Ώρα με την ώρα, η ιστορία επιταχύνεται όσο ποτέ άλλοτε στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ τα κάθε λογής σοβαρά γεγονότα που διαδραματίζονται τόσο στην κορυφή του Κράτους όσο και στη βάση της κοινωνίας της παγκόσμιας υπερδύναμης, επιβεβαιώνουν τις χειρότερες προβλέψεις. Από εδώ και πέρα, δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία : ο Τραμπ και οι δικοί του επέλεξαν οριστικά την πολιτική του χειρότερου και οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν να βυθίζονται σε μια γενικευμένη αδελφοκτόνα σύρραξη με αβέβαιη τελικά έκβαση.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και είναι εύγλωττα. Οι πραιτοριανοί του Τραμπ που είναι οι Αμερικανοί αστυνομικοί, αυξάνουν τις δολοφονικές τους επιθέσεις θύματα των οποίων είναι σχεδόν πάντα Αφροαμερικανοί. Και αυτή τη φορά, τους μπάτσους ενισχύουν όλο και πιο πολύ ρατσιστές και νεοναζιστές “πολιτοφύλακες” που δεν διστάζουν πια να εφορμήσουν (με αυτοκίνητα) ή να πυροβολήσουν ενάντια στους αντιρατσιστές διαδηλωτές. Όμως, τώρα υπάρχει μια νέα εξέλιξη τεράστιας σημασίας: Ο ρατσιστικός και φασιστικός συρφετός, με επικεφαλής τον Τραμπ και τον Πένς, όχι μόνο αναγορεύει σε “ήρωες” αυτούς τους δολοφόνους, αλλά και καλεί τους πιστούς του να πάρουν τα όπλα (που εξάλλου διαθέτουν σε μεγάλες ποσότητες) και να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους! Συμπερασματικά, για αυτούς που θα είχαν ακόμα αμφιβολίες, ο Αμερικανός Πρόεδρος, από κοινού με τον αντιπρόεδρό του, τους Ρεπουμπλικάνους βουλευτές και γερουσιαστές του, τον ακροδεξιό τύπο, τις ευαγγελικές εκκλησίες (που συγκεντρώνουν εκατομμύρια για τη στήριξη αυτών των δολοφόνων “ηρώων”) και τους υπεροπλισμένους πολιτοφύλακες τους, προτρέπουν δημόσια σε διάπραξη μαζικών φόνων. Ή ακόμα χειρότερα, καλούν σε εμφύλιο πόλεμο για την εξόντωση των αντιπάλων τους! (1)
Ταυτόχρονα, ο Τραμπ δηλώνει – και πάλι- ότι θα μπορούσε να μείνει στην εξουσία για άλλα ...δώδεκα χρόνια (!), προτρέπει του Ρεπουμπλικάνους της Β. Καρολίνας να ψηφίσουν ...δυο φορές (μια στη κάλπη και μια δια αλληλογραφίας), ενώ επιταχύνει την επίθεσή του ενάντια στο δημοφιλέστατο θεσμό του Ταχυδρομείου, που προτιμά να τον δει να διαλύεται παρά να εγγυάται την ψήφο δια αλληλογραφίας εκείνων που παίρνουν στα σοβαρά την πανδημία, δηλαδή των αντιπάλων του ψηφοφόρων. Και όλα αυτά ενώ εξαπολύει καθημερινά καταιγισμό χυδαίων ύβρεων ή παρανοϊκών ψεμμάτων ενάντια στους αντιπάλους του και υπερισχύει στο πεδίο της πιο παραληρηματικής προσωπολατρείας ακόμα και ενός Τσαουσέσκου, ενός Σαντάμ ή ενός Μουσολίνι. Γιατί; Μα, επειδή κανένας από αυτούς τους δικτάτορες δεν μπόρεσε ποτέ να “εξυμνηθεί” από τους αυλοκόλακες τους όσο ο Τραμπ στη διάρκεια των τριών ημερών του ανεκδιήγητου “Ρεπουμπλικανικού Συνεδρίου” όπου έφτασε να αποκληθεί ...”