Για άλλη μια χρονιά η επέτειος της 25ης Μαρτίου αποτελεί την αφορμή για την εκτύλιξη της εθνικής περηφάνιας του ελληνικού λαού, ο οποίος γιορτάζει την απελευθέρωση του με σημαίες και παρελάσεις. Είναι όμως αυτό ό,τι πραγματικά αρμόζει;
Η ελληνική επανάσταση του 1821 αποτέλεσε μία από τις λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία των λαών. Μια σελίδα η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον διαφωτισμό, τον ορθό λόγο και την νίκη της ελευθερίας απέναντι στον σκοταδισμό. Και φυσικά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αναδείξουμε και να γιορτάσουμε αυτή τη μέρα; Μα φυσικά, βάζοντας τους μαθητές να παρελάσουν στρατιωτικά και τον στρατό να επιδείξει την ετοιμότητά του να πολεμήσει τους αλλοεθνείς/αλλόθρησκους που φαντασιώνεται ότι τον απειλούν.
Για να μην μένουμε μόνο σε εύκολη κριτική (θα ήταν άδικο άλλωστε να κάνουμε κριτική μόνο στο επίπεδο των συμβολισμών) ας δούμε λίγο και το ζήτημα της οικονομίας. Σε μία χώρα η οποία βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση (την οποία μάλιστα η κυβέρνηση αναγνωρίζει κάνοντας και τις πρώτες κινήσεις καταπολέμησής της) είναι σκόπιμο να δίνονται εκατομμύρια κάθε χρόνο για την επίδειξη καινούργιων αεροπλάνων, πλοίων ακόμα και υποβρύχιων; (πόσο μάλλον δε που τα τελευταία γέρνουν κιόλας και χαλάει η εθνική αφήγηση για τη… συνέχεια του γένους!). Μήπως η δέσμευση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και μειώσεις στις δαπάνες μπορεί να υποστεί ...ποσοτική χαλάρωση όταν πρόκειται να αγοράσουμε φρεγάτες από τους ευρωπαίους συμμάχους μας;
Η μιζέρια και η γκρίνια παρόλα αυτά δεν είναι αυτό που ταιριάζει στη γενιά μας. Αντί για μιλιταρισμό, παρελάσεις και κιτς χορευτικά διαφωτισμό, ιστορία και γιορτή. Να κάνουμε μια μέρα στα σχολεία που η εκτός των άλλων βαρετή γιορτή θα αντικατασταθεί από ένα μάθημα ιστορίας για την σημασία της επανάστασης για όλους του λαούς της Ευρώπης και του κόσμου. Να αντικαταστήσουμε τις μιλιταριστικές παρελάσεις με εκδηλώσεις για την ειρήνη και την ελευθερία, τις πραγματικές αξίες της επανάστασης. Να χαρούμε που είμαστε πιο ελεύθεροι από τότε, να συλλογιστούμε πως μπορούμε να γίνουμε περισσότερο. Να γιορτάσουμε με την δική μας, πολυσυλλεκτική αισθητική, όχι με βάση κάποιο στενό φαντασιακό «εθνικό πρότυπο». Να γιορτάσουμε την 25η Μαρτίου όπως ποτέ άλλοτε.
