Για την επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στο ΕΚΠΑ στις 17-4

ΚΑ­ΤΑΓ­ΓΕΛ­ΛΟΥ­ΜΕ την ει­σβο­λή των αστυ­νο­μι­κών δυ­νά­με­ων κα­τα­στο­λής και την κα­τά­λυ­ση του πα­νε­πι­στη­μια­κού ασύ­λου. ΚΑ­ΤΑ­ΛΟ­ΓΙ­ΖΟΥ­ΜΕ τις σο­βα­ρές κυ­βερ­νη­τι­κές ευ­θύ­νες για την συ­γκα­τά­θε­ση και την πο­λι­τι­κή κά­λυ­ψη της επέμ­βα­σης.

Η κα­τά­λη­ψη της Πρυ­τα­νεί­ας που ξε­κί­νη­σε στις 30-3-2015 από ομά­δες αντιε­ξου­σια­στών θε­ω­ρού­με ότι αναί­τια και πο­λι­τι­κά απο­νο­μι­μο­ποι­η­μέ­νη συ­νε­χί­στη­κε για με­γά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα με δε­δο­μέ­νη την δρο­μο­λό­γη­ση λύ­σε­ων και τε­λι­κά την ικα­νο­ποί­η­ση των βα­σι­κών αι­τη­μά­των της με την ψή­φι­ση του σχε­τι­κού νόμου του Υπ. Δι­καιο­σύ­νης. Μια κα­τά­λη­ψη απο­ξε­νω­μέ­νη από την κοι­νω­νία, που με αυ­τι­στι­κή πε­ρι­φρό­νη­ση στά­θη­κε απέ­να­ντι στα προ­βλή­μα­τα που δη­μιουρ­γού­νταν στη λει­τουρ­γία του δη­μό­σιου Πα­νε­πι­στη­μί­ου και που ΕΓΙΝΕ ΑΦΟΡ­ΜΗ να στη­θεί ένα πο­λυ­ή­με­ρο σή­ριαλ «νόμου και τάξης» από τις δυ­νά­μεις της συ­ντή­ρη­σης και της ακρο­δε­ξιάς ατζέ­ντας, σε συγ­χορ­δία με το σύ­στη­μα ενη­μέ­ρω­σης και δια­πλο­κής πάνω σε ένα κοινό σχέ­διο κιν­δυ­νο­λο­γί­ας, τρο­μο­λα­γνί­ας και πρι­μο­δό­τη­σης της έντα­σης. Στό­χος ο απο­προ­σα­να­το­λι­σμός από τα πο­λι­τι­κά επί­δι­κα της κοι­νω­νί­ας και της χώρας που είναι το ξή­λω­μα των μνη­μο­νί­ων και του αντι­δη­μο­κρα­τι­κού ανε­λεύ­θε­ρου θε­σμι­κού πλαι­σί­ου που γι­γα­ντώ­θη­κε την πε­ρί­ο­δο της δια­κυ­βέρ­νη­σης από τις μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις.

Οφεί­λου­με να επι­ση­μά­νου­με το ατό­πη­μα των πα­νε­πι­στη­μια­κών Αρχών που από την πρώτη στιγ­μή κά­λε­σαν τις αστυ­νο­μι­κές δυ­νά­μεις και στη συ­νέ­χεια με σειρά ανα­κοι­νώ­σε­ων κιν­δυ­νο­λο­γί­ας και φόβου αντι­κει­με­νι­κά ενί­σχυ­σαν το κλίμα και την πίεση για βίαιη πα­ρέμ­βα­ση των αστυ­νο­μι­κών δυ­νά­με­ων.  Η απου­σία από την πλευ­ρά της πρυ­τα­νι­κής αρχής σο­βα­ρής προ­σπά­θειας δια­λό­γου και πο­λι­τι­κής προ­σέγ­γι­σης επέ­τει­νε τα αδιέ­ξο­δα σε αντί­θε­ση με τις έν­νοιες του ασύ­λου, του δη­μό­σιου ακα­δη­μαϊ­κού ιδρύ­μα­τος και της δη­μο­κρα­τι­κής του υπό­στα­σης.

Αυτή αρ­νη­τι­κή εξέ­λι­ξη πρέ­πει να είναι το έναυ­σμα για την πα­νε­πι­στη­μια­κή κοι­νό­τη­τα και τους φο­ρείς της συλ­λο­γι­κά να απο­φα­σί­ζουν και να ενερ­γο­ποιούν τα ερ­γα­λεία του δια­λό­γου, της συ­νεν­νό­η­σης και της πο­λι­τι­κής για την αντι­με­τώ­πι­ση ανά­λο­γης υφής προ­βλη­μά­των και διευ­θέ­τη­σης αντί­στοι­χων κρί­σε­ων.

