Οι εξελίξεις βρίσκουν σε λειτουργία την ελεύθερη ΕΡΤ3 και συνολικότερα την ελεύθερη ΕΡΤ. Δεν σου χαρίζει κανείς τίποτα. Το κατακτάς. Και η δικαίωση του αγώνα έρχεται με τη μάχη που γίνεται καθημερινά, μέσα στα κτίρια, με την παραγωγή προγράμματος, και έξω από αυτά, με τη χειμαζόμενη κοινωνία.
Η επιλογή είχε εξαρχής πολιτικό χαρακτήρα. Ο αγώνας της ΕΡΤ είναι αγώνας για ελευθερία και πραγματική δημοκρατία. Για αξιοπρέπεια. Δεν είναι μία υπόθεση που χωράει σε στενά προσωπικά πλαίσια, για μία θέση εργασίας, κι αυτό είναι όλο. Όχι! Η ενημέρωση είναι κοινωνικό αγαθό κι ο κόσμος μάς είδε ως το αντίθετο της ιεράς μιντιακής συμμαχίας που καταδυναστεύει τον τόπο για να προστατεύσει τους πολιτικούς εκείνους, που φροντίζουν για τα συμφέροντά της. Δεν πρέπει να προδώσουμε όσους πίστεψαν την ελεύθερη ΕΡΤ, δεν πρέπει να προδώσουμε τον εαυτό μας. Γι' αυτούς που έριξαν μαύρο στην ΕΡΤ και στην κοινωνία κάποια στιγμή θα μιλήσει - ελπίζουμε - η δικαιοσύνη.
Η ΕΡΤ δεν έκλεισε, είναι ανοιχτή. Είναι η φωνή του απολυμένου της Κόκα-Κόλα και των Τσιμέντων Χαλκίδας. Είναι η φωνή της αγωνιζόμενης καθαρίστριας. Είναι η φωνή του σχολικού φύλακα. Του εκπαιδευτικού σε διαθεσιμότητα. Είναι η φωνή του εργάτη στην αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟμηχανική ΜΕταλλευτική. Είναι φωνή των Σκουριών για αέρα, γη, νερό και ελευθερία. Είναι η φωνή για να πάψει ο αποκλεισμός από τα νοσοκομεία, η φωνή ενάντια στην υποβάθμιση της υγείας. Είναι η φωνή για να παραμείνει το νερό δημόσιο αγαθό. Είναι η φωνή καθενός που αγωνίζεται για να πάρει πίσω τη ζωή του. Η φωνή αυτή δεν φιμώνεται.
Η ελεύθερη ΕΡΤ έγινε κίνημα και αποτελεί μέρος του όλου κινήματος. Είναι αυτή που έκανε τον αγωνιζόμενο λαό να φωνάζει στους δρόμους: "η ΕΡΤ δεν έκλεισε, είναι ανοιχτή, είναι η φωνή του κάθε αγωνιστή", "από τις Σκουριές μέχρι την ΕΡΤ3, αγώνας για τη γη και την ελευθερία", "από τη ΒΙΟΜΕ μέχρι την ΕΡΤ3, η αυτοδιαχείριση δεν είναι ουτοπία".
Κοινωνικοποιήσαμε τον εαυτό μας ώστε να μην επιτρέπει στον οποιοδήποτε να επικαλείται την "εντολή του". Ο κοινωνικοποιημένος εαυτός μας συνδιαμορφώνει τα πράγματα.
Τώρα είμαστε πολύ πιο σίγουροι για τον εαυτό μας. Βλέπουμε τους θύτες πολύ μικρούς μπροστά στο συλλογικό ανάστημα.
Μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Το νήμα της Ιστορίας δεν το αφήνουμε. Δεν ζητάμε, κερδίζουμε. Κανένα άγχος για το πώς θα έρθουν τα πράγματα γιατί εμείς τα κατευθύνουμε. Και ο πιο εχθρικός "θεσμός" θα είναι πολύ αδύναμος απέναντι στον ισχυρό και ακατάλυτο δεσμό μας με την κοινωνία. Καμία ανάθεση. Η συνέλευση θα υπάρχει, είτε θεσμοθετηθεί, είτε όχι. Έχει θεσμοθετηθεί στα κιτάπια της ψυχής κι από εκεί δεν σβήνει και με χίλιους νόμους. Δεν ξέρω τι θα γράφει τελικά ο νόμος, ξέρω τι έχει γραφτεί στις ψυχές. Κι ας αναρωτηθεί ο καθένας τι είναι πιο δυνατό. Κι αν αυτό που υπάρχει στις ψυχές δεν περνάει στο νόμο, τότε υπάρχει μεγάλο θέμα, μα πολύ μεγάλο. Λένε ότι πολλοί φοβούνται την αυτοδιαχείριση. Όμως η αυτοδιαχείριση δεν φοβάται κανέναν. Η ελεύθερη ΕΡΤ δεν φοβάται.
*Δημοσιογράφος Ελεύθερης-Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ 3
