Η ανάγκη έγινε ιστορία, η ιστορία έγινε κραυγή!

Η δυ­σα­ρέ­σκεια που συσ­σω­ρεύ­ε­ται για χρό­νια πήρε τη µορφή µιας τε­ρά­στιας κοι­νω­νι­κής έκρη­ξης. Το σύν­θη­µα «Δεν έχω οξυ­γό­νο» συ­µπυ­κνώ­νει την αί­σθη­ση ασφυ­ξί­ας που βιώ­νει η ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία εδώ και 15 χρό­νια, και ει­δι­κό­τε­ρα από την παν­δη­µία έως σή­µε­ρα. Κάθε φορά που συ­µβαί­νει κάτι ανά­λο­γο, ξαφ­νιά­ζει και ξε­περ­νά τη φα­ντα­σία των πο­λι­τι­κών δυ­νά­µε­ων. Και για αυτό, ως µέρος της κοι­νω­νί­ας κι εµείς, η πρώτη ανά­γκη είναι να ακού­σου­µε όλο τον κόσµο που κι­νη­το­ποιεί­ται, να δρά­σου­µε µαζί του, να µά­θου­µε από τους νέους όρους των ση­µε­ρι­νών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων.

Το έγκλη­µα στα Τέµπη, που είχε ως απο­τέ­λε­σµα το θά­να­το 57 αθώων επι­βα­τών της συ­γκε­κρι­µέ­νης αµα­ξο­στοι­χί­ας µε­τα­σχη­µα­τί­στη­κε στη λαϊκή συ­νεί­δη­ση σε έγκλη­µα ενά­ντια σε όλη την κοι­νω­νία, µε την πλα­τιά αί­σθη­ση ότι θύµα σε αυτό το έγκλη­µα θα µπο­ρού­σε να είναι οποιοσ­δή­πο­τε από εµάς. Στις αδι­κί­ες κατά των συγ­γε­νών των θυ­µά­των µε­γά­λο µέρος του κό­σµου είδε τις αδι­κί­ες και τις προ­σβο­λές που υφί­στα­νται κάθε µέρα στη δου­λειά, τη σχολή και το σχο­λείο, όπως και την πιο µε­γά­λη αδι­κία από όλες, την αύ­ξη­ση της φτώ­χειας και της εκµε­τάλ­λευ­σης της σύγ­χρο­νης ερ­γα­τι­κής τάξης και ευ­ρύ­τε­ρα των λαϊ­κών στρω­µά­των.

Όλα αυτά οξύν­θη­καν από την εδώ και δυο χρό­νια ατι­µω­ρη­σία των υψηλά ιστά­µε­νων υπευ­θύ­νων και την σκαν­δα­λώ­δη κυ­βερ­νη­τι­κή, επι­χει­ρη­µα­τι­κή και δι­κα­στι­κή συ­γκά­λυ­ψή. Το αί­τη­µα για δι­καιο­σύ­νη είναι µία κραυ­γή αγω­νί­ας και οργής των λαϊ­κών στρω­µά­των ενά­ντια σε µία κυ­βέρ­νη­ση και ένα πο­λι­τι­κό σύ­στη­µα που αδια­φο­ρεί για την ασφά­λεια και τη ζωή τους και συ­στη­µα­τι­κά στρέ­φε­ται ενα­ντί­ον των συ­µφε­ρό­ντων τους σε όλη την πε­ρί­ο­δο των µνη­µο­νί­ων και της κρί­σης. Με κα­τα­λυ­τι­κή την πα­ρέ­µβα­ση των συλ­λό­γων των συγ­γε­νών των θυ­µά­των, από την οποία αξί­ζει να πα­ρα­δει­γµα­τι­στούν όλες οι δυ­νά­µεις του ερ­γα­τι­κού και λαϊ­κού κι­νή­µα­τος. Ση­µα­ντι­κή διά­στα­ση για το εύρος και το βάθος της έκρη­ξης της 28ης Φλε­βά­ρη ήταν και η κή­ρυ­ξη γε­νι­κής απερ­γί­ας που επι­βλή­θη­κε «από τα κάτω» και έδωσε µε­γά­λη κοι­νω­νι­κή ισχύ στο δίκιο τους.

