ΔΗΜΑΡ: Αδελφή της αθωότητας ή εξαδέλφη της σκοπιμότητας;

Διαρ­κή εγκλή­μα­τα, σύμ­φω­να με τη νο­μι­κή επι­στή­μη, είναι εκεί­να στα οποία η εγκλη­μα­τι­κή πράξη έχει διάρ­κεια τέ­τοια ώστε να μην επι­τρέ­πει στο έν­νο­μο αγαθό να ει­ρη­νεύ­σει. Για πα­ρά­δειγ­μα τα βα­σα­νι­στή­ρια δεν είναι ένα στιγ­μιαίο έγκλη­μα. Είναι κάτι που έγινε σε μια χρο­νι­κή στιγ­μή μεν, αλλά τα απο­τε­λέ­σμα­τά του κρα­τούν στο δι­η­νε­κές.

Ο ένας χρό­νος της συ­γκυ­βέρ­νη­σης ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ-ΔΗ­ΜΑΡ γί­νε­ται προ­σπά­θεια από δια­φό­ρους «κύ­κλους», να χαθεί στη λήθη, σαν ένα στιγ­μιαίο λά­θος-και άρα να δοθεί μια δεύ­τε­ρη πο­λι­τι­κή ευ­και­ρία στη ΔΗΜΑΡ, για να συ­νει­σφέ­ρει με την «υψηλή πο­λι­τι­κή της κουλ­τού­ρα» στο αί­τη­μα της «κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης του κα­πι­τα­λι­σμού με δη­μο­κρα­τι­κά μέσα» . Όμως ο ελ­λη­νι­κός λαός με το 1,20% των ευ­ρω­ε­κλο­γών ήταν ακρι­βο­δί­καιος στην ετυ­μη­γο­ρία του: το έγκλη­μα της ΔΗΜΑΡ ήταν διαρ­κές.

Ας θυ­μή­σου­με, στους λω­το­φά­γους της «προ­σέγ­γι­σης» , τρία «ασή­μα­ντα» στιγ­μιό­τυ­πα του εγκλή­μα­τος:

1) Νο­έμ­βριος του 2012. Με τους βου­λευ­τές της ΔΗΜΑΡ να ψη­φί­ζουν παρών (ου­σια­στι­κά ναι) ψη­φί­ζε­ται το πο­λυ­νο­μο­σχέ­διο της συ­γκυ­βέρ­νη­σης ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ-ΔΗ­ΜΑΡ για τα επεί­γο­ντα Μέτρα Δη­μο­σιο­νο­μι­κής Στρα­τη­γι­κής. Είναι το Μνη­μό­νιο 3. (Αν και για λό­γους επι­κοι­νω­νια­κούς απο­φεύ­γε­ται από την «δια­νό­η­ση της ευ­θύ­νης» να ονο­μα­στεί έτσι).
Το πο­λυ­νο­μο­σχέ­διο , σε ένα άρθρο 216 σε­λί­δων,(...πώς να μη διαρ­ρη­γνύ­εις ιμά­τια για τα ολο­κλη­ρω­τι­κά κα­θε­στώ­τα) προ­έ­βλε­πε μέτρα ύψους 18,9 δις , από τα οποία τα 9,4 δις αφο­ρού­σαν το 2013.
Στο πα­κέ­το μέ­τρων πε­ρι­λαμ­βά­νο­νταν (με­τα­ξύ άλλων μνη­μο­νια­κών ρυθ­μί­σε­ων):

• Εφαρ­μο­γή της δια­θε­σι­μό­τη­τας.

• Κα­τάρ­γη­ση της Εθνι­κής Γε­νι­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας.

• Μεί­ω­ση σε συ­ντά­ξεις έως και 15%.

• Αύ­ξη­ση των ορίων ηλι­κί­ας συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης κατά 2 έτη.

2) Στις 22 Δε­κεμ­βρί­ου 2012 ψη­φί­ζε­ται ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός , χωρίς διαρ­ρο­ές για την συ­γκυ­βέρ­νη­ση. Άλλη μια συ­νει­σφο­ρά «ενά­ντια στις θε­ω­ρη­τι­κές αγκυ­λώ­σεις και το λαϊ­κι­σμό των συ­ντε­χνιών».

