Η κατάληψη της ΕΡΤ: Κέντρο αγώνα για την ανατροπή

Ένα μήνα πριν ανα­στελ­λό­ταν με τον πιο σκλη­ρό τρόπο η από­φα­ση για απερ­γία διαρ­κεί­ας των κα­θη­γη­τών και από πολ­λές πλευ­ρές ερ­χό­ταν ψι­θυ­ρι­στά ή φω­να­χτά το μή­νυ­μα ότι ο κό­σμος δεν τρα­βά­ει.

Τριά­ντα μέρες μετά, η μα­ζι­κή έκ­φρα­ση αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην κα­τά­λη­ψη που πραγ­μα­το­ποιούν οι ερ­γα­ζό­με­νοι της δη­μό­σιας ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­σης στην Αγία Πα­ρα­σκευή έχει με­τα­το­πί­σει το ερώ­τη­μα αλλού. Μπο­ρού­με να τους νι­κή­σου­με; Μπο­ρού­με να τε­λειώ­νου­με μια και καλή με τα μνη­μό­νια και τους κυ­βερ­νη­τι­κούς εκ­φρα­στές τους;

Ενό­τη­τα

Είναι ξε­κά­θα­ρο ότι η δύ­να­μη της κι­νη­το­ποί­η­σης του κό­σμου είναι το κα­τα­λυ­τι­κό ση­μείο το οποίο υπο­χρε­ώ­νει όλους να αντι­με­τω­πί­σουν κα­τά­μα­τα την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ή θα δώ­σου­με τις δυ­νά­μεις μας για να ανα­τρέ­ψου­με τα μνη­μό­νια, για να δια­γρά­ψου­με το χρέος και να κερ­δί­σου­με οι ερ­γα­ζό­με­νοι, οι άνερ­γοι, οι συ­ντα­ξιού­χοι, η νε­ο­λαία. Ή θα χά­σου­με και αυτοί που θα βγουν κερ­δι­σμέ­νοι, θα είναι οι με­γα­λο­κα­να­λάρ­χες, οι με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στές και οι πο­λι­τι­κοί τους εκ­φρα­στές, ο Σα­μα­ράς και η Χρυσή Αυγή.

Η Αρι­στε­ρά απέ­να­ντι στη χει­ρο­βομ­βί­δα της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με το κλεί­σι­μο της ΕΡΤ αντι­πα­ρέ­τα­ξε αρ­κε­τά καλά την άμυνά της με τη στή­ρι­ξη της κα­τά­λη­ψης του ρα­διο­με­γά­ρου και της απερ­γί­ας των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον Τύπο, αλλά και με την κα­θη­με­ρι­νή πα­ρου­σία στο προ­αύ­λιο. Είναι και­ρός από κα­λύ­τε­ρη θέση τώρα να ορ­γα­νώ­σει την αντε­πί­θε­σή της.

Ο πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κός τρό­πος με τον οποίο η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά έκλει­σε την ΕΡΤ και έστει­λε στην ανερ­γία 2.656 ερ­γα­ζό­με­νους ένωσε όλους όσους έχουν χτυ­πη­θεί από τη φτώ­χεια και την ανερ­γία, όπου μας έχουν υπο­χρε­ώ­σει να ζούμε για να ξε­πλη­ρώ­σουν το χρέος που δη­μιούρ­γη­σαν.

Τους ένω­σαν με όσους έχουν ακόμα τη δου­λειά τους, αλλά έχουν χάσει σχε­δόν όλα τα ερ­γα­σια­κά τους δι­καιώ­μα­τα με την κα­τάρ­γη­ση των συμ­βά­σε­ων, με το τσε­κού­ρι στους μι­σθούς, με τις κα­θυ­στε­ρή­σεις στη μι­σθο­δο­σία. Τους ένω­σαν με τους ερ­γα­ζό­με­νους στο δη­μό­σιο που είναι σε δια­θε­σι­μό­τη­τα και με αυ­τούς που ξέ­ρουν ότι έρ­χε­ται η σειρά τους να απο­λυ­θούν με μια και μόνο υπο­γρα­φή κά­ποιου υπουρ­γού, που θα κλεί­σει ένα νο­σο­κο­μείο, ένα σχο­λείο, ένα άλλο δη­μό­σιο ορ­γα­νι­σμό. Τους ένωσε με τους επι­στρα­τευ­μέ­νους εκ­παι­δευ­τι­κούς, ναυ­τερ­γά­τες, ερ­γα­ζό­με­νους του μετρό.

Η τα­κτι­κή του απο­φα­σί­ζου­με και δια­τά­ζου­με στην ΕΡΤ δεν έθιξε απλά την ευαι­σθη­σία όλου του λαού σε θέ­μα­τα δη­μο­κρα­τί­ας. Ανέ­δει­ξε ότι ο αυ­ταρ­χι­σμός και η κα­τα­στο­λή είναι η ξε­κά­θα­ρη επι­λο­γή της συ­γκυ­βέρ­νη­σης, των τροϊ­κα­νών και των ντό­πιων κα­πι­τα­λι­στών, για να επι­βάλ­λουν το σκλη­ρό τα­ξι­κό πρό­γραμ­μά τους ενά­ντια στους ερ­γα­ζό­με­νους και τα φτωχά λαϊκά στρώ­μα­τα.

Αλ­λη­λεγ­γύη

Αλλά η οργή του κό­σμου μαζί με τη στή­ρι­ξη της Αρι­στε­ράς τους έχει ήδη απο­δυ­να­μώ­σει και στρι­μώ­ξει στο κα­να­βά­τσο. Εκεί­νο που χρειά­ζε­ται τις επό­με­νες μέρες είναι οι γρή­γο­ρες και απο­τε­λε­σμα­τι­κές κι­νή­σεις που μπο­ρούν να τους βγά­λουν νοκ-άουτ.

