Το "Δίκτυο Συντονισμού για τον ΛΟΑΤΚΙ Γάμο και τη Γονεϊκότητα" για το νομοσχέδιο

Απο­τε­λεί χρό­νιο αί­τη­μα στους αγώ­νες του ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ κι­νή­μα­τος, αί­τη­μα που συμ­βο­λί­ζει και ταυ­τό­χρο­να με­του­σιώ­νει την ισό­τι­μη με­τα­χεί­ρι­ση της κοι­νό­τη­τας από τη νο­μο­θε­σία. Διευ­θε­τεί πρα­κτι­κά προ­βλή­μα­τα των υφι­στά­με­νων ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ οι­κο­γε­νειών και πα­ράλ­λη­λα συμ­βάλ­λει στο να μειω­θεί το αί­σθη­μα επι­σφά­λειας που βιώ­νουν τα άτομα αυτά. Όταν το νο­μο­σχέ­διο γίνει νόμος, θα προ­σφέ­ρει ανα­κού­φι­ση στα ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ άτομα, ακόμα και αν αυτά δεν έχουν δια­μορ­φώ­σει ή δε σκο­πεύ­ουν να δια­μορ­φώ­σουν τις δικές τους οι­κο­γέ­νειες. Δεν είναι τυ­χαίο ότι στις χώρες που θε­σμο­θε­τεί­ται ο ομό­φυ­λος γάμος μειώ­νο­νται αμέ­σως τα πο­σο­στά αυ­το­κτο­νιών ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ ατό­μων Επί­σης, οι στα­τι­στι­κές έρευ­νες δεί­χνουν πως στις πιο ευ­τυ­χι­σμέ­νες χώρες, ισχύ­ει στην πλειο­νό­τη­τά τους η ισό­τη­τα στο γάμο για ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια.

Η κα­τά­θε­ση του νο­μο­σχε­δί­ου δεν πρέ­πει να αξιο­λο­γεί­ται ως προ­ο­δευ­τι­κό άνοιγ­μα της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας. Του­να­ντί­ον ερ­γα­λειο­ποιεί ένα κί­νη­μα 15ε­τί­ας για να ικα­νο­ποι­ή­σει το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο και φι­λο-ΕΕ ακρο­α­τή­ριο της, χωρίς όμως υπερ­βο­λι­κό ζήλο που θα δυ­σα­ρε­στού­σε την ακρο­δε­ξιά πτέ­ρυ­γα της. Την ίδια ώρα η διεκ­δί­κη­ση των Gay Games από την Αθήνα το 2030 δεν θα μπο­ρού­σε να είναι εφι­κτή χωρίς έστω στοι­χειώ­δη νο­μι­κή ισό­τη­τα στον γάμο και τη γο­νεϊ­κό­τη­τα. Άλ­λω­στε, η κί­νη­ση αυτή είναι άκρως συ­νυ­φα­σμέ­νη με τα αστι­κά και οι­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, που θέ­λουν να κα­τα­στή­σουν την Ελ­λά­δα ελ­κυ­στι­κό προ­ο­ρι­σμό για επεν­δυ­τές με φι­λο-ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ προ­σω­πείο, για να ξε­πλύ­νουν επι­λή­ψι­μες πο­λι­τι­κές τους σε άλλα πεδία. Στην ίδια λο­γι­κή, την τομή αυτή στην ιστο­ρία του κι­νή­μα­τος δεν θα πρέ­πει να καρ­πω­θεί ούτε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τη μι­ντια­κή υπερ­προ­βο­λή του ανοι­χτά γκέι προ­έ­δρου του Στ. Κασ­σε­λά­κη, καθώς το κόμμα του, όταν ήταν στην κυ­βέρ­νη­ση, δια­κή­ρυτ­τε ότι τα αυ­το­νό­η­τα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα είναι υπό­θε­ση προ­ε­τοι­μα­σί­ας της κοι­νής γνώ­μης (“πρώτα το σύμ­φω­νο και μετά ο γάμος”).

Ο τρό­πος με τον οποίο ανα­πα­ρά­γε­ται το ζή­τη­μα στα Μέσα προ­ω­θεί το αλ­λη­λο­φά­γω­μα και τον κοι­νω­νι­κό κα­νι­βα­λι­σμό. Το φθηνό θέαμα κω­μι­κο­τρα­γι­κών αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων με “πρό­σω­πα της δη­μο­σιό­τη­τας”, της Εκ­κλη­σί­ας και της ακρο­δε­ξιάς δε συμ­βάλ­λει κα­θό­λου στην ου­σια­στι­κή συ­ζή­τη­ση για ίσα δι­καιώ­μα­τα στους λο­ατ­κια πο­λί­τες και απο­προ­σα­να­το­λί­ζει την κοινή γνώμη από άλλα προ­βλή­μα­τα που την αφο­ρούν και τα­λα­νί­ζουν την χώρα, όπως η εξω­φρε­νι­κή ακρί­βεια, η κα­τάρ­ρευ­ση της Δη­μό­σιας Παι­δεί­ας, κτλ.

