ΚAI ψωμί ΚΑΙ μαργαρίτες!

Το φθι­νό­πω­ρο του 2012 ιδρύ­θη­κε η «ομάδα σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού και ταυ­τό­τη­τας φύλου» στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ένα κόμμα που δια­χρο­νι­κά στε­κό­ταν πλάι στις διεκ­δι­κή­σεις του ΛΟΑΤ και φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος. Η ομάδα ιδρύ­θη­κε με πρω­το­βου­λία νέων και πα­λαιό­τε­ρων μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που με εν­θου­σια­σμό ξε­κι­νή­σα­με να επε­ξερ­γα­ζό­μα­στε θέ­σεις και προ­τά­σεις προς τα όρ­γα­να του κόμ­μα­τος. Με τη συμ­βο­λή και της «ομά­δας σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού και ταυ­τό­τη­τας φύλου», το κόμμα τότε υιο­θε­τού­σε ολό­κλη­ρη την ατζέ­ντα των διεκ­δι­κή­σε­ων του γκέι και τρανς κι­νή­μα­τος. Μά­λι­στα στο συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το 2013, εν­σω­μα­τώ­θη­κε στις θέ­σεις του κόμ­μα­τος η θέ­σμι­ση του γάμου ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών με πλήρη και ίσα δι­καιώ­μα­τα και η πλή­ρης νο­μι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της ταυ­τό­τη­τας φύλου (ση­μείο 13.21).

Την ίδια πε­ρί­ο­δο, ωστό­σο, πα­ρου­σιά­στη­καν και τα πρώτα «αγκά­θια»: Κο­ρυ­φαία στε­λέ­χη και βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (πχ Τα­τσό­που­λος και Σκουρ­λέ­της) άρ­θρω­ναν ομο­φο­βι­κό ή/και τραν­σφο­βι­κό λόγο. Κάπου εκεί ξε­κί­νη­σαν και οι “αντι­φα­τι­κές” δη­λώ­σεις του Αλέξη Τσί­πρα. Σε συ­νέ­ντευ­ξή του στο ΒΗΜΑ «διευ­κρί­νι­σε» ότι ο γάμος ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών θα θε­σπι­στεί από μια κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μόνο «αφού στα­θε­ρο­ποι­η­θεί η πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ζωή». Πα­ράλ­λη­λα, πριν τις εκλο­γές του Γε­νά­ρη φέτος τό­νι­σε ότι δε μπο­ρεί να δοθεί δι­καί­ω­μα παι­δο­θε­σί­ας στα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια, γιατί «υπάρ­χει δι­χο­γνω­μία στην επι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα για το θέμα αυτό», κάτι βέ­βαια που προ­φα­νώς και δεν ισχύ­ει. Αυτές οι δη­λώ­σεις απο­κά­λυ­ψαν πόσο επι­δερ­μι­κή είναι η σχέση της ηγε­τι­κής ομά­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τα ΛΟΑΤ ζη­τή­μα­τα...

Ακόμα πιο απο­γοη­τευ­τι­κή ήταν η στάση της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα, ύστε­ρα από τη με­γά­λη νίκη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις εκλο­γές του Γε­νά­ρη. Αν και στις προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις ει­πώ­θη­κε κα­θα­ρά ότι θα θε­σπι­στεί έστω το σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης για τα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια, τε­λι­κά η εξαγ­γε­λία έμει­νε στα λόγια, αφού πρώτα «διέρ­ρευ­σε» το επι­χεί­ρη­μα ότι δε γί­νε­ται να δο­θούν ασφα­λι­στι­κά και φο­ρο­λο­γι­κά δι­καιώ­μα­τα στα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια, γιατί θα θε­ω­ρη­θεί... μο­νο­με­ρής ενέρ­γεια της κυ­βέρ­νη­σης απέ­να­ντι στην τρόι­κα! Άλλη μία κυ­βέρ­νη­ση, λοι­πόν, «δεν είχε χρόνο να ασχο­λη­θεί με τα ΛΟΑΤ ζη­τή­μα­τα», είχε όμως το χρόνο να ψη­φί­σει μνη­μό­νια των χι­λιά­δων σε­λί­δων ενά­ντια στην κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία. Ούτε λόγος φυ­σι­κά για το γάμο ομό­φυ­λο ζευ­γα­ριών – αν και θα μπο­ρού­σε για αρχή να κα­τα­τε­θεί απλώς μια τρο­πο­λο­γία στον νόμο του 1982 που θα ανα­φέ­ρει «ανε­ξαρ­τή­τως του φύλου των νυμ­φευ­θέ­ντων». Και στη συ­νέ­χεια βέ­βαια, όταν «θα είχε το χρόνο» η κυ­βέρ­νη­ση, να επε­ξερ­γα­ζό­ταν ένα και­νού­ριο νόμο από την αρχή, πιο προ­ω­θη­μέ­νο. Αλλά “μάλ­λον” το θέμα δεν ήταν ο χρό­νος... Πα­ράλ­λη­λα, στα λόγια έμει­ναν και οι εξαγ­γε­λί­ες για τη νο­μι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της ταυ­τό­τη­τας φύλου, πα­ρό­λο που ο αρ­μό­διος υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών Νίκος Βού­τσης ήταν αυτός που, μόλις δυο μήνες πριν ανα­λά­βει το κυ­βερ­νη­τι­κό πόστο του, είχε μι­λή­σει ως εκ­πρό­σω­πος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη δι­η­με­ρί­δα του ΣΥΔ για την ημέρα μνή­μης των τρανς θυ­μά­των και είχε υπο­σχε­θεί... λάιβ ότι αν κυ­βερ­νή­σει το κόμμα του, η ταυ­τό­τη­τα φύλου θα τύχει πλή­ρους νο­μι­κής ανα­γνώ­ρι­σης.

