Ιδρυτική Διακήρυξη συνεργασίας παρατάξεων της Αριστεράς στους μηχανικούς

Ιδρυτική Διακήρυξη

Τίποτα δεν έχει αλλάξει, και τίποτα δεν είναι όπως παλιά

Μια τρομερή καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων, αδικίας, αυταρχισμού και καταστολής σαρώνει τη χώρα τα τελευταία έξι χρόνια. Τέτοια κοινωνική καταστροφή είχε να δει ο τόπος από τον πόλεμο και την κατοχή. Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 30%, οι ανασφάλιστοι είναι εκατοντάδες χιλιάδες, οι νεόπτωχοι εκατομμύρια. Οι μισθοί όσων εξακολουθούν να έχουν δουλειά έχουν μειωθεί στο μισό, το ίδιο και οι συντάξεις. Ερ“`γασιακά δικαιώματα και ωράρια επιστρέφουν στις συνθήκες του 19ου αιώνα. Το κεφάλαιο  αξιοποιεί την οικονομική κρίση για κατάργηση όλων των εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων αιώνων  Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται όσο – όσο στα διάφορα αρπακτικά του διεθνούς και ντόπιου καπιταλισμού που κρύβονται πίσω από τους εκπροσώπους των τοκογλύφων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν εκχωρήσει «γη και ύδωρ» στους ξένους και ντόπιους πιστωτές. Όλα για τους τραπεζίτες, όλα για τους μεγαλοεργοδότες, όλα για το ευρώ – θάνατος, φτώχεια και δυστυχία για την κοινωνική πλειοψηφία, είναι το σύνθημα του παγκόσμιου καπιταλισμού, της εποχής της κρίσης.

Τα μέτρα αυτά δεν είναι μόνο βάρβαρα, αλλά είναι απάτη ότι μπορούν να οδηγήσουν στο ξεπέρασμα της κρίσης. Είναι θυσίες χωρίς τέλος για ένα σύστημα που ασθμαίνει να ανακάμψει από την κρίση. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το χρέος διογκώνεται, ο φαύλος κύκλος ύφεσης – νέων μνημονίων συνεχίζεται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι υποσχέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι οι θυσίες του τρίτου μνημονίου θα μας βγάλουν από την κρίση είναι για γέλια και για κλάματα και απαιτούν άμεση σύγκρουση με αυτές τις επικίνδυνες και καταστροφικές πολιτικές.

Μετά τις εναλλασσόμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αλλά και των πρόθυμων εταίρων τους, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει πάρει τη σκυτάλη, για να ισοπεδώσει τη ζωή μας, βαδίζοντας στον ίδιο δρόμο με τις προηγούμενες.

Εφαρμόζοντας και ψηφισμένα μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων και εξειδικεύοντας τις «βέλτιστες Ευρωπαϊκές πρακτικές» η κυβέρνηση στοχεύει στην περεταίρω μείωση του εργατικού κόστους σε επίπεδα Ανατολικής Ευρώπης όπως άλλωστε έχουν υπογράψει και η παρούσα και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Τα αποτελέσματα ακόμη και ενός χρόνου διατήρησης των μνημονικών μέτρων, είναι ξεκάθαρο το πώς συμβάλλουν στην υπερδιόγκωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και στην παραπέρα μείωση των μισθών. Ακόμα και αυτά όμως δεν είναι αρκετά για την «επιχειρηματικότητα» και ετοιμάζονται άμεσα νέα πακέτα μέτρων με πλήρη κατάργηση των κλαδικών ΣΕ, περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα μαζί με κατάργηση προσαυξήσεων, επιδομάτων, προϋπηρεσίας αλλά και με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Ίδια και χειρότερη με αυτή των μισθωτών είναι η κατάσταση των αυτοαπασχολούμενων και ανέργων μηχανικών (και όχι μόνο).  Η τεράστια συρρίκνωση του έργου τους σε όλους τους τομείς (ιδιωτικό και δημόσιο) που έφερε η κρίση σε συνδυασμό με την φορολόγηση και τις ασφαλιστικές εισφορές έχουν καταντήσει την πλειοψηφία των συναδέλφων να είναι πλέον «επικηρυγμένοι» από εφορίες και ΤΣΜΕΔΕ, χωρίς δυνατότητα να δουλέψουν νόμιμα και χωρίς στοιχειώδη ασφάλιση. Ακόμα και αυτά δεν έφταναν και οι κυβερνήσεις αφού κατάργησαν τις ελάχιστες αμοιβές τους φόρτωσαν με ποινικές ευθύνες για τις εξευτελιστικές αμοιβές και με όλο και περισσότερα μητρώα για να βγάλουν μια αμοιβή χαρτζιλίκι. Και προβάλλουν ως “λύση” τα voucher και τα προγράμματα ΕΣΠΑ με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τα ανύπαρκτα δικαιώματα, “κομμένα και ραμμένα” για τις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Έχοντας τσακίσει την ελπίδα που με αγώνες δημιουργήθηκε σε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας και αφού τσαλαπάτησε το μεγαλειώδες και ιστορικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου του 2015, έχει βαλθεί να ολοκληρώσει όσα δεν μπόρεσαν ή δεν πρόφτασαν οι προηγούμενες,  από τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, ως την εκποίηση των πολυτιμότερων αγαθών του δημόσιου πλούτου, την υφαρπαγή της λαϊκής ιδιωτικής περιουσίας και τη μόνιμη εμπέδωση της λιτότητας, με πραξικοπηματικές διαδικασίες παραβιάζοντας ακόμα και την αστική νομιμότητα, που εξευτελίζουν το σύνολο των δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών. Μια διαρκής αντιδημοκρατική πορεία που θωρακίζεται με τη συκοφάντηση, την εκ των άνω  ενίσχυση του κοινωνικού αυτοματισμού και την καταστολή των αντιστεκόμενων πληττόμενων τμημάτων της κοινωνίας, και συνδυάζεται στην παρούσα φάση με το προσφυγικό δράμα και την επαίσχυντη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, υπενθυμίζοντάς μας πως το μνημόνιο αποτελεί συνολικό κοινωνικό καθεστώς.

