Δολοφονία Κατσίφα: Πώς στρώνεται το έδαφος στο εθνικιστικό μίσος

Αμέσως, σύσσωμα τα ΜΜΕ παρουσίασαν το γεγονός ως «προκλητική δολοφονία Έλληνα ομογενούς», επειδή «ύψωσε την Ελληνική σημαία» (πράγμα που διέψευσε και η ΕΛΑΣ), αποσιωπώντας πονηρά το γεγονός ότι ο Κατσίφας εκείνη την ώρα πυροβολούσε με ένα καλάσνικοφ τους Αλβανούς αστυνομικούς έξω από ένα καφενείο, σε κατοικημένη περιοχή. 

Πρόκειται για σκέτη υποκρισία, όταν μάλιστα το εν λόγω βίντεο «έπαιζε» στις οθόνες, αλλά οι εθνικά ευαίσθητοι τηλεπαρουσιαστές συνέχιζαν να μιλούν για τον «αδικοχαμένο ομογενή», ο οποίος, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, ήταν ένας ακροδεξιός εξτρεμιστής και πιθανότατα μέλος της εθνικιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βόρειας Ηπείρου), η οποία είναι γνωστή από τη δεκαετία του ’90 για την προβοκατόρικη δράση της.

Με λίγα λόγια, για τον αστικό Τύπο και τα ΜΜΕ, το γεγονός είναι: δολοφονία ενός Έλληνα πατριώτη από την προκλητική (και ρατσιστική;) αλβανική αστυνομία, επειδή εξέφρασε (με καλάσνικοφ) την πατριωτική του ευαισθησία. Έχουμε να κάνουμε με τον ορισμό της διαστρέβλωσης. Προκαλεί εντύπωση –και οργή– το γεγονός ότι όλοι αυτοί που υπερασπίζονται έναν ακροδεξιό ένοπλο εξτρεμιστή, δεν βρήκαν ούτε μισή κουβέντα να πουν για τον ξεδιάντροπο αλυτρωτισμό του Κατσίφα (αλλά και των ομοίων του), όταν δημόσια, μέσω του λογαριασμού του στο facebook, απειλούσε πως θα «απελευθερωθεί» με τα όπλα η Βόρεια Ήπειρος, μία άποψη που εκφράζεται διαχρονικά από την ελληνική ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, η οποία μάλιστα μαζί με Βορειοηπειρώτικα σωματεία διοργάνωσαν συγκέντρωση έξω από την Αλβανική πρεσβεία.

Οι προειδοποιήσεις –η καλύτερα οι απειλές– για μαζική παρουσία στην κηδεία του Κατσίφα από ακροδεξιούς, επιδιώκουν να αξιοποιήσουν το παραληρηματικό εθνικιστικό κλίμα και είναι επικίνδυνο σήμα σε σχέση με τις ήδη οξυμένες σχέσεις με τη γειτονική χώρα.

Είναι οι ίδιοι τηλεπαρουσιαστές που ωρύονται για τον υποτιθέμενο αλυτρωτισμό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η οποία κατέχει έξι ελικόπτερα και έχει ΑΕΠ ίσο με τον ετήσιο τζίρο των ΕΛΠΕ και της Motor Oil. Με τον εθνικό αλυτρωτισμό της ακροδεξιάς που φαντασιώνεται «Μεγάλες Ελλάδες» μέχρι την Αλβανία, τη Μακεδονία και την Τουρκία όμως, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τα ίδια ΜΜΕ πριν λίγες ημέρες, όταν εθνικιστές μαθητές στο Γέρακα τραγουδούσαν το «Μακεδονία ξακουστή» και έγραφαν φασιστικά συνθήματα με στοχάδια έξω από το σχολείο, έβλεπαν «πατριώτες μαθητές που βράζει το αίμα τους». Βέβαια, όταν μαθητές/τριες κάνουν καταλήψεις και διαδηλώνουν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που διαλύει το δημόσιο σχολείο, βλέπουν «μπαχαλάκηδες» και ταραξίες.

Τι θα έλεγαν όλοι αυτοί, εάν ένας μουσουλμάνος Τούρκος σε κάποιο χωριό της Θράκης ή ένας Αλβανός σε κάποιο χωριό των Ιωαννίνων έβγαινε με ένα καλάσνικοφ στο δρόμο μέρα-μεσημέρι και ξεκινούσε να πυροβολάει αδιακρίτως; Είμαστε σίγουροι πως οι τίτλοι ειδήσεων θα μιλούσαν για ακροδεξιά-εθνικιστική πρόκληση των γειτόνων, για εξτρεμιστική ενέργεια που αντικειμενικά προβοκάρει τη δημιουργία διπλωματικού ή ακόμα και πολεμικού επεισοδίου ανάμεσα στις δύο χώρες. Τέτοια ήταν και η «πατριωτική» ενέργεια του Κατσίφα: επικίνδυνη, εθνικιστική, προβοκατόρικη και πολεμοκάπηλη.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι είμαστε απολογητές της αλβανικής ή οποιασδήποτε άλλης κατασταλτικής μηχανής. Είμαστε όμως απόλυτα εχθρικοί στην παρουσίαση του εθνικιστικού εξτρεμισμού ως δικαιολογημένου πατριωτισμού, που δίνει χώρο σε όλο τον εσμό της ακροδεξιάς να παρελαύνει στις τηλεοπτικές οθόνες, σπέρνοντας εθνικιστικό-ρατσιστικό δηλητήριο. Στο χορό του εθνικιστικού παραληρήματος όμως δεν μπήκε μόνο η ακροδεξιά, αλλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με όλα τα κόμματα του μνημονιακού τόξου. 

Έχουμε καθήκον να αποκαλύπτουμε την υποκρισία και τον παραλογισμό της εθνικιστικής δημαγωγίας, η οποία επιχειρεί να μετατοπίσει την πολιτική ατζέντα ολοένα και πιο δεξιά, σε ένα έδαφος που οι «ιδέες» της ακροδεξιάς μπορούν να «ανθίσουν» πολύ ευκολότερα. Αυτή η μετατόπιση μπορεί μόνο να δυσκολέψει τη ριζοσπαστική Αριστερά και τους/ις εργαζόμενους/ες να θέσουν τη δική τους ατζέντα: τα κοινωνικά ζητήματα όπως οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές υποδομές. Όταν μάλιστα φαίνεται ότι η ακροδεξιά διεθνώς κερδίζει συνέχει πολιτικό έδαφος και όταν η απειλή ενός πολεμικού επεισοδίου μας χτυπάει την πόρτα, οποιαδήποτε αμφιταλάντευση ή ακολουθία στην «εθνική ατζέντα» της ακροδεξιάς μπορεί να έχει ανεπανόρθωτες συνέπειες όχι μόνο για την Αριστερά, αλλά για όλο τον κόσμο της δουλειάς, για τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία.