Συνεχίζεται για τρίτη συνεχή χρονιά ο αγώνας των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ενάντια στην εφαρμογή των αντιπαιδαγωγικών και αντιεπιστημονικών νόμων 4823/21 και 4692 /20 με σκοπό την αξιολόγηση –κατηγοριοποίηση σχολείων- εκπαιδευτικών και μαθητών.

17 φορές έσυρε στα δικαστήρια τους εκπαιδευτικούς το ΥΠΑΙΘΑ και σαν την λερναία ύδρα, κάθε φορά που έκοβε ένα κεφάλι , φύτρωναν δύο! Και την ώρα που ο κάθε πολίτης θα πίστευε ότι ο αγώνας τελείωσε με τις επανειλημμένες δικαστικές αποφάσεις του Μαρτίου του 2024 για κήρυξη της απεργίας –αποχής της ΔΟΕ και κατόπιν της ΑΔΕΔΥ ως παράνομων, οι εκπαιδευτικοί της βάσης σε όλη την Ελλάδα -κόντρα στις εκτιμήσεις των καιρών, που θέλουν τα κινήματα σε καταστολή και το ν. Χατζιδάκι  με τις ηλεκτρονικές εκλογές να θριαμβολογεί- ξεχύθηκαν σαν οργισμένοι ποταμοί στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων τους και χάρισαν στο κίνημα ΤΙΣ ΜΑΖΙΚΟΤΕΡΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 20 ΧΡΟΝΩΝ (!), γεγονός που οδήγησε την ολομέλεια προέδρων της ΔΟΕ την 1-4-2024 να προχωρήσει ομόφωνα σε ΝΕΑ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ από την ατομική αξιολόγηση και ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ να τάσσεται πλέον φανερά στο πλευρό των μαχόμενων εκπαιδευτικών με μια σωρεία ΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ που έρχονται από κάθε μεριά και φορέα. Τουλάχιστον 70 ψηφίσματα έχουν εκδοθεί για τη στήριξη του αγώνα των εκπαιδευτικών από τις Γ.Σ. του Μαρτίου –Απριλίου μέχρι σήμερα, από  γονεϊκές ενώσεις , σωματεία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και το πιο σημαντικό, από ακαδημαϊκούς φορείς : Δήλωση αλληλεγγύης μελών του διδακτικού προσωπικού του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και του Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, Ψήφισμα των μελών της Σχολής Επιστημών της Αγωγής και των μελών ΔΕΠ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Ψηφίσματα  των ΔΕΠ  του Παντείου Παν/μιου και του Παν/μιου Αιγαίου, της Γ.Σ. του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παν/μιου Θεσσαλίας κ.α.

Τα ψηφίσματα αυτά τονίζουν την παιδαγωγική διάσταση του έργου των εκπαιδευτικών, όπου καμιά παιδαγωγική θεωρία από τον Dewey ως τον Freire δεν προτάσσει την τυποποιημένη αξιολόγηση  δειγματικών  διδασκαλιών  45λεπτης «θεατρικής παράστασης», απέναντι σε κάθε  μακρόπνοη και ουσιαστική  σε βάθος ανθρωπιστική παιδαγωγική,  και καμιά κρίση ιεραρχικών στελεχών, εν είδει « νέου επιθεωρητή», δεν μπορεί να βαραίνει πιο πολύ στην εκτίμηση της αξιοσύνης και της προσφοράς ενός αληθινού παιδαγωγού – δασκάλου ή δασκάλας, από την αγάπη και την εκτίμηση των μαθητών /τριων τους, τους οποίους καθημερινά εμψυχώνουν και  εφοδιάζουν με ψυχικά και πνευματικά εφόδια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής , με ένα και μόνο κριτήριο: την Αγάπη τους        για τα παιδιά και το έργο τους!

