Τρία και πλέον χρόνια μετά την πρώτη συνέλευση της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ ΚΥΠΡΟΥ, έφτασε η στιγμή για πολλούς από εμάς (τη μεγάλη πλειοψηφία των ενεργών μελών) να αποχωρήσουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να σχηματίσουμε επιτροπή στήριξης της Λαϊκής Ενότητας στην Κύπρο.
Η απόφαση αυτή δεν ήταν καθόλου εύκολη και πάρθηκε μετά από πάρα πολύ κόπο και ανάλυση των δεδομένων εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση για μας, θα αναφέρουμε εν τάχει την πολιτική διαδρομή μας αυτά τα χρόνια.
Θέλουμε, λοιπόν, να θυμίσουμε ότι ήμασταν εδώ όταν γινόντουσαν οι διεργασίες για την πρώτη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ήμασταν εδώ και στηρίζαμε κάθε προσπάθεια δημιουργίας του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος των μελών του. Ήμασταν εδώ πλάι στη μαχόμενη αριστερά και το εργατικό κίνημα στην Κύπρο συμμετέχοντας σε απεργίες, πορείες και διαδηλώσεις. Ήμασταν εδώ στηρίζοντας κάθε τύπου εκδηλώσεις-συζητήσεις- γλέντια με σκοπό το πλάτεμα της οργάνωσης, το δέσιμο των μελών όσο και τη μετάδοση της «αρρώστιας» του ΣΥΡΙΖΑ και στην τοπική κοινωνία.
Ήμασταν εκεί στις αποφάσεις του πρώτου συνεδρίου διεκδικώντας τη δημοκρατία στο εσωτερικό του κόμματος και τη ριζοσπαστική δράση του στην κοινωνία.
Ήμασταν εκεί να στηρίξουμε την προεκλογική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ παρ όλες, ακόμα και τότε, τις ανησυχίες μας για την επερχόμενη μετάλλαξη του δικού μας κόμματος.
Ήμασταν εκεί ασκώντας κριτική, στον κυβερνητικό πλέον ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια ομάδα ηγετική αλλάζει το κόμμα, ακούγοντας από τότε συντρόφους να μας ζητάνε να κλείσουμε στόμα-μάτια- αυτιά για να στηρίξουμε τις επιλογές μιας κυβέρνησης ξεκομμένης από τα κινήματα και το κόμμα που δυσφήμισε την «πρώτη φορά αριστερά».
Ακόμα και τότε όμως στηρίξαμε το ΟΧΙ μέχρι τέλους με πολιτική δράση και πορείες στο κέντρο της Λευκωσίας μεταδίδοντας τον αγωνιστικό παλμό που διαπερνούσε τον ελληνικό λαό, ο οποίος πέτυχε την μεγάλη νίκη του 62% στο δημοψήφισμα, μια νίκη των εργαζομένων, των ανέργων, των νεολαίων για τους οποίους και με τους οποίους παλεύουμε όλο αυτό τον καιρό μαζί.
Όμως με πικρία είδαμε το ΟΧΙ μέσα σε μια νύχτα να γίνεται ΝΑΙ.
Με αγανάκτηση είδαμε την μετάλλαξη του κόμματός μας σε μνημονιακό μόρφωμα, με τις επιλογές της ηγετικής ομάδας του Τσίπρα να δείχνουν μνημονιακούς «μονόδρομους».
Με θυμό είδαμε να αφαιρούνται από την εξίσωση του κόμματος όλες εκείνες οι διαδικασίες και οι συνεδριακές αποφάσεις στις οποίες όλοι είχαμε δεσμευτεί.
Αλλά πάνω από όλα είδαμε πλέον το κόμμα να μην εκφράζει εμάς τους ίδιους, την τάξη μας και τους αγώνες μας. Να μην εκφράζει εκείνο το πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας που έχει πληγεί πιο πολύ από τη λιτότητα των μνημονίων και θα συνεχίσει να ματώνει με το 3ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, η απόφαση ήταν μία και πραγματικά μονόδρομος για τη δική μας αριστερά:
Η πάλη μέσα από το μέτωπο της Λαϊκής Ενότητας που θα εκφράζει τις αξίες και τα ιδανικά της αριστεράς.
Τόσο πλατύ που να χωράει όλο το ταξικό 62%.
Τόσο αντικαπιταλιστικό που δεν θα χωρά καπιταλιστικά δεκανίκια.
Τόσο διεθνιστικό που θα χωρά την αλληλεγγύη όλων των εργαζόμενων λαών.
Τόσο αριστερό μέχρι τον τελικό στόχο του σοσιαλισμού.
Καλούμε λοιπόν όλους όσους πίστεψαν και στήριξαν όλα όσα θέλαμε στο ΣΥΡΙΖΑ και δεν έγιναν, για όσα παλέψαμε όλα αυτά τα χρόνια να συνεχίσουν τη μάχη τους μαζί μας, να μην πάνε σπίτι τους, να μην απογοητευτούν.
ΜΟΝΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!
Υπογραφές
Δημήτρης Αλαγιάννης
Ελένη Ανεστοπούλου
Ταμμύ Γεωργιάδου
Πέτρος Γιαννούλης
Νίκος Θ.
Θέμης Θεμιστοκλέους
Μάγδα Θεοδωρίδου
Αθηνά Καρυάτη
Βασίλης Καφαντάρης
Γιάννης Κουτσούμπας
Μάνος Μαθιουδάκης
Μαρία Μαρσέλου
Γιάννης Ξύδης
Ηλιάς Ξυνής
Μαρια Παναγοπούλου
Γιώργος Σεμιτέκολος
Σπυρός Σεμιτέκολος
Ελεάνα Τυμπανίδου
Σταύρος Τομπάζος
Γιαννά Χατζηγεωργίου
Νίκος Χατζηαθανασίου
