Γαλλία: προς μια κοινωνική έκρηξη ιστορικών διαστάσεων!

Αν λοι­πόν λά­βου­με υπό­ψην και ότι οι πά­ντες δια­πι­στώ­νουν πως δεν εί­μα­στε παρά στην αρχή μιας κοι­νω­νι­κής έκρη­ξης που είναι “κα­τα­δι­κα­σμέ­νη”να ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­η­θεί και να διαρ­κέ­σει, τότε μπο­ρού­με ίσως να αντι­λη­φθού­με τις ιστο­ρι­κές δια­στά­σεις των γε­γο­νό­των που δια­δρα­μα­τί­ζο­νται και θα δια­δρα­μα­τι­στούν στη Γαλ­λία. Σε αυτή τη Γαλ­λία που, ας μην το ξε­χνά­με, είναι εδώ και με­ρι­κούς αιώ­νες, το μό­νι­μο κοι­νω­νι­κό και επα­να­στα­τι­κό “βα­ρό­με­τρο” ολά­κε­ρης της Ευ­ρώ­πης...

Όμως, τι κάνει την πα­ρού­σα γαλ­λι­κή κοι­νω­νι­κή έκρη­ξη να είναι τόσο ξε­χω­ρι­στή και τόσα πολλά υπο­σχό­με­νη; Κα­τ’αρ­χήν, είναι τα (πρω­τό­γνω­ρα) ιδιαί­τε­ρα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της. Συ­γκε­κρι­μέ­να, είναι η ενό­τη­τα όλων των ερ­γα­τι­κών συν­δι­κά­των, γε­γο­νός που εί­χα­με να δούμε εδώ και του­λά­χι­στον 20 χρό­νια. Και δεν είναι μόνον ότι απο­φα­σί­ζουν από κοι­νού οι τα­ξι­κές ερ­γα­τι­κές συ­νο­μο­σπον­δί­ες όπως η ιστο­ρι­κή CGT και τα πολύ πιο νεαρά και ρι­ζο­σπα­στι­κά SUD μαζί με την πα­ρα­δο­σια­κά με­τριο­πα­θέ­στα­τη CFDT. Είναι και ότι μαζί τους συ­να­πο­φα­σί­ζουν και φυ­σι­κά με­τέ­χουν μα­ζι­κά στις απερ­γί­ες και στις δια­δη­λώ­σεις, τα συν­δι­κά­τα που ορ­γα­νώ­νουν στε­λέ­χη επι­χει­ρή­σε­ων, αλλά και ει­δι­κές κα­τη­γο­ρί­ες μι­σθω­τών. Είναι ότι εντυ­πω­σιά­ζει η διαρ­κώς αυ­ξα­νό­με­νη συμ­με­το­χή των μι­σθω­τών του ιδιω­τι­κού τομέα. Και ότι από κοντά, με­τέ­χουν αγω­νι­στι­κά και στη­ρί­ζουν πλή­θος άλλων συν­δι­κά­των και επαγ­γελ­μα­τι­κών ενώ­σε­ων, από τους αγρό­τες της Αγρο­τι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας μέχρι τους αρ­το­ποιούς της Γαλ­λί­ας που χρε­ω­κο­πούν καθώς μα­στί­ζο­νται από πρω­το­φα­νή κρίση, και προ­βλέ­πε­ται να κλεί­σουν οι μισοί μέχρι τον προ­σε­χή Μάρ­τη-Απρί­λη! Και φυ­σι­κά, είναι ότι η γαλ­λι­κή κοινή γνώμη υπο­στη­ρί­ζει τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις και είναι στα­θε­ρά (σε πο­σο­στά 70%-80%) κατά της (αντι)με­ταρ­ρύθ­μι­σης του Μα­κρόν, ενώ ο ίδιος βλέ­πει την ήδη φτωχή δη­μο­τι­κό­τη­τά του να κα­ταρ­ρέ­ει από εβδο­μά­δα σε εβδο­μά­δα.

Είναι επί­σης, ότι γι­νό­μα­στε μάρ­τυ­ρες του -αδια­νό­η­του πριν από 20-30 χρό­νια- φαι­νο­μέ­νου ότι οι πιο μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις γί­νο­νται στην επαρ­χία, στις μι­κρο­με­σαί­ες πό­λεις, και ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο στις κω­μο­πό­λεις των 10.000-20.000 κα­τοί­κων, που πα­ρα­δο­σια­κά ψη­φί­ζουν δεξιά! Τόσο στις πρώ­τες κι­νη­το­ποι­ή­σεις στις 19 Ια­νουα­ρί­ου, όσο και σ’ε­κεί­νες 11 μέρες αρ­γό­τε­ρα, υπήρ­ξαν πά­μπολ­λες πε­ρι­πτώ­σεις επαρ­χια­κών πό­λε­ων 10.000-30.000 κα­τοί­κων, όπου οι δια­δη­λώ­σεις συ­γκέ­ντρω­σαν το 1/4 ή ακόμα και το 1/3 του πλη­θυ­σμού τους. Και αυτό μά­λι­στα σε όλη τη Γαλ­λία...

