(από την τοποθέτηση στη συνεδρίαση της ΚΕ 30-7-2015)
Η εφαρμοζόμενη πολιτική, είναι ΞΕΝΗ στις αρχές και αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι απλά η πολιτική του εφικτού, όπως χαρακτηρίστηκε στην προηγούμενη ΚΕ, αλλά αποτελεί πλέον το ΑΣΠΡΟ-ΜΑΥΡΟ, το Αριστερό που έγινε Μνημονιακό και Υποταγμένο στις επιλογές του κεφαλαίου και των αγορών! Ο πρόεδρος, παρόλο που αποτελεί -με απόφαση της πλειοψηφίας- μονοπρόσωπο όργανο, έχει το δικαίωμα να αλλάξει τις ιδρυτικές διακηρύξεις του κόμματος; Να ακυρώσει και τις δικές του διακηρύξεις; Τις δικές του πιθανά ναι αλλά με μια προϋπόθεση: Να συγκροτήσει ένα άλλο κόμμα και να προσδιορίσει νέες αρχές. ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει το δικαίωμα να τις μεταλλάξει, ακυρώνοντας τη συλλογική προσπάθεια 2004- 2013 για να ιδρυθεί το ενιαίο κόμμα!
Δεν έχει το δικαίωμα και δεν μπορεί να αλλάξει τις συλλογικές αποφάσεις, τη ψυχή μας, τους αγώνες και τις ζωές ανθρώπων, που έδωσαν τα πάντα χρόνια τώρα, για να υπάρξουν κατακτήσεις και δικαιώματα που σήμερα ισοπεδώνονται και ευτυχώς προς τιμή τους κάποιοι σύντροφοι μας τα υπερασπίστηκαν στη βουλή με τη ψήφο τους . Που έδωσαν αγώνες για τη διάσωση της δημόσιας περιουσίας που βγαίνει οριστικά στο σφυρί, για τη στήριξη του δημόσιου, αλληλέγγυου, αναδιανεμητικού, κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος που μετατρέπεται σε ανταποδοτικό και αμερικανοποιειται.
Υπάρχει μόνο ένας δρόμος πλέον: της απεμπλοκής! Στο σταυροδρόμι, που έχει προσπεράσει η κυβέρνηση παίρνοντας τον δρόμο της υποταγής, πρέπει να επιστρέψει ολοταχώς πίσω, για να πάρει το δρόμο που οδηγεί στην ανατροπή αυτής της πολιτικής, στη σοσιαλιστική προοπτική και την ελπίδα. ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ λοιπόν στις ιδρυτικές μας αρχές, που χωρίς αυτές, δεν θα είχε συγκροτηθεί από ανέντακτους αριστερούς και συνιστώσες ο ενιαίος ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για τον οποίο δούλεψαν σύντροφοι από άκρη σ'άκρη, που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες..
Σας θυμίζω λοιπόν σε τίτλους την πολιτική απόφαση της πλειοψηφίας που φαίνεται, τη σεβάστηκαν μόνο αυτοί που δεν τη ψήφισαν! « Ο ΣΥΡΙΖΑ και το μεγάλο ρεύμα της ανατροπής»,
«υπάρχει εναλλακτική διέξοδος από την κρίση και πάνω σε αυτή θα εκπονηθεί το Κυβερνητικό πρόγραμμα»(κεφ.Ε), ενώ στους προγραμματικούς στόχους(κεφ. ΣΤ) ξεκάθαρα τονίζεται: «ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα αντι-λιτότητας και αναδιανομής, κοινωνικής ανόρθωσης, παραγωγικής ανασυγκρότησης που αποκαθιστά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης.» «Αποκατάσταση στα προ του μνημονίου επίπεδα των εργασιακών σχέσεων» «Όχι αποικία χρέους, πρώτο θέμα η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους (λογιστικός έλεγχος)» «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ»!
Σας θυμίζω τη διαβεβαίωση ότι «θα αξιοποιήσουμε όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε στις απειλές, ενώ είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη»(κεφ13.2)
Εφαρμόστηκε μήπως; ΟΧΙ! Έχουν γίνει τα αντίθετα! Από την πρώτη στιγμή αντί η κυβέρνηση να πραγματοποιήσει την υπόσχεση της παραδόθηκε άνευ όρων! Η κυβέρνηση- έλεγε η πολιτική απόφαση- «θα θέσει το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου(13.8); Μήπως είχαμε σχέδιο να τα αφήσουμε πρώτα στα χέρια τους ώστε με δική τους κατεύθυνση να φυλλοροούν οι καταθέσεις, όπως είπε στην έναρξη της συνεδρίασης σήμερα το μεσημέρι ο σ. Δραγασακης; Ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας επέκρινε -αυτός που ήταν υπεύθυνος προγράμματος μετά το συνέδριο- ότι δεν συζητήσαμε ποτέ το πρόγραμμα, προσέξτε παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις αρκετών από εμάς σε κάθε ΚΕ! Και στην αντίδραση μου ποιος φταίει γι αυτό, μου απάντησε ότι ούτε στο σχολείο κατέδιδε τους συμμαθητές του! Άραγε ποιον υποδεικνύει;
Ας επανέλθω όμως στην πολιτική απόφαση του συνέδριου συγκρίνοντας την με την εφαρμοζόμενη πολιτική : Πως «υπερασπιζόμαστε το ασφαλιστικό σύστημα και τις αρχές της καθολικότητας της αλληλεγγύης, το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του υπό την εγγύηση του κράτους και την τριμερή χρηματοδότηση»; Πως «διασφαλίζουμε τη λειτουργία των Δημοσίων φορέων υγείας, παιδείας, πως συμβάλλουμε στην πολιτιστική ανάπτυξη;»
Πως «ακυρώνουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του Δημόσιου πλούτου; Πως επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας» (13.9) Πως θα γίνει «αναδιανομή και ανάπτυξη»; Σε ποιο «δημόσιο θα στηριχτεί η παραγωγική ανασυγκρότηση που δεν είναι ταξικά ουδέτερη»;
Όλα αυτά δεν μπορούν να υλοποιηθουν! Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε και δέσμευσε και τη χώρα να συνεχίσει τη μνημονική πολιτική! Προς όφελος ποιού; Με αυτές τις πολιτικές δεσμεύσεις δεν μπορεί να ληφθει καμιά κυβερνητική πρωτοβουλία με Ταξικό πρόσημο.