Πέραν τούτου, οι μηχανισμοί καταστολής, τρομοκρατίας , συνεχούς ελέγχου και εντεινόμενης γραφειοκρατίας που έχει φέρει μαζί της, από τα πρώτα βήματα εφαρμογής της, η αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση των Ν.4692 και 4823, έχουν κυριολεκτικά διαρρήξει τις  σχέσεις εμπιστοσύνης των συναδέλφων μέσα στις σχολικές μονάδες και οδηγούν  αργά αλλά σταθερά  σε αντικατάσταση  της υγιούς κοινωνικής  δομής των σχολείων της συνεργασίας, της δημιουργικής αλληλεπίδρασης και της αλληλεγγύης  από  μια σκληρή πυραμίδα ιεράρχησης και ανταγωνισμού κατά τα πρότυπα των επιχειρηματικών μοντέλων.

Τέρμα πλέον οι αυταπάτες  περί αξιολόγησης  με σκοπό τη βελτίωση του παιδαγωγικού έργου και  την καλύτερη λειτουργία  των σχολικών μονάδων !

« Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ» ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟ ΜΕΣΟ

Η  κυβερνητική  αυτή πολιτική αποκαλύφτηκε σε όλο της το μεγαλείο το τελευταίο διάστημα. Στην πρώτη απεργία του κλάδου ενάντια στους  νόμους της αξιολόγησης, το ποσοστό συμμετοχής έφτανε στο 95%, δηλώνοντας περίτρανα την αντίθεση όλων των εκπαιδευτικών  στην εφαρμογή του θεσμού. Σήμερα – τρία χρόνια μετά- όσοι και όποιοι νεοδιόριστοι συνάδελφοι έχουν προχωρήσει στη διαδικασία της ατομικής αξιολόγησης , το έχουν κάνει μόνο «από  φόβο» και «υπό την απειλή» της μη μονιμοποίησης και όχι επειδή αυτή είναι η  θέση ή η πεποίθησή τους. Το ίδιο συνέβη και με τους /τις διευθυντές/τριες και προϊσταμένες/νους που υπαναχώρησαν από τη θέση της απεργίας-αποχής που είχαν δηλώσει, μετά την τρομοκρατική  εγκύκλιο του γενικού γραμματέα του ΥΠΑΙΘΑ , Γ. Κατσαρού, που απειλούσε με αντικατάσταση τους , αν δεν προχωρούσαν  στην αξιολόγηση.

ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ  Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΜΕΣΟ

ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ;

Φυσικά και ΟΧΙ! Το μεγαλύτερο αγαθό που διακυβεύεται με την εφαρμογή των νόμων της αξιολόγησης και κινδυνεύει να χαθεί , αν χαθεί και ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,  η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για να έχουμε λειτουργούς στην εκπαίδευση  δημιουργικούς, επικοινωνιακούς, αποδοτικούς και ευτυχισμένους!

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 

και Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ!

Το σχολείο ,όπως πολύ σωστά έχει διατυπώσει η ομάδα των πειραματόζωων εκπαιδευτικών είναι ένα ζωντανό οικοσύστημα . «Το σχολείο  δεν είναι ούτε οι μαθητές, ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι γονείς: είναι οι σχέσεις μεταξύ όλων αυτών. Αυτές καθορίζουν το πλαίσιο της σχολικής κοινότητας. …..Ο Νους είναι ένα κύκλωμα, ένα οικοσύστημα, όχι κάτι το ατομικό, «μέσα στο κεφάλι μας» που θα το μετρήσουμε «αντικειμενικά». Σε αυτό το κύκλωμα, το οικοσύστημα, δεν υπάρχει μόνο ο εκπαιδευτικός. Υπάρχει η γενικότερη κουλτούρα ενός σχολείου. Η γενικότερη κουλτούρα μιας περιοχής, ενός χωριού, η γενικότερη κουλτούρα μιας κοινωνίας, μιας χώρας. Και μιας ολόκληρης εποχής.» (1)

Οι μέντορες, οι συντονιστές, οι σύμβουλοι και οι πλατφόρμες έχουν σκοπό να μεταλλάξουν  το ελεύθερο και δημοκρατικό σχολείο σε παραγωγική μονάδα τυποποιημένων δεξιοτήτων και προγραμματισμένων εκπαιδευτικών! Με άλλα λόγια , τα κουτάκια, οι  τετράβαθμες κλίμακες, τα 63 κριτήρια και τα φύλλα ελέγχου θα μετατρέψουν τη δημιουργική παιδαγωγική διαδικασία σε γραφειοκρατική υποχρέωση και θα απομονώσουν στο χρονοντούλαπο της  ιστορίας της εκπαίδευσης τον όρο της «Παιδαγωγικής Ελευθερίας»!

Γιατί, μια  φορά αξιολογηθείς σημαίνει κάθε χρόνο υπό αξιολόγηση , μέχρι να γίνεις μόνιμος και αφού γίνεις μόνιμος, κάθε δύο χρόνια αξιολόγηση από το διευθυντή σου και κάθε τέσσερα από τον σύμβουλο! Και φυσικά, σε μια γενικευμένη –υποθετικά- εφαρμογή του θεσμού, δεν υφίσταται για τον κρατικό μηχανισμό, η έννοια της «καθολικής» αριστείας! Η ποσόστωση του ΙΕΠ στα αρχικά κιόλας εγχειρίδια του για την ερμηνεία των νόμων της αξιολόγησης είναι πυραμίδα, με ελάχιστους «άριστους» στην κορυφή και πλήθος «μη ικανοποιητικών- επανεξεταζόμενων» στη βάση , προκειμένου φυσικά να ενεργοποιηθούν και τα ανάλογα λογιστικά επιδόματα!!!Ο βραχυχρόνιος φόβος λοιπόν μπορεί, με απλές διαδικασίες να πάρει χαρακτηριστικά μακροχρόνιας υπαρξιακής αγωνίας και εργασιακού άγχους!

Σ’ αυτά τα πλαίσια, Ο ΑΓΩΝΑΣ  και Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ  είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.

Στα 3 βασικά σημεία-πυλώνες της αντίστασης του κλάδου κατά τη φετινή σχολική χρονιά αξίζει να καταγράψουμε τις αντικειμενικές καταστάσεις που αναδεικνύουν τις  στάσεις  των διαφοροποιημένων παρατάξεων, προκειμένου να γίνει συνειδητός σε όλες και όλους ο ρόλος και οι αποχρώσεις αντίστασης της καθεμιάς  στο συνδικαλιστικό σκηνικό της ΔΟΕ.

Συγκεκριμένα, η φετινή σχολική χρονιά 2023-24 είχε προετοιμαστεί αγωνιστικά από την ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ  ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ  όλων των παρατάξεων της ΔΟΕ στην 92η Γενική Συνέλευση του κλάδου στις 29 Ιουνίου 2023 για συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική αξιολόγηση των ν. 4692/20 και 4823/21, λίγες μόλις μέρες μετά τις Εθνικές εκλογές που είχαν αναδείξει τη Ν.Δ. σε πρώτη δύναμη! (1ος πυλώνας αντίστασης) Η συσπείρωση του κλάδου μετά από πολλά χρόνια σηματοδοτεί το υψηλό αίσθημα ευθύνης της εκπαιδευτικής κοινότητας απέναντι στις όλο και πιο συντηρητικές στροφές της εκπαιδευτικής πολιτικής (βλ. «Εισαγωγική Επιμόρφωση της ντροπής»-Νόμο Χατζηδάκη - αύξηση αριθμού μαθητών ανά τάξη- ΕΒΕ- Τράπεζα Θεμάτων- εξετάσεις PISA» και το έδαφος είχε ήδη αρχίζει να προετοιμάζεται από την ενιαία γραμμή υιοθέτησης των ενιαίων κειμένων στον αγώνα ενάντια στον «Συλλογικό προγραμματισμό- εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο». Να σημειωθεί εδώ ότι το ιστορικό έργο της εισήγησης και σύνταξης των κειμένων αυτών υπήρξε πρωτοβουλία και προσφορά των εκπαιδευτικών των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ –ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Π.Ε. στον αγώνα του κλάδου και η γενικευμένη πλέον υιοθέτησή τους από την πλειονότητα των σχολικών μονάδων σε πανελλήνιο επίπεδο  έχει λειτουργήσει καθοριστικά στην αποτροπή της κατηγοριοποίησης τους και της πιθανής στο μέλλον ενεργοποίησης του μέτρου της «γονεϊκής επιλογής» σχολείου.

