Η υποχρηματοδότηση και η ιδιωτική πρωτοβουλία σκοτώνουν

Πρόκειται για δολοφονικό έγκλημα, πίσω από το οποίο δεν κρύβεται, ούτε το «ανθρώπινο λάθος» ενός ανεκπαίδευτου σταθμάρχη που βρισκόταν σε ένα πόστο μόνος, ούτε «το αόρατο χέρι» του θεού που δεν σταμάτησε το τρένο, αλλά η πολιτική της κυβέρνησης και το τσουνάμι της ιδιωτικοποίησης που απειλεί να ισοπεδώσει κάθε ίχνος του δημοσίου.

Το τραγικό αυτό γεγονός που καθόλου μεμονωμένο και αιφνίδιο δεν ήταν, είχαν προοικονομήσει τόσο οι εργαζόμενοι της Hellenic Train και μέλη της ΔΕΣΚ το προηγούμενο διάστημα -«Όσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας στους εργασιακούς χώρους για την ασφαλή λειτουργία και κυκλοφορία των τρένων, τα ατυχήματα δεν έχουν τελειωμό. Οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται την ασφάλεια ως κόστος», κατήγγειλαν σε ανακοίνωση τους με ημερομηνία 7/2/23 -όσο και δηλώσεις, όπως του προέδρου των μηχανοδηγών, που ανέφεραν πολλάκις τις άθλιες συνθήκες εργασίας, αλλά και λειτουργίας των τρένων. Την ελλιπή συντήρηση του τροχαίου υλικού και την σοβαρή έλλειψη προσωπικού. Ακόμα και η ίδια η Κομισιόν έστειλε την Ελλάδα στο ευρωδικαστήριο μόλις 15 μέρες πριν το δυστύχημα. Ένα προλειασμένο έδαφος από όλες τις εκτροχιάσεις των τρένων και τους πολύωρους εγκλωβισμούς επιβατών/τριων, τις μεγάλες καθυστερήσεις και διακοπές των δρομολογίων, τις διακοπές ρεύματος και βλάβες που όλες/οι τα τελευταία χρόνια έχουμε μαρτυρήσει.

Σήμερα, μετράμε προς το παρόν, 57 νεκρούς και 85 τραυματίες, με ελάχιστες ελπίδες για τους ζωντανούς/ες επιβάτες/τριες των πρώτων βαγονιών, που καταστράφηκαν ολοσχερώς. Την ίδια στιγμή που τέτοιες κυβερνήσεις θα έπρεπε να πέφτουν λόγω της εγκληματικής ιδιωτικοποίησης δημόσιων αγαθών, ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα στοχοποιώντας τους εργαζομένους/ες. Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Καραμανλής εμφανιζόμενος 9 ώρες μετά το συμβάν, με κροκοδείλια δάκρυα μιλά για ανάγκη διερεύνησης των αιτίων, ενώ τελικά προχωρά στην παραίτηση του.

Το 2017 ο ΟΣΕ πέρασε στα χέρια της ιταλικής Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. για 45 εκ. ευρώ, με τον τζίρο της εταιρείας πριν την πώληση να ξεπερνά τα 120 εκ. ευρώ. Η υποβάθμιση των μέσων μαζικής μεταφοράς και των συγκοινωνιών στην Ελλάδα αποτελεί εδώ και χρόνια την πραγματικότητα που έχει επέλθει με την ολοένα αυξανόμενη απαξίωση και περιστολή του δημοσίου τομέα. Η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης τόσο του ΕΣΥ (που διαλύει τα δημόσια δωρεάν νοσοκομεία), όσο και της εκπαίδευσης ή των κρατικών εταιρειών ύδρευσης, ρεύματος, φυσικού αερίου κτλ. είναι μερικές μόνο από τις εφαρμογές μια πολιτικής που εξυπηρετεί το κεφάλαιο, αποκλείοντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία από κάθε δημόσιο αγαθό και κοινωνική υπηρεσία.

Στα πλαίσια αυτής της ιδιωτικοποίησης, αλλά και της σοβαρής υποχρηματοδότησης των μέσων μεταφοράς, ο κόσμος στοιβάζεται στα παμπάλαια αστικά λεωφορεία των μεγαλουπόλεων (που κατά την περίοδο της πανδημίας αποτέλεσαν «υγειονομικές βόμβες») και παίρνει ασυντήρητα λεωφορεία ΚΤΕΛ ή τρένα που δεν υπόσχονται καμία ασφάλεια. Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ξοδεύει περίπου 4 δισ. για πολεμικούς εξοπλισμούς και ενισχύει θηριωδώς την αστυνομία. Τη στιγμή μάλιστα που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, έχει αναγκάσει του λαούς να πληρώσουν για ακόμα μια φορά την σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων, βιώνοντας καθεστώτα ακραίας ακρίβειας.

Η δικαίωση για τα θύματα της εγκληματικής αυτής σιδηροδρομικής σύγκρουσης, μπορεί να υπάρξει μονάχα με την ανατροπή αυτής της πολιτικής και κυβέρνησης που εξαθλιώνει και θυσιάζει τις ζωές μας για τα συμφέροντα των ιδιωτών. Δεν θα δεχτούμε να γίνουμε πιόνια τους σε κανένα παιχνίδι επιβίωσης. Δεν θα επιτρέψουμε σε μια εποχή που ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στο φεγγάρι, να μην μπορεί να φτάσει στην Θεσσαλονίκη με το τρένο. Ανθρώπινα λάθη συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι ζουν και δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες, αλλά πόσο φτηνή είναι η ανθρώπινη ζωή;