ΓΣΕΕ: Εκφυλιστική αναβολή του Συνεδρίου

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έδειξε ανίκανη να διοργανώσει ένα συνέδριο και μάλιστα αυτό της μεγαλύτερης εργατικής συνομοσπονδίας, αδυνατώντας να εξασφαλίσει την εκπροσώπηση όλων των εργαζομένων. Εκμεταλλευόμενη αδυναμίες του νόμου και την πραγματική δυσκολία να υπάρξουν σωματεία δραστήρια, μαχητικά και με δημοκρατικές διαδικασίες στη βάση, έχουν αποδεχθεί σε μια σειρά επιχειρησιακά σωματεία να εγγράφονται ως μέλη ακόμη και εκπρόσωποι των εργοδοτών, όπως οι διευθυντές μεγάλων επιχειρήσεων.

Τα προεόρτια που είχαν ξεκινήσει με το συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, η τύχη του οποίου αμφισβητείται δυστυχώς δικαστικά, συνεχίστηκαν και τις μέρες του συνεδρίου στην Καλαμάτα. Το να επιχειρείς να νομιμοποιήσεις συνέδρους με την παρουσία σεκιουριτάδων δείχνει τον πλήρη εκφυλισμό και την πλήρη απαξίωση που στρώνεται για τα σωματεία, αν δεν υπάρξει σύντομα πραγματικός αντίπαλος στους γραφειοκράτες. Σε αυτή τη μάχη η Αριστερά είτε δεν είχε τις δυνάμεις να πάρει μέρος (δυνάμεις του ΜΕΤΑ μετά τη διάσπαση με την ομάδα Βασιλόπουλου και δυνάμεις που προέρχονται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες μικρότερες οργανώσεις), είτε μπήκε στον αγώνα την τελευταία στιγμή και μόνο για την καρέκλα (ΠΑΜΕ).

Το ΠΑΜΕ έτρεξε την τελευταία στιγμή, τον τελευταίο ένα μήνα για την ακρίβεια, να οργανώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για τους αντιπροσώπους και να οργανώσει κομματικές συγκεντρώσεις στο συνέδριο της ΟΙΥΕ και τελευταία στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, γνωρίζοντας ότι ακόμη και αν δικαιωνόταν στα 2 συνέδρια με τις νομιμοποιήσεις, δεν θα είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα ανατροπής των συσχετισμών στις ψηφοφορίες. Την πραγματική μάχη το ΠΑΜΕ έπρεπε να τη δώσει το Νοέμβρη, τότε που μπορούσε μαζί με την υπόλοιπη Αριστερά να αγωνιστεί για μια καλά οργανωμένη απεργία μαζί με την ΑΔΕΔΥ, αλλά αντίθετα οπισθοχώρησε στις διασπαστικές τακτικές της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, αφήνοντας τις 2 συγκεντρώσεις αποδυναμωμένες. Ο λόγος είναι η πολιτική γραμμή του ΚΚΕ, που θεωρεί μονίμως ότι θα βγαίνει κερδισμένο στους συσχετισμούς εντός της Αριστεράς, αν δεν υπάρχουν μαζικές κινητοποιήσεις που μπορεί να ξεφύγουν από τον έλεγχό του. Για τον ίδιο λόγο και ξέροντας ότι οι αντιδράσεις του θα έχουν προβολή, αντιδρά στα 2 συνέδρια της ΟΙΥΕ και της ΓΣΕΕ.

Το ΠΑΜΕ θα έπρεπε ήδη να καλεί σε συντονισμό τις δυνάμεις της Αριστεράς για να αποφευχθούν οι λογικές Παναγόπουλου, ο οποίος, με δηλώσεις του στην ΕΡΤ μετά την αναβολή του συνεδρίου, κάλεσε την κυβέρνηση να επιβάλει τη νομιμότητα στη ΓΣΕΕ με κάθε νόμιμο μέσο, ακόμη δηλαδή και με παρουσία αστυνομίας στις διαδικασίες του συνεδρίου. Αντίθετα το ΠΑΜΕ υιοθετεί τη λογική της προσφυγής στα ένδικα μέσα, όπως έδειξε με τις προσφυγές στη δικαιοσύνη και για την ΟΙΥΕ και για τη ΓΣΕΕ. Λογικές που λογοδοτούν περισσότερο σε πιθανές απόπειρες οριστικής διάσπασης της ΓΣΕΕ και όχι σε λογικές ρήξης με τις πρακτικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και ανατροπής των συσχετισμών στα συνδικάτα.