Στις 3 Μάρτη η νέα κίνηση «Ανυπότακτη Γλυφάδα» έκανε «το πρώτο βήµα στο δρόµο του συλλογικού αγώνα, της ανυπακοής, της αντίστασης και της διεκδίκησης, για έναν δήµο και µια κοινωνία που θα λειτουργούν υπέρ του συνόλου και όχι για τα συµφέροντα των λίγων», όπως έγραφε στο κάλεσµά της, προσκαλώντας «να είµαστε όλοι και όλες, ισότιµα, µαζί!».

Συ­γκε­ντρω­θή­κα­µε στο δη­µαρ­χείο της Γλυ­φά­δας, γυ­ναί­κες και άντρες όλων των ηλι­κιών, ερ­γα­ζό­µε­νοι, άνερ­γοι, συ­ντα­ξιού­χοι, βιο­πα­λαι­στές γε­νι­κά, που πε­ρι­µέ­νου­µε να ζή­σου­µε από τη δου­λειά µας και να πα­ρέ­µβου­µε στο δήµο µας µέσα από τους συλ­λο­γι­κούς αγώ­νες για τα συ­µφέ­ρο­ντα των πολ­λών, σε αντί­θε­ση µε κυ­βερ­νη­τι­κές φιέ­στες και πα­ρε­λά­σεις πα­ρα­γό­ντων που διορ­γά­νω­σαν άλλες πα­ρα­τά­ξεις, που προ­σπα­θούν να λέ­γο­νται και «αρι­στε­ρές»…

Η Ει­ρή­νη Βαγ­γε­λά­του (νυν ανε­ξάρ­τη­τη δη­µο­τι­κή σύ­µβου­λος) έκανε την ει­ση­γη­τι­κή οµι­λία του νέου σχή­µα­τος, ανα­φε­ρό­µε­νη και στα πε­πρα­γµέ­να του δε­ξιού δη­µάρ­χου, που πολ­λοί έχουν την εντύ­πω­ση ότι είναι «κα­λύ­τε­ρος από τους άλ­λους», µη έχο­ντας γνώση της οι­κο­νο­µι­κής δια­χεί­ρι­σης και λει­τουρ­γί­ας του δήµου, το προη­γού­µε­νο διά­στη­µα. Από την πλευ­ρά µας, ωστό­σο, θέ­σα­µε τις προ­βλη­µα­τι­κές πρα­κτι­κές που ακο­λου­θή­θη­καν κατ’ επα­νά­λη­ψη όλη την πε­ρί­ο­δο αυτής της δη­µο­τι­κής αρχής.

Η απεύ­θυν­ση της νέας δη­µο­τι­κής συλ­λο­γι­κό­τη­τάς µας ήταν προς όλη τη ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά της πε­ριο­χής, ορ­γα­νω­µέ­νη και µη, αγω­νί­στριες και αγω­νι­στές της Γλυ­φά­δας, έχο­ντας επί­γνω­ση ότι η πο­λυ­διά­σπα­ση και ο κα­τα­κε­ρµα­τι­σµός των δυ­νά­µε­ων δεν εγ­γυώ­νται απο­τε­λέ­σµα­τα στις κι­νη­µα­τι­κές, αλλά και εκλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες, ιδιαί­τε­ρα όταν έχου­µε να αντι­πα­ρα­τε­θού­µε µε ση­µα­ντι­κές επι­λο­γές του ελ­λη­νι­κού (και διε­θνούς) κε­φα­λαί­ου, όπως το ζή­τη­µα του πάρ­κου στο Ελ­λη­νι­κό και όλης της «αθη­ναϊ­κής Ρι­βιέ­ρας», της τύχης του µόνου δη­µό­σιου νο­σο­κο­µεί­ου µιας τε­ρά­στιας πλη­θυ­σµια­κά πε­ριο­χής, του Ασκλη­πιεί­ου Βού­λας, της επι­κρά­τη­σης των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας και της ανα­κυ­κλού­µε­νης ανερ­γί­ας στις υπη­ρε­σί­ες του δήµου και όχι µόνο. Απέ­να­ντί µας, σε όλα αυτά τα προ­βλή­µα­τα, έχου­µε όλο το µνη­µο­νια­κό φάσµα της δε­ξιάς, του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ και του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που ει­δι­κά στη γει­το­νιά µας έχει συ­ντε­λέ­σει µια από τις πιο µε­γα­λειώ­δεις κω­λο­τού­µπες του στο θέµα του Ελ­λη­νι­κού! Δεν ξε­χνά­µε…

Με τη νέα πα­ρά­τα­ξη στο δήµο µας, την «Ανυ­πό­τα­κτη Γλυ­φά­δα», έχου­µε στόχο να ανοί­ξου­µε κι άλλα ζη­τή­µα­τα, που µπο­ρεί να φαί­νο­νται δευ­τε­ρεύ­ο­ντα ή «πο­λυ­τέ­λεια», αλλά εµείς τα ιε­ραρ­χού­µε ψηλά, όπως το θέµα της θέσης και του ρόλου των γυ­ναι­κών, που στα χρό­νια της κρί­σης έχουν δε­χτεί ακόµα µε­γα­λύ­τε­ρα βάρη, πε­ρισ­σό­τε­ρη εκµε­τάλ­λευ­ση, κα­τα­πί­ε­ση, σε­ξι­σµό, βία και δια­κρί­σεις.

Στην ιδρυ­τι­κή µας δια­δι­κα­σία βρέ­θη­καν και πα­ρε­νέ­βη­σαν ερ­γα­ζό­µε­νοι κι ερ­γα­ζό­µε­νες, συν­δι­κα­λι­στές και συν­δι­κα­λί­στριες, αγω­νι­στές κι αγω­νί­στριες σε πολλά µε­τε­ρί­ζια, από το Ασκλη­πιείο (Κα­τε­ρί­να Τσα­βά­λα, µέλος του ΔΣ Σω­µα­τεί­ου του νο­σο­κο­µεί­ου), από τα σχο­λεία της πε­ριο­χής (Γιάν­νης Ζυ­γο­γιάν­νης, συν­δι­κα­λι­στής στην το­πι­κή ΕΛΜΕ), ο Χρή­στος Κορ­τζί­δης (πρώην δή­µαρ­χος Ελ­λη­νι­κού-Αρ­γυ­ρού­πο­λης), η Ζωή Ράι­κου (ανε­ξάρ­τη­τη Πε­ρι­φε­ρεια­κή Σύ­µβου­λο και µέλος της ευ­ρεί­ας επι­τρο­πής υπε­ρά­σπι­σης του Ελ­λη­νι­κού), όπως και πολ­λοί ερ­γα­ζό­µε­νοι-ες στο δήµο Γλυ­φά­δας κλπ.

Όπως γρά­φου­µε στο κεί­µε­νό µας: «Απο­τε­λεί πο­λι­τι­κή µας δέ­σµευ­ση ότι θα αγω­νι­στού­µε µέσα και πέρα από τα συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να της αυ­το­διοί­κη­σης για να ανα­τρα­πεί η πο­λι­τι­κή των µνη­µο­νί­ων που έχει φέρει την κοι­νω­νία σε απελ­πι­στι­κή θέση και έχει υπο­βα­θµί­σει τη ζωή στους δή­µους και τις γει­το­νιές µας. Να κα­ταρ­γη­θεί ο Κλει­σθέ­νης και η Το­πι­κή Αυ­το­διοί­κη­ση να απο­κτή­σει πρα­γµα­τι­κά λαϊκό, συ­µµε­το­χι­κό και δη­µο­κρα­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα».

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες