Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές 2014

Οι ευ­ρω­ε­κλο­γές του Μαΐου μάς θέ­τουν το ιστο­ρι­κό κα­θή­κον να υπη­ρε­τή­σου­με έναν με­γα­λειώ­δη αγώνα· έναν αγώνα που θα φέρει την ανα­τρο­πή και τη νέα εποχή στην Ελ­λά­δα, την ίδια ώρα που θα ανοί­ξει τον δρόμο για μια νέα, δη­μο­κρα­τι­κή Ευ­ρώ­πη.

Οι ευ­ρω­ε­κλο­γές του Μαΐου είναι η στιγ­μή για να πούμε: “δεν πάει άλλο”!

Με την ψήφο μας στέλ­νου­με ηχηρά μη­νύ­μα­τα, δρο­μο­λο­γού­με θε­τι­κές εξε­λί­ξεις.

Κα­λού­με γυ­ναί­κες και άν­δρες, ερ­γα­ζό­με­νους, ανέρ­γους, συ­ντα­ξιού­χους, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους και μι­κρούς επι­χει­ρη­μα­τί­ες, αγρό­τες, τη νε­ο­λαία, τον κόσμο της επι­στή­μης και του πο­λι­τι­σμού. Κα­λού­με όλους όσοι βλέ­πουν τη ζωή τους να κα­τα­στρέ­φε­ται από τα χτυ­πή­μα­τα της τρόι­κας και των ελ­λη­νι­κών κυ­βερ­νή­σε­ων, στο όνομα μιας αδια­νό­η­της πει­θαρ­χί­ας με μόνο στόχο να εξυ­πη­ρε­τη­θούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των δα­νει­στών, των ισχυ­ρών της Ευ­ρώ­πης, των τρα­πε­ζών, των με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων και των πο­λυ­ε­θνι­κών, όλους όσοι υπο­βάλ­λο­νται σε αμέ­τρη­τες θυ­σί­ες χωρίς, αντί­κρι­σμα χωρίς καμία ελ­πί­δα για ένα κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον.

Κα­λού­με την κοι­νω­νία που στε­νά­ζει να φω­νά­ξει δυ­να­τά αυτό που βιώ­νει, αυτό που πραγ­μα­τι­κά αι­σθά­νε­ται: ένα με­γά­λο ΦΤΑ­ΝΕΙ ΠΙΑ!

Να στεί­λει με την ψήφο της ρητή εντο­λή προς την ελ­λη­νι­κή συ­γκυ­βέρ­νη­ση της υπο­τέ­λειας και της κα­τα­στρο­φής: ΦΥ­ΓΕ­ΤΕ!

Να δώσει θε­τι­κή ψήφο στη ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κή πρό­τα­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να ανοί­ξει έναν νέο δρόμο για μια σύγ­χρο­νη Ελ­λά­δα της ανά­πτυ­ξης, της λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας, της κοι­νω­νι­κής προ­κο­πής, χωρίς μνη­μό­νια και τα­πει­νω­τι­κή επο­πτεία.

Να κα­τα­ψη­φί­σει τη ση­με­ρι­νή Ευ­ρώ­πη των τρα­πε­ζών και των πο­λυ­ε­θνι­κών, την Ευ­ρώ­πη του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού και της λι­τό­τη­τας, την Ευ­ρώ­πη της Μέρ­κελ και του Σουλτς, την Ευ­ρώ­πη της γερ­μα­νι­κής επι­κυ­ριαρ­χί­ας και του ιμπε­ρια­λι­σμού.

Να υπερ­ψη­φί­σει την άλλη Ευ­ρώ­πη, τη δική μας Ευ­ρώ­πη, αυτή της ερ­γα­σί­ας, των δι­καιω­μά­των, της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, της δη­μο­κρα­τί­ας, της ει­ρή­νης, της προ­ο­δευ­τι­κής ανά­πτυ­ξης, της ισό­τη­τας των φύλων, χωρίς ρα­τσι­σμό και ομο­φο­βία. Την Ευ­ρώ­πη της ισό­τι­μης συ­νερ­γα­σί­ας των λαών, την Ευ­ρώ­πη του σο­σια­λι­σμού.

Να συμ­με­τά­σχει ενερ­γά στον αγώνα για να στα­μα­τή­σει η πο­ρεία εξα­θλί­ω­σης.

Να γυ­ρί­σει την πλάτη στην καλ­λιερ­γού­με­νη απά­θεια και αποχή που βοη­θούν απο­κλει­στι­κά και μόνο τους υπεύ­θυ­νους της ση­με­ρι­νής κα­τά­στα­σης: χωρίς την ενερ­γή δράση των πο­λι­τών καμιά δυ­να­τό­τη­τα ανα­γέν­νη­σης του τόπου δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει.  

Λαοί της Ευ­ρώ­πης ενω­θεί­τε!

Οι ισχυ­ροί της Ευ­ρώ­πης επέ­λε­ξαν την Ελ­λά­δα ως το πει­ρα­μα­τό­ζωο για την εφαρ­μο­γή της πλέον ακραί­ας, αντι­λαϊ­κής πο­λι­τι­κής. Στις ευ­ρω­ε­κλο­γές του Μαΐου με­τα­μορ­φώ­νου­με την Ελ­λά­δα από πεί­ρα­μα σε υπό­δειγ­μα για εναλ­λα­κτι­κούς δρό­μους πο­λι­τι­κής προς όφε­λος των λαών σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη. Ξε­κι­νώ­ντας από την Ελ­λά­δα, προ­κα­λού­με ντό­μι­νο θε­τι­κών αλ­λα­γών σε όλη την Ευ­ρώ­πη, μαζί με τους λαούς όλης της Ευ­ρώ­πης.

Η Ευ­ρω­παϊ­κή Αρι­στε­ρά επέ­λε­ξε τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και τον πρό­ε­δρό του, Αλέξη Τσί­πρα, να αντι­προ­σω­πεύ­σει την άλλη Ευ­ρώ­πη. Να τεθεί επι­κε­φα­λής της πα­νευ­ρω­παϊ­κής μας προ­σπά­θειας. Να εκ­φρά­σει την αμ­φι­σβή­τη­ση, τη ρι­ζο­σπα­στι­κή κρι­τι­κή και την εναλ­λα­κτι­κή πρό­τα­ση. Η επι­λο­γή αυτή συ­σπει­ρώ­νει τις δυ­νά­μεις μας και δίνει νέα πνοή στον αγώνα που δί­νου­με από κοι­νού και ενω­μέ­νοι οι λαοί της Ευ­ρώ­πης.

Στις ευ­ρω­ε­κλο­γές του Μαΐου, είναι η στιγ­μή να ανα­δει­χθούν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πρώτη δύ­να­μη στην Ελ­λά­δα και η Ευ­ρω­παϊ­κή Αρι­στε­ρά ισχυ­ρή δύ­να­μη στην Ευ­ρώ­πη.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜ­ΒΙ­ΒΑ­ΖΟ­ΜΑ­ΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥ­ΡΩ­ΠΗ ΤΩΝ ΤΡΑ­ΠΕ­ΖΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟ­ΛΥ­Ε­ΘΝΙ­ΚΩΝ

Η αρ­χι­τε­κτο­νι­κή της Ευ­ρω­ζώ­νης και η δομή της Ε.Ε. έχουν με­τα­τρέ­ψει τη ση­με­ρι­νή Ευ­ρώ­πη σε ένα υπερ­συ­ντη­ρη­τι­κό μόρ­φω­μα που κα­τα­δυ­να­στεύ­ει τη ζωή των λαών της.

Η Ευ­ρώ­πη σή­με­ρα δεν έχει πια καμία σχέση με το μο­ντέ­λο στα­θε­ρής ερ­γα­σί­ας, ισχυ­ρών κοι­νω­νι­κών εγ­γυ­ή­σε­ων, αξιο­πρε­πών συν­θη­κών υγιει­νής και ασφά­λειας, αλ­λη­λεγ­γύ­ης και οι­κο­λο­γι­κής ευαι­σθη­σί­ας, το μο­ντέ­λο που ανα­πτύ­χθη­κε με­τα­πο­λε­μι­κά μέσα από την πάλη των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Από τον συ­ναι­νε­τι­κό κα­πι­τα­λι­σμό έχου­με πε­ρά­σει στον ολο­κλη­ρω­τι­κό νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο κα­πι­τα­λι­σμό και στη θε­ο­ποί­η­ση της αγο­ράς. Το ει­σό­δη­μα και τα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των συρ­ρι­κνώ­νο­νται δρα­μα­τι­κά, ενώ ακυ­ρώ­νε­ται συ­στη­μα­τι­κά το κοι­νω­νι­κό κρά­τος σε ολό­κλη­ρη την Ένωση και γε­νι­κεύ­ο­νται εκτε­τα­μέ­νες ζώνες επι­σφά­λειας, ευ­και­ρια­κής ερ­γα­σί­ας και φτώ­χειας.