Με αφε­τη­ρία τον αγώνα για την ΕΡΤ μπο­ρού­με πραγ­μα­τι­κά να ξε­κι­νή­σου­με τον αγώνα για τη σω­τη­ρία του λαού από τα δεινά που επι­φέ­ρει η πλη­ρω­μή του χρέ­ους. Τα μα­θή­μα­τα από τη μάχη των εκ­παι­δευ­τι­κών δεν πρέ­πει να μεί­νουν ανεκ­με­τάλ­λευ­τα. Αυτοί που αρ­νού­νται συ­νει­δη­τά κι επί­μο­να να ορ­γα­νώ­σουν, να συ­ντο­νί­σουν και να κλι­μα­κώ­σουν τους αγώ­νες είναι οι μέχρι τώρα πλειο­ψη­φί­ες στα συν­δι­κά­τα (ΠΑ­ΣΚΕ-ΔΑ­ΚΕ).

Εκτός λοι­πόν από το να εξα­ντλή­σου­με τα ψη­φί­σμα­τα και τις ανα­κοι­νώ­σεις συ­μπα­ρά­στα­σης σω­μα­τεί­ων, συλ­λό­γων και φο­ρέ­ων, πρέ­πει να εξα­ντλή­σου­με την πίεση στις ηγε­σί­ες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, για να προ­χω­ρή­σουν άμεσα σε κλι­μα­κού­με­νες κι­νη­το­ποι­ή­σεις.

Μετά την 24ωρη απερ­γία που κή­ρυ­ξαν αμέ­σως μετά το ξέ­σπα­σμα του αγώνα στην ΕΡΤ, πρέ­πει να προ­χω­ρή­σουν άμεσα σε νέες απερ­για­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις τις επό­με­νες μέρες. Ο τρό­πος που θα πιε­στούν δεν είναι μόνο με την κα­θη­με­ρι­νή πα­ρου­σία στην ΕΡΤ.

Απερ­για­κή κλι­μά­κω­ση

Οι αγω­νι­στές στα σω­μα­τεία και οι πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς έχουν κα­θή­κον να απαι­τή­σουν και να ορ­γα­νώ­σουν άμεσα συ­νε­λεύ­σεις που θα πά­ρουν απο­φά­σεις για απερ­γί­ες και κα­τα­λή­ψεις. Με πε­ριο­δεί­ες στους χώ­ρους δου­λειάς μαζί με ερ­γα­ζό­με­νους από το χώρο του Τύπου να δώ­σουν το στίγ­μα των αι­τη­μά­των που απαι­τού­νται για να κερ­δί­σει ο αγώ­νας. Την ανά­γκη να πα­ρα­μεί­νει η ΕΡΤ ανοι­χτή και δη­μό­σια. Να μην πα­ρα­δώ­σου­με στους με­γα­λο­κα­να­λάρ­χες το δη­μό­σιο αγαθό της ενη­μέ­ρω­σης, τις υπο­δο­μές και τον τε­χνι­κό εξο­πλι­σμό της δη­μό­σιας ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­σης. Να μην πε­ρά­σουν οι απο­λύ­σεις στην ΕΡΤ και το δη­μό­σιο, να στα­μα­τή­σει η ασυ­δο­σία των ερ­γο­δο­τών που απο­λύ­ουν όποτε και όπως θέ­λουν στον ιδιω­τι­κό τομέα.

Απέ­να­ντι στον αυ­ταρ­χι­σμό και την κα­τα­στο­λή, να υπε­ρα­σπι­στού­με τα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, απαι­τώ­ντας να απα­γο­ρευ­θούν οι επι­στρα­τεύ­σεις απερ­γών και οι νόμοι που κη­ρύσ­σουν τις απερ­γί­ες πα­ρά­νο­μες και κα­τα­χρη­στι­κές.

Ταυ­τό­χρο­να ένα αντί­στοι­χο κύμα εξορ­μή­σε­ων πρέ­πει να ορ­γα­νώ­σει η Αρι­στε­ρά και στις γει­το­νιές. Η αρ­χι­κή κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή στή­ρι­ξη, που μέχρι σή­με­ρα έχει εκ­φρα­στεί ικα­νο­ποι­η­τι­κά, χρειά­ζε­ται να πάρει σάρκα και οστά πα­ντού, ώστε να γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η γε­νι­κή πο­λι­τι­κή απερ­γία διαρ­κεί­ας που θα οδη­γή­σει στην πτώση της κυ­βέρ­νη­σης. Στην απα­ραί­τη­τη δη­λα­δή προ­ϋ­πό­θε­ση για να κερ­δί­σουν οι αγώ­νες των ερ­γα­ζό­με­νων και να ανοί­ξει ο δρό­μος για την εφαρ­μο­γή των ερ­γα­τι­κών αι­τη­μά­των.

Όταν κη­ρύσ­σεις ανέν­δο­το αγώνα, ση­μαί­νει ότι προ­σα­να­το­λί­ζεις όλη σου τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα σε κα­τευ­θύν­σεις όπως αυτές που ήδη έχουν πάρει κά­ποιες το­πι­κές ορ­γα­νώ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πραγ­μα­το­ποιώ­ντας εξορ­μή­σεις που κα­λούν σε στή­ρι­ξη του αγώνα στην ΕΡΤ, όπως στο 7ο Δια­μέ­ρι­σμα της Αθή­νας και στο Αι­γά­λεω ή βά­ζο­ντας πανό όπως στο Πε­ρι­στέ­ρι.

Το «ή αυτοί ή εμείς» έχει τη δυ­να­τό­τη­τα να γίνει άμεσα πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ας μη χά­σου­με και αυτή την ευ­και­ρία.