Σημείωση: Αυτό το κείμενο είχε ήδη συμφωνηθεί όταν συνέβησαν κι άλλα σοβαρά γεγονότα: η προφυλάκιση χωρίς δικαίωμα χρηματικής εγγύησης των Jordi Cuixart and Jordi Sànchez, ηγετών των δύο κυριότερων κινημάτων πολιτών υπέρ της ανεξαρτησίας και η επίθεση του Ισπανικού κράτους στην δημοκρατία της Καταλονίας με το εγχείρημα εφαρμογής του άρθρου 155 και φυσικά η ανακήρυξη της Καταλονίας. Τα γεγονότα αυτά απλώς επιβεβαιώνουν τη σημασία που έχει η διάδοση της αλληλεγγύης.

#ambCatalunya #conCataluña #withCatalonia #avecLeCatalogne

   

Η Καταλονία χρειάζεται την αλληλεγγύη σου

Την 1η Οκτωβρίου, ενώ εκατομμύρια Καταλανοί ψήφιζαμε για την αυτοδιάθεσή μας, η Ισπανική κυβέρνηση έστειλε χιλιάδες της  παραστρατιωτικήςαστυνομίας  να μας επιτεθούν βίαια. Η βία ενάντια στον κόσμο και, σε αντίθεση, η δημοκρατική αποφασιστικότητα με την οποία εκατοντάδες χιλιάδεςάνθρωποι υπερασπίζονταν ειρηνικά τα εκλογικά κέντρα, απεικονίζουν πλήρως τον χαρακτήρα αυτής της σύγκρουσης.

Το Καταλανικό κίνημα είναι ποικίλο και πολλαπλό. Έχει χτιστεί πάνω σε μια σθεναρή βάση από ενώσεις, οργανώσεις και πλατφόρμες με ισχυρά προοδευτικό  περιεχόμενο, που έχουν προαγάγει πολιτικές για την πραγματική ισότητα γυναικών και ανδρών και ενάντια στη σεξουαλικήπαρενόχληση– ενάντια στις εξώσεις και στην ενεργειακή φτώχεια– ενάντια στις διαρρήξεις– στα τέλη πυρηνικής ενέργειας– για την απαγόρευση των ταυρομαχιών– για την απαγόρευση των πλαστικών σφαιρών… (όλα αυτά τα μέτρα έχουν απορριφθεί από το Ισπανικό κράτος). Φέτος η Καταλονία είχε τη μεγαλύτερη σε όλη την Ευρώπη διαδήλωση υπέρ του καλωσορίσματος των προσφύγων. Η πορεία απάντησης στις τρομερές επιθέσεις στη Βαρκελώνη και τηνCabrils αυτόν τον Αύγουστο ήταν μια διαμαρτυρία για την ειρήνη, την εναντίωση στον ρατσισμό και τη συνύπαρξη. Ας μην τολμήσει κανένας να βαφτίσει αυτήν την κοινωνία στενά εθνικιστική ή οπισθοδρομική!

Μπορείτε να έχετε διαφορετικές απόψεις για την ανεξαρτησία, πρέπει όμως να σεβαστείτε το δικαίωμα του Καταλανικού λαού να αποφασίσει για το μέλλον του. Και παρά την αστυνομική βία που άφησε 900 τραυματίες στο πέρασμά της, την 1η Οκτωβρίου πήραμε μια ξεκάθαρε απόφαση.

Στο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου περισσότεροι από δυο εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από το 90% αυτών που ψήφισαν, ψήφισαν για μια ανεξάρτητη Καταλανική Δημοκρατία. Η προσέλευση ήταν μεγαλύτερη απ’ ό,τι στις συμβουλευτικού χαρακτήρα ψηφοφορίες για το σημερινό καθεστώς αυτονομίας και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και κανείς δεν αμφισβήτησε την εγκυρότητα αυτών των δημοψηφισμάτων. Η προσέλευση είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή αν συνυπολογίσουμε την καταστολή. Από τα 2.300 εκλογικά τμήματα, περίπου 400 κλείστηκαν από την αστυνομία ή από διοικητικές ενέργειες, εμποδίζοντας έτσι περίπου 770.000 ψηφοφόρους, το δικαίωμαψήφου των οποίων καταπατήθηκε.

Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουμε όλους αυτούς (στους οποίους περιλαμβάνονται και μερικού από τους υπογράφοντες αυτό εδώ το κείμενο, οι οποίοι δεν μπορούσαν αν ψηφίσουν επειδή το δημοψήφισμα έγινε στη βάση του Ισπανικού εκλογικού νόμου, ο οποίος αρνείται την ψήφο για λόγους προέλευσης, ακόμη και σε άτομα που κατοικούν στη χώραγια μεγάλο διάστημα. Μολοντούτο, οι άνθρωποι αυτοί συμμετείχαν πολύ ενεργά στην υπεράσπιση του δικαιώματος του Καταλανικού λαού να αποφασίσει.

Τις τελευταίες βδομάδες και μήνες, πολλοί έχουν υποστεί ανακρίσεις, έχουν οδηγηθεί στα δικαστήρια, έχουν ακόμη και φυλακιστεί λόγω των ιδεών τους– η Ισπανική παραστρατιωτική αστυνομία έχει εισβάλει σε Καταλανικά κυβερνητικά κτήρια και σε γραφεία μαζικών μέσων ενημέρωσης– έχουν κλείσει γύρω στις 150 ιστοσελίδες… Η τρέχουσα κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που έχει επιβληθεί στην Καταλονία ανακαλεί μνήμες της δικτατορίας του Φράνκο. Είναι ένα ακόμα δείγμα των δημοκρατικών ελλειμμάτων από τα οποία πάσχει το Ισπανικό κράτος, ένα κράτος στο οποίο δεν έχει ακόμη αποδοθεί δικαιοσύνη για τους ανθρώπους που εξαφανίστηκαν υπό το καθεστώς της δικτατορίας και στο οποίο ο φασισμός χαίρει ανησυχητικής ατιμωρησίας.

Γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα αυτοδιάθεσης υποστηρίζεται από το 83% του πληθυσμού, παρόλο που υπάρχει διαφορά απόψεων σχετικά με την ανεξαρτησία. Παραμένουμε ένας ενωμένοςλαός. Εργαζόμαστε και θέλουμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε από τα κάτω για να διατηρήσουμε αυτή την ενότητα απέναντι στις προσπάθειες να μας διαιρέσουν. Το έργο μας αυτό είναι εφικτό στο πλαίσιο μιας συντακτικής διαδικασίας, με μια υπομονετική δουλειά διαλόγου και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ικανής να επιφέρει την κοινωνική πρόοδο για όλους. Δεν θα ήταν εφικτό στο καθεστώς αναστολής των δημοκρατικών –ίσως και των κοινωνικών- δικαιωμάτων που θα επέλθει αν νικήσει η καταστολή.

Το Ισπανικό κράτος δεν θέλει να μας ακούσει, όπως ακριβώς δεν μας άκουγε όλα αυτά τα χρόνια, και για την ώρα τα υπόλοιπα κράτη το υποστηρίζουν. Είναι φανερό ότι  ούτε αυτά θα ακούσουν τα δημοκρατικά μας αιτήματα αν δεν πιέσει δυνατά η κοινότητα των πολιτών.

Γι’ αυτόν τον λόγο, η διεθνής κοινότητα των πολιτών πρέπει να καταγγείλει την καταστολή και να υποστηρίξει το δικαίωμα του λαού της Καταλονίας να αποφασίσει για το μέλλον του. Απευθυνόμαστε σε μια ποικιλία ατόμων και οργανώσεων, ζητώντας τους να δράσουν, να συγκροτήσουν κινήματα αλληλέγγυα στα δημοκρατικά δικαιώματα της Καταλωνίας και αντιτιθέμενα στην καταστολή. Ο αγώνας του Καταλανικού λαού δείχνει ότι η δύναμή μας έγκειται στη λαϊκή συμμετοχή. Για τούτο, σας προτρέπουμε:

