Μέσα σε ένα χρόνο η κυβέρνηση που θα έσκιζε τα μνημόνια, θα εξασφάλιζε κατώτερο μισθό 751, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα φορολογούσε τους πλούσιους, έφτασε να υπογράφει το χειρότερο μνημόνιο, να ξεπουλάει τη δημόσια περουσία και να φέρνει νόμο κατεδάφισης του ασφαλιστικού, ενώ πρόκειται να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ απλώς παίρνοντας τα σπίτια μας με το ξεπάγωμα των πλειστηριασμών.
Μέσα στον ίδιο χρόνο, η κυβέρνηση που θα γκρέμιζε το φράχτη στον Έβρο, θα καταργούσε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θα έφτιαχνε δομές φιλοξενίας έφτασε να υπερασπίζεται με σθένος τους φράχτες, την κράτηση, τις απελάσεις και την λογική του «βίου αβίωτου».
Από τη δικαιολόγηση της παραμονής τους φράχτη γιατί «έχει νάρκες μωρέ από την πλευρά της Τουρκίας και θα σκοτωθούν οι καημένοι» φτάσαμε να μιλάμε για αναγκαιότητα ύπαρξής του αφού οι υπόλοιποι έχουν κλειστά τα σύνορά τους, και «θα μας μείνουν όλοι εδώ» – αφού και η Τουρκία δεν τηρεί της δεσμεύσεις της για μείωση των προσφυγικών ροών.
Από το σταδιακό άδειασμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης φτάσαμε πολύ γρήγορα στο ξαναγέμισμά τους με «παράνομους μετανάστες», αφού η κυβέρνηση πολύ εύκολα αποδέχτηκε τον εντελώς αυθαίρετο διαχωρισμό της ΕΕ ανάμεσα σε πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες. Λες και κάποιος που μπαίνει σε μια βάρκα με σοβαρές πιθανότητες να μην φτάσει σε στεριά ζωντανός, υπάρχει περίπτωση να το κάνει χωρίς να εχει σοβαρό λόγο, αν έχει τρόπο να επιβιώσει στη χώρα του. Και μάλιστα χωρίς καμία τήρηση της νομιμότητας, χωρίς καν να γίνεται σεβαστό το περιθώριο ενός μήνα αναβολής απέλασης.
Και κάπως έτσι φτάνουμε να μην πέφτουμε από τα σύννεφα όταν ακούμε το Γιάννη Μουζάλα να λέει πως «Ο Μαροκινός στο Μαρόκο πρέπει να μάθει ότι ο Οσμάν πήγε στην Ελλάδα και γύρισε». Και αν μας θυμίζει το «να τους κάνουμε το βίο αβίωτο, να ξέρει ο άλλος ότι αν φτάσει σ’αυτή τη χώρα δεν θα μείνει έξω» του αρχηγού της αστυνομίας επί Σαμαρά, η ομοιότητα μόνο τυχαία δεν είναι. Είναι η ίδια λογική της αποτροπής και της μηδενικής ανοχής που γνώρισε δόξες επί Σαμαρικής δεξιάς και αναβιώνει τώρα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Και αν κάποιος απορεί για τον «πρότερο έντιμο βίο» του Γιάννη Μουζάλα, είναι πράγματι λυπηρό αλλά απόλυτα εξηγήσιμο με πολιτικούς όρους. Όποιος ανακατεύεται με μια κυβέρνηση που επέλεξε να εφαρμόσει σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, που ακολουθεί πιστά την ΕΕ στον κατήφορο υπεράσπισης της Ευρώπης-φρούριο, δεν μπορεί παρά να γίνει το ίδιο ανάλγητος με όλους όσοι εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές. Σε αυτή την ΕΕ δεν υπάρχει δρόμος σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει ο μονόδρομος της με κάθε κόστος υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ισχυρών.
Γι’ αυτό κι εμείς πρέπει απέναντι στα τείχη της Ευρώπης-φρούριο και του νεοφιλελευθερισμού να υψώσουμε τα τείχη των δικών μας αντιστάσεων, των δικών μας αγώνων. Απέναντι στο κόψιμο των συντάξεων, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στους πλειστηριασμούς των σπιτιών μας, ο σύμμαχός μας είναι ο διπλανός μας, από όποια χώρα και αν είναι αυτός. Για μας ο Οσμάν και ο κάθε Οσμάν είτε τον πούν πρόσφυγα, είτε τον πουν παράνομο μετανάστη, είναι ο σύντροφός μας, ο αδελφός μας, και μαζί του πρέπει να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω.
Διεκδικούμε:
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΔΟΜΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
