ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Το Αριστερό Μέτωπο είναι στο Κοινοβούλιο

Το Αριστερό Μέτωπο είναι στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Εξέλεξε 4 εθνικούς βουλευτές,            6 περιφερειακούς βουλευτές και 1 περιφερειακό γερουσιαστή. Έφθασε τις 1.200.000 ψήφους σε όλη τη χώρα. Οι εθνικοί βουλευτές του FIT είναι ο Pablo Lopez, στην επαρχία Σάλτα (μέλος του “Partido Obrero” -PO {Εργατικό Κόμμα}, πήρε 19,11%), ο οποίος κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην επαρχία και κέρδισε στην πρωτεύουσα της με 28,39%. Ο Nestor Pitrola στην επαρχία του Μπουένος 'Αιρες (μέλος του PO, πήρε 5,04%). Ο Nicolás del Caño στην Μεντόσα (μέλος του “Partido de los Trabajadores Socialistas”- PTS{Κόμμα των Σοσιαλιστών Εργατών}, πήρε 14,03%) και η Liliana Olivero στην Κόρδοβα (μέλος της “Izquierda Socialista” - IS {Σοσιαλιστική Αριστερά}, πήρε 7,48%). Επιπλέον, το FIT κατέκτησε έναν περιφερειακό βουλευτή στην πόλη του Μπουένος 'Αιρες, έναν  στην επαρχία του  Μπουένος Άιρες, έναν στο Σαντιάγο Ντελ Εστέρο, τρεις στην Μεντόσα και έναν περιφερειακό γερουσιαστή στην Μεντόσα. Αυτοί οι βουλευτές θα ενισχύσουν τις θέσεις που ήδη έχει το FIT στη Σάλτα, το Νεουκέν και την Κόρδοβα και έτσι το FIT έχει πλέον περιφερειακούς βουλευτές σε 7 επαρχίες. Σε άλλες επαρχίες, το FIT πήρε σημαντικά ποσοστά: Χουχούι: 7,19%, Τσάκο: 4,48%, Φορμόσα: 3,58%, Σάντα Κρουθ:11,14% Νεουκέν: 9,91%, Ρίο Νέγκρο: 8,58%, στην πόλη του Μπουένος Άιρες: 5,65%. Οι εκλογές, όπως οι προκριματικές  του  Αυγούστου απέδειξαν, επικύρωσαν ότι το FIT είναι η 4η εθνική πολιτική δύναμη και ότι μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση σε ολόκληρη τη χώρα.

Αυτό οδηγεί σε ένα γενικό συμπέρασμα: μέσα σε δύο χρόνια, το Αριστερό Μέτωπο κέρδισε σχεδόν ένα εκατομμύριο ψήφους (από 500.000 σε σχεδόν 1.500.000, μια αύξηση 200%) και, στις ίδιες αυτές δύο χρονιές, ο Κιρχνερισμός έχασε τέσσερα εκατομμύρια ψήφους. Με λίγα λόγια, όπως και η καθημερινή μας πάλη δείχνει, πάνω από το 25% των ψήφων που έχασε ο Κιρχνερισμός πήγαν στο Αριστερό Μέτωπο. Μόνο το γεγονός αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη της προ - επαναστατικής φύσης της αργεντίνικης πολιτικής κατάστασης.

Αν είναι αληθές, όπως ο Τρότσκι επισήμανε, ότι “η συνείδηση της δύναμης είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της πραγματικής δύναμης”  το εκλογικό αποτέλεσμα του Αριστερού Μετώπου σημαίνει μια τεράστια ενδυνάμωση για τους Αργεντινούς εργάτες. Δεν είμαστε πλέον σε μια κατάσταση όπου αν και υπάρχει πολιτική κρίση στην κορυφή, ακόμα οι λαϊκές εξεγέρσεις που ξεπηδούν δεν έχουν καμία πολιτική στρατηγική. Μέσα από τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών η  τελευταία αυτή τάση βρήκε μια ανεξάρτητη πολιτική έκφραση με μια αυξανόμενη μαζική υποστήριξη.

 Ενάντια στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, παρόντα σε μεγάλα στρώματα των αυτοαποκαλούμενων επαναστατών σε όλο τον κόσμο, ο ίδιος ο Ένγκελς δήλωσε πριν 140 χρόνια: “Την ημέρα που το θερμόμετρο του γενικού δικαιώματος ψήφου θα δείχνει το σημείο του βρασμού ανάμεσα στους εργάτες, θα ξέρουν κι αυτοί, όπως και οι κεφαλαιοκράτες, τι να κάνουν”. Όπως ,στην εποχή μας, ο Nestor Pitrola, σημερινός βουλευτής του FIT, δήλωσε, “η ψήφος στο Αριστερό Μέτωπο ήταν ένα Argentinazo [Aργεντινάσο, ονομασία της επαναστατικής λαϊκής εξέγερσης το 2001 στην Αργεντινή) στην κάλπη”. Γι 'αυτό όσοι αγωνίζονται για ένα δεύτερο Argentinazo εναντίον της Κριστίνα Κίρχνερ, της Δεξιάς και του FAP (Frente Amplio Progresista,{Ευρύ Προοδευτικό Μέτωπο}) κάλεσαν σε ψήφο στο FIT σε αυτές τις εκλογές. Τα ιστορικά εκλογικά αποτελέσματα του Αριστερού Μετώπου είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα βασικό στοιχείο της προ-επαναστατικής κατάστασης στην Αργεντινή και τη Λατινική Αμερική.