- να δημιουργήσετε ενωτικά σχήματα για κινητοποίηση και πίεση, που να περιλαμβάνουν όλες τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις που θέλουν να είναι «#ΓιατηνΚαταλονία»–

- να διοργανώσετε δημόσια γεγονότα, στήσιμο  περιπτέρων και άλλες δραστηριότητες, προκειμένου να διαδοθεί η αλήθεια για αυτό που συμβαίνει στην Καταλωνία και να διαψευσθούν οι διαστρεβλωμένες εκδοχές που διαδίδονται από τα πιο οπισθοδρομικά στοιχεία του Ισπανικού κράτους και τους συμμάχους τους–

- να καλέσετε σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις: ως μέρος του δικού σας προγραμματισμού– ως κομμάτι διεθνών καλεσμάτων– ή ως επείγουσα απαντήση σε όποια νέα κλιμάκωση της καταστολής στην Καταλονία–

- να αφήσετε ελεύθερη τη φαντασία και τον αυθορμητισμό σας!... σκεφτείτε άλλες μορφές δράσης κι αν δουλέψουν, ειδοποιείστε μας, ώστε να μαθευτούν ευρύτερα και να γενικευθούν–

- κοιτάξτε να στείλετε αντιπροσωπείες στην Καταλονία για να γνωρίσουν και να συντροφέψουν τον αγώνα μας– εξετάζουμε την ιδέα να συγκαλέσουμε μια διεθνή συνάντηση στη Βαρκελώνη.

Είναι ανάγκη να κατανοηθεί σε κάθε πόλη και σε κάθε χώρααυτό που διακυβεύεται εδώ. Αν σήμερα επιτρέψουμε την καταστολή του δικαιώματος να αποφασίσουμε, τότε θα μπορούν αύριο να καταπατηθούν άλλα θεμελιώδη δικαιώματα σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.

Ο αγώνας της Καταλονίας είναι μέρος του αγώνα για δημοκρατία και δικαιοσύνη της πλειοψηφίας του κόσμου στον πλανήτη. Για τούτο, σας παρακαλούμε, οικοδομείστε την αλληλεγγύη στην Καταλονία. Για μας, αλλά και για σας.

Υπογράφουν υπό προσωπική ιδιότητα οι:

Adriano Galante, presidente del Sindicato de Músicos Activistas de Cataluña

Albano Dante Fachin, Secretario General de Podem Cataluña

Alex Rosa, concejal, Tiana

Alfons Pérez, miembro del Observatorio de la Deuda en la Globalización

Anna Palou Solé, periodista y activista de Stop Mare Mortum

Antoni Trobat, periodista y trabajador del tercer sector

Aritz Garcia, presidente de Sodepau

Arnau Galí Montiel, educador social

Arnau Pons, traductor

Bárbara Ramajo, miembro de Bollos en Teoría

Bel Busquets, diputada y portavoz de Más por Mallorca en el Parlamento de las Illes Balears

Bel Olid, escritora

Betlem C. Bel, activista feminista

Blanca Llum Vidal, poeta

Carles Rebassa, escritor

Carme Abril Ferrer, profesora de lengua y literatura catalana

Carme Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo

Carme Sansa, actriz, Teatro con el Referéndum

Clara Camps, profesora

Consol Barberà, miembro de la junta de Escola Valenciana

Cristina Mas, miembro del Comité de Solidaridad con el Pueblo Sirio y de Lucha Internacionalista