Οι βασικές της αρχές αποτελούν βίαια προώθηση του σχεδίου που έχουν συνδιαμορφώσει διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις, εναρμονισμένες με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και τους “σιδερένιους κανόνες της Ευρωζώνης”.  Η απογοήτευση που προκαλεί η πορεία μιας κυβέρνησης που στο όνομα δήθεν της αριστεράς καταστρέφει την κοινωνία, ο κίνδυνος της επικράτησης του δόγματος “δεν υπάρχει εναλλακτική”, η εκστρατεία απομόνωσης και καταστολής των υπαρκτών εργατικών -και συνολικότερα κοινωνικών- αντιστάσεων που απειλούν ουσιαστικά τις κυβερνητικές πολιτικές, χρήζει άμεσης απάντησης, για να σταματήσει η κατηφόρα για τους “από κάτω”, τόσο συνολικά όσο και ειδικότερα στον κλάδο των μηχανικών:

Οι μισθωτοί μηχανικοί, σε έναν ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της επιβολής των voucher, του δελτίου παροχής υπηρεσιών, των απολύσεων, της κατάργησης των ΣΣΕ και των μισθών πείνας, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι ανασφάλιστοι, οι χιλιάδες οφειλέτες στην εφορία, στα ταμεία και τις τράπεζες, οι μηχανικοί που εξαναγκάζονται να διαγραφούν από τα μητρώα του ΤΕΕ, όσο και οι νέοι συνάδελφοι που αποφεύγουν την εγγραφή τους αυξάνονται μέρα με τη μέρα, και σε πολλές περιπτώσεις να μεταναστεύσουν. Οι επισφαλείς σχέσεις εργασίας επεκτείνονται, με όλο και περισσότερες μορφές, οι δημόσιοι υπάλληλοι βιώνουν διαρκείς περικοπές, υποστελέχωση, διάλυση – ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, μόνιμη κάλυψη της διαφθοράς από το πολιτικό σύστημα  και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που στη μεγάλη πλειονότητα δεν τα βγάζουν πέρα και στενάζουν από την υπερφορολόγηση, ενώ  την ίδια στιγμή το αντικείμενο της δουλειάς τους υποβαθμίζεται πέρα από το να μειώνεται, και οι συνταξιούχοι των οποίων μειώνεται τόσο το άμεσο όσο και το κοινωνικό εισόδημα δια της κατεδάφισης του συστήματος υγείας και των κοινωνικών παροχών γενικότερα. Οι μηχανικοί της εκπαίδευσης, που ζουν την απαξίωση του σημερινού σχολείου και πανεπιστημίου και της εργασίας τους σε αυτά. Οι συνάδελφοι  στις ΔΕΚΟ βρίσκονται αντιμέτωποι με το ξεπούλημα κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό, το ρεύμα, οι συγκοινωνίες, η κατοικία που παραδίδονται σαν εμπορεύματα στους κερδοσκόπους στο βωμό των «αξιολογήσεων» ΕΕ-ΔΝΤ. Οι συνέπειες από την εφαρμογή του νέου αντί-ασφαλιστικού από 1/1/2017 καθώς και ο νέος αντεργατικός νόμος που ετοιμάζεται αποτελούν ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα που θα φορτωθεί στις πλάτες των συναδέλφων αν τα πράγματα κυλίσουν χωρίς αντιστάσεις.

Είναι ακριβώς αυτοί οι μηχανικοί, αυτοί που ζουν και αυτοί που θέλουν να ζήσουν από τη δουλειά τους, που πρέπει να σταθούν στα πόδια τους και να διεκδικήσουν να ζήσουν αλλιώς.

υπάρχει όμως, άλλος δρόμος

Δεν δεχόμαστε, εμείς που ζούμε από τη δουλειά μας και παράγουμε, ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Η θετική διέξοδος από τη κρίση για τους εργαζόμενους μηχανικούς προϋποθέτει αφενός  την αποδόμηση της συνθήκης που οδηγεί τον κόσμο στον φόβο, την ανασφάλεια τον επιβιωτισμό, τη φυγή προς τη μετανάστευση, προϋποθέτει αφετέρου  την ανάπτυξη νέων αγώνων σε συμπόρευση με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους που θα απαιτήσουν να παρθούν πίσω τα μέτρα και θα βαθύνουν το ρήγμα ενάντια στην συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ και την ΕΕ. Μπορούμε και πρέπει να εναντιωθούμε στην νεομνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Αγωνιζόμαστε για

• την κατάργηση όλων των μνημονίων
• την απαλλαγή από το βραχνά του χρέους που αφαιμάσσει την ελληνική κοινωνία, μέσα από τη διαγραφή του, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του δανεισμού
• μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και δικαιώματα, το μπλοκάρισμα των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καθώς και της προετοιμαζόμενης νέας εργασιακής μεταρρύθμισης, που
• θα απελευθερώσει τις ομαδικές απολύσεις και
• θα συρρικνώσει τις δυνατότητες λειτουργίας των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών μορφών.
• Δημόσια και δωρεάν υγεία και εκπαίδευση. Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιων οργανισμών.
• να μην περάσει η φορολογική ληστεία, μέσα από την αντίσταση στην πληρωμή των χαρατσιών
• Τη συντριβή της φασιστικής απειλής και για το δυνάμωμα της αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες.
• Αντιστεκόμαστε στον κρατικό αυταρχισμό, στη αντιδημοκρατική εκτροπή και την ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων

Αυτός ο δρόμος ξέρουμε πως δεν είναι εύκολος, αλλά τον προτιμάμε από τον αργό θάνατο του στραγγαλισμού. Ξέρουμε πως περνάει μέσα από τη ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά είναι σαφές πως διαφορετικά δεν γίνεται να αναπνεύσουμε. Και πως για να μπορέσει να σταθεί μια τέτοια πολιτική, χρειάζεται και βαθύτερες τομές, όπως η εθνικοποίηση των τραπεζών, των οποίων τις ανακεφαλαιοποιήσεις έχουμε χρυσοπληρώσει, και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφέλειας, με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Ταυτόχρονα, θα πρέπει όταν οι “από πάνω” σταματάνε βιαίως την παραγωγική διαδικασία, να απαιτήσουμε με αγώνες να την πάρουμε εμείς στα χέρια μας, να περιέλθουν οι παραγωγικές μονάδες που καταστρέφονται και εγκαταλείπονται από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, στον έλεγχο των εργαζομένων.

******************

Το ΤΕΕ αποκλείει τους μηχανικούς, αδιαφορεί, και συμβάλλει στην εξόντωσή τους

Η σταθερή σύμπραξη του ΤΕΕ στις πολιτικές των Μνημονίων από τις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών, ως την σιωπή του στις αλλαγές που “άνοιξαν το επάγγελμα” καταργώντας τις ελάχιστες αμοιβές, έδειξε απροθυμία να υπερασπιστεί τους συναδέλφους απέναντι στην καταστροφή. Στις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, το ΤΕΕ συρόταν σε κινητοποιήσεις μόνο υπό την πίεση του κόσμου, και αρνιόταν την κλιμάκωση των αγώνων – με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις κινητοποιήσεις της περασμένης άνοιξης για το ασφαλιστικό, που ουσιαστικά σταμάτησαν πάνω στην έξαρσή τους.

Σε άλλες περιπτώσεις δε, όπως ο κατακερματισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων δια των πιστοποιήσεων, υπήρξε πρωτοπόρο στην υλοποίηση των πολιτικών ρευστοποίησης του επαγγέλματος, και της μετατροπής των μηχανικών σε φοροεισπράκτορες εις βάρος της κοινωνίας. Η κατεύθυνση αυτή, σε συνδυασμό με την διαρκή απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών του ΤΕΕ, την κατάργηση του Ενημερωτικού Δελτίου, , την παραφθορά του επιστημονικού ρόλου που θα όφειλε να έχει προς όφελος της κοινωνίας σε ένα ρόλο διευθέτησης πελατειακών συμφερόντων και προβολής στελεχών απαξίωσε το Επιμελητήριο στα μάτια των συναδέλφων.

Η εμφανής συναλλαγή των πρόσφατων ηγεσιών με τις κυβερνήσεις έναντι ίδιων πολιτικών οφελών, με χαρακτηριστικότερα πρόσφατα παραδείγματα την υπουργοποίηση Σπίρτζη, τη στήριξη Στασινού στο “Ναι” στο δημοψήφισμα του 2015 και την όλη ιστορία με την Attica Bank, καταρράκωσαν και την όποια εναπομείνασα αξιοπιστία του ΤΕΕ.

Χαρακτηριστική συνέπεια της κατρακύλας που έχει σημάνει στις κυρίαρχες παρατάξεις που διοικούν το ΤΕΕ, και της αντιμετώπισής του και ως μηχανισμό προσωπικής ανάδειξης για τα κυρίαρχα κομματικά τους στελέχη, είναι η απώλεια κάθε ενδιαφέροντος των εκλεγμένων της Αντιπροσωπείας να ελέγξουν την Διοικούσα Επιτροπή στην οποία εμφανιζόμενοι μόνο στις αρχαιρεσίες, έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα να αναδιαρθρώσουν πλήρως το επάγγελμα σε αντιδραστική κατεύθυνση. Αυτός είναι και ο λόγος που κατεβαίνουν δήθεν διασπασμένοι στις φετινές εκλογές. Δεν θέλουν να πάρουν συλλογικά και κομματικά την ευθύνη. Την ευθύνη για την επιχειρούμενη διάλυση του επαγγέλματος θέλουν να την αφήσουν να γίνει στα μουλωχτά από όσους τελικά συγκροτήσουν τη νέα διοίκηση.

Είναι πραγματικό πρόβλημα ότι το ΤΕΕ είναι ένας φορέας που αντικειμενικά εκπροσωπεί διαταξικές κοινωνικές κατηγορίες με αντικρουόμενα συμφέροντα. Παρόλα αυτά, αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται να μπει φρένο στη διάλυση κάθε συλλογικής μορφής  εκπροσώπησης των μηχανικών. Οποιαδήποτε, όμως, τέτοια «ανασυγκρότηση» συλλογικής μορφής εκπροσώπησης δεν περνάει μόνο μέσα από τη δράση μας στο ΤΕΕ. Περνάει Εντός, Εκτός και Εναντίον του ΤΕΕ.

Σε σύγκρουση με το “σύστημα ΤΕΕ”, παρεμβαίνοντας στα όργανα, πυροδοτώντας τους αγώνες

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, απαντάμε ενωτικά. Ενώνουμε τις δυνάμεις που κινήθηκαν και δεσμεύονται ότι θα κινηθούν στην κατεύθυνση της ανατροπής τα τελευταία χρόνια, δηλαδή τις  ΑΕΠ-ΕΜ, Αριστερή Στροφή, Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών, ΤΟΜΗ-ΑΔΜ, αλλά και ανένταχτους συναδέλφους που πρωτοστάτησαν στα κλαδικά, αλλά και στα ευρύτερα κοινωνικά κινήματα. Σε μια κατεύθυνση που ταυτόχρονα θα πυροδοτεί τους αγώνες των εργαζόμενων μηχανικών για να βελτιώσουν τη ζωή τους, θα συντονίζει και θα συντονίζεται με αγωνιστικές συλλογικότητες όπως η Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών και τα σωματεία του κλάδου σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα (ΣΜΤ, ΕΜΔΥΔΑΣ κά.), θα μεταφέρει τη φωνή των κινημάτων στα όργανα του ΤΕΕ, θα διατυπώνει μαχητικές και τεκμηριωμένες προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων των μηχανικών αλλά και της κοινωνίας με βάση τις ανάγκες της πλειοψηφίας και όχι τα κέρδη των λίγων  και ιδιαίτερα στα ζητήματα που άπτονται του αντικειμένου των μηχανικών.