3) Στις 28 Απρι­λί­ου 2013 ψη­φί­ζε­ται, από τους 168 βου­λευ­τές της κυ­βερ­νη­τι­κής πλειο­ψη­φιας, τοπο­λυ­νο­μο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών για την εφαρ­μο­γή όσων προ­βλέ­πο­νται από το δεύ­τε­ρο και το τρίτο Μνη­μό­νιο, καθώς και για την κι­νη­τι­κό­τη­τα στο Δη­μό­σιο. Οι αντι­δρά­σεις για τις δια­τά­ξεις του πο­λυ­νο­μο­σχε­δί­ου « οδή­γη­σαν» την κυ­βέρ­νη­ση στην επι­στρά­τευ­ση των εκ­παι­δευ­τι­κών. Ήταν η 4ηεπι­στρά­τευ­ση επαγ­γελ­μα­τι­κού κλά­δου μέσα σε ένα χρόνο. Προ­φα­νώς άλλη μια «υπέ­υ­θυ­νη στάση της υπέ­υ­θυ­νης αρι­στε­ράς , στο δρόμο της δια­κυ­βέρ­νη­σης του τόπου».

Το κα­λο­καί­ρι του 2013 η ΔΗΜΑΡ απο­χω­ρεί από την κυ­βέρ­νη­ση. Και επει­δή στη καθ΄ημάς Ανα­το­λή κο­λά­ζε­ται η αμαρ­τία αλλά όχι ο αμαρ­τω­λός(σε αντί­θε­ση με τη Δύση που συμ­βαί­νει το αντί­θε­το) αλλά και επει­δή, όπως λέει και ο ποι­η­τής, «Η Με­τά­νοια είναι η δεύ­τε­ρη αθω­ό­τη­τα» , η ΔΗΜΑΡ έχει μια ευ­και­ρία να απο­δεί­ξει στη πράξη (γιατί σε θε­ω­ρη­τι­κό επί­πε­δο ου­δέ­πο­τε ψέλ­λι­σε έστω και μισή λέξη αυ­το­κρι­τι­κής) τη συ­νει­δη­το­ποί­η­ση του «διαρ­κούς εγκλή­μα­τος» στο οποίο συμ­με­τεί­χε.Η ευ­και­ρία πα­ρου­σιά­στη­κε πολ­λές φορές. Αλλά δυ­στυ­χώς...

Δε­κέμ­βριος του 2013. Στην πρό­τα­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την σύ­στα­ση εξε­τα­στι­κής επι­τρο­πής που θα ερευ­νού­σε τυχόν ποι­νι­κές ευ­θύ­νες στα σκάν­δα­λα των υπο­βρυ­χί­ων και των ναυ­πη­γεί­ων , ψή­φι­σαν κατά 167 βου­λευ­τές, δί­νο­ντας ου­σια­στι­κά ψήφο εμπι­στο­σύ­νης στη πα­ρα­παί­ου­σα κυ­βέρ­νη­ση. Ανά­με­σά τους και οι βου­λευ­τές της ΔΗΜΑΡ, με τη δι­καιο­λο­γία ότι « η πρό­τα­ση ήταν από­πει­ρα ποι­νι­κο­ποί­η­σης της πο­λι­τι­κής ζωής» .
Εί­πα­με: η κε­ντρο­α­ρι­στε­ρή δια­νό­η­ση πι­στεύ­ει ει­λι­κρι­νά ότι το πό­πο­λο ζει στο βα­σί­λειο των λω­το­φά­γων.

Ιού­λιος του 2014. Ένα χρόνο μετά την «απο­χώ­ρη­ση» της ΔΗΜΑΡ από τη κυ­βέρ­νη­ση 36 στε­λέ­χη της Αγ. Κων­στα­ντί­νου είναι αμε­τα­κί­νη­τα στη θέση τους σε υψη­λό­βαθ­μες κυ­βερ­νη­τι­κές θέ­σεις. Ανά­με­σά τους ο πρό­ε­δρος των ΕΛ.ΤΑ, ο πρό­ε­δρος του ΝΑΤ , ο πρό­ε­δρος στην ΚΤΗ­ΜΑ­ΤΟ­ΛΟ­ΓΙΟ Α.Ε. , η ανα­πλη­ρώ­τρια διευ­θύ­νου­σα σύ­µβου­λος στη ∆ΕΗ Α.Ε. κ.α.