2Οςπυλώνας αντίστασης υπήρξαν φυσικά ΟΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ  τον Μάρτη του 2024, λίγο μετά από την κατάπτυστη απόφαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΔΟΕ ( ΔΑΚΕ –ΔΗΣΥ και ΔΙΚΤΥΟ) στις 19/3/24 για παράδοση των όπλων και μη επαναπροκήρυξη της Απεργίας-Αποχής από την Ατομική Αξιολόγηση, μετά την 254/15-3-24 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που κήρυττε την αρχική Α.Α. παράνομη και καταχρηστική , προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο η ομοσπονδία  «να προστατεύσει τα μέλη της-εκπαιδευτικούς από τον κίνδυνο της τιμωρίας που ήταν πλέον ορατός», αν και η νομική της σύμβουλος υποστήριζε, ότι η απόφαση αυτή στηρίχτηκε σε μια απόλυτα εσφαλμένη νομικά παραδοχή! Οι στάσεις εργασίας όμως που επικαλείτο πλέον η ΔΟΕ, ως τη μόνη νόμιμη εναπομείνασα μορφή αγώνα, άφηναν έκθετο το κίνημα, καθότι δεν μπορούσαν να καλύψουν ούτε τη συμπλήρωση του ηλεκτρονικού φακέλου από τους αξιολογούμενους, ούτε την υποχρέωση των διευθυντών/τριων που αντιστέκονταν για  σύνταξη πρακτικών. Στο σημείο αυτό ΓΙΓΑΝΤΩΘΗΚΕ Ο ΘΥΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΡΟΣΗΛΘΑΝ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ  που πραγματοποιήθηκαν από 19 έως  29 Μαρτίου σε ολόκληρη τη χώρα.

ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΑΡΤΙΑ 70  ΣΕΠΕ ,το Δ.Σ της ΔΟΕ αναγκάστηκε πλέον στη Γ.Σ. των προέδρων  ΤΗΝ 1-4-2024 ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ  ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Γ.Σ.ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ.  Μια δεύτερη ιστορική νίκη της μαζικότητας των συνελεύσεων, στην οποία όμως δεν είχαν  όλες οι παρατάξεις το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι η επαναπροκήρυξη της  Α.Α. δεν είχε μπει καν σαν θέμα στην ημερήσια διάταξη της ολομέλειας των προέδρων και προτάθηκε την ίδια μέρα από τους εκπροσώπους των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ  και της ΑΣΕ.   Η ΔΑΚΕ  ήταν η τελευταία παράταξη που αναγνώρισε την καταστατική απαρτία στο τέλος της ολομέλειας και αφού τα μέλη της καταναλώθηκαν επί ώρες στην αυστηρή καταμέτρηση ψηφισάντων και μελών .

Η  ΔΗΣΥ , την ίδια μέρα μόνο αναγνώρισε ότι οι  εκπαιδευτικοί μίλησαν με τη συμμετοχή τους στις συνελεύσεις και το ΔΣ μπορεί να προχωρήσει σε επαναπροκήρυξη Α.Α.

Το ΔΙΚΤΥΟ, είχε τοποθετηθεί από την προηγούμενη μέρα, με ανάρτηση των εκπροσώπων του, ότι ‘είχε δίκιο’ που περίμενε τις συνελεύσεις, οι συνελεύσεις είχαν μαζικότητα , οπότε το ΔΣ μπορεί να αποφασίσει επαναπροκήρυξη.

Η ΑΣΕ, ενώ υποστήριξε στο ΔΣ την επαναπροκήρυξη , στη συνέχεια άφησε μετέωρους τους εκπαιδευτικούς για το μεταβατικό στάδιο μέχρι την ολομέλεια και περίμενε επίσης τις συνελεύσεις , στο τέλος των οποίων και λίγο πριν την ολομέλεια , πήρε ενεργή απόφαση αγώνα , κάλεσμα και συμμετοχή σε σύσκεψη των σωματείων.

Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Δεν δημιούργησε μόνο τη μαζικότητα με την έγκαιρη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών για την κρισιμότητα των καταστατικών αποφάσεων στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν κυρίως εκείνη που εμψύχωσε Δ.Σ και σωματεία να προχωρήσουν πριν από όλους σε επαναπροκήρυξη της Α.Α. τοπικά, για να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους αγωνιζόμενους συναδέλφους στο μετέωρο διάστημα των 15 ημερών .       20 τουλάχιστον σωματεία προχώρησαν έγκαιρα και άμεσα σε πανελλαδικό συντονισμό, επαναπροκήρυξαν τοπικά Α.Α. και επέδωσαν εξώδικα σε ΔΠΕ και ΥΠΑΙΘΑ . Μέχρι την ολομέλεια των προέδρων είχαν ταχθεί στο πλευρό τους άλλα 50!!! Μετά την απόφαση της ολομέλειας κι άλλα! Η Α.Α. επαναπροκηρύχτηκε και από τη ΔΟΕ. Το Υπουργείο δεν την πήγε ακόμα στα δικαστήρια!!! Όλοι και όλες οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας συμμετέχουν σε νόμιμη Α.Α. και έχουν κι άλλη επικουρική (των σωματείων τους) Η φωνή του κλάδου ακούστηκε σε ολόκληρη την κοινωνία., σωματεία , φορείς , πανεπιστήμια τάχθηκαν στο πλευρό μας, καλλιτέχνες πραγματοποίησαν μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης για το δίκαιο αγώνα μας. 

ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ και ΟΧΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ

΄Η ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ.

Και τώρα κανείς δεν κάνει λόγο για ‘ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ’!

 Γιατί στη δημοκρατία , νόμιμη είναι η βούληση του λαού, ενός λαού ενεργού, συσπειρωμένου και διεκδικητικού που ελέγχει ενεργά τους αντιπροσώπους του, έτσι ώστε η δημοκρατία να γίνεται όλο και πιο άμεση  και ουσιαστική. Σε  ένα κράτος που οι νόμοι φτωχοποιούν  καθημερινά τους πολίτες, που ψηφίζονται από τη Βουλή χωρίς καμία ουσιαστική διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς και παρά τις προτάσεις τους, που εξυπηρετούν τις επιταγές του κεφαλαίου  και ιδιωτικοποιούν την Ανώτατη Εκπαίδευση ενάντια στο Σύνταγμα, που καλύπτουν τέλος,  χωρίς καμία αιδώ ,τραγικά εγκλήματα κατά των πολιτών, όπως «το έγκλημα των Τεμπών», οι πολίτες έχουν υποχρέωση να αμφισβητούν και το κράτος και τους νόμους του. Διαφορετικά καθίστανται  συνένοχοι!

Σ’ αυτή την αγωνιστική κατεύθυνση πρέπει να πορευθεί και η 93η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΔΟΕ που θα πραγματοποιηθεί από 26 έως 29 Ιουνίου 2024 στην Αθήνα.( 3Ος πυλώνας αντίστασης)   Το νέο 11μελες  Δ.Σ. που θα εκλεγεί από τη συνέλευση πρέπει να αποτυπώσει την ανυποχώρητη στάση του κλάδου στον αγώνα ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του αγαθού της παιδείας, με την ενίσχυση των μαχόμενων αριστερών παρατάξεων του αγώνα. Στις Γ.Σ. και εκλογές αντιπροσώπων που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο στα πρωτοβάθμια σωματεία ,οι συντηρητικές παρατάξεις της ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ προσπαθούν να προωθήσουν τις υβριδικές εκλογές- όπου έχουν  πλειοψηφία ΔΣ- για να κρατήσουν τις δυνάμεις τους, οι εκπαιδευτικοί ωστόσο δείχνουν συνειδητοποιημένοι και αποφασισμένοι να μην προδώσουν ούτε μια ώρα , ούτε έναν συνάδελφο  στον κρίσιμο αυτό αγώνα του κλάδου και να αλλάξουν ριζικά το σκηνικό στη ΔΟΕ.

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ  ΝΙΚΗ!

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ

΄ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ

ΩΣΤΕ Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ

ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙ’

* θεατρολόγος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ζακύνθου ‘Δ. Σολωμός’, εκλεγμένη με ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε. 

(1) https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/405825_atomiki-axiologisi-oi-ekpaideytikoi-peiramatozoa-kai-o-koinonikos-darbinismos

Ετικέτες