Στο πλαί­σιο αυτό, παρά την κά­κι­στη με­τα­χεί­ρι­ση του ζη­τή­μα­τος στον δη­μό­σιο λόγο, το Δί­κτυό μας εξα­κο­λου­θεί να υπο­γραμ­μί­ζει τη ση­μα­σία που θα είχε η ψή­φι­ση του νο­μο­σχε­δί­ου για όσες υπέρ της κοι­νό­τη­τας αλ­λα­γές συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νει:

-γά­μος για όλα τα ζευ­γά­ρια με δι­καί­ω­μα παι­δο­θε­σί­ας, αλλά και ανα­γνώ­ρι­σης παι­διών που ήδη υπάρ­χουν και από τους δύο γο­νείς

-δι­καί­ω­μα "αυ­τό­μα­της" με­τα­τρο­πής συμ­φώ­νου συμ­βί­ω­σης σε γάμο, αν το επι­θυ­μεί το ζευ­γά­ρι

-άρση της προ­ϋ­πό­θε­σης αγα­μί­ας για την αλ­λα­γή εγ­γρά­φων των τρανς συ­ζύ­γων

-δι­καί­ω­μα και θρη­σκευ­τι­κού γάμου στα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια απ’ όσες θρη­σκεί­ες το επι­τρέ­πουν

Ωστό­σο, δε γί­νε­ται να μην επι­ση­μά­νου­με τις σο­βα­ρές πα­ρα­λεί­ψεις του νο­μο­σχε­δί­ου:

-Δεν κα­ταρ­γεί την τραν­σφο­βι­κή πρό­βλε­ψη του άρ­θρου 5, παρ. 2 του ν. 4491/2017 της νο­μι­κής ανα­γνώ­ρι­σης της ταυ­τό­τη­τας φύλου (με τίτλο “Συ­νέ­πειες της διόρ­θω­σης του κα­τα­χω­ρι­σμέ­νου φύλου”), το οποίο ανα­φέ­ρει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ότι στη λη­ξιαρ­χι­κή πράξη γέν­νη­σης των παι­διών δεν επέρ­χε­ται καμία με­τα­βο­λή στα στοι­χεία του τρανς γονέα που έχει αλ­λά­ξει έγ­γρα­φα! Επο­μέ­νως, το συ­γκε­κρι­μέ­νο νο­μο­σχέ­διο, πα­ρό­λο που είχε τη δυ­να­τό­τη­τα να επι­λύ­σει το εν λόγω ζή­τη­μα, συ­νε­χί­ζει να ανέ­χε­ται την εξα­κο­λού­θη­ση ανα­γρα­φής του dead name του γονέα στα έγ­γρα­φα του παι­διού του (!), ενώ αυτό δεν ισχύ­ει καν για το ίδιο το κρά­τος.

-Δεν ανα­γνω­ρί­ζο­νται οι μη δυι­κές ταυ­τό­τη­τες φύλου, κάτι που ση­μαί­νει ότι τα non-binary, queer, άφυλα κλπ. άτομα θα έχουν μεν δι­καί­ω­μα γάμου, αλλά μόνο ως άν­δρες ή γυ­ναί­κες.

-Δεν απο­κτούν τα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια (ιδίως τα ζευ­γά­ρια αν­δρών) δι­καί­ω­μα στην υπο­βοη­θού­με­νη ανα­πα­ρα­γω­γή. Είναι ανα­γκαίο να το­νι­στεί ότι ο σχε­τι­κός νόμος της υπο­βοη­θού­με­νης ανα­πα­ρα­γω­γής και μέσω πα­ρέν­θε­της κύ­η­σης υπάρ­χει από το 2002, και η εξαί­ρε­ση των ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών από αυτήν είναι κα­θα­ρά ομο­φο­βι­κή. Δεν μας πεί­θει το επι­χεί­ρη­μα ότι οι επι­φυ­λά­ξεις που υπάρ­χουν για την πα­ρέν­θε­τη κύηση με χρη­μα­τι­κή συ­ναλ­λα­γή είναι αυτές που οδή­γη­σαν στη συ­γκε­κρι­μέ­νη επι­λο­γή, γιατί -πολύ απλά- δεν εκ­φρά­στη­καν ούτε κατά την ψή­φι­ση του σχε­τι­κού νόμου ούτε με­τα­γε­νέ­στε­ρα με την πλη­θώ­ρα πε­ρι­στα­τι­κών οι­κο­νο­μι­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης πα­ρέν­θε­των κυο­φό­ρων. Σί­γου­ρα, συ­νε­πώς, είναι υπο­κρι­τι­κό και ομο­φο­βι­κό να ανοί­γουν τέ­τοια θέ­μα­τα “ξαφ­νι­κα” με τη θε­σμο­θέ­τη­ση του γάμου και της παι­δο­θε­σί­ας από ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια.

