«H Μόρια ήταν το χειρότερο στρατόπεδο προσφύγων σ ’όλο τον κόσμο. Ακόμη και απ’ αυτά του Σουδάν». Αυτή η λιτή δήλωση των «Γιατρών χωρίς σύνορα» αποτύπωσε πλήρως μια αλήθεια, που έτσι και αλλιώς για να κρυφτεί χρειαζόταν μπόλικη κυβερνητική υποκρισία και παραπληροφόρηση.
Ο εμπρησμός της Μόρια έβαλε ένα τέλος σε αυτό το «απαύγασμα του πολιτισμού» της ΕΕ και της Ελλάδας. Να μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό κράτος έχει μια μακρά παράδοση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για την ιθύνουσα τάξη των εφοπλιστών, του ιερατείου και των μαυραγοριτών, την περίοδο του εμφυλίου και μετά, το κολαστήριο της Μακρονήσου ήταν ο «νέος Παρθενώνας», που εξευγένιζε τις ψυχές των «σλαβοκομμουνιστών» με την θεραπεία των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων. Η σύγχρονη εμπειρία της Μόρια δεν έχει φτάσει σε τέτοια ύψη αλλά έχει τη συμβολή της σε αυτό που ονομάζεται «σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός»...
Ποιοι είναι όμως οι πρωταγωνιστές των ημερών;
Η κυβέρνηση: που παρά το διασυρμό της, συνεχίζει ακάθεκτα το σχέδιο για «διπλό εγκλωβισμό» των προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα νησιά. Γιατί τα νησιά του Αιγαίου πρέπει να γίνουν ο «φράκτης στις ορδές των βαρβάρων» όπως λέει. Αλλά αυτή η αυτοθυσία της κυβέρνησης ανταμοίβεται αδρά. Μέχρι στιγμής, οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2016 μέχρι σήμερα, έχουν τσεπώσει πάνω από 4 δις ευρώ για τη λεγόμενη φροντίδα των προσφύγων…
Η αστυνομία: που δεν δίστασε να πνίξει στα χημικά τα γυναικόπαιδα που έτρεχαν αλαφιασμένα να ξεφύγουν από την φωτιά, σε μια πρωτοφανή επίδειξη ωμότητας και βίας. Αλλά ας μην έχουμε αυταπάτες. Ταυτόχρονα είναι και ένα προμήνυμα για την αντιμετώπιση των εκδηλώσεων κοινωνικής διαμαρτυρίας που ωριμάζουν…
Τα ΜΜΕ: που ξεκίνησαν μια εκστρατεία συγκάλυψης και εξαφάνισης του θέματος ενώ ο διεθνής τύπος, την ίδια ώρα, ωρυόταν για την ανθρωπιστική κρίση και την κυβερνητική βαναυσότητα…
Οι βλαχοδήμαρχοι: που διαλαλούν κραυγάζοντας την εθνική τους απόγνωση για την «εισβολή των λαθροπροσφύγων» και γεμίζουν με αντάλλαγμα τις τσέπες τους με αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Το ιερατείο: που δεν λείπει ποτέ από τις «επάλξεις του εθνικού αγώνα», εκφράζει τη λύπη του για τη δυστυχία των προσφύγων γιατί έγιναν πράκτορες των Τούρκων…
Οι λεγόμενοι βιομήχανοι του τουρισμού: που κλαίγονται για την βλαβερή εικόνα του νησιού και εισπράττουν πάραυτα «οριζόντιες ενισχύσεις» δεκάδων εκατομμυρίων από την κυβέρνηση τους….
Η άκρα δεξιά: ο εσμός των εθελοντών «πατριωτών», που μπορούν να χτυπούν εγκύους γυναίκες, να απειλούν με σκοποβολή «αυτά τα ζώα» τους πρόσφυγες κλπ και να επιβραβεύονται για το ρόλο τους σαν εθνική εφεδρεία στο κράτος…
Αυτή είναι η ιερά συμμαχία του κεφαλαίου, των ρατσιστών και της κυβέρνησης.
Και η αντιπολίτευση τι κάνει; Πέρα από τους υποκριτικούς θρήνους του ΣΥΡΙΖΑ, που διατήρησε το κολαστήριο της Μόρια επί 4,5 χρόνια, δυστυχώς και άλλα τμήματα της Αριστεράς, ενώ οδύρονται για την ανθρωπιστική τραγωδία και καταγγέλουν τους υπαίτιους, την ίδια ώρα αναπαράγουν την ρητορική περί «εθνικών κινδύνων» και «εθνικών συμφερόντων» που αποπροσανατολίζει, ενισχύοντας τις ψευδαισθήσεις για ενότητα συμφερόντων με τους βρικόλακες της ελληνικής κοινωνίας.
Για την ριζοσπαστική Αριστερά και το αντιρατσιστικό κίνημα, οι πρόσφυγες είναι τα αδέλφια μας και οι πραγματικοί ήρωες των ημερών. Το κάλεσμα αντίστασης «ΑΖΑΝΤΙ = FREEDOM = ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» των προσφύγων ενάντια στην κρατική καταστολή είναι η πιο πολύτιμη παρακαταθήκη για να συνεχίσουμε τον αγώνα:
- Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες, όπως ορίζει το Διεθνές Δίκαιο και η Συνθήκη της Γενεύης
- Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
- Κοινοί αγώνες εργατών και προσφύγων ενάντια στην κυβέρνηση του πλούτου,
του ρατσισμού και του μιλιταρισμού