Και είναι τέλος, ότι πέρα από τις λί­γο-πο­λύ γνω­στές πρω­το­πο­ρί­ες και τα μέλη των ερ­γα­τι­κών συν­δι­κά­των, σε αυτές τις δια­δη­λώ­σεις με­τέ­χουν άν­θρω­ποι κάθε ηλι­κί­ας και κάθε επαγ­γέλ­μα­τος και απα­σχό­λη­σης, καθώς και εκεί­νοι, οι πάρα πολ­λοί, που κα­τε­βαί­νουν σε δια­δή­λω­ση για πρώτη φορά στη ζωή τους, οι λε­γό­με­νοι (νέος όρος) “πρω­το-δια­δη­λω­τές”. Όμως, τι προ­δί­δουν και πώς εξη­γού­νται όλα αυτά τα πρω­το­φα­νή γε­γο­νό­τα; Κα­ταρ­χήν, προ­δί­δουν αυτό που είναι πα­σί­γνω­στο στην Γαλ­λία του Μα­κρόν: το τρο­μα­κτι­κό μίσος που τρέ­φει η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των πο­λι­τών για τον πρό­ε­δρο της χώρας και το σι­νά­φι του. Εδώ δεν έχου­με να κά­νου­με με κά­ποια αντι­πά­θεια ή έστω με το γνω­στό μας αντι­πο­λι­τευ­τι­κό μένος. Εδώ πρό­κει­ται για ένα αβυσ­σα­λέο μίσος που τρο­φο­δο­τεί μό­νι­μα η αλα­ζο­νεία του φα­ντα­σμέ­νου και εγω­πα­θούς νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου προ­έ­δρου-μο­νάρ­χη που συ­νη­θί­ζει να τα­πει­νώ­νει τους “υπη­κό­ους” του, και το οποίο μίσος βρί­σκει τώρα τη χρυσή ευ­και­ρία για να εκ­δη­λω­θεί κε­ντρι­κά σε μια κοι­νω­νι­κή έκρη­ξη που έχει επι­πλέ­ον πάρα πολ­λές πι­θα­νό­τη­τες γε­νί­κευ­σης και νι­κη­φό­ρας κα­τά­λη­ξης. Και αυτό καθώς μά­λι­στα αφορά ένα ζή­τη­μα υπαρ­ξια­κών δια­στά­σε­ων, όπως είναι η αύ­ξη­ση της ηλι­κί­ας συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης στα 64 χρό­νια, γε­γο­νός που με­τα­φρά­ζε­ται στο ευ­ρη­μα­τι­κό αλλά και μα­κά­βριο σύν­θη­μα των ση­με­ρι­νών δια­δη­λω­τών “metro-boulot-tombeau”, δη­λα­δή “με­τρό-δου­λειά-τά­φος”. Αλλά και στο αγω­νι­στι­κό και τόσο εύ­γλωτ­το συ­μπέ­ρα­σμα τους, στο ακόμα πιο ευ­ρη­μα­τι­κό λο­γο­παί­γνιο “Tu nous mets 64-on te mai68”. Δη­λα­δή, “εσύ μας βά­ζεις 64, εμείς σου βά­ζου­με Μάης 68”...

Τι κάνει όμως όλους -ακό­μα και τους δε­ξιούς- σχο­λια­στές και “ανα­λυ­τές” να πι­στεύ­ουν ότι δεν εί­μα­στε ακόμα παρά στην αρχή της κοι­νω­νι­κής κι­νη­το­ποί­η­σης, και ότι αυτή θα κλι­μα­κω­θεί και θα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­η­θεί. Κα­ταρ­χήν, είναι όλα τα ιδιαί­τε­ρα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της που ανα­φέ­ρα­με εντε­λώς συ­νο­πτι­κά, δη­λα­δή η σπά­νια ποιό­τη­τά της. Είναι όμως και τα ιδιαί­τε­ρα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του ίδιου του Μα­κρόν και της κυ­βέρ­νη­σης της πρω­θυ­πουρ­γού του Ελι­ζα­μπέτ Μπορν, που τους κά­νουν ούτε να θέ­λουν ούτε να μπο­ρούν πια να κά­νουν την πα­ρα­μι­κρή ου­σια­στι­κή πα­ρα­χώ­ρη­ση. Ει­δι­κά ο Μα­κρόν γνω­ρί­ζει πολύ καλά ότι οποια­δή­πο­τε υπο­χώ­ρη­ση του θα σή­μαι­νε το τέλος του, και γι­’αυ­τό δεί­χνει και λέει ότι είναι απο­φα­σι­σμέ­νος να μην κάνει βήμα πίσω στα 64 χρό­νια της αντι­με­ταρ­ρύθ­μι­σης του που “δεν είναι δια­πραγ­μα­τεύ­σι­μα”.

