Ιστορίες «ενοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ (Ι)

Τελευταία αναπτύσσεται μια φιλολογία ότι για τα φαινόμενα «ποιλυγλωσσίας» στον ΣΥΡΙΖΑ φταίνε, τάχα, οι «συνιστώσες», οι οποίες, κατά συνέπεια, οφείλουν να «αυτοδιαλυθούν» για να διευκολύνουν τη μετάβαση προς τον «αυθεντικό ΣΥΡΙΖΑ των μελών».
Επειδή αυτή η φιλολογία είναι εντελώς παραπλανητική, το Rp ξεκινάει τη δημοσίευση σειράς πραγματικών ιστοριών «πολυγλωσσίας».
Η πρώτη, αφορά τις πρόσφατες δηλώσεις του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, μέλους της Κ.Ε. και της Γραμματείας, Γ. Μπαλάφα στην εκπομπή Zoom του Μπάμπη Παπαναγιώτου στη ΝΕΤ, την Τρίτη 4/6/2013.  
Σημειώνουμε ότι το Rp δεν έχει κανένα ειδικό πρόβλημα με τον Γ. Μπαλάφα, και δεν θεωρούμε ότι οι απόψεις που εξέφρασε αντανακλούν (μόνο) προσωπικές επιλογές.

Παρατίθεται αυτούσια αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις του Γ. Μπαλάφα στην εν λόγω εκπομπή:

