Η νέα γρίπη ξεκίνησε από την Κίνα και φαίνεται ότι μεταδίδεται σχετικά εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Είναι, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ήπια νόσος με θνητότητα που αγγίζει τα κατώτερα όρια της συνηθισμένης εποχιακής γρίπης. Η αναλογία θανάτων είναι χαμηλή με περίπου 4 θανάτους στους 100 νοσούντες που αφορούν ηλικιωμένα άτομα, πάσχοντα από άλλα χρόνια νοσήματα. Μόνο ένας θάνατος υγιούς νεαρού ατόμου έχει αναφερθεί, αυτός  του γιατρού Λι στην επαρχία Κουμπέι. Ο γιατρός ήταν ο πρώτος που προειδοποίησε για την απειλή του νέου ιού για να δεχτεί την τιμωρία του γραφειοκρατικού αυταρχικού κρατικοκαπιταλιστικού καθεστώτος της Κίνας για “διασπορά ψευδών ειδήσεων” και “διατάραξη της κοινωνικής τάξης”... Ο άτυχος γιατρός σήμερα έχει αναδειχτεί σε λαϊκό ήρωα από τον ίδιο τον κόσμο από τα κάτω.

Η επιδημία έχει εξαπλωθεί σε πολλές ασιατικές χώρες και συνολικά σε περίπου τριάντα χώρες και με τα μέχρι τώρα δεδομένα φαίνεται να είναι πιο ήπια από την επιδημία του  MERS το 2012 και του SARS το 2002 και όχι χειρότερη από την συνηθισμένη εποχιακή γρίπη.

Ο κίνδυνος για πανδημία δεν μπορεί να προβλεφθεί. Αυτό που συμβαίνει μέχρι τώρα είναι η μεγάλη και γρήγορη διασπορά κρουσμάτων ήπιας νόσου που φαίνεται να τίθεται υπό έλεγχο, μικρός σχετικά αριθμός βαρέων περιστατικών και ακόμα πιο μικρός αριθμός θανάτων.

Ο κίνδυνος να εξαπλωθεί η νέα γρίπη σύμφωνα με τις προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) είναι πραγματικός.

Γι' αυτό σε πρώτη φάση μπήκε σε εφαρμογή από τις κυρίαρχες τάξεις το μοντέλο αυταρχικών μέτρων, όπως συνέβη και με τον ιό SARS:  τρομοϋστερία, απαγορεύσεις, καταστολή και στρατιωτικοποίηση των μαζών, στην επίκληση μιας τερατώδους άγνωστης και σκοτεινής απειλής. 

Ο ΠΟΥ πρέπει επίσης να τονίσουμε δεν είναι ένας ουδέτερος πολιτικά οργανισμός, αλλά ταξικά αλλήθωρος και επιλεκτικά ευαισθητοποιημένος: χτυπάει τα καμπανάκια του κινδύνου και καλεί τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις να μπουν σε κάποια έκτακτα έξοδα για να πάρουν μέτρα όταν κινδυνεύουν οι πληθυσμοί της αναπτυγμένης Δύσης αλλά δεν κάνει το ίδιο για τις φτωχές χώρες που θερίζονται από τις επιδημίες του AIDS, του ιού Ebola, της ελονοσίας, των διαρροϊκών συνδρόμων από ηπατίτιδα, τη λιστέρια, τη σαλμονέλα κλπ

Οι συνέπειες  της εξάπλωσης  της νέας γρίπης μέχρι τώρα δεν αφορούν τον κίνδυνο θνητότητας ή βαριάς ασθένειας μεγάλων πληθυσμών, αλλά είναι κατά κύριο λόγο οικονομικές από τις τεράστιες απώλειες σε εργατο-ώρες και τον μεγάλο περιορισμό των εμπορικών ανταλλαγών που κινδυνεύουν να βυθίσουν την κινέζική οικονομία και μαζί και την αμερικάνικη και την παγκόσμια σε νέα βαθιά ύφεση και κρίση.

Γι αυτό και ο πρόεδρος Σι πέταξε (κυριολεκτικά) την μάσκα του και κάλεσε τιςκρατικές επιχειρήσεις να εργαστούν σκληρά για να πιάσουν τους στόχους παρά την επέλαση του ιού, ενώ ο απίστευτος Τραμπ αφού έριξε αρχικά το φταίξιμο... στους Κινέζους προκαλώντας ρατσιστική τρομοϋστερία, τα γύρισε κι αυτός λέγοντας ότι φταίει... ο χειμώνας που όμως φτάνει στο τέλος του καλώντας το αμερικάνικο έθνος να μην εγκαταλείπει την εργασία του.

Όσο για τα μέτρα θωράκισης που μας επιβεβαιώνει ο ανεκδιήγητος Κικίλιας ότι έχουν παρθεί, αυτά περιορίζονται στην ανάρτηση ανακοινώσεων του υπουργείου στις υπηρεσίες υγείας για τα ατομικά μέτρα προφύλαξης από την γρίπη και σε περίπτωση  πανδημίας... κάνουμε τον σταυρό μας.

Η επιδημία της γρίπης, αν θα έπαιρνε μια επικίνδυνη τροπή, θα έβρισκε τον κόσμο σε απόγνωση: τα λαϊκά νοικοκυριά και τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού καταβεβλημένα από την λιτότητα, την ανεργία, την ελαστική εργασία, τις περικοπές των συντάξεων και από την άλλη το σύστημα υγείας γονατισμένο από την διάλυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και από την υπολειτουργία και υποστελέχωση των νοσοκομείων.

