Η υπόθεση αυτής της ρομαντικής κομεντί, της γαλλίδας δημιουργού Κλερ Ντενί, είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο του Ρολάν Μπαρτ, «Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου», και «…εξερευνά τον άνθρωπο μέσα από τις σχέσεις και την ανάγκη για έρωτα, για επαφή», όπως λέει σε συνέντευξή της, η Σαντρίν Ντιμά, μια εκ των ηθοποιών της ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Ζιλιέτ Μπινός.
Η Ιζαμπέλ είναι μια Παριζιάνα εικαστικός και χωρισμένη μητέρα, η οποία προσπαθεί να βάλει σε τάξη τη συναισθηματική ζωή της, αναζητώντας τον αληθινό έρωτα. Έτσι, μπροστά στην ανάγκη της αυτή, περνάει από τον έναν εραστή στον άλλον, με αποτέλεσμα να οδηγείται σε λάθος επιλογές, ενώ οι άντρες που σχετίζεται έχουν και αυτοί διάφορα ψυχολογικά θέματα. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά, ανά διαστήματα, συνευρίσκετε και με τον πρώην άνδρα της, στην προσπάθειά της να καλύψει τις συναισθηματικές της ανάγκες. Ως συνέπεια έρχεται η θλίψη, η ιδιοτροπία και ορισμένες φορές η κακοτροπία.
Μία τέτοια λάθος επιλογή, είναι και η «σχέση» της με ένα κυνικό τραπεζίτη, με τον οποίο συνευρίσκεται όποτε αυτός είναι διαθέσιμος. «Τι είμαι; Η σχέση των 5 με 7 το απόγευμα;», αναρωτιέται, για να ξεσπάσει με αγωνία: «Θέλω μια φορά τον έρωτα. Γιατί δεν γίνεται έτσι;». Βέβαια, εκείνη δεν εγκαταλείπει την προσπάθειά της. Εντούτοις, «το κενό μεταξύ αυτού που ψάχνει και των αντρών που παρουσιάζονται στη ζωή της μεγαλώνει συνεχώς».
Όμως, το πρόβλημα, τελικά, είναι στην ίδια. Είναι η ίδια κλειστή, και επειδή δεν ξέρει τι θέλει, εκβιάζει τα πράγματα να συμβούν. Γι’ αυτό κάνει σχέσεις χωρίς πραγματική αγάπη, με τη φαντασίωση του ψαξίματος ενός υποτιθέμενου αληθινού έρωτα. Παραβιάζοντας τον εαυτό της, αφού δεν του παρέχει την φροντίδα που του αξίζει, καθηλώνεται.
Κατά τη γνώμη μου, το ερώτημα που τίθεται κάθε φορά, σε τέτοιες περιπτώσεις, τόσο για γυναίκες όσο και για άντρες, είναι το εξής: Είμαι έτοιμη/-ος, για μια νέα ερωτική σχέση; Αυτό θεωρώ ότι πρέπει να απαντηθεί.
Η ταινία τελειώνει με μια σκηνή, στην οποία δείχνει την Ιζαμπέλ να συζητά με κάποιον, απροσδιορίστου ειδικότητας επάγγελμα (ψυχολόγος; πνευματιστής;), που τον υποδύεται ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, όπου η ουσία των όσων λένε συνοψίζεται σε ένα τετράπτυχο: άσε τα πράγματα να συμβούν, φρόντιζε τον εαυτό σου, να είσαι ανοιχτός/-η, ώστε… να επιτρέψεις τη λιακάδα να μπει μέσα σου.