Η εφαρ­μο­γή του πα­ρα­πά­νω νο­μο­σχε­δί­ου αν ψη­φι­στεί, καθώς και η πε­ραι­τέ­ρω προ­στα­σία των δι­καιω­μά­των της ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ κοι­νό­τη­τας που αυτή τη στιγ­μή βρί­σκε­ται στο στό­χα­στρο, θα εξα­κο­λου­θή­σουν να απο­τε­λούν ανα­γκαιό­τη­τα και μέ­ρι­μνα μας. Ταυ­τό­χρο­να, θα συ­νε­χί­σου­με να διεκ­δι­κού­με μια πιο συ­μπε­ρι­λη­πτι­κή εκ­δο­χή του νο­μο­σχε­δί­ου χωρίς τις πα­ρα­πά­νω πα­ρα­λή­ψεις.

Στε­κό­μα­στε απέ­να­ντι στους θε­σμούς που δαι­μο­νο­ποιούν τις ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ οι­κο­γέ­νειες. Ιδιαι­τέ­ρως όταν απο­σιω­πούν τη βία και την το­ξι­κό­τη­τα που χα­ρα­κτη­ρί­ζει πολ­λές ετε­ρο­κα­νο­νι­κές οι­κο­γέ­νειες (βλ. γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες, παι­δο­κτο­νί­ες, εν­δο­οι­κο­γε­νεια­κή βία), μι­λώ­ντας για “πα­ρα­δο­σια­κά”, άκρως εξι­δα­νι­κευ­μέ­να πρό­τυ­πα, που δεν έχουν καμία ρε­α­λι­στι­κή επαφή με την ιστο­ρι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μιας κοι­νω­νί­ας με φτώ­χεια, βία, σε­ξι­σμό και ρα­τσι­σμό.

Αρ­νού­μα­στε να δε­χτού­με ως “προ­στά­τες της οι­κο­γέ­νειας” την Εκ­κλη­σία και τα συ­στη­μι­κά κόμ­μα­τα , που επα­νει­λημ­μέ­νως έχουν απο­τύ­χει να βοη­θή­σουν ου­σια­στι­κά την ζωή των οι­κο­γε­νειών, καθώς ει­δι­κά οι τε­λευ­ταί­ες κυ­βερ­νή­σεις έχουν επι­βά­λει πο­λι­τι­κές πεί­νας, που κα­θι­στούν όλο και πιο δυ­σβά­στα­χτο το να δη­μιουρ­γή­σει κα­νείς οι­κο­γέ­νεια στην χώρα μας (βλ. επί­θε­ση σε ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα, συ­μπί­ε­ση προς τα κάτω των μι­σθών, αύ­ξη­ση του κό­στους ζωής, των ενοι­κί­ων, ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση βα­σι­κών υπη­ρε­σιών των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, όπως το ρεύμα και το νερό, την υγεία και την παι­δεία κ.α).

Εμείς επι­θυ­μού­με να επα­να­προσ­διο­ρί­σου­με την εν­νοιο­λο­γι­κή ση­μα­σία της λέξης “οι­κο­γέ­νεια” ως ένα πλαί­σιο συ­νύ­παρ­ξης με αγάπη, απο­δο­χή, ισό­τη­τα και αλ­λη­λο­κα­τα­νό­η­ση. Για να είναι κάτι τέ­τοιο εφι­κτό, οφεί­λου­με να πα­λέ­ψου­με για μια κοι­νω­νία στην οποία θα μπο­ρού­με να ζούμε όλοι/ες/α με αξιο­πρέ­πεια, πάντα ισό­τι­μα απέ­να­ντι στο νόμο, όπου η επι­βί­ω­ση μας (υλική και μη) δεν θα απο­τε­λεί δια­κύ­βευ­μα. Αυτό είναι συμ­φέ­ρον όλων μας ανε­ξαι­ρέ­τως και δεν θα κά­νου­με ούτε βήμα πίσω.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, το ότι κα­τε­βαί­νει στη Βουλή προς ψή­φι­ση το συ­γκε­κρι­μέ­νο νο­μο­σχέ­διο απο­τε­λεί μια πε­ρή­φα­νη νίκη του λο­ατ­κια+ κι­νή­μα­τος στην Ελ­λά­δα. Οι κυ­βερ­νή­σεις των τε­λευ­ταί­ων 10-15 χρό­νων ήταν αδύ­να­το να αγνο­ή­σουν τα αι­τή­μα­τά μας, όταν διορ­γα­νώ­νο­νται πλέον μα­ζι­κό­τα­τα Pride σε πολ­λές πό­λεις της χώρας και κυ­ρί­ως στην Αθήνα και τη Θεσ­σα­λο­νί­κη με πολ­λές χι­λιά­δες συμ­με­τέ­χο­ντες πο­λί­τες. Και θα συ­νε­χί­σου­με στο δρόμο αυτό. Για έναν άλλο κόσμο συ­μπε­ρι­λη­πτι­κό!