Όμως σε τέτοιες κρίσεις της δημόσιας υγείας δεν υποφέρουν όλοι αλλά αντίθετα κάποιοι λίγοι τα κονομάνε χοντρά: οι εταιρείες υγειονομικού υλικού π.χ μάσκες, αντισηπτικά κλπ, οι  εταιρείες παραγωγής εμβολίων (ποιος δεν θυμάται τον “κιμπάρη” Αβραμόπουλο που επί υπουργίας του είχε παραγγείλει διπλάσια εκατομμύρια εμβόλια από αυτά που χρειαζόμασταν!) τα ιδιωτικά κέντρα που μονοπωλούν και χρεώνουν μέχρι και 25 ευρώ(!) το τεστ γρίπης και οι φαρμακευτικές εταιρείες (με το διαβόητο Tamiflu να κοστίζει 17,50 ευρώ και να δίνεται ανεξέλεγκτα ενώ θα έπρεπε να συνταγογραφείται μόνο για ορισμένες κατηγορίες ασθενών).

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τον εμβολιασμό στην Ελλάδα: Η ευαισθητοποίηση ως προς τον εμβολιασμό (παιδικό αλλά και συνολικά)  και η επάρκειά του είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα (τις σκοταδιστικές ανοησίες του “αντιεμβολιακού κινήματος” συμμερίζεται μόνο το 9% των γονιών) όμως οι μεγάλες ανεπάρκειες στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας έχει σαν αποτέλεσμα το 50% των γονιών να αισθάνονται ότι δεν έχουν επαρκή ενημέρωση για τους εμβολιασμούς, ενώ το 63% των γονιών αναγκάστηκαν να πληρώσουν για τα εμβόλια πλήρως (24%) είτε συμμετοχή (39%).

Και τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τα πρώτα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης ήταν να στερήσει την απόδοση ΑΜΚΑ στους πρόσφυγες και τα παιδιά τους καθιστώντας τους την πιο ευάλωτη ομάδα σε περίπτωση επιδημίας..

Η απάντηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και των ταξικών συνδικάτων

Όπως πολύ εύστοχα γράφει ο σύντροφος από την Αυστραλία Τομ Μπραμπλ στο σχετικό άρθρο (https://rproject.gr/article/koronaios-proion-enos-arrostoy-systimatos): «Αν και αυτού του είδους οι ασθένειες έχουν σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις, οι καπιταλιστές πάντα προτιμούν να βρουν πρόχειρες λύσεις για να περιορίσουν το οικονομικό κόστος, παρά να ξοδέψουν χρήματα για να αποτρέψουν την εμφάνιση προβλημάτων. Αυτή είναι η φύση του καπιταλισμού, είναι ένα ανταγωνιστικό σύστημα στο οποίο τα αφεντικά πάντα προσπαθούν να μειώσουν το οικονομικό κόστος για να "παραμείνουν στο παιχνίδι" και να βγάλουν περισσότερα χρήματα».

Δύο είναι οι προϋποθέσεις για να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική αντιμετώπιση από  τις επιδημίες και τις ασθένειες. Ο πρώτος είναι ο περιορισμός και η εξάλειψη της φτώχειας. Έτσι εξαφανίστηκε η φυματίωση, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο. Όσο ο κόσμος δεν έχει αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, σίτισης, στέγασης και διαβίωσης, τόσο θα είναι ευάλωτος σε ασθένειες και επιδημίες. Κι από αυτή την άποψη στην εποχή του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού η φτώχεια διογκώνεται και ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ένα  ισχυρό δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας με ανεπτυγμένα δίκτυα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για την αποτελεσματική πρόληψη και  την εφαρμογή  καθολικών προγραμμάτων εμβολιασμού, εύκολα προσβάσιμο την ώρα της ανάγκης στα ΤΕΠ, με ανθρώπινες ξενοδοχειακές συνθήκες νοσηλείας σε μονόκλινους θαλάμους και ανεπτυγμένες κλίνες ΜΕΘ για τα βαριά περιστατικά.

Είναι προφανές σε όλους ότι όχι μόνο απουσιάζουν και οι δύο προϋποθέσεις, αλλά πάμε από το κακό στο χειρότερο, την ώρα μάλιστα που οι παραγωγικές δυνάμεις της ανθρωπότητας μπορούν να πετύχουν θαύματα, όπως για παράδειγμα το νοσοκομείο στην Βουχάν που χτίστηκε σε μόλις 10 ημέρες και η άμεση αποκωδικοποίηση του γενετικού κώδικα του ιού που θα μπορούσε να οδηγήσει γρήγορα στην παρασκευή κατάλληλου εμβολίου.

Η αντικαπιταλιστική αριστερά, με αφορμή την απειλή επιδημίας από την νέα γρίπη, πρέπει να θέσει επιτακτικά μέσα στα συνδικάτα και στις γενικές συνελεύσεις την αναγκαία ενωτική πρόταση πάλης και διεκδίκησης για αύξηση των κρατικών δαπανών για την υγεία από τον προϋπολογισμό (με αύξηση της φορολογίας των πλουσίων), για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις κοινωνικές υπηρεσίες.

*Ο Αντώνης Καραβάς είναι συνδικαλιστής γιατρός στην ΕΙΝΑΠ με το Ενωτικό κίνημα για την Ανατροπή

**Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά

Ετικέτες