· Η ση­με­ρι­νή Ε.Ε., υπό την ηγε­μο­νία της συ­ντη­ρη­τι­κής γερ­μα­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης, έχει με­τα­σχη­μα­τι­στεί σε μια συ­νταγ­μα­τι­κά κα­το­χυ­ρω­μέ­νη ακραία νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη νο­μι­σμα­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή πε­ριο­χή. Μια πε­ριο­χή που συν­θλί­βει τις αδύ­να­μες χώρες και αυ­ξά­νει ση­μα­ντι­κά την εκ­με­τάλ­λευ­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε κάθε της γωνιά, δη­μιουρ­γώ­ντας τε­ρά­στιες ανι­σό­τη­τες. Εν­δει­κτι­κό είναι ότι μόλις το 10% του πλη­θυ­σμού της καρ­πώ­νε­ται πάνω από το 50% του ευ­ρω­παϊ­κού πλού­του. Η κρίση με­τα­τρά­πη­κε σε ευ­και­ρία για αντι­λαϊ­κές ανα­διαρ­θρώ­σεις στις χώρες της Ευ­ρω­ζώ­νης και της Ε.Ε. Στις χώρες που επι­βλή­θη­καν μνη­μό­νια, η επί­θε­ση ενά­ντια στους ερ­γα­ζό­με­νους πήρε τη μορφή κοι­νω­νι­κού προ­γκρόμ.

· Η νέα ΟΝΕ, με το νέο δη­μο­σιο­νο­μι­κό σύμ­φω­νο, με τους κα­νο­νι­σμούς επο­πτεί­ας και τι­μω­ρί­ας των κρα­τών που αντι­με­τω­πί­ζουν ελ­λείμ­μα­τα και υψηλό χρέος και με τον αυ­στη­ρό έλεγ­χο των κρα­τι­κών προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών και της μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής, έρ­χε­ται ως το απα­ραί­τη­το θε­σμι­κό συ­μπλή­ρω­μα αφε­νός του προη­γού­με­νου μη­χα­νι­σμού δη­μο­σιο­νο­μι­κής πει­θαρ­χί­ας και, αφε­τέ­ρου, της ει­σό­δου του ΔΝΤ στην Ευ­ρώ­πη. Η κα­τά­στα­ση αυτή προ­κα­λεί ασφυ­ξία στις πιο αδύ­να­μες χώρες, εξο­βε­λί­ζει τη δυ­να­τό­τη­τα άσκη­σης εναλ­λα­κτι­κής πο­λι­τι­κής ανά­πτυ­ξης και δια­μορ­φώ­νει ένα πλαί­σιο διαρ­κούς ομη­ρί­ας τους.

· Η δη­μο­κρα­τία στην Ευ­ρώ­πη έχει κα­τα­ντή­σει «που­κά­μι­σο αδεια­νό». Έχει δη­μιουρ­γη­θεί ένα πο­λυ­δαί­δα­λο και συ­γκε­ντρω­τι­κό σύ­στη­μα λήψης απο­φά­σε­ων, με την κυ­ριαρ­χία της γερ­μα­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης, που εκτο­πί­ζει τη λαϊκή και εθνι­κή κυ­ριαρ­χία, το οποίο συ­ντη­ρεί και ανα­πα­ρά­γει την ανι­σο­τι­μία με­τα­ξύ των κρα­τών μελών. Οι θε­σμοί και οι απο­φά­σεις είναι άτεγ­κτοι όταν πρό­κει­ται για τους ερ­γα­ζό­με­νους ή τα αδύ­να­μα κράτη αλλά από­λυ­τα ελα­στι­κοί υπέρ των πο­λυ­ε­θνι­κών, των τρα­πε­ζών και των ισχυ­ρών κρα­τών.

- Η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κα­τεύ­θυν­ση της Ε.Ε. και η λι­τό­τη­τα που επι­βάλ­λει πε­ρι­κο­πές στο κοι­νω­νι­κό κρά­τος, επι­δει­νώ­νουν πε­ραι­τέ­ρω τη θέση των γυ­ναι­κών στην αγορά ερ­γα­σί­ας (με δρα­μα­τι­κή έντα­ση, σε χώρες όπως η Ελ­λά­δα), συ­ντε­λούν στην αύ­ξη­ση της βίας κατά των γυ­ναι­κών και απο­τε­λούν τη με­γα­λύ­τε­ρη απει­λή για τις θε­σμι­κές και ου­σια­στι­κές κα­τα­κτή­σεις που κέρ­δι­σαν οι γυ­ναί­κες τις τε­λευ­ταί­ες δε­κα­ε­τί­ες.

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια, με την στρα­τη­γι­κή της Λι­σα­βό­νας και, στη συ­νέ­χεια, με τη στρα­τη­γι­κή της δε­κα­ε­τί­ας («ΕΥ­ΡΩ­ΠΗ 2020»), έχει επι­λε­γεί ως στό­χος η ενί­σχυ­ση του αντα­γω­νι­σμού της Ε.Ε. με τις άλλες με­γά­λες δυ­νά­μεις, τις ΗΠΑ, την Ια­πω­νία και τα BRICS (Βρα­ζι­λία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νό­τιος Αφρι­κή). Ενός αντα­γω­νι­σμού στη­ριγ­μέ­νου στη διά­λυ­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους και στη μεί­ω­ση του κό­στους ερ­γα­σί­ας που δη­μιουρ­γεί από τη μια μεριά τε­ρά­στια πίεση στα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα σε όλη την ευ­ρω­παϊ­κή εν­δο­χώ­ρα και, από την άλλη, έναν νέο, ακόμη πιο άνισο κα­τα­με­ρι­σμό ερ­γα­σί­ας με­τα­ξύ Κέ­ντρου και Πε­ρι­φέ­ρειας. Αυτός ο κα­τα­με­ρι­σμός είναι που υπο­βαθ­μί­ζει τις χώρες του Νότου, εξο­μοιώ­νο­ντάς τις με τις χώρες της Ανα­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης, με στόχο την υπέρ­βα­ση της κα­πι­τα­λι­στι­κής κρί­σης διά της «κα­λύ­τε­ρης αξιο­ποί­η­σης» του κε­φα­λαί­ου, με όρους άγριου κα­πι­τα­λι­σμού και στυ­γνής εκ­με­τάλ­λευ­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

· Την ίδια ώρα ολο­κλη­ρώ­νο­νται οι εμπο­ρι­κές συμ­φω­νί­ες, όπως η Δια­τλα­ντι­κή Συ­νερ­γα­σία Εμπο­ρί­ου και Επεν­δύ­σε­ων (TTIP), με­τα­ξύ Ε.Ε. - ΗΠΑ και Ε.Ε. - Κα­να­δά, που συ­νι­στούν επί­θε­ση στις κοι­νω­νί­ες της Βό­ρειας Αμε­ρι­κής και της Ε.Ε. Στό­χος τους είναι η άρση των ρυθ­μι­στι­κών εγ­γυ­ή­σε­ων και ελέγ­χων στην επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα από τη μεριά των κρα­τών, πα­ρέ­χο­ντας έτσι κα­θε­στώς ασυ­λί­ας στις πο­λυ­ε­θνι­κές επι­χει­ρή­σεις και από­λυ­τη προ­στα­σία των κερ­δών τους. Ο χα­ρα­κτή­ρας αυτών των συμ­φω­νιών κα­ταρ­γεί ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα, κοι­νω­νι­κά κε­κτη­μέ­να, πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά πρό­τυ­πα, υπο­νο­μεύ­ο­ντας εντέ­λει την ίδια τη Δη­μο­κρα­τία.

· Στο νέο πλαί­σιο των με­γά­λων γε­ω­πο­λι­τι­κών αντα­γω­νι­σμών και του πο­λυ­πο­λι­κού κό­σμου, η Ε.Ε., ως ιμπε­ρια­λι­στι­κή δύ­να­μη, εμπλέ­κε­ται στον διε­θνή αντα­γω­νι­σμό, επι­χει­ρώ­ντας να επε­κτεί­νει την επιρ­ροή της. Στρα­τιω­τι­κο­ποιεί­ται, υπο­νο­μεύ­ο­ντας την ασφά­λεια και τη συ­νερ­γα­σία στην Ευ­ρώ­πη - όπως άλ­λω­στε κα­τα­δει­κνύ­ουν η πα­ρου­σία ευ­ρω­παϊ­κών στρα­τευ­μά­των στις εμπό­λε­μες ζώνες του πλα­νή­τη και η χωρίς προ­σχή­μα­τα στή­ρι­ξη της Ε.Ε. στο νέο αντι­δρα­στι­κό και φι­λο­φα­σι­στι­κό κα­θε­στώς της Ου­κρα­νί­ας.

- Σε αυτό το πε­ρι­βάλ­λον η νέα γενιά αδυ­να­τεί να δει το μέλ­λον της. Η νε­ο­λαία βρί­σκε­ται από το ξε­κί­νη­μα της κρί­σης στο στό­χα­στρο των οι­κο­νο­μι­κών και πο­λι­τι­κών ελίτ της Ε.Ε.. Η υψη­λό­τα­τη ανερ­γία των νέων μα­στί­ζει όλες τις χώρες της Ευ­ρώ­πης και ιδιαί­τε­ρα αυτές του Νότου. Υπό την απει­λή της ανερ­γί­ας, η ερ­γα­σια­κή επι­σφά­λεια με πα­ρά­βα­ση κάθε ερ­γα­σια­κού δι­καιώ­μα­τος γί­νε­ται κα­νό­νας. Η νε­ο­λαία λει­τουρ­γεί μά­λι­στα σαν πο­λιορ­κη­τι­κός κριός, προ­κει­μέ­νου να επε­κτα­θεί αυτό το κα­θε­στώς και στους υπό­λοι­πους ερ­γα­ζό­με­νους. Την ίδια ώρα, οι νέοι δέ­χο­νται σκλη­ρή επί­θε­ση στα δη­μο­κρα­τι­κά και κοι­νω­νι­κά τους δι­καιώ­μα­τα, η οποία επι­στε­γά­ζει την πλήρη αντί­θε­ση των κυ­ρί­αρ­χων ευ­ρω­παϊ­κών πο­λι­τι­κών με τις ανά­γκες και τα όνει­ρα των νέων αν­θρώ­πων.