Κατά τη γνώμη μου, η ανυ­παρ­ξία νο­μο­θε­τι­κού ή άλλου έργου της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα για τα ΛΟΑΤ ζη­τή­μα­τα συ­νι­στά εμπαιγ­μό της ΛΟΑΤ κοι­νό­τη­τας, που στή­ρι­ξε μα­ζι­κά τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις εκλο­γές του Γε­νά­ρη. Απο­χω­ρώ λοι­πόν απο την «ομάδα σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού και ταυ­τό­τη­τας φύλου» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και από το ίδιο το κόμμα.

Δε θα μι­λή­σω άλλο για τον ση­με­ρι­νό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Το κόμμα αυτό είναι πια ανά­ξιο λόγου για τις/τους ΛΟΑΤ και τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας. Τώρα συ­γκρο­τεί­ται η Λαϊκή Ενό­τη­τα, το νέο μα­ζι­κό μέ­τω­πο των ερ­γα­ζό­με­νων και των κα­τα­πιε­σμέ­νων κοι­νω­νι­κών ομά­δων, στο οποίο έχει με­γά­λη ση­μα­σία να ιδρυ­θεί άμεσα ΛΟΑΤ ομάδα.

Ας μην επα­να­λη­φτούν όμως οι αλ­λο­πρό­σαλ­λες «τα­κτι­κές» του πα­ρελ­θό­ντος, όταν αρι­στε­ροί ΛΟΑΤ ακτι­βι­στές ορ­κί­ζο­νταν πό­λε­μο ενά­ντια στην ΕΕ και πα­ράλ­λη­λα απο­δέ­χο­νταν τη χρη­μα­το­δό­τη­ση της (τότε) κι­νη­μα­τι­κής ΛΟΑΤ ομά­δας τους με πα­κέ­τα της... ΕΕ για το 3ο Thessaloniki Pride. Και δεν εί­δα­με μόνο αυτή την «τα­κτι­κή» τα τε­λευ­ταία δύο χρό­νια. Εί­δα­με αρι­στε­ρές ΛΟΑΤ ακτι­βί­στριες να ανέ­χο­νται -έως και να υπο­στη­ρί­ζουν- τη διορ­γά­νω­ση εκ­δή­λω­σης από τη ΛΟΑΤ ομάδα τους, που στην πράξη έκλει­νε τα μάτια μπρο­στά στην εγκλη­μα­τι­κή δράση του κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ ενα­ντί­ον των Πα­λαι­στι­νί­ων, επει­δή το κρά­τος αυτό φέ­ρε­ται να στη­ρί­ζει τα ΛΟΑΤ δι­καιώ­μα­τα (φαί­νε­ται για κά­ποιους αρι­στε­ρούς ο αντι­ι­μπε­ρια­λι­σμός δεν έχει ση­μα­σία, όταν πρό­κει­ται να κα­λέ­σουν κά­ποιον δε­ξιο-απο­λι­τίκ ισ­ραη­λι­νό “ακτι­βι­στή” τη­λε­α­στέ­ρα να μι­λή­σει σε εκ­δή­λω­ση της ΛΟΑΤ ομάδα τους, για να ωραιο­ποι­ή­σει τη διε­θνή ει­κό­να αυτού του ακραία ιμπε­ρια­λι­στι­κού κρά­τους). Εί­δα­με αρι­στε­ρούς ΛΟΑΤ ακτι­βι­στές να μη δια­χω­ρί­ζο­νται δη­μό­σια, όταν η ομάδα τους τή­ρη­σε σιγή ιχθύ­ος στο δη­μο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιούλη, αρ­νού­με­νη να συ­ντα­χτεί ανοι­χτά με το με­γα­λειώ­δες ΟΧΙ του λαού μας. Εί­δα­με αρι­στε­ρούς ακτι­βι­στές να θε­ω­ρούν πε­ριτ­τή πο­λυ­τέ­λεια και δά­χτυ­λο των... αμε­ρι­κά­νων τον ομό­φυ­λο γάμο, όταν κά­ποιες από εμάς θε­λή­σα­με στα πλαί­σια της ομά­δας σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να προ­ω­θή­σου­με ψή­φι­σμα προς υπο­γρα­φή από τους βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ  για την ανοι­χτή υπο­στή­ρι­ξη στον ομό­φυ­λο γάμο. Εί­δα­με αρι­στε­ρές ακτι­βί­στριες να μη δι­στά­ζουν να κα­ταρ­γή­σουν την ανοι­χτή συ­νέ­λευ­ση της ΛΟΑΤ ομά­δας τους, προ­κει­μέ­νου να απο­κλεί­σουν από αυτήν αντι­κα­πι­τα­λί­στριες αγω­νί­στριες και αγω­νι­στές. Εί­δα­με αρι­στε­ρό ακτι­βι­στή να χα­ρα­κτη­ρί­ζει σε σύ­σκε­ψη «τρι­κο­λό­ρε που­στά­ρα» έναν άλλον ακτι­βι­στή, επει­δή δεν ταί­ρια­ζε με τα δικά του πρό­τυ­πα μα­τσο-αρ­ρε­νω­πής συ­μπε­ρι­φο­ράς. Εί­δα­με αρι­στε­ρούς ακτι­βι­στές να κρά­ζουν μα­νιω­δώς και δη­μο­σί­ως μία drag queen που κα­τέ­θε­σε στέ­φα­νο προς τιμήν των θυ­μά­των στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης των ναζί, επει­δή δεν τις άρεσε το ντύ­σι­μό της! Εί­δα­με, τέλος, ση­μα­ντι­κό στρέιτ στέ­λε­χος της ρι­ζο­σπα­στι­κής πτέ­ρυ­γας του κόμ­μα­τος να υπο­τι­μά με κραυ­γα­λέο τρόπο τις δρά­σεις στο ΛΟΑΤ κί­νη­μα, λέ­γο­ντας μπρο­στά σε 200 άτομα την... επική φράση «εδώ ο κό­σμος καί­γε­ται και κά­ποιοι επι­μέ­νουν να βγαί­νουν στα λι­βά­δια να μα­ζεύ­ουν μαρ­γα­ρί­τες»!

Ει­δι­κά αυτό το τε­λευ­ταίο είναι πολύ σο­βα­ρό πε­ρι­στα­τι­κό και απο­λύ­τως ανε­πί­τρε­πτο να επα­να­λη­φτεί και στη Λαϊκή Ενό­τη­τα, το νέο μα­ζι­κό μέ­τω­πο της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς. Ο φε­μι­νι­σμός και το ΛΟΑΤ κί­νη­μα όχι μόνο δε θα πρέ­πει να θε­ω­ρού­νται φιο­ρι­τού­ρες και μαρ­γα­ρί­τες, αλλά να απο­τε­λούν ένα δε­δο­μέ­νο πεδίο πα­ρέμ­βα­σης για τη Λαϊκή Ενό­τη­τα. Αυτά τα ζη­τή­μα­τα ας μην απο­τε­λούν μια απλή γαρ­νι­τού­ρα σ’ ένα -κατά τα άλλα- ρι­ζο­σπα­στι­κό πρό­γραμ­μα. Ο φε­μι­νι­σμός και το ΛΟΑΤ κί­νη­μα δεν είναι μια «πο­λυ­τέ­λεια σε επο­χές οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης». Είναι μια κρί­σι­μη ανα­γκαιό­τη­τα για την πλειο­νό­τη­τα του πλη­θυ­σμού (γυ­ναί­κες και ΛΟΑΤ κοι­νό­τη­τα). Η οι­κο­νο­μι­κή και τα­ξι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση δεν είναι αρ­κε­τή. Απα­ραί­τη­τη, αλλά όχι αρ­κε­τή. Ρι­ζο­σπα­στι­σμός ση­μαί­νει να πλαι­σιώ­νεις τις οι­κο­νο­μι­κές διεκ­δι­κή­σεις με τις κοι­νω­νι­κές. Ση­μαί­νει να δί­νεις χώρο στις κα­τα­πιε­σμέ­νες κοι­νω­νι­κές ομά­δες να εκ­φρά­ζουν τα αι­τή­μα­τά τους, να τα υιο­θε­τείς και να πα­λεύ­εις κι εσύ γι’ αυτά. Ση­μαί­νει να ανα­γνω­ρί­ζεις ότι τα κοι­νω­νι­κά κι­νή­μα­τα μπο­ρούν να ανα­πτυ­χτούν και να πε­τύ­χουν μόνο όταν έχουν μια σχε­τι­κή αυ­το­νο­μία από το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα. Η σύν­δε­ση με το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα είναι βέ­βαια απα­ραί­τη­τη. Δε γί­νε­ται όμως να ανα­βά­λου­με τις διεκ­δι­κή­σεις των γυ­ναι­κών και των ΛΟΑΤ για το ακα­θό­ρι­στο μέλ­λον της ερ­γα­τι­κής χει­ρα­φέ­τη­σης. Ακόμα χει­ρό­τε­ρα, ας μη θε­ω­ρού­με ότι η ερ­γα­τι­κή χει­ρά­φε­τη­ση θα φέρει αυ­τό­μα­τα και τη χει­ρα­φέ­τη­ση των γυ­ναι­κών και των ΛΟΑΤ. Αυτές οι ερ­γα­τί­στι­κες αντι­λή­ψεις