Μια ωραία…ατμόσφαιρα (ξανά) στο προεδρικό μέγαρο χθες. Ο Α. Τσίπρας, αγκαλιά με τους ηττημένους της 20ης Σεπτέμβρη, με τους εκφραστές του «παλιού κατεστημένου» που δήθεν πολεμά, συμφώνησαν για την ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της ρατσιστικής-κατασταλτικής πολιτικής της Ευρώπης-φρούριο στο εσωτερικό.
Η υποχώρηση της συγκυβέρνησης Τσίπρα στην οικονομία, στο κοινωνικό ζήτημα, δεν ήταν μερική αναδίπλωση, που όμως θα διέσωζε τα δημοκρατικά δικαιώματα και θα προστάτευε τα θύματα των πολέμων και της φτώχειας από την επιθετικότητα μιας αχαλίνωτης Δεξιάς, όπως υποστήριζε η προεκλογική δημαγωγία του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ.
Και για τους πιο καλόπιστους, αποδεικνύεται σήμερα ότι η εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου», αναγκαστικά, επεκτείνεται σε όλα τα μέτωπα. Γιατί όπως σωστά έλεγε κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει αντιρατσιστική πολιτική χωρίς πολιτική αντιλιτότητας. Χωρίς πόρους από την αναδιανομή προς όφελος των «από κάτω», δεν καλύπτεις ζωτικής σημασίας ανάγκες, ούτε των ντόπιων, ούτε των προσφύγων και των μεταναστών. Χωρίς σύγκρουση με το ευρωδιευθυντήριο, καταντάς ο καλύτερος μαθητής της «αποτροπής» των προσφυγικών ροών, της διαβίωσης γυναικόπαιδων σε άθλιες συνθήκες στην κάθε Ειδομένη και ο καλύτερος πρεσβευτής της frontex και της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο.
Η ολοκληρωτική κυβερνητική προσχώρηση στον «ρεαλιστικό αγριανθρωπισμό» των αποφάσεων της ΕΕ, που κλείνει σύνορα και υψώνει φράκτες πανευρωπαϊκά, διαχωρίζει πρόσφυγες και μετανάστες, διαχωρίζει Σύριους από μη Σύριους, είναι η «δικαιωματική» εκδοχή της αποδοχής του ΤΙΝΑ.
Η προσχώρηση στη λογική των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του εγκλεισμού των «χωρίς χαρτιά», των απελάσεων και των «επαναπροωθήσεων» στην Τουρκία, είναι η ατζέντα του Άδωνη και των φασιστών πιο «εκλεπτυσμένη».
Η στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού, η εκπαίδευση της κοινωνίας στη συνθήκη «έκτακτης ανάγκης», με τελικό στόχο την πειθάρχηση όσων φωνών αμφισβητούν έμπρακτα τη μνημονιακή κανονικότητα είναι στρατηγική επιδίωξη του καθεστώτος, που σήμερα καθοδηγείται από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της Αριστεράς!
Σε αυτή την προκλητική «εθνική γραμμή» ομονόησαν χθες νεομνημονιακά και παλαιομνημονιακά κόμματα. Για αυτή την «εθνική στρατηγική στη βάση του κυβερνητικού σχεδίου», εκφράζουν την ικανοποίησή τους οι περίφημες κυβερνητικές πηγές. Τέτοιο πνεύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Τέτοιο «δημοκρατικό» σχέδιο…
Η προσφυγική τραγωδία, σε συνδυασμό με τη δυσκολία επιβολής των «αιματηρών» μέτρων στο Ασφαλιστικό, φορολογικό κλπ. ώστε να ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση», προαναγγέλλει βαθιά πολιτική κρίση. Από τις αιφνίδιες εκλογές, μέχρι τη διεύρυνση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στην κατεύθυνση της «εθνικής ενότητας», όλα είναι ανοιχτά. Άλλωστε, λίγο έλειψε, το συμβούλιο να μην καταλήξει σε κοινή ανακοίνωση, εξαιτίας της επιμονής της Φ. Γεννηματά να καταγραφεί η επιφύλαξη της ότι «όλα αυτά μπορούν να γίνουν μόνο με κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων». Προοπτική που, μετά τη χθεσινή σύγκλιση (ξενοφοβικών) απόψεων, φαντάζει το πιθανότερο σενάριο προσωρινής αντιμετώπισης των πολλαπλών οικονομικών και πολιτικών αδιεξόδων του ντόπιου συστήματος και των διεθνών συμμάχων του.
Για το μαζικό κίνημα αντίστασης και τις δυνάμεις της Αριστεράς, οι προκλήσεις είναι μεγάλες και οι απαντήσεις επείγουν. Η ακόμα πιο ενεργή εμπλοκή στη συγκλονιστική αλληλεγγύη του κόσμου μας. Η σύνδεση της αντιρατσιστικής με την αντιπολεμική πάλη. Οι πρωτοβουλίες για μια δυναμική και συντονισμένη επανεμφάνιση των κινητοποιήσεων ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, είναι οι άμεσες προϋποθέσεις για ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στην αυταρχική λιτότητα και τον κρατικό ρατσισμό «από τα αριστερά». Αυτή είναι η «εκρηκτική ύλη» που μπορεί να τινάξει την «εθνική συναίνεση» στον αέρα και να ανοίξει το δρόμο για την πραγματική ανατροπή και την ανασύνταξη της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
