Ιωάννα Γαϊτάνη: Δεν πρέπει να υποκύψουμε σε κανέναν εκβιασμό από το εξωτερικό ή το εσωτερικό

1.Ποιο είναι το πολιτικό κλίμα και τα μηνύματα που παίρνετε στην περιοχή σας και ποιές οι προτεραιότητες που βάζετε ως υποψήφιοι βουλευτές με τον ΣΥΡΙΖΑ;

2.Ποια πρέπει να είναι τα πρώτα μέτρα και οι πρωτοβουλιες που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

3.Θα μπορούσατε να μας κάνετε αποτίμηση του έργου σας ως βουλευτές;

1) Υπάρχει πλειοψηφικό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό παρ' όλο που πολλοί συμπολίτες πιέζονται από την καθεστωτική εκστρατεία φόβου. Ωστόσο, η προβολή των βασικών άμεσων μέτρων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα διαπιστευτήριά μας από τα κινήματα, γέρνουν αποφασιστικά την πλάστιγγα. Η συζήτηση που βάζουμε σε προτεραιότητα τώρα είναι να πάρει ο ίδιος ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο νεολαίος, την εκλογική μάχη στα χέρια του για να εξασφαλιστεί η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ίδιος μετά τις εκλογές να εξακολουθήσει να στηρίζει την υλοποίηση του προγράμματός μας.

2) Μαζί με την ταχεία ενεργοποίηση των δεσμεύσεων της ΔΕΘ (όπου κομβική κρίνω την αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και των 751 ευρώ κατώτερου μισθού), κρίσιμες θα είναι οι πρωτοβουλίες για την ανεργία, το ασφαλιστικό και τη στελέχωση του Συστήματος Υγείας. Όλα αυτά συνδέονται, βέβαια, μεταξύ τους. Οι αναγκαίες προσλήψεις στο ΕΣΥ, ώστε πραγματικά να παρέχουμε δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες στους ανασφάλιστους, αλλά ακόμη και οι επαναπροσλήψεις των απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων, βοηθούν στη μείωση της ανεργίας. Το ίδιο -κι ίσως ακόμη περισσότερο- κάνει η αύξηση του κατώτατου μισθού με τη συνεπαγόμενη βελτίωση της αγοραστικής δύναμης.

Η εξασφάλιση πόρων για το ασφαλιστικό αφορά μέτρα όπως η πάταξη της φοροδιαφυγής / φοροαποφυγής / εισφοροδιαφυγής του κεφαλαίου. Οι εργοδότες πρέπει να αναγκαστούν να κολλάνε τα ένσημα και υπάρχουν τρόποι. Είναι πολύ πιθανό, λόγω του επείγοντος χαρακτήρα του ασφαλιστικού, να υποχρεωθούμε σε πολύ γρήγορα βήματα για την πραγμάτωση μιας ακόμη θέσης μας, για την ανάκτηση ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και των κερδών τους. Κι αν μιλάμε για πόρους, φυσικά θα είναι απαραίτητο να αποτραβήξουμε τέτοιους από την εξυπηρέτηση του "δημόσιου χρέους" για να εξυπηρετήσουμε τις αδήριτες κοινωνικές ανάγκες, είτε να ασκήσουμε τα δικαιώματα του ελληνικού λαού στις τράπεζες.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ως διακήρυξη και πολύ περισσότερο όταν αρχίσει να υλοποιείται, ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν πίσω όλα τα κλεμμένα δικαιώματα. Με σύμμαχο πια μια κυβέρνηση, με δυναμική ανώτερη κι από του 2010-12. Αυτή είναι η μεγάλη ελπίδα που ξεκινά με την κυβέρνηση της Αριστεράς. Γι' αυτό επ' ουδενί δεν πρέπει να υποκύψουμε σε κανέναν εκβιασμό από το εξωτερικό ή το εσωτερικό.

3) Ως βουλευτής τα τελευταία δυόμισι χρόνια είχα χρεωθεί τον Τομέα της Υγείας. Παλέψαμε μαζί με τους εργαζόμενους των νοσοκομείων ενάντια στην υποστελέχωση, τη διάλυση, ως και το κλείσιμο δομών που προωθούσε συστηματικά το υπουργείο. Μαζί τους τόσο στις κινητοποιήσεις και τις γενικές τους συνελεύσεις όσο και στη Βουλή, διεκδικώντας και κάποιες φορές καταφέρνοντας να εμποδίσουμε τα κυβερνητικά σχέδια. Θυμόμαστε τη μεγάλη μάχη ενάντια στο κλείσιμο τριών νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης (Παναγία, Λοιμωδών, Δερματολογικό) και τη νίκη στην περίπτωση του Ψυχιατρικού.

Οι όποιες νίκες ήταν αποτέλεσμα της κινητοποίησης των εργαζόμενων και των συμμάχων τους, σε συνδυασμό με τη δική μας κοινοβουλευτική στήριξη. Παράδειγμα η περίπτωση του Παναγία, όπου αρχικά παρατάθηκε η λειτουργία του νοσοκομείου έως το τέλος του '14. Ή του Παπαγεωργίου, όπου συμβάλαμε στην παράταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Όμως, κάθε τέτοια νίκη ήταν επισφαλής. Η κυβέρνηση τελικά έκλεισε το Παναγία. Μόνο με μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με τους αγωνιστές εργαζόμενους στο πλευρό της, θα κατακτήσουμε ένα δημόσιο και λειτουργικό σύστημα υγείας, δωρεάν και ανοιχτό σε όλους.

Τέλος, έκρινα κρίσιμες τις μάχες ενάντια στις απολύσεις καθαριστριών, καθηγητών και σχολικών φυλάκων και προσπάθησα να βοηθήσω, στον δρόμο και στα έδρανα, τον ανυποχώρητο αγώνα τους, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Παρόμοια υποστήριξα, μαζί με τους συναγωνιστές/τριες από την Αριστερά και το αντιρατσιστικό - αντισεξιστικό κίνημα, τα ίσα δικαιώματα για όλους. Κόντρα στην κυρίαρχη προπαγάνδα δεκαετιών, μετανάστες, πρόσφυγες και ντόπιοι, γκέι και στρέιτ, γυναίκες και άντρες, δεν αποτελούμε ο ένας πρόβλημα για τον άλλον. Αντίθετα, μόνο όλοι μαζί μπορούμε να κερδίσουμε την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.