Με λίγα λόγια έχει δο­μη­θεί ένα οι­κο­νο­μι­κό και πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα, που διοι­κεί­ται αντι­δη­μο­κρα­τι­κά και άκρως συ­γκε­ντρω­τι­κά, προς όφε­λος των ισχυ­ρών. Μία Ευ­ρώ­πη ενά­ντια στους λαούς. Μία Ευ­ρώ­πη που, μαζί με τους αγώ­νες σε κάθε χώρα, πα­ρα­μέ­νει ένα πεδίο σκλη­ρής τα­ξι­κής και πο­λι­τι­κής πάλης. Μία Ευ­ρώ­πη που πρέ­πει να επα­να­θε­με­λιω­θεί με με­γά­λες ανα­τρο­πές και ρή­ξεις, στο θε­σμι­κό, πο­λι­τι­κό και κοι­νω­νι­κό επί­πε­δο, με πρω­τα­γω­νι­στές τους λαούς της, τους ερ­γα­ζό­με­νους και τα μα­ζι­κά κι­νή­μα­τα.

Η Ελ­λά­δα πει­ρα­μα­τό­ζωο του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού

Στη χώρα μας, επί 4 χρό­νια εφαρ­μό­ζε­ται ένα σχέ­διο διαρ­κούς υπερ­χρέ­ω­σης, τα­πεί­νω­σης, πα­ρα­βί­α­σης της εθνι­κής και λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας και πα­ρακ­μής της χώρας. Το μνη­μό­νιο εμ­φα­νί­στη­κε ως σω­τη­ρία αλλά ήταν η κα­τα­δί­κη της χώρας. Η χρε­ο­κο­πία του κρά­τους ύστε­ρα από μια σα­ρα­ντά­χρο­νη δια­κυ­βέρ­νη­ση της χώρας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με­τα­τρά­πη­κε σε χρε­ο­κο­πία των νοι­κο­κυ­ριών, των με­σαί­ων και λαϊ­κών στρω­μά­των. Επι­λέ­χθη­κε μια πο­λι­τι­κή εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης που ανέ­τρε­ψε στην κυ­ριο­λε­ξία τη θέση και τον τρόπο ζωής του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας. Η τε­ρά­στια ανερ­γία, η φτώ­χεια, η δρα­μα­τι­κή ύφεση, η με­γά­λη απώ­λεια ει­σο­δή­μα­τος, η διά­λυ­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους και των συλ­λο­γι­κών δι­καιω­μά­των, τα φο­ρο­λο­γι­κά χα­ρά­τσια, το κλεί­σι­μο μι­κρών επι­χει­ρή­σε­ων, συν­δυά­στη­καν με την έξαρ­ση των ανι­σο­τή­των και την ανα­δια­νο­μή πλού­του και δύ­να­μης σε όφε­λος των με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων. Υπο­νο­μεύ­τη­κε όχι μόνο το επί­πε­δο ζωής των ερ­γα­ζο­μέ­νων, αλλά και το μέλ­λον και η δυ­να­τό­τη­τα ανά­καμ­ψης της χώρας.

Ανα­δια­νο­μή ει­σο­δη­μά­των και δι­καιω­μά­των με πρό­σχη­μα τη σω­τη­ρία της χώρας

Τα Μνη­μό­νια, όπως και όλοι οι ισχυ­ρι­σμοί των κυ­βερ­νη­τι­κών εταί­ρων και των υμνη­τών τους, ήταν από την αρχή, όπως άλ­λω­στε απο­δεί­χτη­κε παρ­πλα­νη­τι­κά και κα­τα­στρο­φι­κά. Ο τε­ρα­τώ­δης πο­λυ­νό­μος -νέο μνη­μό­νιο- που πρό­σφα­τα υπερ­ψη­φί­στη­κε, απο­τε­λεί μνη­μείο πα­ρά­δο­σης της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας στις με­γά­λες εγ­χώ­ριες επι­χει­ρή­σεις, τα δια­πλε­κό­με­να με το κρά­τος οι­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, τις πο­λυ­ε­θνι­κές επι­χει­ρή­σεις και τους τρα­πε­ζί­τες. Πρό­κει­ται για νο­μο­θε­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση μιας ισχνής κοι­νο­βου­λευ­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας, την ίδια στιγ­μή που απο­τε­λεί την τε­λευ­ταία πράξη μιας πλή­ρως απο­νο­μι­μο­ποι­η­μέ­νης κυ­βέρ­νη­σης, η οποία υπο­νο­μεύ­ει πλή­ρως την πα­ρα­γω­γι­κή βάση της χώρας και οδη­γεί στην "κι­νε­ζο­ποί­η­ση" τους Έλ­λη­νες ερ­γα­ζό­με­νους.

Είναι πια κοινή πε­ποί­θη­ση ότι τα μνη­μό­νια δεν τρο­πο­ποιού­νται, δεν διορ­θώ­νο­νται: ακυ­ρώ­νο­νται. Τα μνη­μό­νια κα­ταρ­γού­νται και στη θέση τους εφαρ­μό­ζε­ται μια ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κή πο­λι­τι­κή που βρί­σκε­ται στον αντί­πο­δα των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών.

Το χρέος, η Ε.Ε. και η “Πο­λι­τι­κή του Σοκ και Δέους”

Η πο­λι­τι­κή των Μνη­μο­νί­ων εγκαι­νί­α­σε μια νέα πε­ρί­ο­δο στις σχέ­σεις της Ελ­λά­δας με την Ευ­ρω­ζώ­νη και την Ε.Ε. Η χώρα μας αντι­με­τω­πί­στη­κε ως ιδιαί­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση και ως πει­ρα­μα­τό­ζωο παρά το γε­γο­νός ότι η κρίση δα­νει­σμού και χρέ­ους αφο­ρού­σε όλη την Ευ­ρώ­πη. Το ΔΝΤ δεν έφερε μόνο τε­χνο­γνω­σία, αλλά κυ­ρί­ως πο­λι­τι­κή “σοκ και δέους”, με την Ε.Ε. να απο­δει­κνύ­ε­ται ακόμη πιο αντι­λαϊ­κή. Η Ε.Ε. χρη­σι­μο­ποί­η­σε την Ελ­λά­δα ως μέσο για να δια­σώ­σει το ΕΥΡΩ και τις Γαλ­λο-γερ­μα­νι­κές τρά­πε­ζες και για να δη­μιουρ­γή­σει –κυ­ρί­ως με ευ­θύ­νη της Γερ­μα­νί­ας- ένα σι­δη­ρό­φρα­κτο πλαί­σιο δη­μο­σιο­νο­μι­κής πει­θαρ­χί­ας για όλες τις χώρες. Στη χώρα μας πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν αμέ­τρη­τες πα­ρα­βιά­σεις του κοι­νο­τι­κού κε­κτη­μέ­νου, ο ελ­λη­νι­κός λαός αντι­με­τω­πί­στη­κε σαν πα­ρί­ας, ενώ η δήθεν αλ­λη­λεγ­γύη ήταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μια πο­λι­τι­κή εκ­βια­σμών και μια οι­κο­νο­μι­κή και πο­λι­τι­κή ομη­ρία, η οποία με­τα­φέρ­θη­κε κα­τό­πιν στις άλλες χώρες που υπέ­γρα­ψαν μνη­μό­νια.

Η πλού­σια δράση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Ευ­ρώ­πη.

Η πο­λυ­διά­στα­τη δράση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Ευ­ρώ­πη τον έχει κα­τα­στή­σει μια πο­λι­τι­κή δύ­να­μη βα­θύ­τα­τα διε­θνι­στι­κή. Συμ­βά­λα­με με όλες μας τις δυ­νά­μεις στην ανά­πτυ­ξη ενω­τι­κών δρά­σε­ων τόσο μέσα στους υπε­ρε­θνι­κούς θε­σμούς, όπως το Ευ­ρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο, όσο και εκτός, στα κι­νή­μα­τα των λαών της Ευ­ρώ­πης - και όχι μόνο. Η δράση των δυ­νά­με­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις ευ­ρω­πο­ρεί­ες, το Ευ­ρω­παϊ­κό Κοι­νω­νι­κό Φό­ρουμ και πρό­σφα­τα το Alter Summit έδω­σαν στον κόσμο της Αρι­στε­ράς το πα­ρά­δειγ­μα μιας διε­θνι­στι­κής δρά­σης κοι­νω­νι­κά γειω­μέ­νης και ταυ­τό­χρο­να ενω­τι­κής και πλου­ρα­λι­στι­κής. Παρά τις μι­κρές δυ­νά­μεις μας, το προη­γού­με­νο διά­στη­μα μέσα στο Ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο ανα­δεί­ξα­με δε­κά­δες σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα που αφο­ρούν την Ελ­λά­δα και, ταυ­τό­χρο­να, όλες τις χώρες της Ευ­ρώ­πης.