για τα κοι­νω­νι­κά κι­νή­μα­τα δε θα πρέ­πει ποτέ να βρουν θέση στη Λαϊκή Ενό­τη­τα, πόσο μάλ­λον να κυ­ριαρ­χή­σουν. Οι νίκες στα ερ­γα­τι­κά ζη­τή­μα­τα βοη­θούν τους ΛΟΑΤ και τις γυ­ναί­κες να στα­θούν στα πόδια τους, ανε­ξάρ­τη­τες/οι οι­κο­νο­μι­κά. Αλλά δε φτά­νουν βέ­βαια μόνο αυτές. Ο σε­ξι­σμός και η ομο­φο­βία έχουν ρι­ζω­θεί εδώ και αιώ­νες μέσα στην κοι­νω­νία και χρειά­ζε­ται να ορ­γα­νω­θούν και ξε­χω­ρι­στοί επί­μο­νοι αγώ­νες και δρά­σεις για την εξά­λει­ψή τους. Γι’ αυτό, αντί να στο­χο­ποιού­νται οι ΛΟΑΤ αγω­νι­στές και οι φε­μι­νί­στριες ως «μο­νο­θε­μα­τι­κές» και «συλ­λέ­κτριες μαρ­γα­ρι­τών», θα πρέ­πει στο νέο αυτό μέ­τω­πο της Αρι­στε­ράς να επι­μεί­νου­με στην ακρι­βώς αντί­στρο­φη στο­χο­ποί­η­ση: Να μη γίνει ανε­κτή καμιά πε­ρι­φρό­νη­ση του φε­μι­νι­σμού και του ΛΟΑΤ κι­νή­μα­τος. Και φυ­σι­κά να μη δί­νε­ται καμιά ανοχή σε σε­ξι­στι­κές ή ομο­φο­βι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές και εκ­φρά­σεις εντός του με­τώ­που μας! Δεν είναι οι φε­μι­νί­στριες και οι ΛΟΑΤ αγω­νι­στές «υπερ­βο­λι­κοί». Είναι σε­ξι­στές και ομο­φο­βι­κοί όσοι δεν κα­τα­λα­βαί­νουν ότι το να εκ­φρα­ζό­μα­στε υπο­τι­μη­τι­κά για όσες και όσους δεν εκ­πλη­ρώ­νουν τα κυ­ριάρ­χα πρό­τυ­πα συ­μπε­ρι­φο­ράς και ντυ­σί­μα­τος για το «φύλο τους» δεν έχει καμιά απο­λύ­τως σχέση με την αρι­στε­ρά...

Υπό αυτό το πρί­σμα είναι εν­θαρ­ρυ­ντι­κό που ανα­κοι­νώ­θη­καν ήδη αρ­κε­τές υπο­ψη­φιό­τη­τες στη Λαϊκή Ενό­τη­τα από το χώρο του ΛΟΑΤ και φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος. Είναι ένα πρώτο βα­σι­κό βήμα, με την προσ­δο­κία ο αντι­σε­ξι­σμός να φτά­σει σύ­ντο­μα να γίνει βα­σι­κό στοι­χείο της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας. Αν μη τι άλλο, οι γυ­ναί­κες και οι ΛΟΑΤ συ­νέ­βα­λαν κα­θο­ρι­στι­κά στο με­γά­λο ΟΧΙ του λαού μας!