Έγινε, όπως κάθε 3ετία το συνέδριο του Νομαρχιακού παραρτήματος της ΑΔΕΔΥ στη Θεσ/νίκη (ΕΔΟΘ), κάτω από το κλίμα του γεγονότος των πρώτων μεταπολιτευτικών απολύσεων στο Δημόσιο και της επερχόμενης μάχης της «αξιολόγησης».
Η συνήθεια της διοίκησης ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να διοργανώνει τέτοιου τύπου συνδικαλιστικά γεγονότα όχι σε εργατικά ή δημόσια κτίρια αλλά σε 5άστερα ξενοδοχεία, μαζί με την άλλη συνήθεια των συνέδρων των εν λόγω παρατάξεων να …τιμούν τον τίτλο τους προσερχόμενοι μόνο την τελευταία ημέρα για να ψηφίσουν, μετατρέπουν τέτοιου τύπου συνέδρια όχι σε βήμα ζωντανής διαδικασίας απ’ όπου θα βγει κάποιος κατά τι σοφότερος αλλά σε εκφυλισμένα γραφειοκρατικά δρώμενα, όπου το μόνο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην αποτύπωση των συνδικαλιστικών συσχετισμών του αμέσως προηγούμενου διαστήματος (οι εκλογές εκπροσώπησης σε πολλά σωματεία έγιναν έως 2 χρόνια πριν).
Σημαντική στιγμή του συνεδρίου ήταν όταν μετά από τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων σε διαθεσιμότητα δεν επετράπη σε κυβερνητικά στελέχη να πάρουν το λόγο.
Κατά την διαδικασία νομιμοποίησης σωματείων το ΠΑΜΕ καταψήφισε μαζί με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ την νομιμοποίηση των συνέδρων 2 Δήμων του Νομού, όπου υπερτερούσαν οι δυνάμεις της ΜΕΤΑ. Αντίθετα, η παράταξη της ΜΕΤΑ ψήφισε και πέτυχε την νομιμοποίηση σωματείων (πχ Θεαγένειο) που υπερτερούσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Η μεγαλύτερη έκπληξη του συνεδρίου ήταν τα αποτελέσματα των εκλογών για το 49μελές γενικό συμβούλιο (από 530 συνέδρους), όπου η ΜΕΤΑ ισοφάρισε την ΠΑΣΚΕ με 12 εκλεγμένους στο Γ.Σ., 3η δύναμη η ΔΑΚΕ με 10 εκλεγμένους, ακολουθεί το ΠΑΜΕ με 9 και οι Παρεμβάσεις με 5 γενικούς συμβούλους.
Φαίνεται ότι πέρα από την εύλογη αλλά όχι θεαματική εντωμεταξύ άνοδο της Αριστεράς στα σωματεία, ένα μικρό αλλά ευδιάκριτο κομμάτι ανεξάρτητων συνέδρων εκτίμησαν την ισχυροποίηση της ΜΕΤΑ, ως το μόνο ισχυρό-ρεαλιστικό αντίβαρο στην επίθεση της κυβέρνησης – κεφαλαίου.
H Σάρα Αναστασιάδου και ο Νίκος Δασκάλου είναι μέλη Γενικού Συμβουλίου ΕΔΟΘ (ν.τ. ΑΔΕΔΥ)