Με τη δράση μας, στο πλαί­σιο της ευ­ρω­ο­μά­δας της Ενω­τι­κής Αρι­στε­ράς (GUE/NGL), συμ­βά­λα­με ώστε να δια­μορ­φω­θεί πιο κα­θα­ρή ει­κό­να για όσα συ­ντε­λού­νται στη χώρα μας και στην E.E. Ενερ­γο­ποι­ή­σα­με δυ­νά­μεις ώστε το πρό­βλη­μα των συ­νε­πειών από τις πα­ρεμ­βά­σεις της Τρόι­κας και από το σύ­νο­λο των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών, να κα­τα­στεί το κε­ντρι­κό πρό­βλη­μα των λαών της Ε.Ε. Ερ­γα­σθή­κα­με για την ανά­δει­ξη της αντι­δη­μο­κρα­τι­κής λο­γι­κής που διέ­πει τα μη αι­ρε­τά (δη­λα­δή ανε­ξέ­λεγ­κτα) όρ­γα­να και θε­σμούς της Ε.Ε. και των λει­τουρ­γιών τους.

Ανα­δεί­ξα­με:

• Τις πα­ρα­βιά­σεις του Ελ­λη­νι­κού Συ­ντάγ­μα­τος από την Τρόι­κα.

• Τη δου­λι­κό­τη­τα της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης στο μνη­μό­νιο και την επο­πτεία της χώρας.

• Την επι­λε­κτι­κή ερευ­νά για τη δια­κί­νη­ση βρό­μι­κου χρή­μα­τος μόνο για την Κύπρο.

• Το κλεί­σι­μο της ΕΡΤ.

• Τον κοι­νω­νι­κά άδικο και αντι­δη­μο­κρα­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα της νέας “Οι­κο­νο­μι­κής Δια­κυ­βέρ­νη­σης”.

• Την ανά­γκη για ελά­φρυν­ση του Ελ­λη­νι­κού Χρέ­ους.

• Τις με­θο­δεύ­σεις για χρε­ο­κο­πία και πώ­λη­ση της Αγρο­τι­κής Τρά­πε­ζας.

• Την πα­ρά­νο­μη δια­κο­πή ρεύ­μα­τος από τη ΔΕΗ για όσους δεν πλη­ρώ­νουν το “χα­ρά­τσι”.

• Την πλήρη έλ­λει­ψη ελέγ­χου των πο­λυ­ε­θνι­κών στην Ελ­λά­δα.

• Τις με­θο­δεύ­σεις της Γερ­μα­νί­ας που ξε­φορ­τώ­θη­κε τα ελ­λη­νι­κά ομό­λο­γα (για να προ­χω­ρή­σου­με κα­τό­πιν στην “ανα­διάρ­θρω­ση” του χρέ­ους).

• Την αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τα των πε­ρι­κο­πών στα επι­δό­μα­τα, τα δώρα, την αύ­ξη­ση στα όρια ηλι­κί­ας συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης.

• Το κου­κού­λω­μα του σκαν­δά­λου της SIEMENS.

• Την πα­ρέμ­βα­ση του Radenmacher για το σκάν­δα­λο της ΕΛ­ΣΤΑΤ.

• Την πρω­το­βου­λία Μπα­ρό­ζο και Κο­μι­σιόν που άνοι­ξαν διά­πλα­τα τον δρόμο στα με­ταλ­λαγ­μέ­να.

• Την ανά­γκη απο­ζη­μιώ­σε­ων στους αγρό­τες, θύ­μα­τα της κρί­σης και του μνη­μο­νί­ου.

• Τις επι­πτώ­σεις από τα σχέ­δια εξό­ρυ­ξης χρυ­σού στις Σκου­ριές της Χαλ­κι­δι­κής.

Η κα­τα­γρα­φή αυτή είναι ένα μικρό μέρος των πα­ρεμ­βά­σε­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Ευ­ρω­βου­λή, αλλά και μέρος από τη συ­νο­λι­κή μας δράση σε όλη την Ευ­ρω­παϊ­κή Ήπει­ρο.

Με το Kόμμα της Ευ­ρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς (KEA) κα­τορ­θώ­σα­με να συ­νε­νώ­σου­με σε ένα ενιαίο στρα­τη­γι­κό σχέ­διο για την Ευ­ρώ­πη δε­κά­δες πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα και ορ­γα­νώ­σεις. Διευ­ρύ­να­με τη συ­νερ­γα­σία και τη συμ­με­το­χή μας σε όλα τα κι­νή­μα­τα των λαών της Ευ­ρώ­πης και στη­ρί­ξα­με τις με­γά­λες λαϊ­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις των πλα­τειών σε μια σειρά χώρες. Στη­ρί­ξα­με τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις της ερ­γα­τι­κής τάξης και των συν­δι­κά­των, την πα­νευ­ρω­παϊ­κή απερ­γία, καθώς και την πα­νευ­ρω­παϊ­κή ημέρα για την υπε­ρά­σπι­ση του δι­καιώ­μα­τος των γυ­ναι­κών της Ευ­ρώ­πης σε ελεύ­θε­ρες και ασφα­λείς αμ­βλώ­σεις, στο πλαί­σιο της κα­μπά­νιας του ΚΕΑ.

Από τη συ­νο­λι­κή μας δράση μαζί και με άλλες δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς, σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη, ήχησε το συμ­βο­λι­κό σύν­θη­μα που έγινε κί­νη­μα και εκ­φρά­ζει την αλ­λη­λεγ­γύη των λαών στο ελ­λη­νι­κό λαό: “Εί­μα­στε όλοι Έλ­λη­νες”.

Διευ­ρύ­να­με με το ΚΕΑ, αλλά και αυ­τό­νο­μα, τις σχέ­σεις μας με τις χώρες της Λα­τι­νι­κής Αμε­ρι­κής στο πλαί­σιο του “Foro SaoPaolo”, όπως επί­σης με τις χώρες και τα κι­νή­μα­τα των λαών της ξε­χω­ρι­στά.

Ενι­σχύ­σα­με τη συ­νερ­γα­σία μας με την Εναλ­λα­κτι­κή Αρι­στε­ρά της Αφρι­κής, με την Αρι­στε­ρά των χωρών των BRICS, την Αρι­στε­ρά των Αρα­βι­κών χωρών και με δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς στις χώρες Βαλ­κα­νι­κής.

Η πρό­τα­σή μας για τη σύγ­χρο­νη Ελ­λά­δα της ανά­πτυ­ξης και της κοι­νω­νι­κής προ­κο­πής

Η κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς σε συ­νερ­γα­σία με ένα ισχυ­ρό λαϊκό κί­νη­μα, μπο­ρούν να κά­νουν πα­ρελ­θόν την τε­τρα­ε­τία οι­κο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής κα­θί­ζη­σης που οδή­γη­σε τη χώρα δε­κα­ε­τί­ες πίσω και απα­ξί­ω­σε το αν­θρώ­πι­νο κε­φά­λαιό της.

Στη χώρα πρέ­πει να εφαρ­μο­στούν άμεσα προ­γράμ­μα­τα ανά­πτυ­ξης, αύ­ξη­σης του όγκου της ερ­γα­σί­ας και πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης με πρω­τα­γω­νι­στές τον δη­μό­σιο τομέα, τη μι­κρο­με­σαία επι­χεί­ρη­ση, τη συ­νερ­γα­τι­κή, κοι­νω­νι­κή και αλ­λη­λέγ­γυα οι­κο­νο­μία και τις αυ­το­δια­χει­ρι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες που έχουν δη­μιουρ­γη­θεί στην πα­ρα­γω­γι­κή βάση. Απαι­τεί­ται γεν­ναία φο­ρο­λο­γι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση, απο­κα­τά­στα­ση της ρευ­στό­τη­τας και  ρύθ­μι­ση της υπερ­χρέ­ω­σης των νοι­κο­κυ­ριών μέσα από ένα δη­μό­σιο, κοι­νω­νι­κά ελεγ­χό­με­νο τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα. Επι­πλέ­ον, είναι απα­ραί­τη­τη η άμεση απο­κα­τά­στα­ση της δη­μό­σιας διοί­κη­σης με δη­μο­κρα­τι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό, η ακύ­ρω­ση των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, η ανα­τρο­πή του σά­πιου και διε­φθαρ­μέ­νου πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος και πάνω απ' όλα η απο­κα­τά­στα­ση της δη­μο­κρα­τί­ας με την κα­θιέ­ρω­ση θε­σμών ερ­γα­τι­κού και κοι­νω­νι­κού ελέγ­χου και δια­δι­κα­σιών πο­λι­τι­κής συμ­με­το­χής.

Τέλος, θε­με­λιώ­δης είναι η αξιο­ποί­η­ση των δυ­νά­με­ων και των δυ­να­το­τή­των της νέας γε­νιάς στην πρώτη γραμ­μή για στη νέα πο­ρεία της χώρας.

Απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για την επί­τευ­ξη των άμε­σων στό­χων (προ­ο­δευ­τι­κή ανά­πτυ­ξη, συρ­ρί­κνω­ση της ανερ­γί­ας, αντι­με­τώ­πι­ση της αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης) είναι η ακύ­ρω­ση των Μνη­μο­νί­ων και της πο­λι­τι­κής λο­γι­κής που τα επι­βάλ­λει, καθώς επί­σης και η αντι­με­τώ­πι­ση του χρέ­ους, το οποίο είναι απε­χθές σε ένα μέρος του και μη βιώ­σι­μο: χωρίς δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του απο­κλεί­ε­ται να ανα­σά­νει η χώρα.