Σ' αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι δεν μιλάμε για το κέρδισμα μιας Δημαρχίας στην Κολόνια Σάντα Ρόσα όπως τέθηκε τον Αύγουστο . Σε μόλις δύο μήνες, η πολιτική κατάσταση εξελίχθηκε και με 19%, το PO χρειαζόταν μόνο 1% περισσότερο για να είναι η πρώτη πολιτική δύναμη στην επαρχία Σάλτα. Έτσι, το Partido Obrero έχει πραγματικά την ευκαιρία να κερδίσει τις περιφερειακές εκλογές το 2015 και να γίνει κυβέρνηση στη Σάλτα. Η SaltaLaTroska (Σάλτα, η τροτσκιστική), όπως τα κοινωνικά δίκτυα την αποκάλεσαν, δείχνει ότι είναι δυνατόν να έχουμε 1 από τις 24 επαρχίες κυβερνώμενη από την αργεντίνικη Αριστερά. Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας  για μια εργατική κυβέρνηση είναι επίκαιρος και ότι η ιστορική περίοδος που άνοιξε από τη Ρωσική Επανάσταση συνεχίζεται. Ένα πραγματικό εναλλακτικό παράδειγμα εγείρεται απέναντι στο  λαϊκομετωπισμό του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Οι εργαζόμενοι στην Αργεντινή και σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να σημειώσουν αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα. Ενάντια στην καπιταλιστική χρεοκοπία, η έξοδος είναι στα αριστερά.

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ:

ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ FIT

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΙΠΡΟΣΩΠΩΝ.

ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ

 ΜΕ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Το επίτευγμα της παρουσίας στα εθνικά και περιφερειακά κοινοβούλια δημιουργεί άμεσες προκλήσεις.

Πρώτον, να εμφανιστεί το FIT ως μια σαφής εναλλακτική λύση σε αυτή την πολιτική κρίση, παλεύοντας για μια αριστερή έξοδο στην προ - επαναστατική κατάσταση. Σε αυτό το πλαίσιο, το να προτείνει έναν υποψήφιο για τη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι ουσιώδες, γιατί δείχνει μια εναλλακτική λύση εναντίον εκείνων που προωθούν ένα «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» και εναντίον των « υποστηρικτών των θεσμών» (η αντιπολίτευση στην Αργεντινή συζητά για το εάν θα παλέψει για αυτήν την Προεδρία ή θα την παραδώσει στον Κιρχνερισμό καθώς η θέση αυτή αποτελεί μέρος της προεδρικής διαδοχής), όπως επίσης και εναντίον του Κιρχνερισμού, ο οποίος τσακώνεται στο εσωτερικό του για τον υποψήφιο που θα αντικαταστήσει την Κριστίνα Κίρχνερ το 2015. Ο Κιρχνερισμός “προσφέρει” μόνο δεξιούς από το PJ (Partido Justicialista, το Περονικό  Κόμμα) και κανέναν υποψήφιο της αριστερής πτέρυγας. Ο λόγος (που προτείνουμε έναν υποψήφιο για τη Βουλή των Αντιπροσώπων) είναι για να καλέσουμε τους εργαζόμενους να υποστηρίξουν το δικό τους υποψήφιο, τη δική τους κυβερνητική εναλλακτική λύση για το 2015, κόντρα σε όλα τα αστικά κόμματα.

