Αθήνα, 22-9-2020
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Όπως ήταν αναμενόμενο, συνάδελφοι μας τόσο στην Κεντρική Υπηρεσία, όσο και σε Τμήματα της Επιθεώρησης Εργασίας νόσησαν με COVID-19.
Βλέπετε, οι υπάλληλοι του Υπουργείου όπως και η συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων δεν ζουν προστατευμένοι σε γυάλες ατομικής ευθύνης, κάνοντας cocooning. Συνεχίζουν να μετακινούνται στριμωγμένοι σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να εξυπηρετούν κοινό με ελλιπή μέσα ατομικής προστασίας, να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία με 25 παιδιά σε κάθε τάξη. Και φυσικά να κάνουν την ...μάσκα τους παξιμάδι για να την “βγάλουν καθαρή” αλλά και να φτάσει ο μισθός μέχρι τέλος του μήνα.
Πέρα από την απαράδεκτη διαχείριση των περιστατικών από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, την ελλιπή ενημέρωση των συναδέλφων για το τι πρέπει να κάνουν, το κλείσιμο των Υπηρεσιών με το σταγονόμετρο και με το ζόρι, την μη πραγματοποίηση δωρεάν test σε όλους τους εμπλεκόμενους, την έλλειψη πρωτοκόλλου του ΕΟΔΥ για την διαχείριση τέτοιων περιστατικών (μια αναζήτηση στην ιστοσελίδα του θα σας πείσει...), την με το τσιγκέλι υιοθέτηση από τους (αν)-εγκέφαλους του ΥΠΕΣ του απαραίτητου στην σημερινή συγκυρία μέτρου της τηλεεργασίας, οφείλουμε ως εργαζόμενοι συλλογικά να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες και τους πραγματικούς ενόχους για αυτό που συμβαίνει.
Αιτίες και ένοχοι που οι αντιπολιτευτικές ή εθιμοτυπικές ανακοινώσεις κάποιων παρατάξεων ή της Ομοσπονδίας δεν τολμάνε για ευνόητους λόγους να θίξουν.
Συγκεκριμένα:
α) Ποιος/ποιοι είναι υπεύθυνοι για την τραγική εικόνα στα ΜΜΜ, όπου αναγκαζόμαστε να συνωστιζόμαστε καθημερινά; Ποιος/ποιοι οδήγησαν ακόμη και το άλλοτε υποδειγματικό ΜΕΤΡΟ σε αραίωση δρομολογίων λόγω έλλειψης ανταλλακτικών και τεχνικών προβλημάτων στους συρμούς;
β) Ποιος/ποιοι είναι υπεύθυνοι για τα σχολεία των παιδιών μας που λειτουργούν ακόμη χωρίς δασκάλους, χωρίς καθαρίστριες, αλλά με 25+ μασκοφορεμένα παιδιά ανά Τμήμα; Ποιος/ποιοι ΔΕΝ μερίμνησαν για κτίσιμο σχολείων τα προηγούμενα χρόνια, προτιμώντας να ...εξυπηρετήσουν μέχρι σεντ το δημόσιο μνημονιακό χρέος; ποιοι αρνούνται έστω και τώρα να χρησιμοποιήσουν κενά δημόσια ή δημοτικά κτίρια ώστε να αραιώσει προσωρινά ο μαθητικός πληθυσμός;
γ) Ποιος/ποιοι είναι υπεύθυνοι για τις ελλείψεις του δημοσίου Συστήματος Υγείας σε προσωπικό, υποδομές, ΜΕΘ κλπ; Ποιος/ποιοι μας εμφανίζουν ως ευεργεσία τις δήθεν δωρεές μεγαλοβιομηχάνων/εφοπλιστών κτλ που έχουν επί χρόνια αρμέξει τον κόπο των εργαζομένων αυτού του τόπου;
δ) Ποιος/ποιοι έχουν δεσμεύσει με τα συνεχόμενα Μνημόνια για δεκαετίες ακόμα και αυτά τα περίφημα πρωτογενή πλεονάσματα που προορίζονται αποκλειστικά για την εξόφληση των μνημονιακών χρεών και δεν μπορούν τα χρήματα που πληρώνουμε ως φόροι να διοχετευτούν στην παιδεία, την υγεία, τις κοινωνικές ανάγκες;