Η απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους θα γίνει με ανα­πτυ­ξια­κή και κοι­νω­νι­κή ρήτρα αφού πρώτα εξα­σφα­λι­στεί για μια ικανή πε­ρί­ο­δο, η δια­κο­πή πλη­ρω­μής τόκων και χρε­ο­λυ­σί­ων. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση, διεκ­δι­κού­με ευ­ρω­παϊ­κή διά­σκε­ψη στα πρό­τυ­πα της συμ­φω­νί­ας του Λον­δί­νου το 1953 για το χρέος της Γερ­μα­νί­ας. Η δια­δι­κα­σία ανα­δια­πραγ­μά­τευ­σης θα ξε­κι­νή­σει άμεσα και θα απαι­τη­θεί η ακύ­ρω­ση των επα­χθών όρων των συμ­βά­σε­ων. Για την επί­τευ­ξη των στό­χων θα αξιο­ποι­η­θούν, στην πε­ρί­πτω­ση εκ­βια­σμού, όλα τα όπλα: η δια­κο­πή πλη­ρω­μών, η κα­ταγ­γε­λία για πρό­κλη­ση ζη­μιάς στη χώρα μας με στόχο την διά­σω­ση του Ευρώ και των ιδιω­τι­κών τρα­πε­ζών, η προ­σφυ­γή για την ακύ­ρω­ση των συλ­λο­γι­κών δι­καιω­μά­των κατά πα­ρά­βα­ση του κοι­νο­τι­κού κε­κτη­μέ­νου αλλά και για τη λε­η­λα­σία της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και την πρό­κλη­ση αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης. Επι­πρό­σθε­τα, θα ενερ­γο­ποι­ή­σου­με άμεσα τη δια­δι­κα­σία διεκ­δί­κη­σης του κα­το­χι­κού δα­νεί­ου και των γερ­μα­νι­κών επα­νορ­θώ­σε­ων.

Η νέα ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς δεν θα υπο­κύ­ψει σε εκ­βια­σμούς του ευ­ρω­παϊ­κού κα­τε­στη­μέ­νου και της Τρόι­κας. Θα πα­λέ­ψει για λύση μέσα στο ευ­ρω­παϊ­κό πλαί­σιο (και γι' αυτό το λόγο θα επι­διώ­ξου­με συμ­μα­χί­ες με τις χώρες του Νότου και με τους ερ­γα­ζό­με­νους όλης της Ευ­ρώ­πης), πλην όμως δεν θα απο­δε­χθεί εκ­βια­σμούς και μνη­μό­νια. Εμείς θέ­λου­με να σώ­σου­με τη χώρα μέσα στο ΕΥΡΩ και όχι, με πρό­σχη­μα τη σω­τη­ρία του ΕΥΡΩ, να οδη­γή­σου­με τη χώρα σε κα­τα­στρο­φή. Όπως συ­μπυ­κνώ­νει το σύν­θη­μα: "καμιά θυσία για το ευρώ", από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είναι η απο­τρο­πή της αν­θρω­πι­στι­κής κα­τα­στρο­φής και η ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών και όχι η υπο­τα­γή σε υπο­χρε­ώ­σεις που ανέ­λα­βαν άλλοι υπο­θη­κεύ­ο­ντας τη χώρα. Δε­σμευό­μα­στε ότι θα αντι­με­τω­πί­σου­με τις εν­δε­χό­με­νες απει­λές και τους εκ­βια­σμούς των δα­νει­στών με όλα τα δυ­να­τά όπλα που μπο­ρού­με να επι­στρα­τεύ­σου­με, ενώ εί­μα­στε έτοι­μοι να ανα­με­τρη­θού­με με οποια­δή­πο­τε εξέ­λι­ξη, βέ­βαιοι σε κάθε πε­ρί­πτω­ση ότι ο ελ­λη­νι­κός λαός θα μας στη­ρί­ξει.

Αγω­νι­ζό­μα­στε να χτί­σου­με σε νέα θε­μέ­λια μια άλλη Ευ­ρώ­πη

Η νέα κα­τά­στα­ση που έχει δη­μιουρ­γη­θεί στην Ε.Ε. απαι­τεί τη δη­μιουρ­γία με­γά­λων κι­νη­μά­των και πο­λι­τι­κών πρω­το­βου­λιών ρήξης με το υφι­στά­με­νο αντι­λαϊ­κό οι­κο­δό­μη­μα, ενά­ντια στην Ευ­ρώ­πη του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού, του ρα­τσι­σμού, του πο­λέ­μου.

Η ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά διεκ­δι­κεί και αγω­νί­ζε­ται για:

Ευ­ρώ­πη ει­ρη­νι­κή, από τον Ατλα­ντι­κό ως τα Ου­ρά­λια προς όφε­λος της ει­ρή­νης σε όλο τον κόσμο, που θα βα­σί­ζει την ασφά­λειά της στη μεί­ω­ση των εξο­πλι­σμών και τη συ­νεν­νό­η­ση, στον εξο­βε­λι­σμό των πυ­ρη­νι­κών και των άλλων όπλων μα­ζι­κής κα­τα­στρο­φής. Με ένα πα­νευ­ρω­παϊ­κό σύ­στη­μα ασφά­λειας και συ­νερ­γα­σί­ας με τη συμ­με­το­χή και της Ρω­σί­ας. Ευ­ρώ­πη που θα απα­γο­ρεύ­ει την απο­στο­λή στρα­τιω­τών εκτός συ­νό­ρων. Ευ­ρώ­πη χωρίς ΝΑΤΟ και ευ­ρω­στρα­τό. Ούτε ένα ευρώ, ούτε ένας στρα­τιώ­της για να­τοϊ­κές εκ­στρα­τεί­ες! Να απο­συρ­θούν αμέ­σως οι δυ­νά­μεις που είναι έξω από το έδα­φος της Ευ­ρώ­πης. Λύση στο ου­κρα­νι­κό ζή­τη­μα με όρους δη­μο­κρα­τί­ας και λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας. Κα­τάρ­γη­ση των βά­σε­ων των ΗΠΑ και τα πυ­ρη­νι­κά όπλα! Λύση του Κυ­πρια­κού στη βάση των απο­φά­σε­ων του ΟΗΕ και του Ευ­ρω­παϊ­κού κε­κτη­μέ­νου. Ευ­ρώ­πη θε­σμι­κά και πο­λι­τι­κά ικανή να πρω­το­στα­τή­σει στον εκ­δη­μο­κρα­τι­σμό και την ανα­βάθ­μι­ση του Ο.Η.Ε., καθώς και των  άλλων διε­θνών  ορ­γα­νι­σμών, να οι­κο­δο­μή­σει νέες σχέ­σεις συ­νερ­γα­σί­ας και αλ­λη­λεγ­γύ­ης με τις ανα­πτυσ­σό­με­νες χώρες και ιδιαί­τε­ρα τις γει­το­νι­κές, στην εύ­φλε­κτη πε­ριο­χή της Μέσης Ανα­το­λής και την Αφρι­κα­νι­κή Ήπει­ρο.

Ευ­ρώ­πη κοι­νω­νι­κή, στην οποία οι άν­θρω­ποι θα μπο­ρούν να ζή­σουν με αξιο­πρέ­πεια από τη δου­λειά και τη σύ­ντα­ξή τους. Ευ­ρώ­πη στην οποία η Παι­δεία και η Υγεία θα είναι κοι­νω­νι­κά αγαθά με ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση για όλους. Ευ­ρώ­πη στην οποία θα συμ­με­τέ­χουν ου­σια­στι­κά στη χά­ρα­ξη των στρα­τη­γι­κών κα­τευ­θύν­σε­ων της πα­ρα­γω­γής οι άν­θρω­ποι που δου­λεύ­ουν και δη­μιουρ­γούν και όχι, όπως σή­με­ρα,  οι διοι­κή­σεις των τρα­πε­ζών και οι κάθε λογής κερ­δο­σκό­ποι.

Ευ­ρώ­πη οι­κο­λο­γι­κή, στην οποία η προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος δεν θα εξαρ­τά­ται από τα κέρδη, αλλά θα είναι κρι­τή­ριο για την πα­ρα­γω­γή και την κα­τα­νά­λω­ση. Ευ­ρώ­πη που θα προ­στα­τεύ­ει τα φυ­σι­κά τοπία και τους οι­κι­σμούς της, που θα απα­γο­ρεύ­ει τη με­τα­φο­ρά οι­κο­λο­γι­κών προ­βλη­μά­των σε άλλες χώρες και θα απο­κλεί­ει τη χρήση με­ταλ­λαγ­μέ­νων. Ευ­ρώ­πη στην οποία η ενέρ­γεια θα πα­ρά­γε­ται δί­νο­ντας έμ­φα­ση στις ανα­νε­ώ­σι­μες πηγές, χωρίς ρύ­παν­ση της ατμό­σφαι­ρας. Ευ­ρώ­πη χωρίς πυ­ρη­νι­κά ερ­γο­στά­σια.

