«Απαιτούμε την τήρηση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας»

Η Εργατική Αριστερά και το Rpoject μίλησαν με την Αλίκη Δοκμετζή που πρόσφατα απολύθηκε από το κατάστημα της Pizza Fan στο Κερατσίνι. Η εμπειρία της Αλίκης είναι μια καθημερινή εικόνα του κλάδου του επισιτισμού και όχι μόνο που αντιμετωπίζει χιλιάδες προβλήματα. Προβλήματα που παρά τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται από τα σωματεία του κλάδου έχουν επιδεινωθεί και από τις μνημονικές πολιτικές της προηγούμενης δεκαετίας που όχι μόνο μείωσαν τα δικαιώματα των εργαζομένων και τους μισθούς τους αλλά ταυτόχρονα τους αφαίρεσαν και το δικαίωμα της προστασίας τους είτε μέσω των συλλογικών συμβάσεων εργασίας είτε μέσα από θεσμούς προστασίας των εργαζομένων όπως η επιθεώρηση εργασίας που απαξιώθηκαν μένοντας χωρίς προσωπικό. Προβλήματα που επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19 όπου οι εργαζόμενοι και στον ιδιωτικό τομέα έχουν αφεθεί χωρίς κανένα πρωτόκολλο προστασίας με αποτέλεσμα όπως συνέβη και με την Αλίκη να κινδυνεύει και η υγεία τους, να κολλάνε Covid-19 και στο τέλος να απολύονται όταν ζητάνε τα αυτονόητα. Όλα τα παραπάνω τα περιγράφει γλαφυρά η ίδια η Αλίκη στη συνέντευξη που ακολουθεί και στις ερωτήσεις του Θοδωρή Πατσατζή.

---------------------------------------

Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους απολύθηκες από την Pizza Fan;

Την ημέρα της απόλυσης μου η δικαιολογία ήταν ότι έχει μειωθεί η δουλειά. Ο πραγματικός λόγος ήταν η αντίδρασή μου σε όσα έγιναν από την εργοδοσία όταν, στις αρχές Δεκέμβρη, παρουσιάστηκε επιβεβαιωμένο θετικό κρούσμα Covid-19 σε συναδέλφισσα μέσα στην κουζίνα. Μας ενημέρωσαν για αυτό και μας κανόνισαν rapid test που είναι γνωστό ότι δεν είναι αξιόπιστα. Ήμουν ένα από τα ελάχιστα άτομα που επικοινώνησε με τον εργοδότη και το διευθυντή και τους ζήτησα να μας κάνουν ενημέρωση για το ποιο είναι το πρωτόκολλο. Όταν μου είπαν ότι δεν υπάρχει τους ζήτησα να γίνουν μοριακά τεστ και εκεί απάντησαν ότι δεν ξέρουν αν χρειάζονται και μάλλον δεν είναι απαραίτητο να γίνουν.

Η απάντηση παρέμενε ίδια και όταν τους ζήτησα να γίνουν επαναληπτικά τεστ μετά από τις ημέρες που προβλέπει ο ΕΟΔΥ μιας και το πρώτο που μας έκαναν ήταν το rapid. Ύστερα από αυτή την πίεση κανονίστηκε για εμένα και για ορισμένα επιλεγμένα άτομα από το προσωπικό που βγήκαμε αρνητικοί αλλά δεν δεχθήκαμε να πάμε να δουλέψουμε την επόμενη, να γίνουν μοριακά τεστ. Όταν βγήκαμε και σε αυτά αρνητικοί μας ζητήθηκε να δουλέψουμε κανονικά αλλά εγώ πάλι αρνήθηκα διότι είχα συμπτώματα και όπως αποδείχθηκε στην πορεία ήμουν τελικά θετική στον Covid-19. Θεωρώ ότι αυτή η αντίδρασή μου ήταν βασικός λόγος της στοχοποίησης μου και ο πραγματικός λόγος της απόλυσης μου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της ασθένειάς μου, καθώς όπως σας είπα είχα συμπτώματα και πήγα μόνη μου και έκανα μοριακό τεστ στο οποίο βγήκα θετική, επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά ο εργοδότης ο οποίος μου ανακοίνωσε το πρόγραμμά μου για όταν αναρρώσω. Σε αυτό ήταν πετσοκομμένες οι ώρες και οι μέρες εργασίας μου και όταν τον ρώτησα γιατί συμβαίνει αυτό μιας και κανονικά δουλεύω περισσότερες ώρες η απάντηση ήταν άμα σου αρέσει, άμα δεν σου αρέσει μπορείς να φύγεις και μου είπε επίσης επιθετικά ότι θα γίνουν και κάποιες απολύσεις μπορεί και να είσαι μπορεί και να μην είσαι σε αυτές. Άρα στην ουσία δέχθηκα εκβιασμό και επίθεση επειδή αρρώστησα και διαμαρτυρήθηκα.

