ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ.
1. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στις διαπραγματεύσεις κατέρριψαν κάθε επιφύλαξη ή αυταπάτη για το στόχο των «θεσμών», που δεν είναι άλλος από την πλήρη και παταγώδη αποτυχία του πολιτικού εγχειρήματος της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Ο μανδύας των «ισότιμων συνομιλητών» και του «ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού» αποτινάχθηκε, για να αντικατασταθεί από το ωμό και βάρβαρο προσωπείο των πιο συντηρητικών νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που ηγεμονεύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και μαζί με το ΔΝΤ εκπροσωπούν τις επιδιώξεις του κεφαλαίου στην εποχή μας.
Οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» έφεραν στο προσκήνιο τη σκληρή πολιτική και ταξική μάχη που έχει να δώσει ο λαός και οι εργαζόμενοι. Οι «θεσμοί», ξεδιάντροπα πια, απαιτούν να αλλάξει όλο το μοντέλο της κοινωνίας και της εργασίας, να μετατραπεί η χώρα σε ζώνη φτηνού εργατικού δυναμικού, προς όφελος της ασύδοτης κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Οι ευρωπαίοι «εταίροι» απαιτούν εδώ και τώρα:
- Να παραδοθεί η χώρα μας στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο, παραχωρώντας στην ουσία κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας.
- Να αποποιηθεί τη δημοκρατική της υπόσταση και να περιφρονήσει τη λαϊκή βούληση και εντολή.
- Να θυσιαστεί ο λαός μας στο δόγμα της λιτότητας και να παραταθεί ο φαύλος κύκλος της αποπληρωμής του χρέους, που είναι ταξικό και άδικο.
- Να παραδοθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο κάθε επιχείρηση και υπηρεσία που αποτελεί απαραίτητο μοχλό της παραγωγικής και οικονομικής προοπτικής της χώρας.
- Να ξεπουληθεί στα οικονομικά συμφέροντα κάθε σπιθαμή δημόσιας γης και περιουσίας.
- Να εξαφανιστεί κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και κοινωνικής πολιτικής. Η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση να γίνουν πεδίο κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο.
- Να απελευθερωθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία από τις δεσμεύσεις και τους ελέγχους της εργατικής νομοθεσίας. Τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων να περιοριστούν στο πλαίσιο των «ευέλικτων» και «αποσαθρωμένων» κανόνων της αγοράς και να προσαρμοστούν στις επιταγές του κεφαλαίου.
2. H καθυστέρηση στην εφαρμογή προγραμματικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης μόνο υποχωρήσεις απέναντι στους τοκογλύφους – δανειστές μπορεί να παράγει, που ξεπερνούν τα όρια της λαϊκής εντολής και των ελπίδων που γεννήθηκαν.
Το ζητούμενο για τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους δεν είναι η απόρριψη της απαράδεκτης και αποικιακής συμφωνίας που προτείνουν οι δανειστές και η αποδοχή μιας λιγότερο κακής, αλλά η εφαρμογή του εναλλακτικού προγράμματος που θα βάζει τέλος στη μνημονιακή βαρβαρότητα και θα υπηρετεί τις ανάγκες της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού και των εργαζομένων.
Απάντηση στους εκβιασμούς των δανειστών είναι η εκπλήρωση της λαϊκής εντολής, για εφαρμογή νέας οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής ατζέντας, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, η ανθρωπιστική κρίση, οι ανάγκες στην κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, τη παιδεία, αλλά και να υπάρξει πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας σε όφελος του λαού και του τόπου.
Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτά αποτελούν:
- Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Ενός χρέους άδικου και ταξικού, που ο ελληνικός λαός το πλήρωσε δύο και τρεις φορές, ενώ απ' αυτό επωφελήθηκε το παρασιτικό και χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, η αστική τάξη και το πολιτικό κατεστημένο που κυβέρνησε μεταπολεμικά τον τόπο. Ο συσσωρευόμενος πλούτος της χώρας μας δεν μπορεί να συνεχίσει να «γεμίσει» την καρδάρα της ικανοποίησης των δανειστών ή πολύ περισσότερο να συνάπτονται νέα δάνεια για αποπληρωμή των παλιών.
- Πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο.
- Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
- Άμεση αντιμετώπιση της μάστιγας της ανεργίας
- Επαναφορά των εργατικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που καταργήθηκαν στη μνημονιακή περίοδο.
- Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών φόρων και χαρατσιών που θεσπίστηκαν την προηγούμενη περίοδο (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης κ.λπ.), άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και φορολογική ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων.
- Άμεση κατάθεση του νομοσχεδίου για βασικό μισθό στα 751€ ΤΩΡΑ, την επαναφορά των ΣΣΕ και του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων συνολικά, άρση των ανισοτήτων μεταξύ εργαζομένων πάνω και κάτω των εικοσιπέντε ετών, ξεπάγωμα των μισθολογικών ωριμάνσεων, φρένο στις απολύσεις, θέσπιση ενός νέου, δίκαιου βαθμολογίου -μισθολογίου και συστήματος στελέχωσης του Δημοσίου, με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στη κοινωνία, τη στήριξη των εργαζομένων, την αξιοκρατική εξέλιξη σε θέσεις ευθύνης.
- Άμεση επαναφορά της Κυριακής Αργίας.
- Κατάργηση της ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας, των εργολαβιών, της ελαστικής, μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και στελέχωση όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου και ιδιαίτερα της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ελεγκτικών μηχανισμών με μόνιμο προσωπικό, με βάση τις πραγματικές ανάγκες.
- Καμιά ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων και βασικών κλάδων της οικονομίας που έχουν στρατηγικό ρόλο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τη διασφάλιση της γεωπολιτικής της θέσης, κατάργηση όλων των αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών και σταδιακή επαναφορά στο Δημόσιο της στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και κλάδων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια.
Η χώρα δεν πωλείται και ο λαός δεν τρομοκρατείται. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, οι λαϊκές κοινωνικές οργανώσεις δεν μπορούν να παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις. Οφείλουν να δώσουν τη σκληρή πολιτική μάχη τόσο για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας όσο και για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Το ΜΕΤΑ καλεί όλα τα μέλη και τους φίλους του να πρωτοστατήσουν στο συντονισμό και την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων, μαζί με όλες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στους πολιτικούς και οικονομικούς εκβιασμούς των εταίρων.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ, για να οικοδομήσουμε μια χώρα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, με δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, με προτεραιότητα στις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των άνεργων, των νέων.