Ευ­ρώ­πη στην οποία ο πο­λι­τι­σμός απο­τε­λεί βα­σι­κό αξια­κό στοι­χείο ταυ­τό­τη­τας. Όπου το πο­λι­τι­στι­κό αγαθό, σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό πεδίο, καλ­λιερ­γεί­ται και δια­νέ­με­ται στους ευ­ρω­παϊ­κούς λαούς ως δη­μό­σιο αγαθό που συμ­βάλ­λει στην ποιό­τη­τα ζωής και την ανά­πτυ­ξη. Η πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κή συμ­βο­λή κάθε ευ­ρω­παϊ­κής χώρας και κουλ­τού­ρας και ο λει­τουρ­γι­κός αλ­λη­λο­συ­σχε­τι­σμός και σε­βα­σμός όλων των πο­λι­τι­σμι­κών κύ­κλων, απο­τε­λεί δι­καί­ω­μα και υπο­χρέ­ω­ση κάθε ενερ­γού πο­λί­τη. Ευ­ρώ­πη με Δη­μό­σια Μέσα Μα­ζι­κής Επι­κοι­νω­νί­ας που θα δί­νουν τη δυ­να­τό­τη­τα έκ­φρα­σης όλων των από­ψε­ων, των ιδεών και των μορ­φών τέ­χνης και πο­λι­τι­σμού.

Ευ­ρώ­πη φε­μι­νι­στι­κή, στην οποία τα δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών στη ζωή, στη δου­λειά και στην πο­λι­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση δεν θα είναι κενό γράμ­μα. Όπου η ισό­τη­τα των γυ­ναι­κών δεν θα είναι η πρό­φα­ση για την κα­τάρ­γη­ση των γυ­ναι­κεί­ων κοι­νω­νι­κών κα­τα­κτή­σε­ων. Όπου η ισό­τη­τα αν­δρών και γυ­ναι­κών στην ερ­γα­σία, την οι­κο­γέ­νεια, την κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή ζωή θα προ­ω­θεί­ται συ­νε­χώς μέσα από πο­λι­τι­κές που θα στο­χεύ­ουν ταυ­τό­χρο­να στην κα­τα­πο­λέ­μη­ση των πα­τριαρ­χι­κών αντι­λή­ψε­ων και την ανα­τρο­πή των στε­ρε­ο­τύ­πων για τους ρό­λους των φύλων. Ώστε να πα­γιω­θούν οι κοι­νω­νι­κές κα­τα­κτή­σεις των γυ­ναι­κών και να εξα­λει­φθούν οι δια­κρί­σεις και οι ανι­σό­τη­τες στη βάση του φύλου και του σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού.

Ευ­ρώ­πη ανοι­χτή στον κόσμο που δεν θα εκ­βιά­ζει τις φτω­χές χώρες, αλλά θα με­τα­φέ­ρει πό­ρους για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της φτώ­χειας και θα συμ­βά­λει στο αί­τη­μα της δια­γρα­φής των χρεών των φτω­χών χωρών. Που θα συ­μπε­ρι­φέ­ρε­ται αν­θρώ­πι­να στους με­τα­νά­στες και πρό­σφυ­γες. Στην οποία δεν θα υπάρ­χουν άν­θρω­ποι «χωρίς χαρ­τιά» και χωρίς ίσα πο­λι­τι­κά και κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Ευ­ρώ­πη δη­μο­κρα­τι­κή, χωρίς τον άτυπο νόμο του ισχυ­ρού. Που κα­θο­ρί­ζει τις πο­λι­τι­κές της χωρίς ανε­ξέ­λεγ­κτα στε­γα­νά, όπως είναι σή­με­ρα η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα. Ευ­ρώ­πη στην οποία κα­νείς δεν θα φο­βά­ται ότι τον πα­ρα­κο­λου­θούν. Χωρίς τρο­μο­νό­μους, Σέν­γκεν, FRONTEX, στρα­τό­πε­δα κρά­τη­σης με­τα­να­στών, πο­λι­τι­κές απο­τρο­πής που με­τα­βάλ­λουν την Με­σό­γειο σε ένα με­γά­λο νε­κρο­τα­φείο. Ευ­ρώ­πη χωρίς πε­ριο­ρι­σμούς στην ελευ­θε­ρία της έκ­φρα­σης, της ορ­γά­νω­σης, των απερ­γιών, του απόρ­ρη­του των επι­κοι­νω­νιών. Χωρίς δια­κρί­σεις λόγω φύλου, εθνι­κό­τη­τας, θρη­σκεί­ας, ανα­πη­ρί­ας, σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, ταυ­τό­τη­τας φύλου. Ευ­ρώ­πη στην οποία δεν θα επι­βάλ­λο­νται Συν­θή­κες και Σύμ­φω­να χωρίς να κρί­νουν οι λαοί. Όπου οι θε­σμοί της λαϊ­κής κυ­ριαρ­χί­ας στα κράτη μέλη και στην Ένωση θα ενι­σχύ­ο­νται, αντί να αφυ­δα­τώ­νο­νται. Όπου το Ευ­ρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο θα έχει ου­σια­στι­κά δι­καιώ­μα­τα ελέγ­χου και απο­φα­σι­στι­κό λόγο για την πο­λι­τι­κή της Ένω­σης.

Ευ­ρώ­πη που θα αντι­με­τω­πί­σει απο­φα­σι­στι­κά την ακρο­δε­ξιά φα­σι­στι­κή και να­ζι­στι­κή βία. Που θα ανα­κό­ψει τη μι­σαλ­λό­δο­ξη ρη­το­ρεία που καλ­λιερ­γεί­ται πάνω στο έδα­φος της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης και οδη­γεί, 70 χρό­νια μετά το τέλος του Β’ Πα­γκο­σμί­ου Πο­λέ­μου, σε αύ­ξη­ση της επιρ­ρο­ής των φα­σι­στι­κών/να­ζι­στι­κών μορ­φω­μά­των, ακόμη και στη συμ­με­το­χή τους σε κυ­βερ­νή­σεις, όπως στην πε­ρί­πτω­ση της Ου­κρα­νί­ας.

Ευ­ρώ­πη Σο­σια­λι­στι­κή. Η Σο­σια­λι­στι­κή Ευ­ρώ­πη, θα υπάρ­ξει μόνο ως απο­τέ­λε­σμα της μα­ζι­κής, δη­μο­κρα­τι­κής δρά­σης των κι­νη­μά­των, των πο­λι­τών και των λαών της και της ρι­ζι­κής αλ­λα­γής των συ­σχε­τι­σμών στις χώρες μέλη, εις βάρος του κε­φα­λαί­ου και των αστι­κών πο­λι­τι­κών δυ­νά­με­ων. Μιας αλ­λα­γής που θα ανα­δεί­ξει τις δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας και την Αρι­στε­ρά σε ηγε­τι­κές δυ­νά­μεις της κοι­νω­νί­ας. Γι’ αυτόν τον σκοπό χρειά­ζε­ται η συ­μπα­ρά­τα­ξη όλων των κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο: κομ­μά­των, κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των, κι­νή­σε­ων, ομά­δων, αρι­στε­ρών δια­νο­ου­μέ­νων και καλ­λι­τε­χνών, ώστε να αν­θί­σει η σκέψη και η κουλ­τού­ρα της Αρι­στε­ράς.

Η Αρι­στε­ρά αγω­νί­ζε­ται και διεκ­δι­κεί

· Άμεσο τερ­μα­τι­σμό της πο­λι­τι­κής λι­τό­τη­τας.

· Με­γά­λη ενί­σχυ­ση των πόρων για την αντι­με­τώ­πι­ση της ανερ­γί­ας στην Ευ­ρώ­πη.

· Ευ­ρω­παϊ­κή διά­σκε­ψη για το χρέος με στόχο τη ρύθ­μι­ση και την απο­μεί­ω­σή του, καθώς επί­σης για την αντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης δα­νει­σμού με όρους ανά­πτυ­ξης.

· Ακύ­ρω­ση των εθνι­κών και ευ­ρω­παϊ­κών μνη­μο­νί­ων, καθώς επί­σης των Συν­θη­κών και των κα­νο­νι­σμών από το Μά­α­στρι­χτ μέχρι το Δη­μο­σιο­νο­μι­κό Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας και Ανά­πτυ­ξης που έχουν με­τα­τρέ­ψει την ΟΝΕ σε  ζώνη γερ­μα­νι­κής επι­κυ­ριαρ­χί­ας.

· Ακύ­ρω­ση της ση­με­ρι­νής αρ­χι­τε­κτο­νι­κής της Ευ­ρω­ζώ­νης και επα­να­σχε­δια­σμό της, με τρόπο που θα εξα­σφα­λί­ζει τη σύ­γκλι­ση των οι­κο­νο­μιών, θα δια­σφα­λί­ζει με­γα­λύ­τε­ρους βαθ­μούς ελευ­θε­ρί­ας, θα εξι­σορ­ρο­πεί τις εσω­τε­ρι­κές νο­μι­σμα­τι­κές ανι­σορ­ρο­πί­ες.

· Δη­μο­κρα­τι­κό έλεγ­χο και ρι­ζι­κή αλ­λα­γή του ρόλου και του προ­σα­να­το­λι­σμού της Ευ­ρω­παϊ­κής Κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας. Η ΕΚΤ θα πρέ­πει να χρη­μα­το­δο­τεί απευ­θεί­ας τα κράτη και να θέτει άλλα κρι­τή­ρια και προ­τε­ραιό­τη­τες στη νο­μι­σμα­τι­κή πο­λι­τι­κή -με­τα­ξύ των οποί­ων το κρι­τή­ριο της πε­ριο­ρι­σμέ­νης ανερ­γί­ας και της κά­λυ­ψης των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών.

· Αύ­ξη­ση του κοι­νο­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού στο 5% του κοι­νο­τι­κού ΑΕΠ και δρα­στι­κή αύ­ξη­ση των με­τα­βι­βά­σε­ων στα πιο αδύ­να­μα κράτη, στο πλαί­σιο μιας ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κής ανα­πτυ­ξια­κής δη­μο­σιο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής.