Πήραν οποιαδήποτε άλλα μέτρα εκτός από αυτά τα τεστ που τος πιέσατε να γίνουν;

Το επόμενο πρωί που ξέραμε για το κρούσμα το μαγαζί δεν έκλεισε και είχε παραμείνει ανοιχτό με ελάχιστο προσωπικό. Από τη στιγμή που βγήκαν αρκετά άτομα θετικά στο rapid, γύρω στα 7 αν θυμάμαι σωστά, αναγκάστηκε το απόγευμα να το κλείσει το μαγαζί. Το ίδιο πρωί κιόλας έκανε απολύμανση όσο ήταν ανοιχτό αλλά το απόγευμα το έκλεισε. Την επόμενη μέρα αφού κάναμε τα τεστ κάλεσε όσους είχαμε βγει αρνητικοί να πάμε να δουλέψουμε κανονικά. Και έκτοτε συνέχισε να είναι ανοιχτό το μαγαζί προσλαμβάνοντας νέο προσωπικό και μετακινώντας συναδέλφους από άλλα καταστήματα της αλυσίδας στο Κερατσίνι. Μοριακά τεστ εν τέλει δεν έγιναν σε όλους παρόλο που ασκήθηκε πίεση και από μένα και από το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού το οποίο εγώ ενημέρωσα. και στην ουσία ήταν σαν να μην άλλαξε τίποτα από τη μέρα που βρέθηκαν τα κρούσματα και μετά. Ενώ ο ίδιος ο ιδιοκτήτης είπε στο συνδικάτο ότι ναι, θα λάβω μέτρα και έχω επικοινωνήσει με τον ΕΟΔΥ και τα λοιπά στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα. Άρα είχαμε ανύπαρκτα μέτρα σε ένα κατάστημα που είναι περίπου 60 τετραγωνικά και δουλεύουν 15 άτομα κουζίνα και 15 διανομείς το πλήρες προσωπικό και σε μέρες κι ώρες αιχμής  δουλεύαμε ταυτόχρονα γύρω στα 20 άτομα μέσα στο κατάστημα. 

Είσαι η μοναδική εργαζόμενη που απολύθηκες από το κατάστημα της Pizza Fun στο Κερατσίνι;

Όχι. Έγιναν κι άλλες εκδικητικές απολύσεις. Στις αρχές του Γενάρη απολύθηκαν δύο συνάδελφοι διανομείς επειδή τόλμησαν να μην πάνε για δουλειά την Πρωτοχρονιά κι ενώ είχαν μπει στο πρόγραμμα παρότι είχαν ζητήσει να μη δουλέψουν εκείνη τη μέρα.

Ποια είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα στον κλάδο;

Υπάρχουν οι διεκδικήσεις για Bαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, οι διεκδικήσεις για την ασφάλεια των διανομέων που είναι συνεχώς στο δρόμο, για τα μέτρα υγιεινής πολύ περισσότερο τώρα με την πανδημία και για τα μέτρα ασφαλείας. Γενικά επειδή είναι ένας κλάδος που νομίζω ότι είναι πάρα πολύ διαδεδομένη η ανειδίκευτη εργασία. Προσλαμβάνονται εργαζόμενοι χωρίς κάποια ειδίκευση ή κατάρτιση, χωρίς κάποιο πτυχίο και άρα και με μειωμένα δικαιώματα, μειωμένους μισθούς και πέι λέγοντας. Και βέβαια αυτό το προσωπικό είναι πιο αναλώσιμο. Πιο εύκολο να απολυθεί.

Ειδικά σε αλυσίδες όπως η Pizza Fan όπου το προσωπικό κουζίνας δε χρειάζεται να είναι απαραίτητα μάγειρας νομίζω ότι θα έπρεπε να τηρούνται κάποιες προδιαγραφές που η πλειοψηφία των εργοδοτών δεν τηρεί με αποτέλεσμα καθημερινά να υπάρχουν είτε μικροτραυματισμοί είτε και πιο σοβαροί τραυματισμοί οι οποίοι δεν δηλώνονται καν ως εργατικά ατυχήματα, να μην δίνονται αναρρωτικές κ.α. Για την κουζίνα κυρίως αλλά και για τους διανομείς δεν υπάρχει κάποιος ή κάτι να σε προστατεύσει σε οτιδήποτε πάθεις. Για παράδειγμα στο κατάστημα που δούλευα στο Κερατσίνι το περασμένο καλοκαίρι υπήρξαν κάποιοι τραυματισμοί συναδέλφων διότι τα ράφια στο ψυγείο ήταν σπασμένα. Στην αρχή πέσανε κάτι ταψιά πάνω σε μία συναδέλφισσα όπου μόνο εγώ απευθύνθηκα στον διευθυντή και του είπα ότι τα ράφια είναι σπασμένα και το ξέρεις ότι πρέπει να τα φτιάξετε γιατί χτυπάμε. Λίγο διάστημα μετά είχαμε ένα ακόμη ατύχημα όταν άλλη συναδέλφισσα χτύπησε το πόδι της όταν γλίστρησε μέσα στο ψυγείο και έμεινε στο σπίτι περίπου τρεις μήνες σε ακινησία. Συμβάν το οποίο από όσο γνωρίζω δεν δηλώθηκε ως εργατικό ατύχημα.