ε) Ποιος/ποιοι παίζουν στα ζάρια το μέλλον το παιδιών μας για μια χούφτα βρωμοπετρέλαιο της ΕΧΧΟΝ MOBIL και της TOTAL και συναγωνίζονται για το ποιος θα αγοράσει τις περισσότερες φρεγάτες, ποιος θα χτίσει τα ψηλότερα τείχη, ποιος θα ρημάξει περισσότερες ψυχές και θα γκρεμίσει περισσότερα όνειρα; Γιατί τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών δεν είναι δισεκατομμύρια για την υγεία, την παιδεία. Γιατί προσλαμβάνονται 15000 μισθοφόροι στρατιώτες και όχι 15000 γιατροί ή δάσκαλοι;
Ποσά από τα παραπάνω ερωτήματα θεωρούμε ότι επηρεάζουν εν τέλει το πόσα κρούσματα θα εμφανιστούν στην οικογένειά μας, στην γειτονία μας, στην δουλειά μας;
Εμείς, ως Αντί-Λογος, θεωρούμε ότι σε αυτά και άλλα τέτοια ερωτήματα κρύβεται η απάντηση στο πρόβλημα. Καλά τα αντισηπτικά, οι μάσκες και τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ, αλλά μήπως είναι καιρός να ζητήσουμε ως εργαζόμενοι και ως συνδικαλιστικό κίνημα κάτι παραπάνω;
Μήπως οι παρατάξεις και τα συλλογικά μας Όργανα (Σύλλογοι, Ομοσπονδίες) θα έπρεπε πέρα από το να εκπληρώσουν την παραταξιακή ή κακώς εννοούμενη “συνδικαλιστική” τους υποχρέωση, να βγουν δυναμικά μπροστά, να συντονιστούν αγωνιστικά με τους εργαζόμενους στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, τον επισιτισμό-τουρισμό, τους ανθρώπους που συνεχίσουν να στοιβάζονται στα ΜΜΜ και να διεκδικήσουν το αυτονόητο: «Να σταματήσει το φόρτωμα των συνεπειών της πανδημίας στις πλάτες των αδυνάτων, να πληρώσουν το κόστος της οικονομικής κρίσης αυτοί που ευθύνονται, να πληρώσει ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του» .
Ας υπερβούμε το κέλυφος της ατομικής ευθύνης που έτσι και αλλιώς αναλαμβάνουμε διαχρονικά, και ας δράσουμε συλλογικά, μαζικά, ενωτικά, μαχητικά.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ:
-
Υγειονομικά πρωτόκολλα και πιστή τήρηση τους με προτεραιότητα την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και όχι την ...ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας. Γιατρούς εργασίας, έξοδο κινδύνου,
-
Εφοδιασμό των εργαζομένων με όλα τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας (μάσκες, αντισηπτικά κ.α)
-
Αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων στο Δημόσιο που εργάζονται με τηλε-εργασία
-
Δωρεάν διαγνωστικά test για όλους τους εργαζόμενους. Δεν μπορεί η δημόσια υγεία να είναι εμπόρευμα των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων
-
Πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας στις Υπηρεσίες, στα σχολεία, στα δημόσια κτίρια ΤΩΡΑ
-
Προσλήψεις προσωπικού και δημιουργία των απαραίτητων υποδομών στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. ΑΜΕΣΑ! Επίταξη ιδιωτικών ΜΕΘ χωρίς απoζημίωση στους ιδιώτες εμπόρους της υγείας.
-
Αύξηση των δρομολογιών των ΜΜΜ
-
Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά αίθουσα στα σχολεία μας.
-
Λεφτά για την Υγεία και την Παιδεία και όχι για τους εξοπλισμούς!
Περαστικά γρήγορα στους συνάδελφους που ασθένησαν.
Αν είναι να σωθούμε, θα σωθούμε όλοι μαζί.
Για όσους πιστεύουν σε Θεό: “Θεός φυλάξοι...”
Για όλους μας όμως: “Συν Αθηνά και χείρα κίνει”
