Δήλωση παραίτησης Θ. Ρουμελιωτάκη

Όχι τόσο γιατί εμπι­στεύ­θη­καν πρό­σω­πα που φά­νη­καν κα­τώ­τε­ρα των πε­ρι­στά­σε­ων ,αλλά πε­ρισ­σό­τε­ρο γιατί έδε­σαν τα ορά­μα­τα τους ,πού βα­σι­κές αξίες είχαν την συλ­λο­γι­κή δράση με στόχο τον σο­σια­λι­σμό  μέσα από το κόμμα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το οποίο με με­γά­λο κόπο δη­μιούρ­γη­σαν και στή­ρι­ξαν.

Το ιδρυ­τι­κό συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ήταν απο­τέ­λε­σμα μιας μα­κρο­χρό­νιας δια­δι­κα­σί­ας δια­λό­γων, συν­θέ­σε­ων και συμ­βι­βα­σμών ανά­με­σα σε δια­φο­ρε­τι­κούς αρι­στε­ρούς πο­λι­τι­κούς σχη­μα­τι­σμούς και η απαρ­χή της ενο­ποί­η­σης τους σε ένα κόμμα των μελών,  αρ­χι­κό στόχο είχε την ανα­τρο­πή των νε­ο­φι­λε­λευ­θέ­ρων μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, τον κοι­νω­νι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό, με βα­θύ­τε­ρη προ­ο­πτι­κή τον σο­σια­λι­σμό .

Η ση­με­ρι­νή ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της κυ­βέρ­νη­σης είχε τους κα­λύ­τε­ρους οιω­νούς ώστε με τα ρι­ζο­σπα­στι­κά προ­στάγ­μα­τα του συ­νε­δρί­ου να προ­ε­τοι­μά­σει την ανα­με­νό­με­νη σύ­γκρου­ση για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων και έτσι του­λά­χι­στον δια­βε­βαί­ω­νε συ­νε­χώς το κόμμα αλλά και τον Ελ­λη­νι­κό λαό ότι έχει πο­λι­τι­κό σχέ­διο ανα­τρο­πής και όχι συμ­βι­βα­σμού .Αυτά ως τις 5 Ιούλη που ο λαός μετά από πρό­σκλη­ση της ηγε­σί­ας  ,της έδωσε ένα με­γά­λο ΟΧΙ στην συ­νέ­χι­ση των μνη­μο­νί­ων λι­τό­τη­τας, κάτι που η ηγε­σία μέσα απο τον μικρό κλει­στό κύκλο που έπαιρ­νε τις απο­φά­σεις, απα­ξιώ­νο­ντας το κόμμα, το με­τέ­τρε­ψε μετά και απο την συ­νερ­γα­σία και νε­κρα­νά­στα­σης των πα­λιών φθαρ­μέ­νων κομ­μά­των σε ΝΑΙ στην συ­νέ­χι­ση των μνη­μο­νί­ων.

Αυτές οι μο­νο­με­ρείς ενέρ­γειες της ηγε­σί­ας χωρίς καμία ου­σια­στι­κή συλ­λο­γι­κή από­φα­ση των ορ­γά­νων του κόμ­μα­τος, αφού οι τε­λευ­ταί­ες απο­φά­σεις της ΚΕ ,που είναι και το μο­να­δι­κό κα­θο­ρι­στι­κό απο­φα­σι­στι­κό όρ­γα­νο ,είναι το κεί­με­νο των 109 στα 201 μέλη της που κα­λού­σε την ΚΟ να κα­τα­ψη­φί­σει το μνη­μό­νιο και να συ­γκλη­θεί η ΚΕ και η από­φα­ση με­τέ­πει­τα της Κ.Ε. για σύ­γκλη­ση εκτά­κτου συ­νε­δρί­ου τον Σε­πτέμ­βρη που θα απο­φά­σι­ζε για την απε­μπλο­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ από τα μνη­μό­νια, παρ όλα ταύτα για άλλη μια φορά η  ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απα­ξιώ­νο­ντας πλή­ρως το κόμμα απο­φά­σι­σε να πα­ραι­τη­θεί από την κυ­βέρ­νη­ση και να προ­κη­ρύ­ξει εκλο­γές ώστε να  "κα­θα­ρί­σει" την Κ.Ο. από τους δια­φω­νού­ντες που ζη­τούν την εφαρ­μο­γή των συ­νε­δρια­κών απο­φά­σε­ων. Να κα­θα­ρί­σει το τοπίο για να εφαρ­μό­σει απρό­σκο­πτα με κοι­νο­βου­λευ­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες και σύμ­φω­να με τις προσ­δο­κί­ες των το­κο­γλυ­φι­κών ηγε­σιών της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. τις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές που η  ίδια κα­τήγ­γει­λε συ­νε­χώς καθώς και αυ­τούς που τις εφάρ­μο­ζαν.

Σύμ­φω­να λοι­πόν με τις αρχές και τις αξίες που γα­λου­χή­θη­κα όλα αυτά τα χρό­νια δεν μπορώ να συ­νε­χί­σω να υπη­ρε­τώ τον χώρο που γοργά με­ταλ­λάσ­σε­ται σε ένα κε­ντρο­α­ρι­στε­ρό, άρ­χη­γο­κε­ντρι­κό μόρ­φω­μα δια­χεί­ρι­σης του συ­στή­μα­τος χά­νο­ντας τα ρι­ζο­σπα­στι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του και πα­ραι­τού­μαι από όλες τις εκλεγ­μέ­νες θέ­σεις στο κόμμα (μέλος της Κ.Ε., συ­ντο­νι­στής της Ν.Ε.Εύ­βοιας) και από μέλος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Στο ση­μείο αυτό θέλω πρώτα να υπεν­θυ­μί­σω οτι όλα αυτά χρό­νια που υπη­ρέ­τη­σα τον χώρο δεν εντά­χτη­κα σε καμία τάση ούτε στη­ρί­χτη­κα από κά­ποιο κε­ντρι­κό μη­χα­νι­σμό και ακόμη να ευ­χα­ρι­στή­σω τις συ­ντρό­φισ­σες και τους συ­ντρό­φους που με εμπι­στεύ­θη­καν επα­νει­λημ­μέ­νως τόσα χρό­νια από τον ενιαίο ΣΥΝ, απο τον ΣΥΝ και από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε διά­φο­ρες ηγε­τι­κές θέ­σεις όπου προ­σπά­θη­σα με τις δυ­νά­μεις μου να αντα­πο­κρι­θώ και ζητώ να με συγ­χω­ρέ­σουν για τις αδυ­να­μί­ες μου.

Βέ­βαια δεν εγκα­τα­λεί­πω τον αγώνα και θα συ­νε­χί­σω είτε από τον κι­νη­μα­τι­κό/κοι­νω­νι­κό στίβο είτε από τον πο­λι­τι­κό , που στόχο θα έχει πάντα την ανα­τρο­πή αυτού του απάν­θρω­που συ­στή­μα­τος για μια κα­λύ­τε­ρη κοι­νω­νία με δι­καιο­σύ­νη. ισό­τη­τα και πραγ­μα­τι­κή ελευ­θε­ρία.