­του, την έξοδο από την μέγ­γε­νη του ευρω- κα­τή­φο­ρου καθώς και τη ρήξη με τις πο­λι­τι­κές της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης και του ΔΝΤ.
ΜΟ­ΝΟ­ΔΡΟ­ΜΟΣ
Η ΑΝΑ­ΤΡΟ­ΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗ­ΜΟ­ΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΦΑΡ­ΜΟ­ΖΟΥΝ

Ετικέτες