Ο «στρατηγός άνεμος», που έλεγε και ο Πολύδωρας για να δικαιολογήσει τις ευθύνες του για τα –τότε– τραγικά γεγονότα στην Πελοπόννησο, δεν ήταν φυσικά ο κύριος υπαίτιος για τη νέα απώλεια στη ρημαγμένη από φωτιές Αττική και στις υπόλοιπες περιοχές. Ο στραγγαλισμός του κράτους πρόνοιας από τους μνημονιακούς νόμους και τα ελάχιστα μέσα δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας είναι προφανώς μια πειστικότερη εξήγηση για το νέο περιβαλλοντικό έγκλημα.
Τα 12 Καναντέρ CL-215, έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια επιχειρήσεων, με τα περισσότερα να παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό βλαβών κατά τη διάρκεια των απογειώσεων, ενώ η επισκευή τους είναι δαπανηρή, καθώς τα ανταλλακτικά κοστίζουν αρκετές χιλιάδες ευρώ. Από τα πιο καινούργια, ηλικίας 15 ετών, σε πτητική λειτουργία βρίσκονται 5 από τα συνολικά 8 (τα περισσότερα από τα υπόλοιπα βρίσκονται σε στάδιο συντήρησης). Στα εναέρια μέσα της πυροσβεστικής, συγκαταλέγονται και μόλις…2 ελικόπτερα.
Φέτος τα χρήματα του προϋπολογισμού της πυροσβεστικής ήταν κατά 10-15% λιγότερα σε σχέση με τα ούτως ή άλλως μειωμένα του 2014. Καθυστέρηση παρατηρείται στις επικείμενες προσλήψεις 1.500 συμβασιούχων πυροσβεστών, όπως και στις διαδικασίες κάλυψης των περίπου 230 κενών στους πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης.
Με ελάχιστα αεροπλάνα ετοιμοπόλεμα, με κακοσυντηρημένα πυροσβεστικά οχήματα που δεν έχουν καύσιμα, χωρίς τις αναγκαίες προσλήψεις δασοπυροσβεστών, δεν μπορούσε να υπάρξει άλλο αποτέλεσμα από την καταστροφή. Μετά την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, αποκαλύφτηκαν και οι τεράστιες ελλείψεις στο επίπεδο των αναγκαίων δομών υπεράσπισης της φύσης.
Λεφτά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς εκατομμυρίων ευρώ και για την αποπληρωμή 7 δισ. ευρώ στους τοκογλύφους δανειστές βρίσκονται, αλλά για ελικόπτερα κατάσβεσης πυρκαγιών δεν περισσεύουν…. ειδικά όταν ξέρεις πως κάθε καλοκαίρι, στο πρώτο δυνατό μελτέμι, θα ξεπηδήσουν δεκάδες πύρινα μέτωπα.