Κυριαρχεί στις αλυσίδες επισιτισμού ο φόβος στους εργαζόμενους ή υπάρχουν σωματεία και αντιστάσεις;

Υπάρχει το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού το οποίο αφορά διανομείς και κουζίνα. Παρόλα αυτά μέσα σε εταιρείες μεγέθους Pizza Fan επικρατεί ελαστική και επισφαλής εργασία και γενικά μία τρομοκρατία του τύπου δουλεύεις με ελάχιστα δικαιώματα και άμα δεν σου αρέσει φεύγεις. Είτε ηθελημένα είτε όχι, λόγω και της ανεργίας που επικρατεί, επιλέγουν να προσλαμβάνουν κυρίως νέους που δεν έχουν κάποια εμπειρία στο χώρο της εργασίας και άρα δεν ξέρουν τα δικαιώματά τους και αντίστοιχα προσλαμβάνουν γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας ή μετανάστριες που εξαναγκάζονται να δουλεύουν πολλές φορές χωρίς να τους βάζουν όλα τα ένσημα και παραπάνω ώρες από αυτές που δηλώνονται επισήμως. Γενικά δεν υπάρχουν πολλές δράσεις στα καταστήματα εστίασης γιατί οι πιο πολλοί εργαζόμενοι λόγω της κατάστασης αυτής πάνε και έρχονται, δεν έχουν σταθερή δουλειά. Αυτό κάνει πολύ δύσκολο το να υπάρχουν παρεμβάσεις και αντιστάσεις ακόμη και όταν υπάρχουν πιο δραστήρια σωματεία και εργατικές παρατάξεις.

Είχες συμπαράσταση από τα σωματεία του κλάδου και τους συναδέλφους σου;

Το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού που είμαι μέλος έκανε και τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον εργοδότη και με στήριξε άμεσα με ανακοινώσεις και παρεμβάσεις όπως και η παράταξη που συμμετέχω η ΛΑΝΤΖΑ. Είχε ήδη γίνει παρέμβαση μετά από ανακοίνωση που γράψαμε με συναδέλφους για όσα συνέβαιναν στο κατάστημα. Μετά την απόλυσή μου βγήκε κείμενο καταγγελίας και έγινε παρέμβαση στο κατάστημα όπου μέλη του συνδικάτου μιλήσαμε με τους εργαζόμενους και μοίρασαν την καταγγελία. Αντίστοιχη παρέμβαση πραγματοποιήθηκε από την ΛΑΝΤΖΑ και φορείς της περιοχής την Κυριακή 31 Γενάρη. Βασικά αιτήματα των κινητοποιήσεων είναι η επαναπρόσληψη μου κι όσων απολύθηκαν και να μη γίνουν άλλες απολύσεις καθώς αυτές σχεδιάζονται το επόμενο διάστημα όπως μας ενημέρωσε η εργοδοσία. Επίσης απαιτούμε και την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Όλα αυτά όχι μόνο στο συγκεκριμένο κατάστημα στο οποίο ήμουν εγώ στο Κερατσίνι αλλά και για τα άλλα καταστήματα της αλυσίδας και άλλα μαγαζιά της περιοχής.

Οι κινητοποιήσεις είναι επιτακτικό να συνεχιστούν γιατί αυτό που συνέβη σε μένα δεν αποτελεί μία εξαίρεση με βάση τα δεδομένα που γνωρίζουμε πλέον για τις πολιτικές και την κατάσταση που επικρατεί στο συγκεκριμένο χώρο εργασίας της Pizza Fan.

Το δικό σου μήνυμα προς τους συναδέλφους σου και τους εργαζόμενους στον κλάδο ποιο είναι;

Επειδή θεωρώ ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουνε κατοχύρωση η εργασία πλέον να είναι μαύρη η ανασφάλιστη η ελαστική, επισφαλής και τα λοιπά θεωρώ ότι όλοι οι εργαζόμενοι για να μπορέσουμε να απαντήσουμε σε αυτές τις επιθέσεις, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο πρέπει αρχικά να γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας και να παλέψουμε συλλογικά. Άρα θεωρώ ότι είναι ίσως και πιο επιτακτικό από ποτέ να συμμετέχουμε όλοι στα συνδικάτα μας τα σωματεία μας ώστε να μπορούμε να μην δεχόμαστε τις αυθαίρετες επιλογές του κάθε εργοδότη.