"Χρειαζόμαστε μια ΔΕΗ για το λαό"

Τι σκοπό εξυπηρετεί η πώληση της «μικρής» ΔΕΗ;

Αρχικά να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ο όρος «Μικρή ΔΕΗ»  είναι ένα τέχνασμα της μνημονιακής κυβέρνησης, της τρόικας και των λοιπών παρατρεχάμενων σαλτιμπάγκων τους. Μόνο μικρή ΔΕΗ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι ο κορμός πηγής της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας με χαμηλό κόστος. Αφορά όλα τα λιγνιτωρυχεία της χώρας από βόρεια Ελλάδα, Πτολεμαϊδα, Καρδιά Αμύνταιο, Φιλώτα με όλες τις μονάδες I, II, III, IV, V, Αλιβέρι, και συνεχίζει κάτω Πελοπόννησο Μεγαλόπολη I, II, III, IV, V. Αφορά λοιπόν στη διαδικασία παραγωγής ισχύος της χώρας. Μέσα στον κορμό αυτό είναι και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, μια ήπια μορφή ενέργειας (Καστράκι, Θησαυρός, Νέστος κλπ), όπου από τα φράγματα που έχουν κατασκευαστεί από χρήματα που πλήρωσε από την τσέπη του ο λαός, παράγεται σημαντική ποσότητα ισχύος. Παρατηρούμε λοιπόν ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου ΜΙΚΡΗ ΔΕΗ. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ετούτο: Κατά τη δεκαετία του 80’-90’ είχε γίνει μια μελέτη στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άλλους πόρους. Απόφαση της Ε.Ε. τότε ήταν να καταργηθεί η παραγωγή από λιθάνθρακα και στη θέση του να δημιουργηθούν νέες αγορές όπως πυρηνική, ηλιακή, γεωθερμική. Αυτό το project απέτυχε οικτρά και επανήλθε το αρχικό σχέδιο. Γι αυτό προσπαθούν να επενδύσουν στην Ελλάδα με τη μορφή επενδυτή. Στην ουσία θα αγοράσουν όλη την υποδομή, τεχνογνωσία και εγκατεστημένη περιουσία για καθαρή εκμετάλλευση. Παράλληλα δε, αγοράζοντας τη «μικρή ΔΕΗ» αγοράζουν και τους πελάτες της εμπορίας, δηλαδή τον έλληνα καταναλωτή, άλλο ένα μικρό δώρο πάλι της συντεχνίας του μνημονιακού μπλοκ κυβέρνησης και τρόικας.

Στον ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) έχει προχωρήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησης; Τι συνέπειες έχει ή θα έχει αυτό στους καταναλωτές του ηλεκτρικού ρεύματος και ιδιαίτερα στους χαμηλόμισθούς, τους άνεργους, τους συνταξιούχους;

Δυστυχώς στον ΑΔΜΗΕ έχει προχωρήσει η διαδικασία πώλησής του. Στο διαγωνισμό που προκηρύχθηκε παρουσιάστηκαν 5 υποψήφιοι αγοραστές μία Κινέζικη εταιρεία, μία Ιταλική, μία Ινδική, μία Καναδική και μία Ελβετική. Η προσφορά της ινδικής εταιρείας απορρίφθηκε, γνωρίζουμε ποια είναι η επικρατέστερη και τώρα είναι στη φάση συλλογής περιουσιακών στοιχείων του ΑΔΜΗΕ. Θα ακολουθήσει δεύτερο στάδιο του διαγωνισμού όπου οι υποψήφιοι θα δώσουν πακέτα προσφοράς. Θέλω να τονίσω ότι η αξία του ΑΔΜΗΕ κατά την Goldman Sachs ανέρχεται στα 1,5 δις ευρώ ενώ η τιμή έναρξης προσφορών κατά την Goldman sachs πάντα είναι τα 700 εκ. ευρώ. !!!!!  Ο αγοραστής που θα είναι και ο κύριος μέτοχος του ΑΔΜΗΕ και θα έχει το ποσοστό της εταιρείας κατά το πλειοψηφικό μέγεθος του 66% σαφώς και θα θέλει να πετύχει από το πρώτο κιόλας εξάμηνο την απόσβεση του κεφαλαίου του και να έχει καθαρά κέρδη, αυτό συνεπάγεται αυτόματη αύξηση στο οικιακό τιμολόγιο της τάξης -τουλάχιστον για έναρξη- από 6% και άνω, πράγμα που θα πλήξει πολύ περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες όπως χαμηλοσυνταξιούχους, ανέργους κ.λπ. Για τον ΑΔΜΗΕ, το εύλογο κέρδος, που εμφανίζεται στο λογαριασμό του ρεύματος ως Χρέωση Χρήσης Συστήματος, έχει καθοριστεί σε 8%. Μπροστά στην ιδιωτικοποίησή του, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να το αυξήσει σε 11-13%!! «Χαράς ευαγγέλια» για τα 500.000 νοικοκυριά που είναι ήδη χωρίς ρεύμα και τα 1.600.000 που αδυνατούν να το πληρώσουν.