Περ­νά­µε σε µια νέα ιστο­ρι­κή φάση που σφρα­γί­ζε­ται από το ζή­τη­µα και το κί­νη­µα των Τε­µπών. Το κί­νη­µα αυτό ανα­ζη­τά την ανα­τρο­πή των κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κών συ­σχε­τι­σµών και το πέ­ρα­σµα σε µια ανώ­τε­ρη πε­ρί­ο­δο τα­ξι­κών ανα­µε­τρή­σε­ων. Η κοι­νω­νι­κή έκρη­ξη της 28/2 και οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις που ακο­λού­θη­σαν απέ­κτη­σαν αντι­κυ­βερ­νη­τι­κά πο­λι­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά µε κυ­ρί­αρ­χο ενο­ποι­η­τι­κό αί­τη­µα την από­δο­ση δι­καιο­σύ­νης και την τι­µω­ρία των ενό­χων. Για την απο­κά­λυ­ψη, σύλ­λη­ψη, δίκη και πα­ρα­δει­γµα­τι­κή τι­µω­ρία των διευ­θυ­ντι­κών στε­λε­χών της Hellenic Train, της ΤΡΑΙ­ΝΟ­ΣΕ και της ΓΑΙΟ­ΣΕ, καθώς και των επι­χει­ρή­σε­ων που δεν υλο­ποί­η­σαν τις συ­µβά­σεις έργων για την ασφά­λεια των σι­δη­ρο­δρό­µων. Για την άρση ασυ­λί­ας του πρώην υπουρ­γού Με­τα­φο­ρών Κ. Κα­ρα­µαν­λή και όλων των άµεσα εµπλε­κό­µε­νων στε­λε­χών της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη, αλλά και για την από­δο­ση ευ­θυ­νών σε υπουρ­γούς των κυ­βερ­νή­σε­ων ΠΑΣΟΚ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που κα­τα­κε­ρµά­τι­σαν και ξε­πού­λη­σαν τον ΟΣΕ.

Μαζί και δίπλα σε αυτά πι­στεύ­ου­µε ότι ο κρί­κος που συν­δέ­ει την πάλη για δι­καί­ω­ση των νε­κρών µε την προ­ο­πτι­κή της ανα­τρο­πής της πο­λι­τι­κής που γέν­νη­σε το έγκλη­µα των Τε­µπών, είναι το αί­τη­µα να πε­ρά­σουν οι σι­δη­ρό­δρο­µοι στο δη­µό­σιο τώρα, µε νέους κοι­νω­νι­κούς όρους, χωρίς απο­ζη­µί­ω­ση, µε έλεγ­χο και δια­χεί­ρι­ση των ερ­γα­ζο­µέ­νων και της κοι­νω­νί­ας. Η ανά­γκη για αυτό δεν εξυ­πη­ρε­τεί­ται από κα­νέ­να κόµµα µες τη Βουλή, ακόµα και από αυτά που ανα­φέ­ρο­νται στην Αρι­στε­ρά. Η µε­γα­λύ­τε­ρη συ­γκά­λυ­ψη που επι­χει­ρεί η κυ­βέρ­νη­ση και το σύ­στη­µα είναι το «µπά­ζω­µα» των ευ­θυ­νών και των υπευ­θύ­νων της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης για τη δο­λο­φο­νία των 57 αθώων συ­µπο­λι­τών µας.

Με αυτά τα ζη­τή­µα­τα στην προ­µε­τω­πί­δα µπο­ρεί και πρέ­πει να τεθεί η ευ­ρύ­τε­ρη ανά­γκη ανα­τρο­πής όλων των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων στην ενέρ­γεια, τις τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ες, το νερό, τις µε­τα­φο­ρές, στην υγεία, την παι­δεία και γε­νι­κό­τε­ρα σε όλα τα δη­µό­σια αγαθά. Μπο­ρεί και πρέ­πει να τεθεί η ανά­γκη για µια ρι­ζο­σπα­στι­κή αλ­λα­γή των όρων από­δο­σης δι­καιο­σύ­νης, ώστε το δι­κα­στι­κό σώµα να εκλέ­γε­ται από τα κάτω προς τα πάνω, να ελέγ­χε­ται από το λαό και άµεσα να δυ­να­µώ­σει και να παί­ξει απο­φα­σι­στι­κό ρόλο ο θε­σµός των ενόρ­κων. Μπο­ρεί και πρέ­πει να ανα­δει­χθεί και ο ρόλος της ΕΕ, αφού η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των σι­δη­ρο­δρό­µων είναι υπο­χρε­ω­τι­κή οδη­γία της. Μίας ΕΕ που ενώ µειώ­νει τις κοι­νω­νι­κές δα­πά­νες προ­χω­ρά σε τε­ρά­στια αύ­ξη­ση των πο­λε­µι­κών εξο­πλι­σµών.

