Κωνσταντίνα Κούνεβα: Μια ξεχωριστή υποψηφιότητα για τις εκλογές της 21ης Μαΐου

Την είχαμε καλέσει σε εκδηλώσεις για να μιλήσει και να υποστηρίξει τα δικαιώματα, στις οποίες ερχόταν παρά τα σκληρά και εξαντλητικά εργασιακά ωράρια και τις μεγάλες οικογενειακές υποχρεώσεις, αφού ήταν μητέρα ενός 12χρονου παιδιού και μονογονέας. Δούλευε στην εργολαβική εταιρεία ΟΙΚΟΜΕΤ ήδη από το 2003.

Ήταν και μετανάστρια από τη Βουλγαρία, χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης τότε, οπότε ήταν σπάνια περίπτωση μια γυναίκα με τέτοια χαρακτηριστικά να κάνει συστηματική συνδικαλιστική δουλειά.

Μετά ήρθε η, όχι τυχαία, φονική επίθεση εναντίον της. Πήγαμε έξω από τον Ευαγγελισμό από την ώρα που το μάθαμε, παραμονές Χριστουγέννων 2008, ξεροσταλιάζαμε εκεί πολλές και πολλοί, είχαν γίνει κέντρο διερχομένων τα σκαλοπάτια και οι διάδρομοι του Ευαγγελισμού, όπου περιμέναμε την επόμενη ενημέρωση των γιατρών για την γυναίκα που ήταν στην εντατική με λίγες πιθανότητες να ζήσει. Και αυτό γινόταν για πολλές μέρες και εβδομάδες, μέχρι να φανεί ότι θα ζήσει και μέχρι μάλιστα να βγει από την εντατική.

Από τότε και για πολλά χρόνια, έκανε τουλάχιστον 40 εγχειρήσεις, “έχω πάψει να μετράω” μας είπε πρόσφατα η Κωνσταντίνα, στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Έχει βαριά αναπηρία 87%, με περιορισμένη όραση και βλάβη σε κάποια εσωτερικά όργανα.

Ακολούθησε ένα μαζικότατο και δυναμικότατο κίνημα αλληλεγγύης προς την Κωνσταντίνα και τους αγώνες ενάντια στις εργολαβικές εταιρίες, για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και για την κανονική πρόσληψή τους. Και παράλληλα οικονομική στήριξη, που είχε τεράστια ανταπόκριση, αφού πολύς κόσμος ήταν αγανακτισμένος με την επίθεση, και ήθελε να κάνει κάτι, μικρό ή μεγάλο.

Κάποια στιγμή βγήκε από το νοσοκομείο, άρχισε να σκέπτεται για το αγωνιστικό της μέλλον, και τότε της έγινε η πρόταση για υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές από τον τότε, διαφορετικό απ’ ότι σήμερα, ΣΥΡΙΖΑ. Και προσπαθήσαμε πολύ, εμείς από το κίνημα αλληλεγγύης και τη φεμινιστική πρωτοβουλία υποστήριξής της, για να υπερψηφιστεί αυτή η μοναδική αγωνίστρια, αυτή η εμβληματική φυσιογνωμία της εργατικής τάξης, που ήταν στην χαμηλότερη βαθμίδα.Τότε, το 2014, πήρε 59.223 σταυρούς και ήρθε 4η στην κατάταξη, και εκλέχθηκε. Το 2019 είχε πάρει 91.320 σταυρούς και ήρθε 11η στην κατάταξη, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκλέγει 6 ευρωβουλευτές/τριες, οπότε η Κούνεβα δεν εκλέχθηκε. Είχε αλλάξει το τοπίο των υποψηφίων, με κάποιους γκλαμουράτους στο πλαίσιό του, ενώ είχε αλλάξει προφανώς και το σώμα των ψηφοφόρων του.

Στην Ευρωβουλή είχε μεγάλη δραστηριότητα, επικεντρωμένη σε θέματα εργασιακά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά, δικαιωμάτων, αναπηρίας και ισότητας των φύλων. Είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα ομιλίας της για την Ευρώπη, στην ολομέλεια του ΕΚ στις 19/1/2017: “Η Ευρώπη περηφανεύεται για το κοινωνικό της μοντέλο. Ας δούμε όμως τους άνεργους της Ελλάδας ή τους εργαζόμενους της Βρετανίας και της Γερμανίας με τις μηδενικές συμβάσεις, τους σκλάβους του 21ου αιώνα. Γιατί καταστρέφεται το περίφημο μοντέλο μας; Γιατί η ΕΕ έχει σκληρούς κανόνες για τους προϋπολογισμούς και τις αγορές, με ποινές και πρόστιμα. Αλλά δεν έχει ανάλογους κανόνες για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Μόνο λόγια και ευχές”.

Και στις 21/6/16, σε παρέμβασή της στην κοινή συνεδρίαση τω Επιτροπών Απασχόλησης και Οικονομικών-Νομισματικών Υποθέσεων του ΕΚ: “Υπάρχει μια τάση αυτά τα φαινόμενα ανισότητας να αντιμετωπίζουμε ως αποτυχία της κάθε χώρας και της κοινωνίας της. Να αντιμετωπίζουμε τη φτώχια ως αποτυχία του ίδιου του φτωχού, την ανεργία ως προσωπική αδυναμία του ανέργου. Αυτές τις απόψεις τις ακούμε ακόμα και από εκπροσώπους της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Η αλήθεια είναι ότι η ανισότητα δεν είναι αποτυχία των φτωχότερων, αλλά αποτυχία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.

Ακόμα, υπερασπίστηκε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και ως σκιώδης εισηγήτρια της GUE/NGL|πρότεινε 27 τροπολογίες, 24 από τις οποίες περιελήφθηκαν στο κείμενο της έκθεσης.

Σε όλη τη διάρκεια της θητείας της διαβουλευόταν με πολίτες, οργανώσεις, ΜΚΟ και άλλους φορείς της κοινωνίας των πολιτών. Παρουσιαζόταν στα δικαστήρια, όπως για την καθαρίστρια που τιμωρήθηκε με 10 χρόνια φυλακή επειδή είχε πλαστό πιστοποιητικό ότι είχε βγάλει το δημοτικό, δίκη που έγινε στον Άρειο Πάγο.

Επίσης πρόσφερε τη συμπαράστασή της σε άλλες καθαρίστριες που προσπαθούσαν να φτιάξουν σωματεία, στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, σε συλλόγους ατόμων με αναπηρία, σε μετανάστριες που αγωνίζονταν για την υπηκοότητά τους.

Αρκετές δραστηριότητες έχει και μετά τον τερματισμό της θητείας της στο ΕΚ, αν και η αναπηρία δεν της επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα, οπότε κάθε κίνησή της ή κάθε παρέμβασή της χρειάζεται την συμπαράσταση από άλλα άτομα, από βοηθούς, κάτι δύσκολο όταν δεν έχει μόνιμους βοηθούς, γιατί δεν έχει πλέον εισόδημα παρά μόνο την αναπηρική της σύνταξη.

Με υπερηφάνεια γράφω ότι είναι μέλος του Μωβ από την ίδρυσή του.

Στις εκλογές που έρχονται είναι υποψήφια με το ΚΚΕ στον κεντρικό τομέα της Αθήνας.