Για τις εμετικές δηλώσεις Νετανιάχου

Για την πολιτική εκμετάλλευση του Ολοκαυτώματος από το Ισραήλ, έχουν γραφτεί πολλά: Σκοπό έχει να στοχοποιήσει ως «αντισημίτη» όποιον αντιστέκεται στην πολιτική εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων και να αξιοποιήσει το αίσθημα «συλλογικής ενοχής» στο δυτικό κόσμο για να κερδίσει υποστήριξη.

Για το γεγονός ότι ο σιωνισμός ως πολιτικό κίνημα μπορεί να συμβαδίζει με τον ακροδεξιό αντισημιτισμό επίσης: αφενός δεν υπάρχει πιο «δυσφημιστικό» για τον εβραϊκό πληθυσμό πράγμα από τις πρακτικές του κράτους του Ισραήλ και της προσπάθειας της ηγεσίας του να ταυτίσει αυθαίρετα όλους τους Εβραίους παγκόσμια με αυτό το κράτος. Αφετέρου, τα δύο πολιτικά ρεύματα «συγκλίνουν» στην άποψη ότι είναι αδύνατη η συνύπαρξη των Εβραίων με τους άλλους λαούς (μια ιδέα που είναι στον πυρήνα του σιωνισμού ως πολιτικό ρεύμα, μια ιδέα απολύτως μειοψηφική στον εβραϊκο πληθυσμό, προτού αρχίσει να γίνεται αποδεκτή, μετά τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και την άρνηση όλων των «πολιτισμένων» κρατών στη διάρκεια και μετά τον ΒΠΠ να δεχθούν Εβραίους πρόσφυγες).

Σήμερα, ο Νετανιάχου φτάνει στη λογική κατάληξη –αλλά και το άκρον άωτον, αυτής της αφήγησης, προσθέτοντας μια δόση συνωμοσιολογίας: Ο Χίτλερ δεν ήθελε να σκοτώσει τους Εβραίους, αλλά να τους διώξει, μέχρι που ο Μουφτής της Ιερουσαλήμ του έβαλε την ιδέα «να τους κάψει», ώστε να μην πάνε στην Παλαιστίνη!

Τη γελοιοποίηση της «ιστορικής αποκάλυψης» του Νετανιάχου έχουν αναλάβει δεκάδες Εβραίοι και μη στα κοινωνικά δίκτυα.

Αλλά η δήλωση Νετανιάχου είναι τρομακτική.

-Απογειώνει τη χρήση του αντισημιτισμού για πολιτική σπέκουλα: Από το ότι οι Παλαιστίνιοι θέλουν να επαναλάβουν υποτίθεται ένα νέο Ολοκαύτωμα, φτάνουμε στο ότι και για το υπαρκτό Ολοκαύτωμα των ναζί φταίνε οι… Παλαιστίνοι!

-Αθωώνοντας τον Χίτλερ, δίνει ταυτόχρονα μια μεγάλη πάσα στους υπερασπιστές της φρίκης του Γ’ Ράιχ. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που η ισλαμοφοβία έχει γίνει το κεντρικό ζήτημα (στη θέση του αντισημιτισμού) για την ακροδεξιά, η θεωρία πως «για όλα φταίει ένας Μουφτής» είναι τόσο βολική αφήγηση, που μοιάζει με «μνημόνιο κατανόησης» μεταξύ Νετανιάχου και ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Σήμερα όλοι οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, όλοι οι υπερασπιστές του Χίτλερ έχουν το ιδανικό, ρατσιστικό, ισλαμοφοβικό άλλοθι.

Πάνω απόλα, η δήλωση του Νετανιάχου ολοκληρώνει μια ειρωνεία της ιστορίας.

Για χρόνια, δεκάδες επιβιώσαντες του Ολοκαυτώματος και πολύ περισσότεροι Εβραίοι ανά τον κόσμο, είδαν και σχολίασαν πως ο «θύτης» φοράει την προβιά του «θύματος» και ταυτίστηκαν με τους Παλαιστίνιους.

Για χρόνια, οι Παλαιστίνιοι ήταν εκείνοι που αποδείχθηκαν με τον αγώνα τους «κληρονόμοι» της αντίστασης του εβραϊκού λαού απέναντι στην απόπειρα εξαφάνισής του.

Σήμερα, αυτό το περίεργο παιχνίδι της ιστορίας ολοκληρώνεται.

Από τη μία, ο ηγέτης του «εβραϊκού κράτους» Νετανιάχου αθωώνει τον Χίλτερ, φτύνοντας τη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.

Την ίδια ώρα, η εξέγερση των Παλαιστινίων -τέκνο της απελπισίας και της πάλης για επιβίωση, ενάντια σε όλα τα προγνωστικά- θυμίζει και τιμά την πιο λαμπρή στιγμή της εβραϊκής αντίστασης στη ναζιστική θηριωδία, την ηρωική εξέγερση στο Γκέτο της Βαρσοβίας.