Με αδιαφορία και ειρωνεία αντιμετωπίστηκαν οι εργαζόμενοι του Αττικού Νοσοκομείου, από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, στη σημερινή τους κινητοποίηση.
Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου πραγματοποίησαν σήμερα πεντάωρη στάση εργασίας και κινητοποίηση στο υπουργείο υγείας, διεκδικώντας την αύξηση της χρηματοδότησης για τα δημόσια νοσοκομεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, την άμεση στελέχωση του νοσοκομείου τους με προσωπικό και την επαναλειτουργία του γειτονικού στη Δυτική Αθήνα, νοσοκομείου Λοιμωδών «η Αγία Βαρβάρα».
Στο πλευρό τους βρέθηκαν εργαζόμενοι από το νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», συνδικαλιστές της Λαϊκής Ενότητας, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ-μλ από το χώρο της υγείας, καθώς και μέλη των Πολιτικών Επιτροπών της Λαϊκής Ενότητας από περιοχές της Δυτικής Αθήνας (Περιστέρι, Αιγάλεω).
Το νοσοκομείο αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα λειτουργίας. Ο προϋπολογισμός του 2015 για το Αττικόν έχει υποδιπλασιαστεί (61.877.567 από 108.977.013 το 2012), ενώ οι ασθενείς έχουν υπερδιπλασιαστεί, σε τακτικά ιατρεία, επείγοντα, νοσηλεία. Ο μαγνητικός τομογράφος είναι εκτός λειτουργίας, 11 κρεβάτια ΜΕΘ παραμένουν κλειστά, η Μονάδα Νεογνών λειτουργεί με 2 μόνο νεογνολόγους και 8 νοσηλεύτριες, οι μισές χειρουργικές αίθουσες είναι κλειστές και τα εργαστήρια δυσλειτουργούν.
Οι βάρδιες δεν βγαίνουν και τα ωράρια εργασίας παραβιάζονται. Οι νοσηλείες για τμήματα των 32 κλινών, στις οποίες προστίθενται και ράντζα, πραγματοποιούνται ακόμη και στην πρωινή βάρδια από 2 νοσηλευτές και σπουδαστές, ενώ δεν είναι σπάνιο στην απογευματινή και τη νυχτερινή βάρδια να υπάρχει 1 μόνο νοσηλευτής με 1 εκπαιδευόμενο. Η κυβέρνηση δεν προσλαμβάνει προσωπικό και δεν προχωράει όπως είχε δεσμευθεί στην επαναλειτουργία του γειτονικού νοσοκομείου (Λοιμωδών Αγ. Βαρβάρα).
Οι συνέπειες είναι τραγικές. Τα κενά προσπαθούν να τα αντιμετωπίσουν με «πενταμηνίτες» και εργολαβικούς εργαζόμενους που δουλεύουν σαν δούλοι με μισθούς πείνας. Τελευταία εφεύρεση είναι να θεωρούνται «κανονικό προσωπικό» του νοσοκομείου κάνοντας εφημερίες και ακόμη και χειρουργεία (οι σπουδαστές του πανεπιστημίου). Τα ράντζα έχουν γίνει μόνιμες κλίνες στην Παθολογική και στη Χειρουργική Κλινική. Ασθενείς περιμένουν στις λίστες αναμονής από 3 μήνες ως και έναν χρόνο για να χειρουργηθούν. Τα τμήματα ξεμένουν από γάζες, λευκοπλάστ, καπάκια καθετήρων, σάκους στομίων, γάντια, αντιελκωτικά φάρμακα, βασικά αντιβιοτικά, το χειρουργείο από βασικά ράμματα, πλέγματα, εργαλεία λαπαροσκοπικής χειρουργικής, συρραπτικά, αιμοστατικά κ.λπ.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η κυβέρνηση επιλέγει όχι μόνο να κάνει τα πάντα ώστε να μην λυθούν τα προβλήματα-προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και της ΕΕ και βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τη ζωή χιλιάδων ασθενών και των εργαζόμενων του νοσοκομείου-αλλά και να απαξιώσει και να ειρωνευτεί τους εργαζόμενους του νοσοκομείου που διεκδικούν τα αυτονόητα. Κατά τη διάρκεια της σημερινής κινητοποίησης ήταν προγραμματισμένη συνάντηση του σωματείου των εργαζομένων στο νοσοκομείο με τον υπουργό Ανδρέα Ξάνθο. Ο υπουργός απαξίωσε τους εργαζόμενους, στέλνοντάς τους να συναντήσουν, τον γενικό γραμματέα Πέτρο Γιαννουλάτο.
Στη συνάντηση ο γενικός γραμματέας του υπουργείου, ξέχασε ότι για χρόνια ήταν συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ και προτίμησε να αποδείξει ότι είναι ένας απλός υπάλληλος των δανειστών. Ειρωνευόταν τους εργαζόμενους, λέγοντάς τους ότι «μένουν σε άλλη χώρα και δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται», ενώ τόνιζε συνέχεια, ότι «η μόνη του δουλειά είναι να μαζεύει τους φόρους του λαού και να πληρώνει τα δάνεια της χώρας». Άξιος ο μισθός του!!
Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου απέδειξε με τη στάση του ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη εκτός από τους εργαζόμενους να απαξιώσει πλήρως την ζωή χιλιάδων ασθενών των δημόσιων νοσοκομείων αλλά και των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας που έχουν δει τα τελευταία δύο χρόνια, να κλείνει το νοσοκομείο Λοιμωδών, να υποβαθμίζεται η λειτουργία του Κέντρου Υγείας Περιστερίου, να κλείνουν ιατρεία και εξεταστήρια του ΙΚΑ, να απαξιώνονται προκειμένου να κλείσουν οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας και τα δύο ψυχιατρικά νοσοκομεία της περιοχής.
Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου θα πραγματοποιήσουν συνέλευση για να αποφασίσουν τη συνέχιση της δράσης τους. Στο πλευρό τους οφείλουν να σταθούν όλοι οι φορείς και οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας. Η απάντηση στην αδιαφορία και την ειρωνεία της κυβέρνησης είναι μία: Οι δικοί μας ενωτικοί, μαζικοί, αγώνες.
