Εδώ και τώρα ομόφυλο σύμφωνο και γάμος, και πλήρης αναγνώριση της ταυτότητας φύλου
Και πάνω που λέγαμε ότι τα ΛΟΑΤ δικαιώματα δεν έχουν οικονομικό κόστος για το κράτος, κύκλοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης διατείνονται (μετά το 29:30) πως, όταν θεσπιστεί το ομόφυλο σύμφωνο συμβίωσης, δε θα συμπεριλαμβάνονται ασφαλιστικά και φορολογικά δικαιώματα, γιατί θα επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός και θα θεωρηθεί... μονομερής ενέργεια από τους «θεσμούς» (κάτι σαν gayxit δηλαδή). Να υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θεωρεί πως με την ψήφιση του ομόφυλου σύμφωνου συμβίωσης θα σπεύσουν χιλιάδες ομόφυλα ζευγάρια να το συνάψουν με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού; Αν αυτό πράγματι πιστεύει η κυβέρνηση, σημαίνει πως παραδέχεται ότι το ομόφυλο σύμφωνο συμβίωσης αφορά ένα αριθμητικά μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας, που αυτή τη στιγμή υπόκειται σε διακρίσεις (για εμάς πάντως δεν έχει καμιά σημασία το αριθμητικό μέγεθος των κοινωνικών ομάδων που διεκδικούν ίσα δικαιώματα).
Η σημερινή κυβέρνηση έχει ως βασικό κορμό της τον ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις πριν 16 μήνες είχε καταθέσει στη Βουλή πρόταση νόμου για ένα διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης που θα συμπεριλάμβανε περισσότερα δικαιώματα από το τωρινό σύμφωνο και θα ίσχυε βέβαια και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Παράλληλα, στο συνεδριακό κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ (σημείο 13.21) αναφέρεται ξεκάθαρα η υποστήριξη στον ομόφυλο γάμο με πλήρη και ίσα δικαιώματα και η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Είναι προφανώς θετική εξέλιξη που βρίσκεται στην κυβέρνηση ένα κόμμα με τέτοιες θέσεις. Όμως εκείνο που τελικά μετράει είναι τι κάνει κάθε κόμμα όχι όταν είναι στην αντιπολίτευση, αλλά στην κυβέρνηση. Οι 100 πρώτες μέρες της κυβέρνησης κοντεύουν να τελειώσουν. Και όχι μόνο δεν ψηφίστηκε το παραμικρό ΛΟΑΤ δικαίωμα, αλλά σημειώθηκαν παλινωδίες ακόμη και στο κρίσιμο (συμβολικά και ουσιαστικά) θέμα της κατάργησης της απάνθρωπης υγειονομικής διάταξης 39Α (με αυτή τη διάταξη το 2012 οργανώθηκε από το Υπ. Υγείας και την αστυνομία ένα πρωτοφανές κυνήγι γυναικών χρηστριών ναρκωτικών ουσιών, τρανς και θυμάτων trafficking, θετικών στον ιό HIV).
Αν υπάρχει στ’ αλήθεια η πολιτική βούληση, απαιτούνται άμεσες κινήσεις των αρμόδιων υπουργείων για όλα τα ζητήματα που θέτει το κίνημα των ομοφυλόφιλων και των τρανς. Ιδιαίτερα για τα τρανς άτομα είναι κυριολεκτικά επείγουσα η ανάγκη για την πλήρη αναγνώριση της ταυτότητας φύλου χωρίς ιατρικούς όρους και προϋποθέσεις. Οι τρανς σήμερα αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινότητά τους (στέγαση, αναζήτηση εργασίας, συναλλαγές με δημόσιες υπηρεσίες), επειδή η ταυτότητά τους γράφει διαφορετικό φύλο από αυτό με το οποίο αυτοπροσδιορίζονται. Το σωματείο τους έχει καταθέσει αναλυτικές προτάσεις για την ταυτότητα φύλου, που επιβάλλεται να γίνουν δεκτές από τον Υπουργό Εσωτερικών, κο Βούτση. Αλλά και τα ομόφυλα ζευγάρια της χώρας δυσκολεύονται στην καθημερινή τους ζωή, επειδή η κοινή ζωή τους δεν αναγνωρίζεται από το κράτος (ζητήματα περιουσιακά, περίθαλψης στα νοσοκομεία, αναγνώρισης των παιδιών τους κλπ). Το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει γνώση των ζητημάτων αυτών, επομένως απομένει η κατάθεση νόμων για τη θέσπιση ομόφυλου γάμου και συμφώνου συμβίωσης με πλήρη και ίσα δικαιώματα, όπως ακριβώς γράφει και η συνεδριακή απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ...
Πέρα και πάνω απ’ όλα, επιβάλλεται το Υπουργείο Παιδείας να εισαγάγει το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία (με ισότιμες αναφορές στην ομοφυλοφιλία και τη διεμφυλικότητα) και να οργανώσει συστηματικά και επιστημονικά προγράμματα καταπολέμησης του ομοφοβικού και τρανσφοβικού σχολικού εκφοβισμού (bullying). Αν κάτι έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα στα Γιάννενα, η ομοφοβία μπορεί να σκοτώσει...