θεόσταλτος” ή “εκλεκτός’ του ίδιου του Θεού, και επειδή ποτέ κανένας τους δεν τόλμησε να δηλώσει αυτά που πριν λίγο δήλωσε ο Τραμπ: ότι μιλάει κατευθείαν στο Θεό και ότι συζητά μαζί του τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει…
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τραμπ ότι κρύβει τις επιδιώξεις και τα σχέδιά του, ότι δεν αποκαλύπτει -μάλιστα, εδώ και καιρό- τι θέλει να κάνει για να παραμείνει γατζωμένος στην εξουσία. Ωστόσο, σχεδόν οι πάντες έξω από τις ΗΠΑ προτιμούν να μην τον ακούνε, να μην τον πιστεύουν, να μην τον παίρνουν στα σοβαρά. Ακριβώς όπως έκανε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των εφημερίδων στο μεσοπόλεμο, που προτιμούσαν να μην πιστεύουν τον Χίτλερ -μέχρι και την παραμονή του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου!- και να μην παίρνουν στα σοβαρά τις άγρια αντισημιτικές και πολεμοχαρείς απειλές του...
Και το Κατεστημένο των Δημοκρατικών ; Μετά από μια μακρά περίοδο στη διάρκεια της οποίας οι κορυφές του, τα δημοσιογραφικά τους όργανα (Τάϊμς της Νέας Υόρκης, Ουάσιγκτον Ποστ, CNN,…) καμώνονταν πως δεν άκουγαν τις απειλές του Τραμπ, τώρα -επιτέλους !- αντιδρούν. Και κατ’εικόνα και ομοίωση των Δημοκρατικών ψηφοφόρων τους, το 75 % των οποίων φοβάται ότι ο Τραμπ δεν θα αποδεχτεί την ήττα του, δεν κρύβουν πια τους φόβους τους και δείχνουν πολύ ανήσυχοι. Όμως, δεν κάνουν τίποτα. Ή μάλλον, δείχνουν να θέλουν να πολεμήσουν τον Τραμπ εμφανιζόμενοι... πιο Τραμπ από τον Τραμπ. Και έτσι βλέπουμε τον Μπάϊντεν να κατηγορεί τον Τραμπ για την τάχα...συμφιλιωτική του στάση απέναντι στην Κίνα (!), να στηλιτεύει την “αναρχία” στους δρόμους του Πόρτλαντ ή της Κενόσα και να υποστηρίζει άνευ όρων τα ορυκτά καύσιμα ή το Πεντάγωνο. Το αποτέλεσμα αυτής της μεγαλοφυούς τακτικής είναι ήδη ορατό: ο Τραμπ ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις και οι υποστηρικτές του δείχνουν να έχουν αναθαρρήσει και έχουν ξαναβρεί τον ενθουσιασμό τους. Όπως και νάχει, το βέβαιο είναι πως φαίνεται πια ότι αποκλείεται να δούμε τον Μπάϊντεν να συντρίβει εκλογικά τον Τραμπ. Πράγμα που σημαίνει ότι εκλείπει οριστικά και η μόνη δυνατότητα που υπήρχε για να εξαναγκαστεί ο Τραμπ να εγκαταλείψει ειρηνικά την εξουσία.