Ακόμα θέ­λου­με να ση­μειώ­σου­με και να ΣΤΗ­ΛΙ­ΤΕΥ­ΣΟΥ­ΜΕ το υπο­κρι­τι­κό εν­δια­φέ­ρον όλων εκεί­νων των δυ­νά­με­ων, πα­νε­πι­στη­μια­κών πα­ρα­γό­ντων, συ­στή­μα­τος ενη­μέ­ρω­σης και όσων με πο­λι­τι­κό σχέ­διο ΥΠΟ­ΝΟ­ΜΕΥ­ΣΑΝ το δη­μό­σιο Πα­νε­πι­στή­μιο και το οδή­γη­σαν στα πρό­θυ­ρα κα­τάρ­ρευ­σης.

Τα εκρη­κτι­κά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει το Πα­νε­πι­στή­μιο δεν εμ­φα­νί­στη­καν ούτε έχουν την αιτία τους στην κα­τά­λη­ψη της Πρυ­τα­νεί­ας που ξε­κί­νη­σε στις 30/3/2015.  Η απώ­λεια  399 ερ­γα­ζο­μέ­νων εδώ και ενά­μι­ση χρόνο, η πα­ντε­λής απου­σία θέρ­μαν­σης, η  έλ­λει­ψη των πιο απα­ραί­τη­των υλι­κών για τις υπη­ρε­σί­ες, η ανυ­παρ­ξία φύ­λα­ξης και κα­θα­ριό­τη­τας, και όχι μόνο,  είναι απο­τέ­λε­σμα των πο­λι­τι­κών της χρό­νιας ΥΠΟ­χρη­μα­το­δό­τη­σης, της λε­η­λα­σί­ας των απο­θε­μα­τι­κών, της δια­θε­σι­μό­τη­τας, της συ­στη­μα­τι­κής υπο­νό­μευ­σης του δω­ρε­άν δη­μό­σιου δη­μο­κρα­τι­κού και ακα­δη­μαϊ­κού χα­ρα­κτή­ρα του ελ­λη­νι­κού Πα­νε­πι­στη­μί­ου.

 Για τα πα­ρα­πά­νω πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα οι όψι­μοι «υπε­ρα­σπι­στές» της λει­τουρ­γί­ας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου δεν έβγα­λαν κου­βέ­ντα. Αντί­θε­τα συ­στη­μα­τι­κά συ­κο­φα­ντού­σαν και συ­νε­χί­ζουν να συ­κο­φα­ντούν τα τμή­μα­τα εκεί­να της πα­νε­πι­στη­μια­κής κοι­νό­τη­τας που αγω­νί­ζο­νται ατα­λά­ντευ­τα για δη­μό­σια δω­ρε­άν ανώ­τα­τη εκ­παί­δευ­ση, για τα μορ­φω­τι­κά, κοι­νω­νι­κά, ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα τους.

Αντι­στε­κό­μα­στε και απο­κρού­ου­με κάθε προ­σπά­θεια συ­κο­φά­ντη­σης των αγώ­νων, κάθε προ­σπά­θεια απο­προ­σα­να­το­λι­σμού από τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα.

Υπε­ρα­σπί­ζου­με το πα­νε­πι­στη­μια­κό άσυλο, την ελεύ­θε­ρη δια­κί­νη­ση των ιδεών, την ανε­μπό­δι­στη πο­λι­τι­κή δράση, το Πα­νε­πι­στή­μιο ως δη­μό­σιο κοι­νω­νι­κό χώρο πο­λι­τι­κού στο­χα­σμού και αμ­φι­σβή­τη­σης του πα­λιού, του ξε­πε­ρα­σμέ­νου, του ανα­χρο­νι­στι­κού.

Στε­κό­μα­στε στο πλευ­ρό των κρα­του­μέ­νων που αγω­νί­ζο­νται για τον εξαν­θρω­πι­σμό του σω­φρο­νι­στι­κού συ­στή­μα­τος, για τα κοι­νω­νι­κά και πο­λι­τι­κά τους δι­καιώ­μα­τα, για αν­θρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια.

Απαι­τού­με την άρση κάθε δί­ω­ξης όσων συ­νε­λή­φθη­σαν.

Τέλος, κα­λού­με όλα τα τμή­μα­τα της πα­νε­πι­στη­μια­κής κοι­νό­τη­τας σε συ­μπό­ρευ­ση αγώνα για την επού­λω­ση των πλη­γών που άφη­σαν στο σώμα του δη­μό­σιου Πα­νε­πι­στή­μιου οι μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές για την ανόρ­θω­ση και την ανα­συ­γκρό­τη­σή του ώστε να μπο­ρέ­σει επά­ξια να υπη­ρε­τή­σει τη μόρ­φω­ση της νε­ο­λαί­ας και τις κοι­νω­νι­κές λαϊ­κές ανά­γκες.

Αθήνα 21 -4-2015