Δεσμευόμαστε να λειτουργούμε σε ισότιμη βάση – προϋπάρχουσες συλλογικότητες και ανένταχτοι- και δημοκρατικά, με εκπροσώπηση όλων χωρίς αποκλεισμούς, με εναλλαγές στις εκπροσωπήσεις, με την δέσμευση των αιρετών μας αντιπροσώπων στις συλλογικές αποφάσεις. Σε μια διαδικασία που θα σέβεται και θα λαμβάνει υπόψη ιστορίες και διαδρομές,  θα έχει πρόσημο που θα περιγράφεται στις βασικές μας αρχές, θα έχει μετωπική μορφή στην αρχή της διαδρομής αλλά και με θέληση για ουσιαστικότερες συγκλίσεις και λειτουργία που θα σέβεται και τον πιο νέο συνάδελφο που θα θέλει να συμβάλλει στην προσπάθειά μας. Απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές και τους εκφραστές τους, παλιούς και νέους, και μακριά από τα παιχνίδια συμφερόντων  που παρασιτούν στο χώρο του ΤΕΕ:

• Για να υπάρξει με ενιαίο τρόπο και λειτουργία και να ενισχυθεί ένας πολιτικο-συνδικαλιστικός χώρος – εργαστήρι που θα επιτρέπει την συζήτηση και επεξεργασία θέσεων και κινήσεων με απώτερο σκοπό την εμφάνιση ενός αριστερού ριζοσπαστικού ρεύματος στους εργαζόμενους μηχανικούς που διεκδικούν τον κοινωνικό τους ρόλο, την αξιοπρέπεια και τον έλεγχο στο αντικείμενο της δουλειάς τους, ενάντια στους νόμους της αγοράς
• Για να ανοίξει η ενημέρωση στους συναδέλφους για όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες
• Για να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή όσων πιστεύουμε ότι τα πράγματα μπορούν “να πάνε αλλιώς”
• Για να ανοίξουν ξανά δίαυλοι επικοινωνίας που έκλεισαν μαζί με το Ενημερωτικό Δελτίο και τη μετατροπή του newsletter σε όχημα της προβολής του προέδρου.
• Για να μπει τέρμα στην επιχειρηματικοποίηση του Επιμελητηρίου μέσα από πρακτικές όπως η υλοποίηση των training voucher από το ΙΕΚΕΜ-ΤΕΕ
• Για να επιβάλλουμε την όσο το δυνατόν δημοκρατική λειτουργία στο ΤΕΕ, τη συμμετοχή των συναδέλφων σε αυτό, (την καθολική εφαρμογή της απλής αναλογικής , ίδρυση Τμήματος Αττικής, απόρριψη της μετατροπής της συνδικαλιστικής δράσης σε «επάγγελμα», με την ανοιχτή, εθελοντική και άμισθη συμμετοχή σε εισηγητικά όργανα, ομάδες και επιτροπές), με όρους αναβαθμισμένης δημοκρατίας και συνεργασίας με κοινωνικούς φορείς και κινήματα.
• Για μια συλλογική μορφή εκπροσώπησης των μηχανικών που δεν θα είναι σύμβουλο του κράτους αλλά σύμβουλος των εργαζομένων και των κινημάτων. Που θα επιτρέπει στους μηχανικούς να λειτουργούν και ως τεχνικοί σύμβουλοι και να παρέχουν συλλογικά τεκμηρίωση στα κοινωνικά κινήματα. Υπάρχουν παραδείγματα του παρελθόντος, όπως η τοποθέτηση του ΤΕΕ-ΤΚΜ για την εξόρυξη στις Σκουριές, ή και σύγχρονα από τη λειτουργία των Συλλόγων, όπως το άνοιγμα του συλλογικού σχεδιασμού του ΣΑΔΑΣ με το #thisIsACo-op που μπορούν να αξιοποιηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση.

Οι βασικές μας αρχές

Για το νέο μετωπικό εγχείρημα θεωρούμε αναγκαίες και δεσμευόμαστε πάνω στις ακόλουθες βασικές αρχές:

