Ή εμείς ή αυτοί!

Αρ­νη­τι­κή εντύ­πω­ση προ­κα­λεί η δη­μό­σια πρό­τα­ση του ευ­ρω­βου­λευ­τή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Δ. Πα­πα­δη­μού­λη ότι χρειά­ζε­ται να γίνει «συ­νά­ντη­ση Τσί­πρα-Σα­μα­ρά και μια συμ­φω­νία πα­κέ­το για ΠτΔ, εκλο­γές και απο­μεί­ω­ση του χρέ­ους»!

Μά­λι­στα τα δη­μο­σιο­γρα­φι­κά ρε­πορ­τάζ ανα­φέ­ρουν ότι κά­ποια «πηγή της Κου­μουν­δού­ρου» δίνει κά­λυ­ψη σ’ αυτή τη δή­λω­ση, ως δήθεν, τμήμα ενός πλαι­σί­ου που έθεσε ο Α. Τσί­πρας στον πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας, στην τε­λευ­ταία συ­νά­ντη­σή τους.

Κα­θα­ρό ψέμα! Ποτέ ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν πρό­τει­νε συ­νεν­νό­η­ση με την κυ­βέρ­νη­ση για κοινή στάση απέ­να­ντι στους δα­νει­στές. Και πως θα μπο­ρού­σε άλ­λω­στε;

Η αντι­με­τώ­πι­ση της δια­πραγ­μά­τευ­σης του χρέ­ους, σε συ­νερ­γα­σία με το Σα­μα­ρά, θα ανέ­τρε­πε την κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απέ­να­ντι στην μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση,  αλλά και συ­νο­λι­κό­τε­ρα απέ­να­ντι στους δα­νει­στές και τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη στρα­τη­γι­κή σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη. Μια τέ­τοια επι­λο­γή θα απο­τε­λού­σε πραγ­μα­τι­κή υπο­νό­μευ­ση των θέ­σε­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, των συ­νε­δρια­κών του απο­φά­σε­ων.

Για την «ιδρυ­τι­κή πράξη» της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς: «…Ακυ­ρώ­νου­με τα μνη­μό­νια και τους εφαρ­μο­στι­κούς νό­μους…. Επα­να­δια­πραγ­μα­τευό­μα­στε τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις και ακυ­ρώ­νου­με τους επα­χθείς όρους τους, θέ­το­ντας ως πρώτο θέμα τη δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους, πραγ­μα­το­ποιώ­ντας λο­γι­στι­κό έλεγ­χο. Όπως συ­μπυ­κνώ­νει το σύν­θη­μα «καμιά θυσία για το ευρώ», από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­τε­λεί η απο­τρο­πή της αν­θρω­πι­στι­κής κα­τα­στρο­φής και η ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, όχι η υπο­τα­γή σε υπο­χρε­ώ­σεις που ανέ­λα­βαν άλλοι, υπο­θη­κεύ­ο­ντας τη χώρα. Δε­σμευό­μα­στε ότι θα αντι­με­τω­πί­σου­με τις εν­δε­χό­με­νες απει­λές και τους εκ­βια­σμούς των δα­νει­στών με όλα τα δυ­να­τά όπλα που μπο­ρού­με να επι­στρα­τεύ­σου­με, ενώ εί­μα­στε ήδη έτοι­μοι να ανα­με­τρη­θού­με με οποια­δή­πο­τε εξέ­λι­ξη, βέ­βαιοι ότι, σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, ο ελ­λη­νι­κός λαός θα μας στη­ρί­ξει ….»

Εάν υπήρ­χε πε­ρι­θώ­ριο να συ­νεν­νοη­θεί ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με την κυ­βέρ­νη­ση για το χρέος και μά­λι­στα με συμ­φω­νία πα­κέ­το για ΠτΔ και εκλο­γές, θα σή­μαι­νε την απο­δο­χή ότι δεν είναι ξε­κά­θα­ρα δια­φο­ρε­τι­κή και μά­λι­στα αντα­γω­νι­στι­κή η στρα­τη­γι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για το μνη­μό­νιο και το χρέος από αυτή της κυ­βέρ­νη­σης. Αν υπήρ­χε δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή γραμ­μή για το χρέος στην οποία θα μπο­ρού­σαν να συ­γκλί­νουν η κυ­βέρ­νη­ση και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κάτι τέ­τοιο θα ενί­σχυε την θέση της κυ­βέρ­νη­σης ότι δια­σφά­λι­σε success story και δεν χρειά­ζε­ται ν’ ανα­τρα­πεί.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δια­θέ­τει σαφές σχέ­διο αντι­με­τώ­πι­σης των δα­νει­στών, στην βάση του δε­σμευ­τι­κού συ­νε­δρια­κού πλαι­σί­ου, που έχει σαν προ­ϋ­πό­θε­ση την πλήρη συ­ντρι­βή της μνη­μο­νια­κής, νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης, συ­γκυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά – Βε­νι­ζέ­λου, την συ­γκρό­τη­ση κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς που θα προ­χω­ρή­σει άμεσα στην ακύ­ρω­ση των μνη­μο­νί­ων, των εφαρ­μο­στι­κών νόμων και ασφα­λώς στην απόρ­ρι­ψη κάθε νέας μνη­μο­νια­κής δέ­σμευ­σης όπως αυτές που συ­νο­δεύ­ουν την λε­γό­με­νη «προ­λη­πτι­κή γραμ­μή στή­ρι­ξης».

Την ώρα που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κερ­δί­ζει δυ­να­μι­κά την εμπι­στο­σύ­νη της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας και ταυ­τό­χρο­να δέ­χε­ται επι­θέ­σεις από συ­στη­μι­κά κέ­ντρα και ΜΜΕ τα οποία, μπρο­στά στον φόβο της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς, επι­χει­ρούν να τον πα­γι­δεύ­σουν σε σχή­μα­τα «εθνι­κής συ­νεν­νό­η­σης», ακόμη και σε κυ­βέρ­νη­ση «εθνι­κής ενό­τη­τας», η δή­λω­ση Πα­πα­δη­μού­λη μόνο καλό δεν κάνει στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής των μνη­μο­νί­ων και των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών, στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής του πα­λιού, σά­πιου πο­λι­τι­κού σκη­νι­κού, στην υπό­θε­ση της σκλη­ρής δια­πραγ­μά­τευ­σης με τους δα­νει­στές για την δια­γρα­φή του χρέ­ους, στην υπό­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς.

Δεν υπάρ­χει καμιά δυ­να­τό­τη­τα σύ­γκλι­σης και συ­νερ­γα­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με την κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά – Βε­νι­ζέ­λου, ιδιαί­τε­ρα στην υπό­θε­ση του χρέ­ους. Μας χω­ρί­ζει η άβυσ­σος που χω­ρί­ζει τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας, τα εκα­τομ­μύ­ρια των ανέρ­γων, την κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία που έχει δει στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων να συ­ντρί­βε­ται η ζωή και τα δι­καιώ­μα­τά της από την ολι­γαρ­χία του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και του πλού­του σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη, από τις σκλη­ρές απαι­τή­σεις της τρόι­κας και των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων ευ­ρω­παϊ­κών διευ­θυ­ντη­ρί­ων που μας οδή­γη­σαν στην ση­με­ρι­νή κα­τά­στα­ση.

Ή εμείς ή αυτοί!