Η κυ­βέρ­νη­ση και η Νέα Δη­µο­κρα­τία αντι­µε­τω­πί­ζουν κρίση νο­µι­µο­ποί­η­σης. Με την το­πο­θέ­τη­ση Μη­τσο­τά­κη στη Βουλή, αλλά και την έντα­ση της κα­τα­στο­λής των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων, δεί­χνει ότι θέλει να επι­χει­ρή­σει µία ακόµα φυγή προς τα εµπρός, στο­χο­ποιώ­ντας ως αιτία της τρα­γω­δί­ας των Τε­µπών το «βαθύ κρά­τος» και το Δη­µό­σιο και ανοί­γο­ντας εκ νέου επι­θε­τι­κά ζη­τή­µα­τα όπως η διά­λυ­ση του ΟΣΕ, η «αξιο­λό­γη­ση», η άρση της µο­νι­µό­τη­τας στο Δη­µό­σιο, οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις κ.ά. Είναι απο­λύ­τως κρί­σι­µο απέ­να­ντι σε αυτό να δο­θούν όλες οι δυ­νά­µεις ώστε να ση­κω­θεί το γάντι αυτής της αντι­πα­ρά­θε­σης από τις δυ­νά­µεις του κι­νή­µα­τος και της Αρι­στε­ράς, ξε­περ­νώ­ντας την υπο­τί­µη­ση ή άρ­νη­ση του κο­µβι­κού αι­τή­µα­τος να πε­ρά­σουν οι σι­δη­ρό­δρο­µοι στο δη­µό­σιο τώρα και µε νέους κοι­νω­νι­κούς όρους. Στο επό­µε­νο διά­στη­µα, θα δώ­σου­µε όλες τις δυ­νά­µεις µας για να οξυν­θεί η κρίση νο­µι­µο­ποί­η­σης της κυ­βέρ­νη­σης και ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο να φτά­σου­µε έως και την ανα­τρο­πή της µαζί µε την πο­λι­τι­κή της κάτω από την πίεση του λαϊ­κού κι­νή­µα­τος. Προ­ϋ­πό­θε­ση, όµως, για να επι­βλη­θούν κα­τα­κτή­σεις σε οποια­δή­πο­τε κυ­βέρ­νη­ση και για να ανα­τρα­πεί συ­νο­λι­κά η πο­λι­τι­κή του κε­φα­λαί­ου και του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σµού είναι το µα­ζι­κό ερ­γα­τι­κό και λαϊκό κί­νη­µα, µε τη βο­ή­θεια της µα­χό­µε­νης Αρι­στε­ράς, να θέ­σουν µε σα­φή­νεια το δικό τους πρό­γρα­µµα πάλης. Ώστε να ανα­γκά­σει πο­λι­τι­κές δυ­νά­µεις να υιο­θε­τή­σουν και να δε­σµευ­τούν για την υλο­ποί­η­ση αυτών των διεκ­δι­κή­σε­ων.

Η κε­ντρο­α­ρι­στε­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση (ΠΑΣΟΚ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, Νέα Αρι­στε­ρά, Κί­νη­µα Δη­µο­κρα­τί­ας) είναι απα­ξιω­µέ­νη λόγω και των δικών της ευ­θυ­νών για τη διά­λυ­ση του ΟΣΕ, ακρι­βώς επει­δή συ­ναι­νεί ου­σια­στι­κά στη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη πο­λι­τι­κή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων. Η προ­σπά­θειά της να πε­ριο­ρί­σει την µα­ζι­κή κί­νη­ση στο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κα­νά­λι δια­χεί­ρι­σης στε­ρεί­ται αξιο­πι­στί­ας και δεν κα­θο­ρί­ζει τις εξε­λί­ξεις. Η ακρο­δε­ξιά, και ει­δι­κά η Ελ­λη­νι­κή Λύση, δεί­χνουν να κερ­δί­ζουν στο έδα­φος της φθο­ράς της ΝΔ. Όµως, ο χα­ρα­κτή­ρας και η φυ­σιο­γνω­µία των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων βά­ζουν, ευ­τυ­χώς, όρια στην ανά­πτυ­ξη και την επί­δρα­σή τους. Λύση δεν µπο­ρούν να δώ­σουν ούτε προ­σω­πο­πα­γή και πο­λι­τι­κά θολά κό­µµα­τα, όπως η Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας. 

Η νέα κα­τά­στα­ση απαι­τεί πρω­τό­τυ­πες µορ­φές συ­σπεί­ρω­σης των ερ­γα­ζο­µέ­νων και του λαού για να διεκ­δι­κη­θούν και να επι­βλη­θούν τα αντί­στοι­χα αι­τή­µα­τα. Πλάϊ στις υπαρ­κτές δοµές των σω­µα­τεί­ων, συν­δι­κά­των, συλ­λό­γων, κι­νή­σε­ων και συ­ντο­νι­σµών τους χρειά­ζο­νται και νέες µορ­φές ορ­γά­νω­σης για τη µέ­γι­στη δυ­να­τή συ­γκέ­ντρω­ση ερ­γα­τι­κών, λαϊ­κών και δια­νοη­τι­κών δυ­νά­µε­ων πάνω στα κύρια αι­τή­µα­τα του κι­νή­µα­τος των Τε­µπών. Θα δώ­σου­µε όλες τις δυ­νά­µεις µας, και κα­λού­µε τα κό­µµα­τα και τις ορ­γα­νώ­σεις της µα­χό­µε­νης Αρι­στε­ράς να το κά­νου­µε από κοι­νού, στην προ­σπά­θεια για τη µέ­γι­στη συ­γκέ­ντρω­ση δυ­νά­µε­ων στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­µα, στις γει­το­νιές, στις κι­νή­σεις δια­νο­ού­µε­νων, αγω­νι­στριών και αγω­νι­στών των κι­νη­µά­των µε στόχο κάθε δυ­να­τή βο­ή­θεια στον αγώνα του Συλ­λό­γου Πλη­γέ­ντων Δυ­στυ­χή­µα­τος Τε­µπών 28-2-2023

Η νέα κα­τά­στα­ση απαι­τεί και µια Αρι­στε­ρά ικανή να αντα­πο­κρι­θεί στις προ­κλή­σεις της και τις δυ­να­τό­τη­τες που δη­µιουρ­γεί. Πι­στεύ­ου­µε βαθιά ότι χρειά­ζε­ται µια νέα συ­σπεί­ρω­ση της ενω­τι­κής και ανα­τρε­πτι­κής Αρι­στε­ράς σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή και αντι­ι­µπε­ρια­λι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση, που θα δο­κι­µα­στεί στις κι­νη­µα­τι­κές και πο­λι­τι­κές µάχες. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση θα δώ­σου­µε όλες τις δυ­νά­µεις µας, για να δι­καιω­θούν οι αγώ­νες, για να ανα­τρα­πούν οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες, µνη­µο­νια­κές πο­λι­τι­κές των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, της ακρί­βειας, της ερ­γα­σια­κής εκµε­τάλ­λευ­σης, των πο­λέ­µων, του ρα­τσι­σµού και του σε­ξι­σµού.

Αγω­νι­ζό­µα­στε µέχρι τέ­λους:

- για την πλήρη από­δο­ση ποι­νι­κών και πο­λι­τι­κών ευ­θυ­νών για το έγκλη­µα των Τε­µπών

- για να πε­ρά­σουν οι σι­δη­ρό­δρο­µοι στο δη­µό­σιο, χωρίς απο­ζη­µί­ω­ση, υπό τον έλεγ­χο και τη δια­χεί­ρι­ση των ερ­γα­ζο­µέ­νων και της κοι­νω­νί­ας

- για την ανα­τρο­πή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, των µνη­µο­νια­κών πο­λι­τι­κών και των κυ­βερ­νή­σε­ων που τις υλο­ποιούν

ΑΠΟ – Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή Πο­λι­τι­κή Οµάδα

ΔΕΑ – Διε­θνι­στι­κή Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

ΔΙ­ΚΤΥΟ Για τα Κοι­νω­νι­κά και Πο­λι­τι­κά Δι­καιώ­µα­τα

ΚΕΜΑ – Κί­νη­ση Ενω­τι­κής Μα­χό­µε­νης Αρι­στε­ράς

ΜΕ­ΤΑ­ΒΑ­ΣΗ – Ορ­γά­νω­ση για την Κο­µµου­νι­στι­κή Προ­ο­πτι­κή

ΞΕ­ΚΙ­ΝΗ­ΜΑ – Διε­θνι­στι­κή Σο­σια­λι­στι­κή Ορ­γά­νω­ση

koin_afisa_tempi.png