• Δρούμε Αριστερά, ανεξάρτητα, ριζοσπαστικά, αγωνιστικά και αντιπολιτευτικά προς το “σύστημα” ΤΕΕ και όσους διαχρονικά το διαχειρίζονται.
• Αντιπαλεύουμε τις πολιτικές της ΕΕ της ΟΝΕ και του κεφαλαίου, με γνώμονα την εξειδίκευση ενός προγράμματος φιλολαϊκής διεξόδου από τη κρίση με ρήξη-έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ χωρίς μνημόνια και χρέος στο κλάδο
• Είμαστε σε απόλυτο διαχωρισμό από τις παρατάξεις που υποστηρίζουν τα μνημόνια ή εκπροσώπησαν συμφέροντα “διάσωσης” από το μνημόνιο διάφορων κατηγοριών συμπεριλαμβανομένης της ΡΠΜ επίσημης παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόσωπα και πρακτικές που  στηρίζουν την μνημονιακή κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν έχουν καμία θέση στην μετωπική παράταξη. Αν μπορούμε να δώσουμε στο κόσμο μία υπόσχεση, είναι ότι το επόμενο διάστημα, όλοι αυτοί που καταδυναστεύουν τη ζωή μας θα μας βρουν μπροστά τους ως την πιο μαχητική αριστερή αντιπολιτευτική δύναμη μέσα στο ΤΕΕ.
• Φιλοδοξούμε να εκφράσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία των μηχανικών που ζουν από τη δουλειά τους. Τους μισθωτούς του δημόσιου, ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ, τους άνεργους, τους μηχανικούς της εκπαίδευσης, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς μηχανικούς, καθώς και τους νέους μηχανικούς άμεσα θύματα της ανεργίας των νέων εργασιακών σχέσεων. Με την προσοχή μας στραμμένη στα πιο πληττόμενα τμήματα τού κλάδου, σε όσους ασκούν το επάγγελμα με αξιοπρέπεια και κοινωνική συνείδηση.
• Είμαστε σε ρήξη με λογικές και πρακτικές συντεχνιασμού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, κοινωνικού εταιρισμού και συνδιαχείρισης της κρίσης. Η παρέμβαση μας, στοχεύει στη πιο αποφασιστική στάση ακύρωσης κάθε απόπειρας υποβάθμισης και υποτίμησης των συνθηκών εργασίας των εργαζόμενων τεχνικών που θα φέρει και τη σφραγίδα του ΤΕΕ, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες του κοινωνικού πολέμου. Θέλουμε να στερήσουμε τις πλατιές συναινέσεις και πλειοψηφίες που σήμερα απολαμβάνουν οι κυρίαρχες παρατάξεις και διευκολύνουν τους εκπροσώπους της εργοδοσίας να επιτίθενται στα συμφέροντά μας. Σημαίνει ότι εξαντλούμε τη δυνατότητα προβολής και ζύμωσης συνδικαλιστικών αιχμών που μπορούν να συγκροτούν μαζικές και πλειοψηφικές αντιστάσεις, να αποσπούν δυνάμεις σε αγωνιστική κατεύθυνση, να βάζουν εμπόδια στα αστικά σχέδια, να συσσωρεύουν όρους για ανατροπή του συσχετισμού προς όφελος των εργαζόμενων μηχανικών, μέσα και έξω από το ΤΕΕ. Παρεμβαίνουμε όχι για να συνδιαχειριστούμε, αλλά για να εκπροσωπήσουμε τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των μηχανικών, της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Αποκαλύπτουμε, καταγγέλλουμε και αντιπολιτευόμαστε την κυρίαρχη πολιτική και τις παραλλαγές της.

******************

Το φλέγον μέτωπο του Ασφαλιστικού

Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες μηχανικοί χρωστάνε στο ταμείο, και πολλές χιλιάδες διαγράφονται ως τελευταία λύση για να γλυτώσουν από την αύξηση των χρεών, και ενώ οι περισσότεροι νέοι απόφοιτοι των πολυτεχνείων δεν εγγράφονται στο ΤΕΕ, το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου ήρθε να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερα βάρη που ισοδυναμούν με δραστικές μειώσεις μισθών για όσους εργάζονται με μπλοκάκι και ανασφάλεια, αφού είναι οριακά αδύνατο να κάνεις σχέδια για το μέλλον μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το οποίο:

• προετοιμάζει τον ακόμα μεγαλύτερη απόσυρση του κράτους από την υποχρέωση χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε οι “εξοικονομούμενοι πόροι” να κατευθύνονται στην αποπληρωμή του τοκογλυφικού χρέους
• προωθεί την οριστική εξόντωση των αυτοαπασχολούμενων και τη μισθωτοποίηση τους, ή και πλήρη ισοπέδωσή τους – ώστε να υπάρξει συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα και νέα συμπίεση μισθών με την εκτίναξη των εισφορών στο 37.95% του εισοδήματος
• καλλιεργεί το έδαφος για τηνείσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης, μετά την πλήρη κατάρρευση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα και με την δυνατότητα σύστασης επαγγελματικών ταμείων ως ΝΠΙΔ.
• καταργεί την ειδική προσαύξηση, επιτρέποντας στον υπουργό να αποφασίσει σε ποιο βαθμό θα αποδοθεί στις συντάξεις, για όσους την έχουν πληρώσει πάνω από 10 χρόνια
• συντονίζει περισσότερο και θεσμικά τους εισπρακτικούς μηχανισμούς εφορίας και ΚΕΑΟ

Είχαν προηγηθεί φυσικά η ληστεία των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ μέσα από το PSI και την τοποθέτηση στην Attica Bank, αλλά και η υποχρεωτική άνοδος κατηγορίας, την εφαρμογή της οποίας μπλόκαραν επί μακρόν οι μηχανικοί με αγώνες. Με νέες συγκρούσεις να έρχονται το επόμενο διάστημα, για τη μη εφαρμογή του νόμου, για την καταβολή της εργοδοτικής εισφοράς στους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα που δεν έχουν σύμβαση εργασίας, το μπλοκάρισμα της αποστολής στοιχείων στο ΚΕΑΟ.

Δουλειά με αξιοπρέπεια, δημόσια ασφάλιση και όχι εισπρακτικός μηχανισμός

Υπάρχουν μια σειρά αιτημάτων που χρειάζεται να ικανοποιηθούν, ώστε να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση, να γίνει ξανά βιώσιμη η ασφάλιση, τόσο για τους εργαζόμενους μηχανικούς όσο και για τα ταμεία

• Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα στην κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση της μέσω επαγγελματικών ταμείων
• Άμεση και αναδρομική κατάργηση όλων των μνημονιακών αυξήσεων εισφορών των τελευταίων ετών και των αντίστοιχων αντιασφαλιστικών νόμων
• Κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού «παλιών» – «νέων», και των ασφαλιστικών κατηγοριών.
• Εξέταση της σύνδεσης του ύψους των εισφορών με το εισόδημα σε πραγματική βάση, με ανεισφορολόγητο όριο και όχι αβάσταχτες κατώτατες εισφορές για όλους, και με βιώσιμα ύψη εισφορών.
• Επιστροφή των κλεμμένων του ΤΣΜΕΔΕ και όλων των Ταμείων από το ληστρικό «κούρεμα» του PSI, και τιμωρία των υπευθύνων για την συγκεκριμένη απώλεια.Κάλυψη των οφειλών του δημοσίου προς τα Ταμεία από την τριμερή χρηματοδότηση. Να παταχθεί η διαφυγή πόρων από το ταμείο μέσω του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας.
• Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους μηχανικούς
• Διαγραφή χρεών προς το ΤΣΜΕΔΕ όσων αποδεδειγμένα δεν είχαν εισοδήματα να πληρώσουν εισφορές, διαγραφή των προσαυξήσεων σε όλους,
• Κατάργηση του ΚΕΑΟ και των κατασχέσεων και πλειστηριασμών για τους ανέργους, τους υποαπασχολούμενους και τους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε δίωξης και αναγκαστικής είσπραξης για οφειλές προς το ταμείο
• Ίδρυση Ταμείου Ανεργίας & Προνοιακών Παροχών Μηχανικών για τους δοκιμαζόμενους συναδέλφους
• Αναγνώριση των ανέργων συναδέλφων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους και υποαπασχολούμενους συναδέλφους (μισθωτούς ή ελεύθερους επαγγελματίες). Μη υποχρέωση καταβολής εισφορών από όσους δεν έχουν επαρκές εισόδημα
• Κάλυψη Ασφαλιστικών Εισφορών και αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχήματος – ασθένειας – απόλυσης. Παροχές Μητρότητας (εφάπαξ επίδομα, αξιοπρεπής κάλυψη εξόδων εγκυμοσύνης, επίδομα λοχείας), και τις παροχές που προβλέπονται στα άλλα ταμεία.
• Αποσύνδεση της ασφαλιστικής ενημερότητας από τη δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος με εξαίρεση τις εργοδοτικές οφειλές. Άρση των τοκογλυφικών όρων και «διακανονισμού» των ασφαλιστικών οφειλών.
• Όχι στην ενοποίηση-ισοπέδωση του ΕΦΚΑ, γιατί σήμερα, δεν αποσκοπεί στην υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του κλάδου ούτε των υπόλοιπων εργαζόμενων, αλλά στην κλοπή των αποθεματικών του και στην ισοπέδωση δικαιωμάτων όλων.

και στο “καυτό” θέμα της Attica Bank

Η κόντρα που έχει ξεσπάσει στη δημόσια σφαίρα γύρω από την Attica Bank αποδεικνύει με τον πιο τραγικό τρόπο την εξαρχής λανθασμένη και επιζήμια για τους ασφαλισμένους επιλογή της τοποθέτησης του ΤΣΜΕΔΕ στην Attica από το 1997. Μέσα από την αντιπαράθεση της κυβέρνησης και του “συστήματος ΤΕΕ” από τη μια, και της Τράπεζας της Ελλάδος και του Γ. Στουρνάρα από την άλλη, αποδεικνύεται ότι η τράπεζα χρησιμοποιούνταν ουσιαστικά ως εργαλείο υλοποίησης σκοπιμοτήτων κυκλωμάτων του κλάδου και “ημετέρων”  στις πλάτες των εργαζόμενων μηχανικών και εις βάρος των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ.  Η πολιτική του “συστήματος ΤΕΕ”, σε αγαστή συνεργασία με τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,  παρουσίαζε την τράπεζα ως “τράπεζα των μηχανικών” την ώρα που εξυπηρετούσε μηχανισμούς ποικιλοτρόπως, πρακτική που όπως αποδεικνύεται ακολουθεί με συνέπεια και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχοντας ρίξει γέφυρες με το “σύστημα ΤΕΕ” δια της υπουργοποίησης Σπίρτζη.

Με αφορμή τη συζήτηση για τις δανειοδοτήσεις Καλογρίτσα, η Τράπεζα της Ελλάδος υπό τον Γ. Στουρνάρα, βρήκε την ευκαιρία να παρέμβει στην Attica, όχι προφανώς για να την “εξυγιάνει”, αλλά για να την εντάξει στο σύστημα ελέγχου των συστημικών τραπεζών υπό το ΤΧΣ, τοποθετώντας τον γνωστό από την υπόθεση της Αγροτικής, Θ Πανταλάκη ως επικεφαλής. Ως απάντηση, οι ίδιοι που έφτασαν την κατάσταση σε αυτό το σημείο, έρχονται να υποταχθούν στο πραξικόπημα Στουρνάρα, με τον πρόεδρο του ΤΣΜΕΔΕ να είναι υπόλογος στον κόσμο των μηχανικών και για την έλλειψη πληροφόρησης.

Η καταγγελία των πεπραγμένων των διοικήσεων του ΤΕΕ, των πολιτικών παιχνιδιών των κυβερνήσεων και του πραξικοπήματος Στουρνάρα και η αντίσταση στο πραξικόπημα και στην υφαρπαγή της περιουσίας του ταμείου, όχι μόνο με θεσμικό τρόπο αλλά και κυρίως με παρεμβάσεις του κινήματος, είναι αναγκαία. Δεν αρκεί όμως. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να απεμπλακεί άμεσα το ΤΣΜΕΔΕ από την Attica Bank, με τη διασφάλιση – επιστροφή των αποθεματικών του. Να μην ξαναεμπλακεί σε καμιά ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας, να μην ξαναδώσουμε ούτε ένα ευρώ. Να πα΄ρουμε πίσω όσα χρήματα έχει βάλει το ΤΣΜΕΔΕ σ’ αυτήν. Δεν αποκλείεται τα ιδιωτικά τραπεζιτικά κεφάλαια που ήδη έχουν βάλει στο μάτι την Attica Bank, να θέλουν να πάρουν προίκα και άλλο τμήμα των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ, την ώρα που υπάρχουν πληροφορίες για επιπλέον “τρύπα” 300 εκατομμυρίων ευρώ.