· Άμεσο τερ­μα­τι­σμό της ολι­γαρ­χι­κής μορ­φής δια­κυ­βέρ­νη­σης της Ε.Ε. Ση­μα­ντι­κή ενί­σχυ­ση του ρόλου του Ευ­ρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου στο νο­μο­θε­τι­κό και ελεγ­κτι­κό πεδίο, καθώς και του ρόλου των εθνι­κών κοι­νο­βου­λί­ων στα ευ­ρω­παϊ­κά ζη­τή­μα­τα. Ισχυ­ρο­ποί­η­ση του θε­σμού των  δη­μο­ψη­φι­σμά­των, εξα­σφά­λι­ση της θε­σμι­κής ενί­σχυ­σης των ορ­γα­νώ­σε­ων ερ­γα­ζο­μέ­νων και των κοι­νω­νι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων σε αντί­θε­ση με την αδια­φα­νή πρα­κτι­κή lobbying που κυ­ριαρ­χεί. Ανα­βάθ­μι­ση του ρόλου των Πε­ρι­φε­ρειών. Ου­σια­στι­κή τρο­πο­ποί­η­ση και νο­μο­θε­τι­κή κα­το­χύ­ρω­ση της Χάρ­τας Θε­με­λιω­δών Δι­καιω­μά­των.

· Κα­τάρ­γη­ση του αντερ­γα­τι­κού πλαι­σί­ου που έχει θε­σπι­στεί στην Ε.Ε. και δια­σφά­λι­ση αξιο­πρε­πούς βιο­τι­κού επι­πέ­δου για όλους και όλες. Αύ­ξη­ση σε μι­σθούς και συ­ντά­ξεις, ώστε οι άν­θρω­ποι να μπο­ρούν να ζή­σουν από τη δου­λειά τους και τη σύ­ντα­ξή τους. Αγω­νι­ζό­μα­στε για την πλήρη ισό­τη­τα των φύλων σε αμοι­βές, πα­ρο­χές, ασφά­λεια και συ­ντά­ξεις. Διεκ­δι­κού­με τη δια­τή­ρη­ση και πε­ραι­τέ­ρω διεύ­ρυν­ση των ερ­γα­σια­κών κα­τα­κτή­σε­ων των γυ­ναι­κών. Αγω­νι­ζό­μα­στε για την εξά­λει­ψη της επι­σφά­λειας, για την κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της ανερ­γί­ας. Ούτε ένας ερ­γα­ζό­με­νος χωρίς πλήρη ερ­γα­σια­κά, ασφα­λι­στι­κά, συ­ντα­ξιο­δο­τι­κά δι­καιώ­μα­τα. Εξά­λει­ψη της μαύ­ρης ερ­γα­σί­ας. Απα­γό­ρευ­ση των μα­ζι­κών απο­λύ­σε­ων. Πλή­ρης κά­λυ­ψη των ανέρ­γων. Το 35ωρο - 5ή­με­ρο - 7ωρο χωρίς μεί­ω­ση μι­σθού πα­ρα­μέ­νει επί­και­ρο, πε­ρισ­σό­τε­ρο παρά ποτέ.

· Από­κρου­ση των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, της απε­λευ­θέ­ρω­σης των αγο­ρών και της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης των κοι­νω­νι­κών αγα­θών. Υπο­στή­ρι­ξη των δη­μό­σιων αγα­θών. Δη­μό­σια και Δω­ρε­άν Παι­δεία ανοι­χτή στην κοι­νω­νία και τις ανά­γκες της, ολο­κλη­ρω­μέ­νο δη­μό­σιο σύ­στη­μα Υγεί­ας - Πρό­νοιας με δω­ρε­άν πρό­σβα­ση για όλους και όλες, δη­μό­σια και κα­θο­λι­κή Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, ποιο­τι­κές δη­μό­σιες δομές φρο­ντί­δας και μέ­ρι­μνας για παι­διά, ηλι­κιω­μέ­νους και αν­θρώ­πους με ει­δι­κές ανά­γκες.

· Το δι­καί­ω­μα της απερ­γί­ας, οι θε­σμοί ερ­γα­τι­κού και κοι­νω­νι­κού ελέγ­χου, τα συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα δεν πε­ριο­ρί­ζο­νται από τα εθνι­κά σύ­νο­ρα. Οι απο­φά­σεις του Ευ­ρω­παϊ­κού Δι­κα­στη­ρί­ου, που υπο­τάσ­σουν τα κοι­νω­νι­κά και συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα στις απαι­τή­σεις της ελεύ­θε­ρης αγο­ράς, πρέ­πει να ανα­τρα­πούν (συ­ντο­νι­σμός αγώ­νων, νο­μο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις κλπ).

· Άμεσα μέτρα ενά­ντια στο μι­σθο­λο­γι­κό, κοι­νω­νι­κό, φο­ρο­λο­γι­κό και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό ντά­μπινγκ, που απο­τε­λεί σή­με­ρα άμεσο κίν­δυ­νο για τις ευ­ρω­παϊ­κές κοι­νω­νί­ες. Ο αντα­γω­νι­σμός κρα­τών και πε­ρι­φε­ρειών για την προ­σέλ­κυ­ση ιδιω­τι­κών επεν­δύ­σε­ων είναι ο μη­χα­νι­σμός για την αμ­φι­σβή­τη­ση των κοι­νω­νι­κών και ερ­γα­τι­κών κα­τα­κτή­σε­ων.

· Εναρ­μό­νι­ση του φο­ρο­λο­γι­κού συ­στή­μα­τος στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση, που θα πε­ρι­λαμ­βά­νει: αύ­ξη­ση των φο­ρο­λο­γι­κών συ­ντε­λε­στών για τα υψηλά κέρδη, έντο­να προ­ο­δευ­τι­κή φο­ρο­λο­γία ει­σο­δή­μα­τος, έλεγ­χο της κί­νη­σης των κε­φα­λαί­ων, κα­τάρ­γη­ση των «φο­ρο­λο­γι­κών πα­ρα­δεί­σων», κα­τάρ­γη­ση των έμ­με­σων φόρων για τα είδη πρώ­της ανά­γκης και αλ­λα­γή της ανα­λο­γί­ας με­τα­ξύ άμε­σων και έμ­με­σων φόρων υπέρ των πρώ­των, προ­γράμ­μα­τα δη­μό­σιων επεν­δύ­σε­ων σε πα­νευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα. Οι πρό­σθε­τοι πόροι για τα τε­λευ­ταία μπο­ρούν να εξα­σφα­λι­στούν, σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο, από τη γεν­ναία μεί­ω­ση των στρα­τιω­τι­κών δα­πα­νών και από φο­ρο­λό­γη­ση των κερ­δών των επι­χει­ρή­σε­ων, των με­γά­λων πε­ριου­σιών και ει­σο­δη­μά­των, της πο­λυ­τε­λούς κα­τα­νά­λω­σης.

· Προ­στα­σία του ει­σο­δή­μα­τος των αγρο­τών με άμεσα μέτρα, στην κα­τεύ­θυν­ση της ρι­ζι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης της ΚΑΠ προς όφε­λος των μι­κρών και με­σαί­ων αγρο­τών και της οι­κο­λο­γι­κής αγρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής. Προ­στα­σία της ορει­νής και νη­σιω­τι­κής αγρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής.

· Εφαρ­μο­γή εξει­δι­κευ­μέ­νων νη­σιω­τι­κών πο­λι­τι­κών, όπως προ­βλέ­πουν οι Ευ­ρω­παϊ­κές Συν­θή­κες και το Ελ­λη­νι­κό Σύ­νταγ­μα, προ­κει­μέ­νου να εφαρ­μο­στεί στην πράξη η έν­νοια της νη­σιω­τι­κό­τη­τας.

· Τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα υπό δη­μό­σιο και κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο. Απο­τρο­πή της τρα­πε­ζι­κής ενο­ποί­η­ση, υπό τους όρους που έχουν απο­φα­σι­στεί. Απα­γό­ρευ­ση της κερ­δο­σκο­πί­ας με χρη­μα­το­πι­στω­τι­κά πα­ρά­γω­γα και προ­σα­να­το­λι­σμός των τρα­πε­ζών στην απο­τα­μί­ευ­ση και τη χρη­μα­το­δό­τη­ση πα­ρα­γω­γι­κών επεν­δύ­σε­ων με κρι­τή­ριο την απα­σχό­λη­ση και την προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος.

· Με­γά­λο πρό­γραμ­μα δη­μο­σί­ων επεν­δύ­σε­ων σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο που θα ανα­μορ­φώ­σει την οι­κο­νο­μία στην κα­τεύ­θυν­ση της ενί­σχυ­σης των δη­μό­σιων αγα­θών, της κοι­νω­νι­κής κα­τα­νά­λω­σης και της προ­στα­σί­ας του πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Ενί­σχυ­ση των μι­κρών και με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων, μέσω του ισχυ­ρού δη­μό­σιου χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού τομέα, με έλεγ­χο της δη­μιουρ­γί­ας νέων θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

Υπο­στη­ρί­ζου­με μια πα­γκό­σμια ρύθ­μι­ση των χρη­μα­τα­γο­ρών, που προ­ϋ­πο­θέ­τει την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της κερ­δο­σκο­πι­κής κί­νη­σης των κε­φα­λαί­ων, την κα­το­χύ­ρω­ση ει­δι­κής φο­ρο­λό­γη­σης (φόρος τύπου Tobin), αλλά και τη ρύθ­μι­ση των χρεών του Τρί­του Κό­σμου. Ταυ­τό­χρο­να, προ­ϋ­πο­θέ­τει την κα­τάρ­γη­ση των φο­ρο­λο­γι­κών πα­ρα­δεί­σων που επι­τρέ­πουν τη με­γά­λης κλί­μα­κας φο­ρο­δια­φυ­γή του πλού­του.