Κατά συνέπεια, και ενώ απομένουν λιγότερο από 60 μέρες μέχρι τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου, είναι ξεκάθαρο ότι η μοναδική ελπίδα έρχεται από τη μόνη δύναμη που εμφανίζεται αποφασισμένη να φράξει το δρόμο στον Τραμπ και στα εφιαλτικά του σχέδια, το μεγάλο ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα που διαδηλώνει ήδη μαζικά στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων ! Και πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτή η ελπίδα είναι τεραστίων διαστάσεων, όπως εξάλλου το υποδηλώνει το γεγονός ότι το μεγαλύτερο από τα παρόντα κινήματα, το Black Lives Matter (BLM), έχει μπορέσει να κατεβάσει στις διαδηλώσεις του...27 εκατομμύρια διαδηλωτές μέσα στους τρεις τελευταίους μήνες! Διαδηλωτές που παλεύουν ηρωϊκά εδώ και μήνες ενάντια στις δυνάμεις της στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας (εδώ και πάνω από 100 μέρες στο Πόρτλαντ!) και που αντιμετωπίζουν, συχνά με επιτυχία, τις διάφορες ρατσιστικές και νεοφασιστικές πολιτοφυλακές, οι οποίες δεν διστάζουν πια να ρίχνουν στο ψαχνό...
Είναι λοιπόν σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή που το μαζικό ριζοσπαστικό κίνημα περνάει στην επίθεση, που γίναμε μάρτυρες ενός γεγονότος ιστορικών διαστάσεων, της πολιτικής απεργίας των μπασκετμπολιστών του NBA, η οποία απλώθηκε ακαριαία σε σχεδόν όλα τα επαγγελματικά σπορ της χώρας! Αυτή η απεργία -που έχει ήδη παγκόσμια απήχηση- δεν πέφτει από τον ουρανό: Προετοιμάστηκε από το 2016 κυρίως από τις βολονταριστικές αλλά και καλομελετημένες πρωτοβουλίες αυτού του απίστευτα θαρραλέου και μεγαλοφυούς επαναστάτη αγωνιστή που είναι ο επαγγελματίας παίκτης του αμερικανικού ποδοσφαίρου Κόλιν Κέπερνικ, που βλέπει το τότε (2016) μοναχικό του γονάτισμα διαμαρτυρίας ενάντια στην αστυνομική κτηνωδία κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, να γενικεύεται και να υιοθετείται τώρα πια από εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες και ερασιτέχνες αθλητές και αθλήτριες στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σε ολάκερο τον πλανήτη!
Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο που ήταν οι μπασκετμπολίστες του NBA που έκαναν την αρχή καθώς πάει καιρός που η πολιτικοποίηση και η μαχητικότητά τους έχουν κάνει το NBA πραγματικό κάστρο της αμερικανικής αντιρατσιστικής αριστεράς. (2) Να λοιπόν γιατί είδαμε παλαίμαχους του NBA αλλά και σημερινές παίκτριες του WNBA να οργανώνουν και να μπαίνουν επικεφαλής των κινητοποιήσεων του BLM σε πολλές πόλεις -και στη Μινεάπολη του Τζωρτζ Φλόϋντ-, καθώς και τεράστιες προσωπικότητες του NBA όπως τον Lebron James ή τον προπονητή της εθνικής των ΗΠΑ Gregg Popovich να γίνονται καθημερινός εφιάλτης για τον Τραμπ. Είναι λοιπόν εξαιτίας της σημασίας και της τεράστιας απήχησης αυτής της απεργίας στο NBA που εκείνος που έσπευσε να κάνει τα πάντα για να την σπάσει το συντομότερο δυνατό είναι ο ίδιος άνθρωπος που τορπίλισε, δυστυχώς με επιτυχία, την προεδρική εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς. Πρόκειται για τον Μπάρακ Ομπάμα που, με τη βοήθεια των ηγετών της μαύρης αστικής τάξης (των ίδιων που καλούσαν πιεστικά τους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για τη δολοφονία του Τζωρτζ Φλόϋντ ...να γυρίσουν πάραυτα στα σπίτια τους), άσκησε ασφυκτική προσωπική πίεση στους επικεφαλής της απεργίας για να την σταματήσουν αμέσως, για να μην δώσουν ...« επικίνδυνες ιδέες » σε άλλους αμερικανούς εργαζόμενους. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που αυτή η απεργία βαφτίστηκε ακαριαία... « μποϋκότ », γεγονός που προκάλεσε τις οργισμένες αντιδράσεις των εκπροσώπων της αμερικανικής αριστεράς, με επικεφαλής την Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, που τόνισαν δίκαια ότι οι λέξεις δεν είναι αθώες καθώς... « terminology matters »...