-Π. Καψής: Εγώ δεν κατάλαβα κάτι, ο κ. Γ. Μπαλάφας μας είπε αυτή τη στιγμή ότι αν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ φτιάξουν ένα, καινούριο πολιτικό φορέα, συζητάτε συνεργασία μαζί του.
Π. Καψής+Παπαπαναγιώτου: Βέβαια. Αυτό ήταν.
-Γ. Μπαλάφας: Ναι, σε βάση αντιμνημονιακή εννοείται, στην κατεύθυνση κοινωνικής δικαιοσύνης…
-Π. Καψής: Αυτό δεν το έχει πει κανείς στο ΣΥΡΙΖΑ…
-Γ. Μπαλάφας: Κάνετε λάθος.
-Π. Καψής: Με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ μπορείτε να συνεργαστείτε; Άμα ενωθούν, θα αλλάξουνε;
-Γ. Μπαλάφας: Κάνετε λάθος. Ο πρόεδρός μας, ο γραμματέας της Κ.Ο., έχει πει ότι όλες οι δυνάμεις πλην της σαμαρικής Δεξιάς και της Χρυσής Αυγής εν δυνάμει θα μπορούσαν να είναι σύμμαχοί μας. Αυτή είναι η γραμμή μας, κ. Καψή, με αυτή θα αναμετρηθεί και όχι με καμία καρικατούρα της γραμμής.
-Π. Καψής: Έχετε βάλει όμως το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ τελείως απέναντί σας, και μας λέτε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε;
-Γ. Μπαλάφας: Τα πράγματα δεν είναι αιώνια. Στη θέση του κ. Ρήγα πριν από ένα μήνα ήταν άλλος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ από πόλη της Πελοποννήσου  και στη θέση σας ο κ. Μιχελάκης. Ο κ. Μιχελάκης της ΝΔ πήγε να με στριμώξει ότι: «δεν έχετε συμμάχους, ωραία τα λέτε κ. Μπαλάφα για τις ανασυγκροτήσεις (…), με ποιους θα τα κάνετε (…)» Του είπα ότι θα επιδιώξουμε να είμαστε αυτοδύναμοι, όπως όλα τα κόμματα, μπορεί να μην είμαστε. Του είπα ότι θα υπάρξουν δυνάμεις με τις οποίες θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε, να κάνουμε συμμαχία, το απέρριψε κι αυτό. Του λέω αν έρθουμε πρώτο κόμμα, αν έρθουμε κι έχουμε 140 βουλευτές, θα είσαστε διατεθειμένοι πάνω σε ένα προσεκτικό αντιμνημονιακό πρόγραμμα να υπάρξει μία συνεργασία; Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ μου απάντησε: Δεν το αποκλείουμε.
-Ν. Μπίστης: Έχει δίκιο ο κ. Π. Καψής, το πρώτο είναι η προγραμματική βάση στην οποία θα υπάρξει μια τέτοια συνεννόηση, δεν μπορείς να μαζέψεις κομμάτια από το παρελθόν κι αυτό να αποτελέσει μια νέα ποιότητα, και για αυτό η πρόταση, σε ό,τι αφορά τη δική μου πρόταση που έκανα, δεν είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, είναι και κόσμος, ο οποίος μπορεί να μην έχει ακόμα στενή σχέση με την πολιτική, προσωπικότητες που είναι άφθαρτες και αυτό έχει σημασία μεγάλη γιατί υπάρχει κόσμος που κουβαλάει πολλά βάρη από το παρελθόν. Θα έλεγα ένας συνδυασμός νέου, πραγματικά νέου, πολιτικά νέου (όχι μόνο ηλικιακά) και αξιόπιστου παλιού. Αυτό χρειάζεται. Τώρα, στο πολύ ενδιαφέρον που είπε ο Γιάννης, ο Γ. Μπαλάφας, θα το αντιστρέψω. Πράγματι μας ενδιαφέρει τι θα γίνει στο ΣΥΡΙΖΑ και επειδή βλέπουμε τη στρατηγική διάσταση που υπάρχει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, διότι η ζωή δεν είναι μόνο το μνημόνιο, υπάρχει ζωή και πέρα από το μνημόνιο. Υπάρχουν δυνάμεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες με όλα τα προβλήματα και παρά το γεγονός ότι διαφωνούμε με τον τρόπο που το εκφράζουν, που είναι δυνάμεις ευρωπαϊκού προσανατολισμού, υπάρχουν άλλες δυνάμεις που μιλάνε πάρα πολύ καθαρά για μια προοπτική της χώρας έξω από εκεί. Κατά συνέπεια θα έλεγα αυτές οι δυνάμεις που αντί να κοιτάνε άκρα αριστερά κοιτάξουν λίγο προς τα δεξιά τους, στο κέντρο δηλαδή, είναι δυνάμεις με τις οποίες εάν διαμορφωθεί αυτός ο χώρος…
-Μπ. Παπαναγιώτου: Υπάρχει πεδίο, δηλαδή;
-Ν. Μπίστης: Υπάρχει πεδίο.
-Π. Ρήγας: Το ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε με τη ΝΔ σε μια πολύ συγκεκριμένη  λογική εξυπηρέτησης του εθνικού στόχου να παραμείνει η χώρα όρθια και να βγει από την κρίση. Επομένως, το αν μπορούμε να συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αυτονόητη απάντηση, αυτό που δεν κατάλαβα -γιατί θύμισε ο κ. Π. Καψής- ότι το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει προσέγγιση (…) και τώρα, το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει ειλικρινείς και ανοιχτές προσκλήσεις. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι αυτό που είπε ο κ. Γ. Μπαλάφας, τι σημαίνει σε μια «προσεκτική αντιμνημονιακή κατεύθυνση».
-Γ. Μπαλάφας: Μίνιμουμ πρόγραμμα σημαίνει, κύριε Ρήγα, μίνιμουμ πρόγραμμα.
-Π. Ρήγας: Ναι, ναι, αυτός είναι ένας όρος που κατά την άποψή μου…
-Γ. Μπαλάφας: Αυτό είναι δική μου έκφραση…
-Π. Ρήγας: Δεν το λέω ειρωνικά… Αυτό σημαίνει ότι έχουμε εγκλωβιστεί σε μια λογική ότι από εδώ και πέρα ο νέος διχασμός στη χώρα -γιατί έχουμε συνηθίσει να μιλάμε με αυτή τη λογική- θα είναι μνημόνιο και αντιμνημόνιο. Δεν υπάρχει λοιπόν τοποθέτηση πάνω σε αυτό. Η λογική λοιπόν είναι να μπορούμε, προφανώς μπορούμε, να συνεργαστούμε με δυνάμεις οι οποίες ανήκουν στην Αριστερά, και είναι επιβεβλημένο. Το πολιτικά παράδοξο είναι αυτό που συμβαίνει τώρα, για τους λόγους που σας είπα. Αλίμονο αν δεν μπορούσε ένα κόμμα το οποίο τοποθετείται στη σοσιαλδημοκρατία να συνεννοηθεί, να συνεργαστεί και να συμπράξει σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα με δυνάμεις της Αριστεράς.
-Γ. Μπαλάφας: Κοιτάξτε, εγώ είπα προηγούμενα την άποψή μου και είπα ότι με τα σημερινά δεδομένα η μνημονιακή ή αντιμνημονιακή πολιτική είναι πολύ βασικό σημείο διαμόρφωσης της τάσης. Προφανώς δεν εννοώ το χαρτί, εννοώ τις πολιτικές. Αυτές οι πολιτικές της υφεσιακής λιτότητας. Αν είναι ταμπού αυτές οι πολιτικές, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, αν σε αυτές τις πολιτικές μπορεί να υπάρξει μια στροφή, μπορεί… να δούμε (…), εμείς το επιδιώκουμε σε μια τέτοια κατεύθυνση με αλλαγή πολιτικών, να δούμε κι εμείς (…) αν χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας μερικά πράγματα. Νομίζω ότι σε αυτή τη φάση αυτό που προέχει, κατά τη γνώμη μου, είναι το τρίπτυχο, να σταματήσουμε την καταστροφή της χώρας και την κοινωνική καταστροφή που επιτελείται μέσα από μια δημοκρατική ανατροπή, μέσα από εκλογές να αλλάξουν τα πράγματα, να προκύψει μια κυβέρνηση η οποία θα βάλει μπροστά ένα σχέδιο ανασυγκρότησης.