Χρειαζόμαστε μια κερδοφόρα ΔΕΗ ή μια ΔΕΗ που θα χειρίζεται το ηλεκτρικό ρεύμα και την ηλεκτρική ενέργεια ως δημόσιο αγαθό;

Σαφώς και το ηλεκτρικό ρεύμα είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Και χρειαζόμαστε μια ΔΕΗ, που θα χειρίζεται το ηλεκτρικό ρεύμα και την ηλεκτρική ενέργεια, δημόσια για το λαό γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη, όπου κι αν ζει, όπως κι αν ζει, να του παρέχεται υγεία, μόρφωση, νερό, ρεύμα, θέρμανση, μετακίνηση και επικοινωνία. Σημαίνει συμβολή στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου όλων μας και της ίδιας της χώρας.

Πως μπορούν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων να είναι αποτελεσματικές; Χρειάζεστε τη στήριξη του κόσμου και των κομμάτων της Αριστεράς;

Ο κόσμος δυστυχώς είναι πολύ απογοητευμένος. Αυτό το εισπράττουμε καθημερινά. Υπάρχει μια δυσπιστία απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα γιατί για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους δεν έδειξε και τις καλύτερες και αγνότερες προθέσεις. Τα medio-κάναλα κάνουν πολύ καλή προπαγάνδα ενάντια σε κάθε κίνηση εργαζομένων, διαμορφώνουν, χειραγωγούν συνειδήσεις. Από την άλλη, ο επί χρόνια κυβερνητικός συνδικαλισμός και τα παιχνίδια κάτω από το τραπέζι έφεραν το συνδικαλιστικό κίνημα εδώ που το έφεραν. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Η απαξίωση του κόσμου για τα μαζικά κινήματα. Όλοι οι εργαζόμενοι χρειάζονται τη στήριξη της κοινής γνώμης στον αγώνα τους. Για να το πετύχουμε όμως αυτό πρέπει να αλλάξουμε σκεπτικά και τακτικές. Οι αριστερές δυνάμεις θαρρώ πως έχουν το σθένος για τέτοιες αλλαγές. Και θα πω ετούτο. Για την περίπτωση ας πούμε της ΔΕΗ, θα μπορούσαν τα Σωματεία της χώρας που ελέγχονται από αριστερές δυνάμεις να υποστηρίξουν οικονομικά δικαστικές διεργασίες. Τι εννοώ; Να μαζέψουμε αγανακτισμένους, διαμαρτυρόμενους πολίτες και μέσω αυτών να κινηθούμε δικαστικά για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Εάν έχετε προσέξει η αξία του ρεύματος είναι το 50% επί του συνόλου. Έχουν βάλει τόσα επιπλέον άσχετα με το ρεύμα κόστη και χαράτσια που θεωρώ το έχει διαπιστώσει και ο τελευταίος καταναλωτής. Το ίδιο είναι να πληρώνεις την καθαρή αξία του ρεύματος και το ίδιο τη διπλάσια που δεν σχετίζεται καθόλου μα καθόλου με ηλεκτρική ενέργεια; Ένα τέτοιο πλάνο ίσως θα έκανε τον κόσμο να δει από διαφορετικό πρίσμα νέες τάσεις, κοινωνικοπολιτικές αλλαγές και ίσως επανακτήσει την εμπιστοσύνη του σε μαζικά αριστερά κινήματα και στους συνδικαλιστές.