Υπο­στη­ρί­ζου­με: τη με­τά­βα­ση του ση­με­ρι­νού ενερ­γεια­κού προ­τύ­που που στη­ρί­ζε­ται στα ορυ­κτά καύ­σι­μα, υπέρ των Ανα­νε­ώ­σι­μων Πηγών Ενέρ­γειας με σε­βα­σμό στο εκά­στο­τε το­πι­κό οι­κο­σύ­στη­μα. Την ενί­σχυ­ση του σι­δη­ρο­δρό­μου στις με­τα­φο­ρές. Τον δρα­στι­κό πε­ριο­ρι­σμό των ρυ­πο­γό­νων με­τα­φο­ρών και με­τα­κι­νή­σε­ων. Μέτρα στή­ρι­ξης της βιο­λο­γι­κής αγρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής και της προ­στα­σί­ας του φυ­σι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Την προ­στα­σία των θα­λασ­σών από τη ρύ­παν­ση και την υπε­ρα­λί­ευ­ση, των το­πι­κών πα­ρα­γω­γι­κών δρα­στη­ριο­τή­των και των φυ­σι­κών και πο­λι­τι­στι­κών το­πί­ων από τη γι­γά­ντω­ση της του­ρι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας.

Υπο­στη­ρί­ζου­με τον δη­μό­σιο και κοι­νω­νι­κό χα­ρα­κτή­ρα της ενέρ­γειας. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δε­σμεύ­ε­ται να ακυ­ρώ­σει τις προ­ω­θού­με­νες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και να επα­να­κτή­σει προς όφε­λος του δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρο­ντος τις επι­χει­ρή­σεις ενέρ­γειας που έχουν ιδιω­τι­κο­ποι­η­θεί.

Υπο­στη­ρί­ζου­με τη χρήση ανα­κυ­κλώ­σι­μων υλι­κών και την ανα­κύ­κλω­ση στην πηγή, τη με­τα­στρο­φή της βιο­μη­χα­νι­κής πα­ρα­γω­γής από τα βρα­χύ­βια αγαθά σε επι­σκευά­σι­μα και επα­να­χρη­σι­μο­ποιού­με­να αγαθά μα­κράς διάρ­κειας.

Υπο­στη­ρί­ζου­με την εν­δυ­νά­μω­ση της ευ­ρω­παϊ­κής πο­λι­τι­κής ισό­τη­τας των φύλων και διεκ­δι­κού­με μέτρα που προ­ω­θούν την ισό­τη­τα αμοι­βών και επαγ­γελ­μα­τι­κής εξέ­λι­ξης αν­δρών και γυ­ναι­κών, την εξά­λει­ψη όλων των μορ­φών βίας κατά των γυ­ναι­κών και την στή­ρι­ξη των θυ­μά­των, την εγ­γύ­η­ση των σε­ξουα­λι­κών και ανα­πα­ρα­γω­γι­κών δι­καιω­μά­των των γυ­ναι­κών και την ευ­ρω­παϊ­κή νο­μο­θε­σία για το δι­καί­ω­μα στη δω­ρε­άν, ενταγ­μέ­νη στο δη­μό­σιο σύ­στη­μα υγεί­ας, άμ­βλω­ση και αντι­σύλ­λη­ψη.

Υπο­στη­ρί­ζου­με την προ­ώ­θη­ση πο­λι­τι­κών που στο­χεύ­ουν στην εξά­λει­ψη των δια­κρί­σε­ων σε βάρος των γυ­ναι­κών και των εξου­σια­στι­κών σχέ­σε­ων με­τα­ξύ των δύο φύλων, για ου­σια­στι­κή συμ­με­το­χή και εκ­προ­σώ­πη­ση των γυ­ναι­κών στην πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ζωή σε ευ­ρω­παϊ­κό και εθνι­κό επί­πε­δο.

Αντι­με­τω­πί­ζου­με το με­τα­να­στευ­τι­κό ζή­τη­μα με τον σύν­θε­το χα­ρα­κτή­ρα του. Τα με­γά­λα με­τα­να­στευ­τι­κά ρεύ­μα­τα της επο­χής μας είναι απο­τέ­λε­σμα της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης κα­πι­τα­λι­στι­κής πα­γκο­σμιο­ποί­η­σης, που ξε­ρι­ζώ­νει τους αν­θρώ­πους από τις εστί­ες τους κα­θι­στώ­ντας τους θύ­μα­τα πο­λέ­μων ή στε­ρώ­ντας τους τα στοι­χειώ­δη μέσα επι­βί­ω­σης. Επι­διώ­κου­με την αλ­λα­γή της ευ­ρω­παϊ­κής με­τα­να­στευ­τι­κής πο­λι­τι­κής με κύρια κρι­τή­ρια την ευ­ρω­παϊ­κή κοι­νω­νι­κή και οι­κο­νο­μι­κή συ­νευ­θύ­νη και την απο­τρο­πή φαι­νο­μέ­νων υπο­α­μει­βό­με­νης με­τα­να­στευ­τι­κής ερ­γα­σί­ας. Κα­τάρ­γη­ση των συμ­φω­νιών «Δου­βλί­νο ΙΙ» και «Δου­βλί­νο ΙΙΙ», καθώς και του Ευ­ρω­παϊ­κού Συμ­φώ­νου για τη Με­τα­νά­στευ­ση, ώστε να απε­γκλω­βι­στούν από τη χώρα μας οι πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες που έχουν ως τε­λι­κό προ­ο­ρι­σμό άλλα κράτη μέλη. Κα­τάρ­γη­ση των πο­λι­τι­κών απο­τρο­πής, που οδη­γούν σε μα­ζι­κούς πνιγ­μούς με­τα­να­στών στη Με­σό­γειο, και των με­σαιω­νι­κών κέ­ντρων κρά­τη­σης με­τα­να­στών. Οι με­τα­να­στευ­τι­κές και προ­σφυ­γι­κές ροές είναι γέν­νη­μα της ανά­γκης και δεν μπο­ρούν να ανα­χαι­τι­στούν με βίαια μέτρα. Υπο­στη­ρί­ζου­με μία πο­λι­τι­κή έντα­ξης των με­τα­να­στών στις ευ­ρω­παϊ­κές κοι­νω­νί­ες και ταυ­τό­χρο­να μια πα­γκό­σμια ανα­δια­νε­μη­τι­κή οι­κο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή υπέρ των φτω­χών χωρών.

Ελ­λη­νι­κέ Λαέ

Ερ­γα­ζό­με­νες και ερ­γα­ζό­με­νοι, νέες και νέοι, γυ­ναί­κες και άν­δρες,

αλ­λά­ζο­ντας απο­φα­σι­στι­κά το συ­σχε­τι­σμό των δυ­νά­με­ων μπο­ρού­με να στα­μα­τή­σου­με την κα­τα­στρο­φή και να ξε­κι­νή­σου­με τη νέα μας πο­ρεία.

Αυτός είναι ο λόγος που το σχέ­διο της Αρι­στε­ράς αφορά τη με­γά­λη πλειο­νό­τη­τα των λαών της Ευ­ρώ­πης.

Εί­μα­στε εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες στην Ελ­λά­δα και εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι στην Ευ­ρώ­πη που δί­νου­με την ίδια μάχη.

Η με­γά­λη ευ­θύ­νη και τιμή για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να τεθεί επι­κε­φα­λής της εκλο­γι­κής μάχης της Ευ­ρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς ο Πρό­ε­δρος μας, Αλέ­ξης Τσί­πρας, συμ­βο­λί­ζει την ενό­τη­τα των λαών της Ευ­ρώ­πης. Ενό­τη­τα που ξε­περ­νά­ει τα όρια της Ευ­ρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς και μπο­ρεί να με­τα­τρα­πεί σε ένα παλ­λαϊ­κό Ευ­ρω­παϊ­κό Κί­νη­μα.

Όλοι μαζί να ενώ­σου­με τη φωνή και τη δύ­να­μη μας.

Η με­γά­λη μας δύ­να­μη πρέ­πει να ανα­πτυ­χθεί μέσα στα κι­νή­μα­τα και τους φο­ρείς των ερ­γα­ζο­μέ­νων, της νε­ο­λαί­ας, των δυ­νά­με­ων της δια­νό­η­σης, στα πα­νε­πι­στή­μια, στους αν­θρώ­πους της τέ­χνης, στο κί­νη­μα γυ­ναι­κών και το φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα, στο κί­νη­μα των ΑΜΕΑ και τα κι­νή­μα­τα των LGBTQ.

Συ­ντο­νί­ζου­με την δράση της αρι­στε­ράς, σε ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο.

Το μή­νυ­μα μας να φτά­σει πα­ντού:

Λαοί της Ευ­ρώ­πης Ενω­θεί­τε

Για την ανα­τρο­πή στην Ελ­λά­δα, για την θε­με­λί­ω­ση της άλλης Ευ­ρώ­πης.