Το απο­τέ­λε­σμα, με­τα­ξύ άλλων, είναι ότι στο δε­ξιό­τα­το γαλ­λι­κό αστι­κό κα­τε­στη­μέ­νο αρ­χί­ζει να πνέει άνε­μος πα­νι­κού, καθώς όλο και πιο πολ­λοί πα­ρά­γο­ντες του (ΜΜΕ, ποι­κί­λες ελίτ, πο­λι­τι­κοί,,,) ακόμα και η γαλ­λι­κή ερ­γο­δο­σία, δεί­χνουν να τρα­βά­νε κυ­ριο­λε­κτι­κά τα μαλ­λιά τους με τον “ανεύ­θυ­νο πρό­ε­δρο” που “οδη­γεί τη χώρα κα­τευ­θεί­αν στον τοίχο”, με εντε­λώς αβέ­βαιη κα­τά­λη­ξη. Άμεση συ­νέ­πεια είναι ότι ακόμα και βου­λευ­τές του προ­ε­δρι­κού κόμ­μα­τος -που πο­λιορ­κού­νται από τους δυ­σα­ρε­στη­μέ­νους ψη­φο­φό­ρους τους- αρ­χί­ζουν να κά­νουν νερά και να απει­λούν ότι θα μπο­ρού­σαν να μην ψη­φί­σουν το δια­βό­η­το νο­μο­σχέ­διο σε ένα γαλ­λι­κό Κοι­νο­βού­λιο όπου -ας μην το ξε­χνά­με- ο Μα­κρόν και το κόμμα του είναι μειο­ψη­φία και χρειά­ζο­νται επι­τα­κτι­κά την υπο­στή­ρι­ξη των βου­λευ­τών της πα­ρα­δο­σια­κής δε­ξιάς των Ρε­που­μπλι­κά­νων (LR, το κόμμα του Σαρ­κο­ζί) που και αυτοί δεί­χνουν να μην είναι πια τόσοι σί­γου­ροι σύμ­μα­χοι...

Το συ­μπέ­ρα­σμα είναι ότι οι συν­θή­κες που δια­μορ­φώ­νο­νται είναι πε­ρί­που ιδα­νι­κές για την κλι­μά­κω­ση και ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση του ιστο­ρι­κού ξε­σπά­σμα­τος της γαλ­λι­κής κοι­νω­νί­ας, που μπο­ρεί εξάλ­λου να καυ­χη­θεί και για μια πρό­σθε­τη και κα­θό­λου αμε­λη­τέα πα­ρά­πλευ­ρη πο­λι­τι­κή επι­τυ­χία: την εξό­φθαλ­μη απο­μό­νω­ση της Κας Λε Πεν και του ακρο­δε­ξιού κόμ­μα­τος της, που απέ­χει επι­δει­κτι­κά από τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Όμως, κοινή είναι η δια­πί­στω­ση ότι η πα­ρα­πέ­ρα ανά­πτυ­ξη, γε­νί­κευ­ση και ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση του θα εξαρ­τη­θεί σε με­γά­λο βαθμό από αυτό που ο ίδιος ο Μα­κρόν φο­βά­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο από οτι­δή­πο­τε άλλο: την ενί­σχυ­ση του μα­ζι­κού κι­νή­μα­τος από τη νε­ο­λαία των γυ­μνα­σί­ων και των πα­νε­πι­στη­μί­ων, που κάνει ήδη τα πρώτα της βή­μα­τα προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση, μπλο­κά­ρο­ντας σχο­λές, κά­νο­ντας κα­τα­λή­ψεις σε σχο­λεία και ορ­γα­νώ­νο­ντας γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις που απο­φα­σί­ζουν δη­μο­κρα­τι­κά για τη συ­νέ­χεια του αγώνα.

Λοι­πόν, προ­σο­χή στη Γαλ­λία που αρ­χί­ζει να μοιά­ζει με ηφαί­στειο έτοι­μο να εκρα­γεί. Ήδη τις αμέ­σως επό­με­νες μέρες αρ­χί­ζουν απερ­γί­ες και μπλο­κα­ρί­σμα­τα σε δι­υ­λι­στή­ρια, συ­γκοι­νω­νί­ες και άλλες υπη­ρε­σί­ες δη­μό­σιας ωφέ­λειας που μπο­ρεί να έχουν για απο­τέ­λε­σμα την αρχή πα­ρά­λυ­σης της χώρας. Τα επό­με­να ρα­ντε­βού στους δρό­μους της Γαλ­λί­ας, που απο­φά­σι­σαν από κοι­νού τα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κά­τα, είναι για τις 7 και 11 Φε­βρουα­ρί­ου. Χωρίς αμ­φι­βο­λία, κάτι πολύ με­γά­λο αρ­χί­ζει ήδη να δια­γρά­φε­ται στον κοι­νω­νι­κό ορί­ζο­ντα της Γαλ­λί­ας του 1791, της Κομ­μού­νας και του Μάη ‘68…

Ση­μεί­ω­ση

1. Μια γεύση από τις δια­δη­λώ­σεις της 31ης Ια­νουα­ρί­ου, δί­νουν τα βί­ντεο και οι φω­το­γρα­φί­ες και τα (χιου­μο­ρι­στι­κά) σχό­λια από όλη τη Γαλ­λία που έστει­λαν οι απλοί πο­λί­τες και φι­λο­ξε­νεί το twitter : https://​twitter.​com/​hashtag/​man​ifes​tati​on31​janv​ier?​src=hashtag_​click