Δεύτερον, οι κοινοβουλευτικές θέσεις του FIT πρέπει να προωθήσουν τον αγώνα για όλες τις λαϊκές διεκδικήσεις καθώς και τη συζήτηση μεταξύ των αγωνιστών για κάθε πολιτική κρίση. Αυτός είναι ο λόγος που το TPR και η “Συντονιστική Επιτροπή για την Υπεράσπιση του Αριστερού Μετώπου” λέει ότι θα πρέπει να λειτουργούν με ανοικτές και τακτικές συνελεύσεις , όπως  ο ίδιος ο Altamira (ηγετικό μέλος του PO) πρότεινε για τον περιφερειακό βουλευτή στο Νεουκέν. Θα πρέπει να είναι ανοικτές, έτσι ώστε όλοι οι αγωνιστές να μπορούν να συμμετέχουν και να θέσουν τις διεκδικήσεις τους στους βουλευτές. Για παράδειγμα, για να δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές λυκείου που οργανώνονται στο CUES (Coordinadora Unificada de Estudiantes Secundarios, Ενοποιημένο Συντονιστικό Μαθητών Δευτεροβάθμιας) οι οποίοι μάχονται κατά της εφαρμογής της μεταρρύθμισης NESC (New Quality Secondary School, Νέας Ποιότητας Δευτεροβάθμιο Σχολείο), να ζητήσουν από τον Marcelo Ramal (εκλεγμένο περιφερειακό βουλευτή στην πόλη του Μπουένος Άιρες, ηγετικό μέλος του PO) να παρουσιάσει ένα σχέδιο νόμου με αυτόν τον σκοπό, ή να επιτρέψει στους Πικετέρος της Barrio Charrúa να παρουσιάσουν ένα σχέδιο εναντίον του κλεισίματος της Λαϊκής Κουζίνας τους και για τις διεκδικήσεις όλων των κινημάτων  των Πικετέρος στο Μπουένος Άιρες. Θα πρέπει να είναι ανοιχτές επίσης και για να κληθούν οι αγωνιστές να συζητήσουν την πολιτική κρίση στο εθνικό και περιφερειακό Κοινοβούλιο, και να ψηφίσουν πολιτικές θέσεις, ώστε να έχουν μια ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση. Και θα πρέπει να είναι επίσης τακτικές, προκειμένου να τεθούν οι βουλευτές του FIT κάτω από λαϊκή συζήτηση και έλεγχο, σε αντίθεση με τους αστούς βουλευτές που κάνουν συμφωνίες κρυβόμενοι από την γνώμη των εργαζομένων.

Με αυτή την έννοια, προτείνουμε μια εκστρατεία πολιτικών δηλώσεων για μια υποψηφιότητα του FITγια την προεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων, προκειμένου να ανταποκριθεί στο καθήκον, και να βάλουμε τους βουλευτές να συνεργαστούν με ανοικτές και τακτικές συνελεύσεις . Για το λόγο αυτό, είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι ο Pitrola και ο Altamira έχουν ήδη πει δημοσίως ότι το FIT θα πρέπει να προτείνει έναν υποψήφιο για την προεδρία του Κοινοβουλίου. Αυτό δεν έχει γίνει ωστόσο ούτε από το PTSούτε από την Izquierda Socialista. Εμπρός λοιπόν για μια αντίστοιχη δήλωση του FIT. Αυτό δείχνει επίσης ότι οι ανοικτές και τακτικές συνελεύσεις για την προώθηση της λαϊκής συζήτησης σχετικά με του βουλευτές του FIT είναι επίκαιρη και αναγκαία. Δεν προτείνουμε μια μέθοδο προσταγής: κάθε βουλευτής και κάθε κόμμα κέρδισε το δικαίωμα να ψηφίσει αυτό που πιστεύει. Αυτό που διεκδικούμε είναι να γίνονται αυτές οι συνελεύσεις και να γίνονται ψηφοφορίες σε αυτές, ώστε, όταν φτάνει η ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο, κάθε βουλευτής και κάθε κόμμα να έχει κατά νου τις συνέπειες της απόφασής τους και ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους συντρόφους να διατυπώσουν τη γνώμη τους και να τη συζητήσουν με τους υποστηρικτές του FIT προηγουμένως. Δεν θέλουμε να βρεθούμε προ εκπλήξεως από μια ψήφο στο Κογκρέσο. Θέλουμε κάθε κοινοβουλευτική θέση να λειτουργεί με όλους τους δημοκρατικούς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε κρίσης και τη λύση της εντός του πλαισίου του FIT.

Το TPR και η Συντονιστική Επιτροπή για την Υπεράσπιση του Αριστερού Μετώπου θα προσπαθήσει να πιέσει το FIT όσο το δυνατόν περισσότερο, για να γίνει ένας παράγοντας ώθησης για τους αγώνες, για την πολιτική οργάνωση των εκμεταλλευομένων, και μια πολιτική εναλλακτική λύση στην προ - επαναστατική κατάσταση στην Αργεντινή. Με τη μέθοδο αυτή θέλουμε να αποσαφηνιστεί η στρατηγική της Αριστεράς που ισχυρίζεται ότι είναι «αντικαπιταλιστική»: ένα ισχυρό προπύργιο στην επαναστατική πάλη για μια εργατική κυβέρνηση, όπως προβάλλει το FIT, ή μια αριστερή φωνή υπέρ της διάλυσης πίσω από τα Λαϊκά Μέτωπα όπως είναι ο ευρωπαϊκός “αντικαπιταλισμός”. Το Αριστερό Μέτωπο, στο πλαίσιο αυτό, έχει ευθύνη όχι μόνο έναντι της αργεντίνικης εργατικής τάξης αλλά και απέναντι στους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Το TPR και η Συντονιστική Επιτροπή για την Υπεράσπιση του Αριστερού Μετώπου, από την Αργεντινή (μέσω της Σάλτα) ως την Ελλάδα, παλεύει για μια εργατική κυβέρνηση.