Και παρ΄όλο που «ανή­κο­μεν στη λαϊ­κί­στι­κη αρι­στε­ρά» και πολ­λοί οι πει­ρα­σμοί να σχο­λιά­σου­με «λαϊ­κώς» το φαι­νό­με­νο, η εξή­γη­ση της πα­ρα­μο­νής των 36 στε­λε­χών είναι πο­λι­τι­κή και μόνο. Και είχε να κάνει με τις πο­λι­τι­κές «γέ­φυ­ρες επι­κοι­νω­νί­ας» με­τα­ξύ Μα­ξί­μου και Αγ.Κων­στα­ντί­νου στη βάση της προ­ο­πτι­κή της Προ­ε­δρι­κής εκλο­γής. Και τη συ­να­κό­λου­θη συ­νέ­χι­ση της βαρ­βα­ρό­τη­τας.
Μια προ­ο­πτι­κή, που το Σε­πτέμ­βρη ήταν ισχυ­ρή αλλά τα τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα της επί­σκε­ψης Σα­μα­ρά στο Βε­ρο­λί­νο και οι πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις ακύ­ρω­σαν.

Η προ­σπά­θεια νε­κρα­νά­στα­σης της ΔΗΜΑΡ κρύ­βει ση­μα­ντι­κές πο­λι­τι­κές σκο­πι­μό­τη­τες. Συ­στη­μι­κοί κύ­κλοι, μπρο­στά στο εν­δε­χό­με­νο του «ατυ­χή­μα­τος» μιας κυ­βέρ­νη­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, προ­ε­τοι­μά­ζουν εταί­ρους, ώστε στο όνομα της «συμ­μα­χί­ας» και της ανά­γκης για διεύ­ρυν­ση να «αμ­βλυν­θούν» οι ρι­ζο­σπα­στι­κές αιχ­μές.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν μπο­ρεί να συ­νερ­γα­στεί πο­λι­τι­κά και να εντά­ξει στα ψη­φο­δέλ­τια του δυ­νά­μεις και πρό­σω­πα που ψή­φι­σαν και εφάρ­μο­σαν μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές. Όχι μόνο για λό­γους ηθι­κούς. ( Αν και η ηθική, άλλη μια έκ­φρα­ση «πα­ρω­χη­μέ­νου λαϊ­κι­σμού», είναι ου­σια­στι­κός πο­λι­τι­κός λόγος. Πως θα χω­ρέ­σουν στην ίδια Αρι­στε­ρά οι απο­λυ­μέ­νες κα­θα­ρί­στριες, οι δια­θέ­σι­μοι εκ­παι­δευ­τι­κοί, οι εξα­θλιω­μέ­νοι συ­ντα­ξιού­χοι και οι ερ­γα­ζό­με­νοι των 300 ευρώ, με τους Πό­ντιους Πι­λά­τους της υπευ­θυ­νό­τη­τας, που συ­νυ­πέ­γρα­ψαν τις κα­τα­δι­κα­στι­κές απο­φά­σεις;) Αλλά και για αμι­γώς πο­λι­τι­κούς.

Η ΔΗΜΑΡ δεν τι­μω­ρή­θη­κε απλά. Έπαψε στην ουσία να υπάρ­χει. Ο πο­λι­τι­κός λόγος της δεν εκ­προ­σω­πεί τί­πο­τα πλέον σε επί­πε­δο κοι­νω­νί­ας. Τα όποια στρώ­μα­τα της με­σο­α­στι­κής ή μι­κρο­α­στι­κής δια­νό­η­σης που κά­πο­τε εκ­προ­σω­πού­σε ή ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­θη­καν , λόγω της υλι­κής τους υπο­βάθ­μι­σης, ή επέ­λε­ξαν το original στρα­τό­πε­δο της συ­ντή­ρη­σης του ση­με­ρι­νού status.
Η αρι­στε­ρά σή­με­ρα ή θα είναι ρι­ζο­σπα­στι­κή ή δεν θα υπάρ­χει.
Και η ΔΗΜΑΡ μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει απο­κλει­στι­κά σαν κα­τα­σκευα­σμέ­νο, εξω­κοι­νω­νι­κό συ­στη­μι­κό αντί­βα­ρο. Η πραγ­μα­τι­κή κοι­νω­νία μισεί και τις ''παρ­θε­νορ­ρα­φέ­ς'' και τους ''Frankenstein'''.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πρέ­πει να ανα­ζη­τή­σει την προ­ο­πτι­κή της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας και των αρι­στε­ρών συ­νερ­γα­σιών πρώτα από όλα στο με­γά­λο κοι­νω­νι­κό πεδίο. Εκεί όπου ο ρι­ζο­σπα­στι­σμός συ­να­ντιέ­ται με την πραγ­μα­τι­κή υπευ­θυ­νό­τη­τα. Την υπευ­θυ­νό­τη­τα των λαϊ­κών ανα­γκών και του ανα­τρε­πτι­κού ρι­ζο­σπα­στι­σμού.