Δημοσιεύουμε ένα άρθρο των Adriano Campos (Αδριάνο Κάμπος) στελέχους του Μπλόκο της Αριστεράς και του Jorge Costa (Χόρχε Κόστα) βουλευτή του Μπλόκο της Αριστεράς. Το άρθρο δημοσίευτηκε στο περιοδικό Viento Sur στις 6/10 με τον τίτλο Resultado histórico del Bloco de Esquerda.

  1. Η δεξιά κέρδισε τις πορτογαλικές εκλογές, με μείωση του αριθμού των ψήφων και των εκλεγόμενών της. Τα αποτελέσματα υπαγόρευσαν το τέλος της πιο επιθετικής και υπέρ της λιτότητας απόλυτης πλειοψηφίας που έχει κυβερνήσει ποτέ την Πορτογαλία. Ο συνασπισμός PSD-CDS, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Pedro Passos Coelho, και τον ακροδεξιό συνεργάτη του, τον αναπληρωτή πρωθυπουργό Paulo Portas, κέρδισε το 38,5% των ψήφων. Το αποτέλεσμα δεν κρύβει τις επιδράσεις των τεσσάρων χρόνων της πολιτικής λιτότητας: σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές του 2011, η δεξιά έχασε 740.000 ψήφους και 28 βουλευτές. Το PSD-CDS πέφτει μεταξύ του 10 και 15% στα μεγάλα αστικά κέντρα (Πόρτο, Λισσαβόνα, Σετούμπαλ) και χάνει έδαφος ακόμη και σε παραδοσιακά συντηρητικές περιοχές (Μπράγκα, Αβέιρο, Λεϊρία).
  2. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS)ανέβηκε, αλλά λίγο. Το κόμμα του οποίου ηγείται ο Antonio Costa (που δεν έχει παραιτηθεί) ανέκτησε 11 έδρες στο κοινοβούλιο, φθάνοντας το 32% των ψήφων, παραμένοντας πολύ μακριά από την εκλογική νίκη που ισχυριζόταν ότι θα επιτύγχανε. Οι ευθύνες για τον ερχομό της τρόικας, η έλλειψη συγκεκριμένων προτάσεων σχετικά με το ζήτημα της Ευρώπης και του χρέους, καθώς και την προσήλωσή του στις πολιτικές λιτότητας (πάγωμα των συντάξεων για τέσσερα χρόνια και διευκολύνσεις στις απολύσεις) εξηγούν αυτά τα αποτελέσματα. Συνολικά, το PS και η δεξιά σημείωσαν το χειρότερό τους αποτέλεσμα από το 1985.
  3. Το Μπλόκο της Αριστεράς πέτυχε ένα ιστορικό αποτέλεσμα. Η εκστρατεία κινητοποίησης του Μπλόκο πέτυχε τη μεγαλύτερη εκλογική της νίκη στα 16 χρόνια ύπαρξης του: 10,2% και 19 βουλευτές. Σχεδόν διπλάσιες ψήφους από ότι το 2011 και 11 περισσότερες έδρες στο πορτογαλικό Κοινοβούλιο. Η αύξηση των ψήφων στο Πόρτο, τη Λισαβόνα και το Σετούμπαλ, όπου εκλέγονται οι περισσότεροι βουλευτές, συνοδεύτηκε από την ανάκτηση εδρών στις περιοχές Μπράγκα, Κοΐμπρα, Σανταρέν και Λεϊρία, ενώ κατορθώθηκε, επίσης, για πρώτη φορά, η εκλογή βουλευτή από το αρχιπέλαγος της Μαδέρας.