Ας απαντήσουμε ειλικρινά λοιπόν μετά από την 6μηνη τραυματική εμπειρία
Μπορούν να υπάρξουν ριζοσπαστικές αλλαγές μέσα στην Ευρωζώνη; Η εφαρμογή του σχεδίου Α- αφού ποτέ δεν κρίθηκε απαραίτητο από την πλειοψηφία να εξεταστούν εναλλακτικά ενδεχόμενα σε ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ- μπορεί να εφαρμοστεί;
ΟΧΙ! Σε αυτή την ευρωζώνη δεν έχουν θέση οι ιδέες της αριστεράς. Το «θα παλέψουμε να την αλλάξουμε» αφού πρώτα υποστούμε όλα τα δεινά, είναι η ίδια θέση που έχουν τα ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ κόμματα των Σημίτηδων, των Γιωργάκηδων και του νέου «συμμάχου» Ολαν, που πριν λίγο καιρό ο ίδιος ο Τσίπρας αποκαλούσε Ολανδρέου, δίνοντας σήμερα συγχωροχάρτι σε όλες τις πολιτικές που εφάρμοσαν και επαναλαμβάνοντας τις με το χειρότερο τρόπο!
Από τα παραπάνω προσδιορίζεται και η ενότητα μας, γιατί η ενότητα δεν είναι μια απολίτικη έννοια!
-πρέπει να διαλέξουμε ή με τα μνημόνια και τις επιταγές του κεφαλαίου ή με τους εργάτες.
-πρέπει να διαλέξουμε ή με την δουλοπρέπεια και την υποτέλεια ή με την εθνική αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία.
-πρέπει να διαλέξουμε ποια τακτική θα μας οδηγήσει στο στρατηγικό μας στόχο δηλαδή
ή βαρβαρότητα ή σοσιαλισμός
-πρέπει να διαλέξουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε:
ή το νεοφιλελευθερισμό και τα σχέδια της ευρωζώνης ή το δικό μας σχέδιο .
Η ενότητα λοιπόν προσδιορίζεται από τις πολιτικές που θα εφαρμόσουμε. Πρέπει να τη διαφυλάσσουμε και να την προστατεύουμε πριν τα τετελεσμένα την καταστρέφουν.
Άρα ή θα αλλάξουμε ρότα ή με αυτές τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν καταργείται το ΡΙΖ.Α. και μένει μόνο η θλίψη, η απογοήτευση! Α, και μένει σε αυτούς που εφαρμόζουν τις πολιτικές των μνημονίων, μόνο το ΣΥ. Ας το ερμηνεύσετε όπως θέλετε..
Εγώ προσωπικά επιμένω ΡΙΖ.Α. Και επιτρέψτε μου να κάνω μια δήλωση:
Δεν συμμετέχω σε κανένα «εσωτερικό δημοψήφισμα» με το ΝΑΙ κόντρα στο κοινωνικό ΟΧΙ.
Δεν συμμετέχω σε κανένα συνέδριο που στόχο έχει- όχι όμως δικαίωμα- να ακυρώσει, να μεταλλάξει, να καταστρατηγήσει τις ιδρυτικές αρχές για τις οποίες συγκροτηθήκαμε και οι οποίες δεν έχουν εφαρμοστεί με ευθύνη της κυβερνητικής πλειοψηφίας
Δεν συμμετέχω σε κανένα «ανοικτό συνέδριο που θα προκύψει από το άνοιγμα των οργανώσεων», λες και μέχρι σήμερα ήταν κλειστές, σας θυμίζω ότι οι περισσότερες συγκροτήθηκαν από τα κάτω, από το ΣΥΡΙΖΑ μελών.
Δεν συμμετέχω σε κανένα συνέδριο χειροκροτητών και πασοκοποιησης..
Συντάσσομαι με το πολιτικό περιεχόμενο του κειμένου των 109 μελών.
Συντάσσομαι με τους ψηφοφόρους που λένε ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ και όχι ότι προκύψει μεταλλαγμένο και νεοφιλελεύθερο.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ: Να πούμε όχι στο μονόδρομο που αντιπαλέψαμε όλο αυτό το διάστημα. Υπάρχει άλλος δρόμος και είναι ο δρόμος της ΡΙΖοσπαστικης Αριστεράς, του αγώνα της ελπίδας.