David Caño, poeta

David Companyon, ex miembro de la Mesa del Parlamento

David Fernández, periodista

David Karvala, activista social y de Marx21

David Minoves, presidente del CIEMEN

Diego Rejón, trabajador y miembro del Comité de empresa de Seat-VW en Martorell

Eugeni Rodríguez, activista LGBTI e impulsor de la lucha contra la LGBTIfobia

Eulàlia Reguant, ex diputada y técnica del tercer sector

Eva Fernández, activista feminista, ex-presidenta FAVB

Fatiha El Mouali, activista social

Fatou Secka, activista contra la mutilación genital femenina

Fina Rubio, Huacal: ONG de solidaridad con El Salvador

Francesc Serra, Coordinador Plataforma Pro Seleccions Esportives Catalanes

Francesc Tubau, activista de la Plataforma Aturem la Guerra

Ghassan Saliba, sindicalista de CCOO de Cataluña

Guifré Bombilà, cocinero

Ibai Arabide, periodista y abogado

Imma Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo

Iolanda Fresnillo, socióloga

Iolanda Maurici, miembro de UM9 y de Entitat Ger

Irene Escorihuela, directora del Observatorio DESC

Isa Chacon, militante de la CUP

Jaume Botey, activista social y político de Hospitalet de Llobregat

Jaume Mateu, presidente de la Obra Cultural Balear

Joan Tardà, diputado en el Congreso español

Jordi Martí Font, concejal, Tarragona

Jordi Muñoz i Burzon, maestro y miembro del movimiento antimilitarista

Jordi Sebastià, eurodiputado

Josep Bel, sindicalista y miembro de Proceso Constituyente

Josep Giralt, activista por los derechos de las personas con discapacidades

Josep Maria Terricabras, eurodiputado

Juan Manuel Ávila, Observatorio por la autonomía y derechos de los pueblos indígenas en Colombia

Lídia Pujol, intérprete y cantante

Luis Blanco Maldonado, miembro de la Intersindical Alternativa de Catalunya (IAC)

Maria Gabriela Serra, maestra

Marc Casanovas, Redacción de Viento Sur

Marco Aparicio, profesor, Universidad de Girona

Margalida Ramis, activista ecologista y portavoz del GOB (Mallorca)

Maria Dantas, activista de Unitat Contra el Feixisme i el Racisme

Maria Rodó de Zárate, investigadora y miembro de Gatamaula Feminista

Marina G. Morante, activista del Comitè de Defensa de la República, Nou Barris

Marta Jorba, investigadora y activista feminista

Martí Sales, escritor

Mercè Otero Vidal, activista de Ca La Dona

Merçona Puig Antich, hermana de Salvador Puig Antich y luchadora contra el franquismo

Mireia Herrera Prats , miembro de la Marcha de la dignidad

Mònica Álvaro, diputada y portavoz de Compromís en las Cortes Valencianas

Montserrat Higueras, feminista e integrante de Dones pel Sí

Mostafà Shaimi, activista de Salt Antirracista

Mouafak Assad, Asociación Sirio-Catalana por la Libertad y la Democracia

Núria Comerma i Cortada, antropóloga

Núria Vidal de Llobatera i Pomar, miembro de Ecologistas en Acción, activista por la justicia social y ambiental

Omaira Beltrán, coordinadora de Llatins per Catalunya

Pau Alabajos, cantante

Pau Urenya Micó, profesor de Filosofía

Pep Cruanyes, Comissió de la Dignitat

Pilar Àngels Pujol, activista feminista

Pilar Massana, trabajadora social, miembro de Cristianos del siglo XXI

Pilar Rebaque, activista del movimiento feminista

Ramon Font, miembro de la USTEC · STEs

Rocío Varela, miembro de la Federació d’Altres Activitats (IAC)

Rolando d’Alessandro, Libera Associazione Italo Catalana Antifascista

Roser Pineda i Casademont, ilustradora y feministes per la independència

Roser Veciana, ex-concejala, Ayuntamiento de Barcelona

Ruben Wagensberg, impulsor de Casa Nostra Casa Vostra

Teresa Forcades i Vila, médica, teóloga y monja benedictina

Txell Bragulat, directora, Mostra de Cinema Àrab

Vidal Aragonés, abogado y profesor de Derecho

Xavier Antich, filósofo

Xavier Artigas, Metromuster

Yacine Belahcen, cantante

Sara Tuñí, economista

Jordi Rubio, economista

Alex Guillamon, psicólogo

Montserrat Higueras, coordinadora de la sectorial de mujeres de la ANC

Angels Pujol, activista de Dones Pel Sí

   

Ετικέτες