    Το ποσοστό του Μπλόκο αναδεικνύει την ενίσχυση ενός στρατοπέδου αντιλιτότητας, η οποία ήταν σε θέση να απορροφήσει μεγάλο μέρος των ψήφων που έχασε η δεξιά και να κερδίσει την υποστήριξη πολλών οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Η σταθερότητα στην πρόταση για ακύρωση των περικοπών, που επιβλήθηκαν από τα κόμματα της Τρόικας, επέτρεψαν στο Μπλόκο να ισχυροποιηθεί και να κινηθεί εκλογικά μέσα στην τάξη που ζει από την εργασία της: αυτό φαίνεται καθαρά στην ψηφοφορία που διεξήχθη στις αστικές περιφέρειες της Λισαβόνας (11% ), του Πόρτο (13%) και του Σετούμπαλ (13%). Η αντιπαράθεση που διεξήχθη με πρωταγωνίστρια την Catarina Martins, εκπρόσωπο του Μπλόκο, εξήγησε το πάγωμα των συντάξεων που είναι στα σχέδια του PS και του χάρισε την εμπιστοσύνη των συνταξιούχων και των ατόμων που εξαρτώνται από την κοινωνική στήριξη του κράτος για να μην καταλήξουν στην ακραία φτώχεια. Με τη μετωπική ανάληψη των συνεπειών από μια αντιπαράθεση με μια Ευρωπαϊκή Ένωση που κυριαρχείται από τη Μέρκελ, και ανοίγοντας μια σοβαρή και συνεκτική συζήτηση για το θέμα του ευρώ, το Μπλόκο ανέκτησε τη λαϊκή εμπιστοσύνη σε μια σοσιαλιστική εναλλακτική ικανή να συγκρουστεί με την παγιωμένη εξουσία.

  4. Το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCP) παραμένει στα ίδια ποσοστά. Το μόρφωμα του οποίου επικεφαλής έχει τον Jeronimo de Sousa πέτυχε ουσιαστικά τον ίδιο αριθμό ψήφων με το 2011, κερδίζοντας μια παραπάνω κοινοβουλευτική έδρα. Η εκστρατεία του, σίγουρη, αλλά αμυντική, δεν έδωσε στο CDU (PCP και Πράσινοι) τη δυνατότητα υπέρβασης της πιστής εκλογικής βάσης του. Το LIVRE / Tiempo de Avanzar, υποψηφιότητα της οποίας ηγείται ο πρώην βουλευτής υποψηφιότητα Rui Tavares και ομαδοποιεί διαφωνούντες από το Μπλόκο και ορισμένες προσωπικότητες της Αριστεράς, δεν κατάφερε να πάρει πάνω από 0,7%, μη μπορώντας, επομένως, να εκλέξει βουλευτές. Η κεντρική πρόταση της εν λόγω υποψηφιότητας (συμμετοχή σε μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του PS) μένει έτσι σημαντικά αποδυναμωμένη στο πολιτικό πλαίσιο που ανοίγεται.
  5. Μέλλον: Αντιπαράθεση στο στρατόπεδο της λιτότητας, συσπείρωση δυνάμεων για τη δημιουργία εναλλακτικής διακυβέρνησης. Όλα δείχνουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει την έγκρισή του σε μια μη πλειοψηφική κυβέρνηση δεξιών κομμάτων, η οποία θα χρειαστεί την αποχή του PS για να εφαρμόσει τους θεμελιώδεις άξονες της πολιτικής της (κυβερνητικό πρόγραμμα, προϋπολογισμούς). Το σενάριο αυτό θα οδηγήσει σε μια βαθιά κρίση στο εσωτερικό του PS, το οποίο παραμένει προσκολλημένο σε πολιτικές προ λιτότητας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και με τον António Costa να ανακοινώνει τη σύγκληση έκτακτου συνεδρίου. Οι προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Ιανουάριο, θα θέσουν περαιτέρω πίεση στο PS, η οποία μετρά ήδη δύο υποψηφιότητες στο πολιτικό της πεδίο.

 Το Μπλόκο της Αριστεράς, μέσω της φωνής της Catarina Martins, έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι η δεξιά θα σχηματίσει κυβέρνηση είτε με τη στήριξη είτε με την αποχή του. Το Μπλόκο δε θα λείψει από καμία πλειοψηφία που είναι έτοιμη να ψηφίσει την αύξηση των συντάξεων, το τέλος της εκμετάλλευσης και της εργασιακής επισφάλειας, την υπεράσπιση των προσλήψεων και των μισθών, την αναχαίτιση των ιδιωτικοποιήσεων. Οι άνθρωποι του Μπλόκο θα είναι παρόντες και παρούσες σε όλες τις κινητοποιήσεις και τους κοινωνικούς αγώνες που αναζητούν συμπαγείς λύσεις που θα μετατρέψουν την Πορτογαλία σε μια χώρα βιώσιμη, ελεύθερη από την τοκογλυφία τους χρέους και ικανή να σώσει τους ανθρώπους.

Ετικέτες