******************

Όχι στην αποσύνδεση πτυχίου – επαγγέλματος.

Ήδη από την περίοδο Σπίρτζη, το ΤΕΕ άρχισε να μεταλλάσσεται για να “διασωθεί” στη μνημονιακή εποχή, εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των μηχανικών, με βασικές επιπτώσεις και στο κομμάτι των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Θέλοντας να αποκτήσει παραπάνω εξουσίες, να είναι αυτός ο φορέας που θα υλοποιεί την εξειδίκευση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τη διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά και να εισπράττει εξέταστρα ή και σεμιναριακά δίδακτρα (όπως στους ενεργειακούς επιθεωρητές),  και αμφισβήτησε τον ενιαίο χαρακτήρα των πτυχίων, με πιο πρόσφατη χαρακτηριστική του μεθόδευση, να διευκολύνει με δικό του σχέδιο ΠΔ την εφαρμογή του νόμου 4254/14, διατάξεις του οποίου επαναλήφθηκαν στο τρίτο μνημόνιο, «για τις επαγγελματικές δραστηριότητες των μηχανικών». Αυτή η διαδικασία συνέβαλε στη γενικότερη μετατροπή του ΤΕΕ σε βραχίονα υλοποίησης μνημονιακών πολιτικών. Με τις διατάξεις αυτές, το ψευδώνυμο «άνοιγμα» του επαγγέλματος, απειλείται να ολοκληρωθεί, κατ’ επιταγή των ευρωπαϊκών οδηγιών.

Για την υπεράσπιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων μέσα στην κρίση

Η απόκρουση της ρευστοποίησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά και της λογικής “ειδικότητα εναντίον ειδικότητας” με τον τρόπο που εισάγεται η συζήτηση στο ΤΕΕ, αλλά και σε πολλούς επιστημονικούς συλλόγους, με την επίγνωση ότι μες στην κρίση οι απαντήσεις δεν βρίσκονται στην ανακατανομή της “εναπομείνασας πίτας” μεταξύ των ειδικοτήτων.

• Κατάργηση ολόκληρου του πολυνόμου και – ως προς το θέμα των δικαιωμάτων – της Υποπαραγράφου ΙΓ.12 του ν.4254/2014 για τη ρύθμιση του επαγγέλματος του πολιτικού μηχανικού, του αρχιτέκτονα και του τοπογράφου (μετά από σύμφωνη γνώμη του ΤΕΕ) και τηςΥποπαραγράφου ΣΤ.23  με την οποία αναθεωρούνται οι όροι και προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος όλων των Η/Μμε Προεδρικά Διατάγματα (μετά από εισήγηση του ΤΕΕ).
• Σύνδεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με τα πτυχία και τα προγράμματα σπουδών του συνόλου των αντίστοιχων ελληνικών πολυτεχνικών σχολών, και στη βάση της κατοχύρωσης του 5ετούς κύκλου σπουδών, όχι μόνο στη λογική της θωράκισης του χαρακτήρα και του επιπέδου των σπουδών, αλλά και της προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος.
• Απόρριψη του κατακερματισμού σε επίπεδα επαγγελματικών δραστηριοτήτων, την δημιουργία μηχανικών πολλών ταχυτήτων, την θεσμοθέτηση «δόκιμων» ή «ασκούμενων» μηχανικών.
• Διεύρυνση των δικαιωμάτων για όσες ειδικότητες έχουν περιορισμένο επαγγελματικό αντικείμενο, ενώ αυτό καλύπτεται από τις αντίστοιχες σπουδές. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα απόδοσης δικαιωμάτων στους αποφοίτους των νέων ειδικοτήτων (όπως οι μηχανικοί χωροταξίας και οι μηχανικοί περιβάλλοντος) και, ταυτόχρονα, να ανοίξει η συζήτηση για τους τρόπους εκπροσώπησης των ειδικοτήτων αυτών στο Επιμελητήριο.
• Να επιμείνουμε στη διαμόρφωση πολιτικών αποτροπής του εξευτελισμού των όρων άσκησης του επαγγέλματος των μηχανικών, να αποκαλύψουμε τη σκοπιμότητα που υποκρύπτει η υποβάθμιση του ρόλου τους σε όλες τις εκφάνσεις και τις επιπτώσεις της εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
• Να θεσμοθετηθούν ξανά οι ελάχιστες αμοιβές ανά εργασία, και να αγωνιστούμε για την κοινωνική κατοχύρωση του δικαιώματος των καλώς αμειβόμενων μελετών και των επιβλέψεων από τους μηχανικούς ως μηχανισμό κοινωνικού ελέγχου απέναντι στην επιθετικότητα του κέρδους – και δη των μεγάλων επιχειρήσεων- στις κατασκευές, στη βιομηχανία, στην οικιστική δόμηση.

Ένα κίνημα μηχανικών χρήσιμο για τους εργαζόμενους και την κοινωνία και όχι για τα μνημόνια

Oι συνολικότερες αλλαγές των τελευταίων ετών, δεν επηρέασαν δραματικά μόνο τον όγκο της δουλειάς των μηχανικών, αλλά σε σημαντικό βαθμό και το περιεχόμενό της. Οι μηχανικοί βρέθηκαν να μετατρέπονται σε φοροεισπράκτορες και διεκπεραιωτές γραφειοκρατικών διαδικασιών για το κράτος και την εξυπηρέτηση των μνημονίων, αντί να αξιοποιούν τις γνώσεις τους – και προς όφελος του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος. Η μαζική μετανάστευση χιλιάδων -νέων και όχι μόνο- συναδέλφων στο εξωτερικό δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.