Να λοιπόν πού βρισκόμαστε λιγότερο από δυο μήνες πριν ανοίξουν -αν βέβαια...ανοίξουν- οι κάλπες των προεδρικών εκλογών. Η κατάσταση είναι παραπάνω από εκρηκτική, και οι προβλέψεις για την τελική έκβαση της γιγάντιας σύγκρουσης που ήδη άρχισε είναι εντελώς παρακινδυνευμένες. Ένας λόγος παραπάνω για να ξυπνήσει επιτέλους η ευρωπαϊκή -και βέβαια και η ελληνική- αριστερά και να κινητοποιηθεί στο πλευρό του μαζικού ριζοσπαστικού αμερικανικού κινήματος που ζητάει και έχει όσο ποτέ ανάγκη -σήμερα και όχι αύριο- την έμπρακτη αλληλεγγύη της. Και αυτό για τον επιπλέον λόγο ότι στους επόμενους 4-5 μήνες, είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες που θα κριθεί -όπως ποτέ άλλοτε στο παρελθόν και πουθενά αλλού στο κόσμο- το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη !…
Σημειώσεις
1. Βλέπε επίσης το προηγούμενο άρθρο μας « Με τον Τραμπ να αρνείται να φύγει -Η απειλή του εμφυλίου πλανιέται τώρα πάνω από τις ΗΠΑ”: https://www.contra-xreos.gr/arthra/1465-me-ton-tramp-arneitai-na-fygei-i-apeili.html
Και επίσης, το πολύ σημαντικό ντοκουμέντο που είναι η συνέντευξη (στα αγγλικά) του επικεφαλής του κινήματος των αμερικανών βετεράνων στρατιωτικών “Vets for Peace”: https://solidarity-us.org/will-the-military-support-a-declaration-of-martial-law/
2. Δεν είναι απορίας άξιο που ο ελληνικός τύπος και οι αθλητικογράφοι του επέβαλαν -επί τέσσερα χρόνια!- πρωτοφανή λογοκρισία, αποσιώπησαν ολοκληρωτικά και δεν αναφέρθηκαν ποτέ στα -αναρίθμητα και σχεδόν καθημερινά- γεγονότα όλο και μεγαλύτερης πολιτικής ανυπακοής και ριζοσπαστικής αμφισβήτησης που συγκλονίζουν τον αθλητικό κόσμο των ΗΠΑ. Και δεν είναι απορίας άξιο επειδή όλος αυτός ο καλός κόσμος των ελληνικών ΜΜΕ υπακούει τυφλά μόνο στα κελεύσματα των αφεντικών του, οι οποίοι ορθά σκεπτόμενοι φοβούνται σαν τον διάολο μην τυχόν οι διάφοροι αμερικανοί Κέπερνικ, Λεμπρόν Τζέϊμς ή Πόποβιτς βρουν μιμητές και στη χώρα μας...
* Όποιοι και όποιες επιθυμούν να γνωρίσουν το κλίμα που επικρατεί αυτό το καιρό στην αμερικανική κοινωνία αλλά και να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι για τα γεγονότα και τις εξελίξεις στην κορυφή και ειδικότερα στη βάση της αμερικανικής κοινωνίας, πρέπει να γνωρίζουν ότι όλα αυτά καλύπτονται με χιλιάδες τοποθετήσεις, πληροφορίες και αναλύσεις, κείμενα, βίντεο και εικόνες των ίδιων των αμερικανικών κινημάτων, προοδευτικών οργανώσεων, και ιστοσελίδων, που ανεβαίνουν συνεχώς στο Facebook “Έυρωπαίοι για το μαζικό κίνημα του Μπέρνι Σάντερς” που επιμελούμαστε εδώ και 4 χρόνια: https://www.facebook.com/EuropeansForBerniesMassMovement