Δε μπορούμε να υπερασπιζόμαστε το υπό κατάρρευση κοινωνικοοικονομικό μοντέλο των προηγούμενων δεκαετιών. Οφείλουμε να συγκρουστούμε με συντεχνιακές λογικές fast-track επενδύσεων και “ανάπτυξης άνευ όρων” για να βρουν δουλειά οι μηχανικοί “με κάθε κόστος”. Χρειάζονται αγώνες και σχέδιο για να αυξηθεί η απασχόληση, ενάντια στην ανεργία, τη μετανάστευση την υποαπασχόληση μέσα από:

• Ενισχυμένες Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες και έργα με όφελος για την κοινωνία, για να σταματήσει η λογική των ΣΔΙΤ και οι χαριστικές συμβάσεις παραχώρησης και να υπάρξουν έργα και υποδομές που να καλύπτουν κοινωνικές ανάγκες. Επαναφορά του δημόσιου ελέγχου στις μελέτες και στις κατασκευές απέναντι στην πολύμορφη ιδιωτικοποίηση της οικιστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης, τις “Fast-track” μελέτες-κατασκευές και την συντεταγμένη παραφθορά των δημόσιών ελεγκτικών υπηρεσιών που συντελείται συστηματικά από τις κυβερνήσεις και την συνδικαλιστική γραφειοκρατία του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Παλεύουμε για προσλήψεις και επαρκή στελέχωση των δημόσιων ελεγκτικών μηχανισμών σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης.
• Την ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων υποδομών και του δημοσίου πλούτου γενικότερα, και την ανάγκη απόκρουσής τους σε σύνδεση με τις κοινωνικές ανάγκες:
• από το Ελληνικό και τις επιδράσεις της σχεδιαζόμενης “επένδυσης” στο χωροταξικό σχεδιασμό της Αττικής,
• τα λιμάνια με την εισαγωγή του κινέζικου εργασιακού μοντέλου που ήδη προετοιμάζει η COSCO στον Πειραιά και συνολικά την ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών (τρένα, αεροδρόμια, αστικές συγκοινωνίες κλπ)
• την ουσιαστική εκποίηση των μεγάλων οδικών αξόνων, με χαρακτηριστικότερο τελευταίο παράδειγμα την Εγνατία.
• Τις δημόσιες επιχειρήσεις (ΚτυΠ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κλπ), που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με πρόσφατο νόμο εκχώρησε στη Εταιρία
• Την αντίθεση στη επαναφορά της λογικής της “μελετοκατασκευής”
• Ενίσχυση των εγχειρημάτων της συνεργατικής οικονομίας (εργατικού ελέγχου – αυτοδιαχείρισης), τα οποία ήδη αναπτύσσονται σε τομείς της δραστηριότητας των μηχανικών, αλλά και με επαναλειτουργία επιχειρήσεων (ΒΙΟΜΕ κλπ) από τους εργαζόμενους σε μια λογική συνολικότερης προώθησής τους ως σημαντικού τμήματος ενός άλλου οικονομικού μοντέλου, το οποίο μιας άλλης προοπτικής που δεν θα έχει το κέρδος ως κριτήριο λήψης των αποφάσεων, αλλά την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.
• Ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων χωρίς ΣΔΙΤ, στη λογική της αποκέντρωσης και όχι των μεγάλων μονάδων, και με άξονα τη μεγαλύτερη προστασία του περιβάλλοντος
• Την προστασία της κατοικίας ως κοινωνικό δικαίωμα, με επαναφορά του ΟΕΚ, αλλά και έμπρακτης αντίστασης στη συνεχή προσπάθεια υφαρπαγής της από τα εγχώρια και διεθνή αρπακτικά
• Την αντίσταση στις μνημονιακές εισπρακτικές λογικές για τα αυθαίρετα, ενάντια στις αλλαγές στο χωροταξικό σχεδιασμό που μοναδικό στόχο έχουν την εξυπηρέτηση κερδοσκοπικών συμφερόντων (Τουρισμός, βιομηχανικές ΑΠΕ κλπ)
• Σταματώντας τις αναδιαρθρώσεις στην παραγωγή και στην αγορά της ενέργειας όπως αυτές προκύπτουν τόσο από τις ιδιωτικοποιήσεις ΑΔΜΗΕ και ΔΕΣΦΑ, όσο και από τη συνολικότερη κατεύθυνση της “απελευθέρωσης” της αγοράς ενέργειας, που εντάσσει στη σκληρή λογική του βραχυπρόθεσμου κέρδους και την παραγωγή ενέργειας. Διαδικασία που αποτρέπει τη μεσοπρόθεσμη έρευνα για εναλλακτικές πηγές, ενώ αντιμετωπίζει και τις ΑΠΕ μόνο ως επενδυτικά πλάνα, με αποτέλεσμα να χωροθετούνται ανεξέλεγκτα, κατά τη βούληση του εκάστοτε “επενδυτή”.
• Τον ανασχεδιασμό της παραγωγικής και βιομηχανικής δομής της χώρας και την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου με γνώμονα την ικανοποίηση των βασικών κοινωνικών αναγκών
• Την προστασία του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας, της πολιτιστικής κληρονομιάς, της διατροφικής επάρκειας ενάντια στα περιβαλλοντικά εγκλήματα (Σκουριές κλπ)
• Την υπεράσπιση και την δημόσια αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, ιδιαίτερα στις πυκνοκατοικημένες περιοχές των αστικών κέντρων

Με αγώνες, ενεργό συμμετοχή, έμπρακτη συμπαράσταση σε κάθε εργατική/κοινωνική μάχη και σχέδιο στην κατεύθυνση ρήξεων και ανατροπών με το μνημονιακό σύστημα να συμβάλλουμε στην κινητοποίηση των μηχανικών ενάντια στις καταιγιστικές αντικοινωνικές κυβερνητικές επιθέσεις πρωτοβουλίες, να ενισχύσουμε την αυτενέργεια και την πρωτοβουλία, με όρους αντίστασης, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και συμμετοχής σε θεσμούς κοινωνικής και λαϊκής αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.